Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
opgelucht dat haar situatie met Fabian een misverstand was. Het werd haar allemaal even<br />
teveel. “Het komt allemaal goed,” troostte Fabian haar.<br />
Na schooltijd stond Patricia ongeduldig bij haar kluisje te wachten op Joyce. Ze wilde het<br />
liefst zo snel mogelijk naar huis omdat ze bang was Robert tegen te komen. Ook wilde ze<br />
graag weten hoe het afgelopen is tussen Fabian en Nienke. Ondertussen kwam Amber<br />
helemaal opgetut de meiden Wc uit en spoot nog wat parfum op zichzelf. Ze was zo in de<br />
wolken dat ze Patricia niet eens zag staan. Patricia schrok: ‘Zou ze naar Jochem gaan?’ dacht<br />
ze. “Amber!” Het floepte er zomaar uit zonder dat ze erover na kon denken. “Wat is er?” “Ga<br />
je mee naar huis?” Amber schudde haar hoofd. “Ik heb nu nog even een afspraak, ik kom<br />
straks wel.” “Maar je voelde je toch niet zo lekker? Je ziet er ook niet echt fit uit, ik zou maar<br />
gauw meegaan voordat iemand je zo ziet.” Ze zag dat Amber’s gezicht betrok en na één<br />
seconde was Amber alweer de Wc ingerend. Patricia draaide zich glimlachend om. Maar die<br />
glimlach verdween al snel toen ze recht in de ogen van Robert keek. Ze hoopte niet dat hij<br />
door had waar ze mee bezig is. Hij weet vast van de afspraak van Amber en Jochem. “Heb je<br />
de sleutel al gevonden?” vroeg hij zacht met een zware stem. “Ik.. euh.. heb je die nog steeds<br />
nodig dan?” Robert pakte haar zo onopvallend mogelijk bij haar arm vast. “Ja natuurlijk heb<br />
ik die nog steeds nodig. Wat dacht je, nu hij de foto heeft ben ik van hem af?” Patricia<br />
schudde met een bang gezicht haar hoofd. Hij boog zich dreigend over haar heen. “Het heeft<br />
lang genoeg geduurd. Vrijdag in de grote pauze geef je mij achter het plein de sleutel,<br />
anders voelt Nienke de consequenties ervan. Op dat moment kwam Amber de Wc weer uit<br />
waarna Robert snel wegliep. “Vind je echt dat niemand me zo mag zien?” vroeg ze snikkend.<br />
“Nou ja, als je het niet erg vindt dat iedereen je raar aankijkt.” Ze wist dat het gemeen was<br />
van zichzelf, maar Amber is hier gevoelig voor en dit is de enige mogelijkheid om haar mee<br />
naar huis te krijgen. Ze smste Joyce dat ze alvast naar huis ging en liep toen samen met<br />
Amber de school uit.<br />
Appie kwam thuis met tassen vol snoep, die hij gekocht had in zijn laatste lesuur. Van Victor<br />
moest hij namelijk gelijk thuiskomen na school, dus had hij het zo opgelost. Doordat hij zijn<br />
zware schooltas van zijn rug wilde halen, vielen al zijn tassen met snoep op de grond. Op dat<br />
moment kwamen Noa en Jeroen hand in hand binnenlopen die verbaasd naar de onhandige<br />
Appie keken. “Zo, snoepwinkel leeg gekocht?” lachte Noa. “Ja, uitverkoop!” grapte Appie.<br />
Jeroen liep zuchtend naar hem toe en begon mee te helpen. “Heb je dit voor het feestje<br />
gekocht?” fluisterde hij. “Welk feestje?” vroeg Appie hardop. Jeroen gaf Appie een harde duw<br />
waardoor hij op de grond viel. “Feestje?” vroeg Noa nieuwsgierig. “Wat is er met een feestje?”<br />
Nu pas had Appie door waar Jeroen het over had. Denkt hij dat dit snoep allemaal voor Noa’s<br />
verjaardag is? “Een feestje van die man uit de snoepwinkel. Die zou altijd nog eens een<br />
feestje geven,” loog Jeroen. Hij zag Noa verbaasd kijken. Nog voordat ze verder kon vragen<br />
pakte hij haar bij haar arm en vroeg: “Zullen we even snel huiswerk maken?” Samen liepen ze<br />
naar Jeroen’s kamer terwijl Appie alleen op de gang achterbleef.