Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Daarna keek hij geïrriteerd naar Fabian en Nienke die stonden toe te kijken. “Ooit van privacy<br />
gehoord?” vroeg hij aan hen.<br />
“Ga je nog mee naar het Anubis huis?” vroeg Patricia aan Robbie. “Graag,” antwoordde<br />
Robbie lief. Hand in hand liepen ze de afdeling af. Plotseling bleef Patricia stilstaan. “Wat is<br />
er?” vroeg Robbie verbaasd. Patricia kon geen antwoord geven, want wist ze het zelf wel<br />
zeker? Zag ze het nou goed? Wie stond daar aan de andere kant van de hal?<br />
Hoofdstuk 16 - Geschokt<br />
“Patries wat is er?” vroeg Robbie nog een keer. Ja, ze zag het goed. Het was …… die aan de<br />
andere kant van de hal stond. Robbie keek nu ook aandachtig de kant op waar Patricia met<br />
grote ogen heen keek. “Niks, ik wil weg, ik word een beetje misselijk van die lucht hier.” “Oké,<br />
dan gaan we snel.” Patricia was blij dat Robbie haar geloofde. Ze moest dit wel verzinnen,<br />
want ze wilde Robbie niet in gevaar brengen. Daarbij was ze veel te bang dat …… haar ook<br />
zag staan. Hij mag absoluut niet door hebben dat zij weet dat hij samenwerkt met Robert.<br />
Dan is niet alleen zij, maar ook Nienke in een nog groter gevaar. Ze bedacht zich dat Fabian<br />
dit moest weten. Snel smste ze om hem te waarschuwen. Ze ademde even diep in en uit.<br />
Morgen geeft ze de sleutel een Robert en dan hoopt ze dat hij haar (voorlopig) met rust laat.<br />
Fabian voelde zijn telefoon in zijn broekzak trillen en pakte zijn telefoon terwijl Jeroen nog<br />
steeds geïrriteerd naar hem keek. ‘Ik zag Jochem net op deze afdeling staan, uitkijken dus!’<br />
las Fabian op zijn telefoon. “Wij gaan al,” zei Nienke en wilde Fabian meetrekken maar dat liet<br />
hij niet gebeuren. “Nee, wij blijven nog even,” zei hij serieus. Niet alleen Jeroen, maar ook<br />
Nienke keek hem verbaasd aan. Maar Nienke begon al snel te lachen. “Grappig hoor, kom je<br />
nu mee?” Ze trok Fabian weer aan zijn arm mee, maar hij bleef weer staan. “Prutser, wat blijf<br />
je hier nou nog staan?” Fabian wist zo snel even niks te bedenken en liet zich toch maar<br />
meetrekken door Nienke. Ondertussen keek hij schichtig rond of hij Jochem zag lopen en<br />
hield Nienke stevig vast. “Wat doe je nou raar?” Fabian keek naar de verbaasde Nienke en<br />
werd zich er van bewust dat hij niet weer wilde liegen of iets verzwijgen. “Euhm.. Jochem is<br />
hier ergens,” zei hij zo zacht dat Nienke het bijna niet kon horen. Nienke schrok en keek<br />
angstig om zich heen. “Rustig maar, hij kan je niks doen want ik ben bij je.” “Maar denk je niet<br />
dat hij hier voor Noa en Jeroen is?” Fabian haalde zijn schouders op, maar keek toen Nienke<br />
strak aan. “Natuurlijk!” zei Fabian slim. “Als Noa en Jeroen die partnerdans opdracht voor<br />
hem en Robert doen, dan komt hij natuurlijk om te kijken hoe het met hun gaat!” Nienke<br />
vond dat wel logisch klinken, maar toch snapte ze iets niet. “Ja, maar zouden Noa en Jeroen<br />
weten dat ze een opdracht doen voor hun?” “Ik denk het niet, anders was hij al wel<br />
langsgekomen, toch?.” Nienke haalde haar schouders op. Ze had nu nog sterker het gevoel<br />
dat ze hier weg wilde. Wat kwam Jochem hier nou doen? Is er iemand in gevaar? “Kom, we<br />
gaan snel,” zei Fabian en trok Nienke zo snel mogelijk mee het ziekenhuis uit.