Informatie

Toen ze thuiskwam rende ze naar de kamer van Appie, waar ze hem en Amber aantrof. “Zo,
Patries, doe rustig!” zei Amber. “Nee, ik doe niet rustig,” antwoordde ze nog een beetje
aangeslagen van net. “Heb jij Nienke of Fabian nog gesproken? Weet je zeker dat alles goed
is met hun? Ik bedoel, nadat we dat ene in de mail van Jochem naar Robert hadden gelezen.”
Amber en Appie snapten niet waar deze paniek ineens vandaan kwam. “Hè? Jij hebt zelf
gezegd dat Jochem hun niet zou kunnen volgen, omdat ze niet te vinden zijn.” Patricia was
even van haar stuk gebracht door wat er net was gebeurd, maar het ging wel weer. “Nee oké
dat is ook zo, sorry.” “Gaat alles wel goed?” vroeg Appie. “Ja, prima. Warme broodjes, heeft
iemand zin?” Appie’s ogen vielen bijna uit zijn oogkassen en volgde Patricia naar de keuken.
In het begin van de middag kwamen Fabian en Nienke thuis en Amber begon gelijk te gillen
toen ze binnen kwamen. “Nieeeeen!” Ze omhelsde Nienke stevig en daarna ook Fabian. “Wat
zijn jullie bruin!” De rest van de bewoners kwamen ook, behalve Noa en Jeroen, die waren
weg. Ze wilden allemaal weten hoe ze het hebben gehad. “Het was echt fantastisch,”
antwoordde Nienke. “Echt super mooi weer, mooi hotel, lekker eten en hele leuke dingen
gedaan!” Fabian vertelde daarna wat ze allemaal precies hadden gedaan. Amber zag hoe
Nienke de hand van Fabian pakte en glimlachte. Ze was blij dat haar vriendinnetje het leuk
heeft gehad. Ze had haar de afgelopen tijd heel anders gezien en was nu heel blij voor haar.
Patricia zat er een beetje stil bij. Zij was alles behalve gelukkig nu. Ze was weer lastiggevallen
door Robert en ze had ruzie met haar vriendje. Toen Mick en Joyce zich weer afzonderden
van de rest en Amber en Nienke naar hun kamer gingen zodat Nienke haar nieuwe spullen
kon showen, ging Fabian naast Patricia zitten. “Patries, alles oké?” Appie had ook door dat er
wat met Patricia aan de hand was en hij schrok toen er tranen in haar ogen sprongen. “Hee,
wat is er?” vroeg Fabian bezorgd. Ze vertelde wat er net was gebeurd en begon nu hard te
huilen. Fabian en Appie troostten haar, maar het had niet veel zin. Op dat moment ging de
bel en Appie deed open. Daar kwam Robbie binnengestormd en had al een vermoeden
Patricia huilend aan te treffen. Wat hij niet had verwacht was dat Fabian haar aan het
troostten was en ging er van uit dat hij wel wist wat er met Patricia aan de hand is. “Nu wil ik
weten wat er aan de hand is!” Fabian was even van zijn stuk gebracht. Wat moest hij, of
Patricia hierop zeggen? “Jullie weten er vanaf, daarom doen jullie al weken geheimzinnig.” Ze
waren verrast door het feit dat Robbie dat door heeft gehad. “Robbie, alsjeblieft,” smeekte
Patricia hem. Ze wilde niet dat hij zich hiermee ging bemoeien, daarmee bracht ze hem ook
in gevaar. Fabian hield zich stil en dat was een reden genoeg voor Robbie dat hij er zeker wat
vanaf wist. “Fabian, zeg het dan? Vertel gewoon wat er aan de hand is, of Appie?” Fabian
schudde zacht zijn hoofd naar Appie. Het is te gevaarlijk als er nog iemand van op de hoogte
is en dan vooral de zoon van de schooldirecteur. Als van Swieten erachter komt en Jochem
en Robert ontslaat, dan zijn ze in een nog groter gevaar. Maar eigenlijk weten ze wel dat
Robbie te vertrouwen is. “Kom op Fabian! Als dit om Nienke zou gaan, dan zou jij er ook alles
aan doen om erachter te komen wat er aan de hand is. Sterker nog, ik had het je gewoon
verteld!” Daar had Robbie een punt, vond Fabian. Hij zou zelf gek worden als hij in deze
situatie zat. Hij keek even naar Patricia en Appie, moeten ze het nou vertellen?...