Informatie

golven waren. Zij waren weer dikke vriendinnen geworden en konden aan één stuk door
kletsen. Jeroen was met Noa in zijn armen in de golven aan het springen. “Dit is de beste
verjaardag ooit!” zei Noa enthousiast. “En je bent niet eens jarig,” zei Jeroen lachend. “Nee
moet je na gaan!” “Wel wat later, maar je kan het ook zien als een héél vroeg
verjaardagsfeest.” 51 weken te vroeg?” zei Noa lachend. “Leuk toch?” Nu moesten ze allebei
lachen. “Maar ik meen het wel.” Jeroen begon te glimlachen. “Dit is nog niet eens alles.” Noa
werd weer nieuwsgierig, vooral toen ze de brede grijns op Jeroen zijn gezicht zag. “Je gaat
het nu vertellen hè?” vroeg Noa hoopvol. Jeroen schudde plagend zijn hoofd. “Flauw hoor,”
zei ze terwijl ze een pruillip opzette. Toen ze in de gaten had dat Jeroen echt niks ging
zeggen, gaf ze het op en sloeg haar armen om zijn nek heen. “Dank je wel, voor alles. Ook
voor dat je volgende week nog steeds meedoet.” Jeroen wist gelijk waar ze het over had. Hij
keek even om zich heen en zei toen: “We gaan winnen hé?” “Zeker weten,” antwoordde Noa.
Toen kwamen hun hoofden dichter bij elkaar en ze zoenden elkaar lang.
Amber, die aan Nienke’s benen in het water aan het trekken was (terwijl Fabian Nienke’s
middel vast had) zei: “Nou, hun trekken zich ook niks van iemand aan.” Fabian en Nienke
keken in de richting van waar Amber naartoe wees en zagen een zoenende Noa en Jeroen.
“Ze hebben het verdiend,” merkte Nienke eerlijk op. “Ik heb het ook verdiend,” zei Amber sip.
“Maar wie heb ik? Niemand!” “Nog even geduld hebben Amber, het komt echt wel goed met
jou,” lachte Fabian. Nienke lachte ook, ondanks dat ze wist dat het een serieuze vraag was
van Amber. Fabian had uiteindelijk Nienke losgetrokken van Amber en trok haar dicht tegen
zich aan. Hij zoende haar, terwijl Amber nog steeds sip in het water zat.
De rest van de middag ging snel voorbij. Ze hadden genoten van het Waterparadijs en toen
ze thuiskwamen had Trudie de tafel klaargemaakt waar ze gingen gourmetten. Noa dacht dat
dat de verassing van Jeroen was, maar ze kwam er al gauw achter dat er nog meer voor haar
geregeld was. Ze had dan ook als opdracht van Jeroen gekregen om een leuk jurkje aan te
trekken. Tijdens het eten was het heel gezellig. Trudie had zelf ook meegegeten en iedereen
hielp mee opruimen, behalve Appie. Hij was net zolang aan het eten, totdat alles opgeruimd
was.
Die avond stonden Mick, Jeroen en Fabian al klaar in de woonkamer. Op een gegeven
moment kwam Appie de trap af in een rood jurkje van Amber. “Hoe zie ik er uit?” vroeg hij
op hoge toon. “Prutser!” zei Jeroen zuchtend. “We wachten hier niet voor niets hè!” Mick en
Fabian moesten wel lachen om de belachelijke vertoning van Appie, maar Jeroen was veel te
gespannen. Hij hoopte dat de avond goed zou verlopen en dat Noa het leuk zou vinden.
Toen de meiden ook eindelijk klaar waren, vertrokken ze met z’n allen richting de kroeg. Noa
begon de heenweg te raden, maar het was haar niet gelukt. Tot op het laatste moment wist
ze niet wat er zou gaan gebeuren en toen ze uiteindelijk de versierde kroeg zag met nog veel
meer vrienden was ze helemaal enthousiast. Ze omhelsde Jeroen spontaan en was helemaal
gelukkig. “Geslaagd feest tot nu toe?” vroeg Fabian even later aan Jeroen. “Ja, helemaal,”