Informatie

haar mee de kantine uit. Nienke zweeg en liet haar meetrekken. Aan de ene kant wilde ze
graag horen wat Fabian daarop te zeggen had, maar aan de andere kant was ze helemaal zat
van zijn gedrag. Ze wilde er absoluut niet aan denken dat hij een ander heeft, maar wat kan
het anders zijn? Ze had geen idee. En al zou ze dat heel graag willen weten, ze was bang..
Bang voor dat hij zou zeggen dat haar vermoedens kloppen. Fabian bleef achter met een
verbijsterd gezicht. Hij schrok van de laatste woorden die Amber had gezegd. “Waar ben jij
toch mee bezig?” vroeg Appie die hem nog steeds verbaasd aankeek. “Hoorde je wel wat
Amber zei? Je maakt gewoon je relatie kapot!” Fabian legde zijn hoofd in zijn handen. “Het is
ook allemaal zo’n puinhoop,” zei hij gefrustreerd en er sprongen tranen in zijn ogen. Appie
had Fabian nog nooit zo erg in de knoop gezien. “Wat is er dan aan de hand?” vroeg Appie
geschrokken. Fabian zuchtte en had ineens geen moeite om over alles te zwijgen. “Niet alleen
Nienke, maar ook Amber is in gevaar. Jochem en Robert zijn twee gevaarlijke personen die
uit zijn op Nienke haar geheugen en ook op een tweede kostbare tombe. Robert chanteert
Patricia en Jochem papt om de één of andere reden met Amber aan.” Appie keek alsof Fabian
net Chinees zat te praten. “Ik wilde Nienke beschermen, maar ik heb het zo verpest! Ik heb
haar nu alleen nog maar meer het gevaar in gedreven. En daarbij praat ze niet eens meer met
me.” Appie slikte even, maar begon daarna met duizenden vragen. “Ap, rustig. Oké ik vertel je
alles. Maar de bel gaat zo en in zo’n korte tijd kan ik niet alles vertellen.” Omdat Appie alles
wilde weten besloten ze het volgende uur over te slaan zodat Fabian alles rustig kon
uitleggen.
“Waar was jij nou ineens?” vroeg Patricia aan Joyce die iets later in de les kwam en opgewekt
naast Patricia ging zitten. “Ik kreeg telefoon.” Patricia keek naar Joyce die haar heel vrolijk
aankeek. “Heb je de lotto gewonnen ofzo?” vroeg Patricia droog. Joyce lachte: “Nee, we
hebben een stageplek gekregen, bij de kledingafdeling van de V&D!” Patricia wist even niet
wat ze moest zeggen. Ze hadden in het introductie uur op school gehoord dat ze dit jaar een
half jaar lang op vrijdag stage moesten lopen. Zij en Joyce waren helemaal enthousiast
geworden toen ze hoorden dat je zelf mocht weten waar en ook dat je met twee personen
mocht stagelopen. Zij waren al vroeg begonnen met het regelen van een plek door een paar
brieven op te sturen, maar ze had niet gedacht dat ze nu al bericht zouden krijgen. Patricia
werd nu ook helemaal vrolijk en gaf een highfive aan Joyce. “Dit gaat zo leuk worden!” zei
Patricia enthousiast terwijl ze Joyce knuffelde.
“Heb jij al een stage geregeld?” vroeg Amber aan Nienke die voor Patricia en Joyce zaten.
Nienke reageerde niet, ze keek alleen maar voor zich uit. “Nien?” Ineens schrok ze op uit haar
gedachten. “Wat?” “Heb jij al een stage geregeld?” vroeg ze nog een keer, maar realiseerde
dat dit misschien niet zo’n goed moment was om het daarover te hebben. Nienke schudde
haar hoofd. Amber aaide over Nienke’s rug. “Ik vind het echt rot voor je hoe Fabian nu doet.”
Nienke haalde haar schouders op. “Ach, ik negeer het gewoon.” Nienke deed zich koeler voor
dan dat ze eigenlijk was. Ze vindt het namelijk heel erg dat het nu zo gaat tussen haar en
Fabian. En het leek heel erg alsof het Fabian allemaal niks kon schelen. Alsof hij niet wil dat