Informatie

ze terwijl ze haar armen om zijn nek sloeg. Fabian sloeg zijn armen om haar heen en begon
haar te zoenen. Zonder dat Fabian en Nienke het door hadden kwam Mick de keuken
binnenlopen. Hij zag Fabian en Nienke en was jaloers. Waarom lukte het Fabian wel een
meisje te krijgen en hem niet? Waarom stond hij daar niet met Joyce? Dat waren vragen die
allemaal in zijn hoofd spookten. Hij werd er gefrustreerd van en liep naar de fruitmand.
“Stoor jullie niet aan mij hoor,” zei Mick op een gefrustreerde toon. Fabian en Nienke
schrokken en keken hem aan. Mick pakte een mandarijn uit de fruitmand, liep terug naar zijn
kamer en gooide zijn deur dicht. Nienke keek verbaasd naar Fabian. “Wat is er met hem aan
de hand?” “Ik denk dat hij wat problemen heeft,” antwoordde Fabian. Op het moment dat
Nienke wilde vragen wat voor problemen, zei Fabian: “Ik ga wel even naar hem toe.” Hij gaf
haar een kus en liep de keuken uit, naar de kamer van hem en Mick.
Mick zat op zijn bed met de mandarijn te worstelen. “Alles goed Mick?” vroeg Fabian toen hij
binnenkwam. “Ja hoor prima, met jou? Oh ja heel goed, dat was wel te zien,” antwoordde
Mick met een boze blik op zijn gezicht. “Waarom doe je nou zo?” vroeg Fabian geïrriteerd.
“Dat jij je liefde nou laat lopen betekent niet dat ik dat ook moet doen.” Mick keek
teleurgesteld naar beneden. Fabian realiseerde dat het erg onaardig was wat hij zei en ging
naast hem zitten. “Euh sorry,” zei Fabian. “Dat was erg gemeen van me.” “Het geeft niet,” zei
Mick. “En weet je? Je hebt ook nog gelijk ook. Ik heb het verpest bij Joyce.” “Hoezo heb je het
verpest?” vroeg Fabian verbaasd. Mick vertelde over dat hij bijna Joyce mee uit wilde vragen
maar het hem gewoon niet lukte. “Wat ben ik toch voor een loser!” zei Mick gefrustreerd en
gooide de mandarijn tegen de deur. “Nee dat ben je niet,” zei Fabian. “Fabian, als ik haar al
niet eens durf mee te vragen, hoe moet het dan als ik daar straks met haar alleen ben?” “Dat
komt wel goed,” zei Fabian. “Je moet gewoon vertellen wat je voor haar voelt!” “Maar dat
weet ik juist niet precies.” “Je bent overduidelijk verliefd, zeg dat gewoon tegen haar,” zei
Fabian die het even simpel probeerde te maken. “Ja en wat nou als ze niks voor mij voelt?”
“Tja, dan weet je in ieder geval waar je aan toe bent,” antwoordde Fabian. “Nee dat is een
complete afgang!” zei Mick met een somber gezicht. “Nou, dan moet je uitzoeken wat ze
voor jou voelt,” zei Fabian slim. “En hoe doe ik dat?” vroeg Mick. “Je kan zelf toch ook wel iets
bedenken?” antwoordde Fabian. “Nee, want ik gedraag me stom als ik bij haar ben. Kun jij
het niet voor me doen?” smeekte Mick. “Ik? Dat heeft ze toch gelijk door? Wil je dat soms?”
“Nee, maar als je het heel subtiel doet,” antwoordde Mick. “Of nee wacht, Nienke! Kan Nienke
het niet doen?” Fabian aarzelde. “Meiden die praten toch over dat soort dingen?”
veronderstelde Mick. “Ik weet het niet Mick, als Joyce dat hoort zou ze het niet echt leuk
vinden.” “Maar Joyce krijgt het niet te horen, niet van mij, niet van jou en ook niet van
Nienke, oké? Kan ik op je rekenen?” “Oké,” zei Fabian uiteindelijk met een zucht. “Ik zal het
vragen aan Nienke, maar ik beloof niet dat ze het echt gaat doen!”
“Waar gaan we heen?” vroeg Noa die bij Jeroen achterop de fiets zat. Het was nog te vroeg
om te gaan eten. “Dat zie je vanzelf wel,” lachte Jeroen die de spanning er nog even inhield.
“Zeg nou!” smeekte Noa. Jeroen hield zich stil, maar op een gegeven moment zag Noa het.
“Oeeh het strand!” riep Noa. “Leuk!” “Ik wist wel dat je het leuk zou vinden,” zei Jeroen. Hij