Informatie

“Wat doe jij hier blondie?” Amber snapte niet waarom Jeroen zo boos tegen haar deed.
“Amber kwam hier omdat ze niet alleen durfde te slapen,” antwoordde Noa voor Amber. “En
dan moet ze maar het hele bed in beslag nemen?” Amber trok haar wenkbrauwen op. “Noa
moet rust krijgen. Haar lever en enkel moeten zo min mogelijk belast worden, dat lukt niet als
jij in dit bed ligt!” riep Jeroen naar Amber. “Jeroen, doe even rustig. Mijn enkel is bijna weer
helemaal beter en met mijn buik of lever gaat het prima!” Jeroen ving even een kleine
glimlach op van Amber, maar toch wees hij haar de deur. “Maar waar moet ik vannacht..”
“Eruit!” zei Jeroen zonder dat Amber haar zin af kon maken.
Fabian en Nienke hadden gezellig ontbeten en waren nu heerlijk op het strand aan het
zonnen. Fabian had twee ligbedden voor hun gereserveerd en had zijn ligbed in de schaduw
van de parasol geschoven en las een boek terwijl Nienke uit de schaduw lag te zonnen.
Fabian keek naar haar en straalde toen hij zich realiseerde dat hij het mooiste meisje van de
hele wereld heeft. Toen ze in coma lag durfde hij hier niet van te dromen, maar nu is hij hier
gewoon met haar. Hier voelt hij de rust, de warmte en stilte. Alles wat thuis op het moment
niet is en vooral niet toen Nienke in coma lag. Hij sloot even zijn ogen en zonk weg in zijn
gedachten, totdat hij een hand op zijn buik voelde. Hij deed zijn ogen weer open en zag
Nienke nu lachend op de rand van zijn ligbed zitten. “Dank je wel,” zei ze lief. “Waarvoor?”
“Voor dit allemaal,” antwoordde ze. Fabian legde zijn boek op de grond en trok haar
glimlachend tegen zich aan. “Heel graag gedaan.” Nienke gaf hem een lange zoen en vroeg
daarna: “Zullen we gaan zwemmen?” Fabian knikte en hand in hand renden ze naar de zee,
waar Fabian als eerste het water in dook. “Kom dan?” vroeg hij lachend, maar Nienke ging
niet verder dan haar bovenbenen erin. Fabian vond het dan ook extra leuk om dreigend op
haar af te komen. “Nee, nee, nee!” gilde Nienke hysterisch. Maar Fabian had haar al opgetild
en rende met haar de zee in. “Zie je wel, helemaal niet koud,” lachte hij, maar dat leverde een
klap van Nienke op. “Wil jij mij even niet slaan?” vroeg hij grappend. “Eigen schuld,” plaagde
Nienke hem. Voordat ze het wist had Fabian haar alweer opgetild en ze verdwenen onder
water waar hij haar een romantische zoen gaf. Hoestend kwam Nienke boven water. “Ik wilde
niet helemáál onder water,” zei ze. “Oeps, te laat,” zei Fabian lachend. Maar Nienke bleef
serieus. “Nou is mijn mascara helemaal uitgelopen,” zei ze terwijl ze onder haar ogen veegde.
“Oeeh, wat erg,” zei Fabian dramatisch terwijl hij lachte. Hij kreeg even een blik van Nienke
waardoor hij nog harder moest lachen. Hij veegde even met zijn duimen onder haar ogen.
“Zo, niks van te zien.” Nienke glimlachte en sloeg haar armen om zijn middel terwijl ze hem
aan bleef kijken. “Je mag wel vaker in je zwembroek lopen,” zei ze grijnzend. Fabian begon te
lachen. “Jij mag ook wel vaker in mijn zwembroek lopen.” Nienke lachte ook en sloeg nu haar
armen om zijn nek. “Ik hou van je.” “Ik ook van jou,” zei hij lief en boog naar haar toe voor
een lange zoen.
Verderop in de week zijn Noa en Jeroen een aantal keer lastig gevallen door Maria en Noa
besloot na het zoveelste telefoontje weer naar de les te gaan. Jeroen vond het belachelijk en
was even boos dat ze niet overlegd had met hem. Maar heel lang kon hij niet boos blijven op