Informatie

gewoon vannacht hier. Dan hebben ze het probleem van ‘gebrek aan kamers’ ook niet,” zei
hij slim. “Jeroen, dat mag echt niet hoor.” “Nou en. Ik ga niet naar huis als jij hier nog alleen
ligt.” Noa begon te glimlachen. Wat is ze toch blij met hem.
Toen Appie en Patricia thuiskwamen, zijn ze gelijk naar boven gegaan. Daar hebben Nienke
en Amber verteld wat er gebeurd is met Jochem en daarna vertelde Patricia aan hen wat er
met Robert gebeurd is. Ten slotte heeft Fabian aan Nienke, Amber en Patricia alles over de
opdracht verteld wat hij en Appie ook weten. Nienke kon het beeld van Jochem van
vanmiddag niet uit haar hoofd krijgen. Ze probeerde het echt, zo erg dat ze er hoofdpijn van
kreeg. De rest was zo druk aan het praten, dat ze niet door hadden dat Nienke schokte met
haar handen op haar hoofd gedrukt. Ze zag die blik van Jochem vaag voor zich, maar niet in
de omgeving waar de vanmiddag was. Die omgeving lijkt wel… een kasteel? Nienke werd er
bang van. Kon ze zich nou iets herinneren, of verbeelde ze zich dit? Kort daarna kwamen er
nog meer flitsen in haar hoofd. “Nienke!” riep Fabian bezorgd. “Nee, niet weer!” riep Amber.
Nienke hoorde hun stemmen vaag, maar haar hoofd was heel ergens anders. Ze schrok toen
ze een aantal puzzelstukjes in haar hoofd kon plaatsen. Van die schok werd het voor haar
lichaam teveel en zakte ze in elkaar. Er liepen tranen over Fabian’s wangen, terwijl hij Nienke
probeerde wakker te krijgen. Tot zijn opluchting opende ze nu wel gelijk haar ogen. Nienke
zag vaag de vier hoofden boven haar hangen. Wat was er nou gebeurd? Na een seconde wist
ze het weer en keek verschrikt voor zich uit. “Nienke, wat is er?” vroeg Patricia die naar haar
gezicht keek. “Jochem.. Robert.. zij zijn..” stamelde ze. Ze slikte even, ze kon het niet
uitbrengen en ze kon het niet geloven. “Wat zijn ze?” vroeg Appie nieuwsgierig. “Familie…
van…” Fabian, Appie, Patricia en Amber luisterden aandachtig naar de verwarde Nienke.
“Familie van wie?” vroeg Fabian toen…
Hoofdstuk 17 – Ontmaskerd?
Nienke haalde even diep adem. “Familie van…. Wolf.” De anderen keken geschrokken van
elkaar naar Nienke, die nu half lam in Fabian’s armen lag. “Wat? Wolf? Nee, dat kan toch
niet?” zei Amber paniekerig. Nienke knikte. “Het zijn de broertjes.” Fabian wilde dat Nienke
wat rustiger werd, maar dat lukte niet echt met een paniekerige Amber om zich heen. “Kun
je..” begon Patricia voorzichtig. “Kun je je dit soms herinneren?” Nienke begon te knikken.
“Herinner je je misschien nog meer?” Appie kon het niet laten om die vraag te stellen, maar
dat leverde hem een stomp van Fabian op. Nienke knikte even, maar schudde daarna al gauw
haar hoofd. “Ik zie het heel vaag voor me, maar ik word er beroerd van.” “Denk er maar niet
verder over na,” zei Fabian gelijk. Hij was zich weer rot geschrokken, maar dit keer was het
gelukkig anders. Iedereen was even stil. Zou het echt waar zijn wat Nienke zegt? “Het was in..
in.. in een kasteel,” stamelde Nienke. Fabian keek haar verwonderend aan. “Ja, dat klopt. Daar
zijn wij nog geweest.” “Maar ik snap het niet hè,” begon Patricia. “Als zij familie van Wolf zijn..
Werken zij dan met of voor hem?” “Maar Wolf of Raven was toch vervloekt? Tenminste het