blok 15 lever en hepatobiliair systeem.pdf - VETserieus.nl

Organel Functie
A Golgi-apparaat Verpakken en verdelen eiwit
B Vetdruppel Opslag van vet en vitamine
C Gladde ER Vetmetabolisme
D Mitochondrion Energieproductie
E Desmosoom Aanhechten van buurcellen
F Ruw ER Eiwit aanmaak
2 Galcanaluculi Kleine galgangetjes die
uiteindelijk op de grote
3 Ruimte van
Disse
galgang aansluiten
Ruimte tussen levercel en
endotheelcel, hier kun je de
stellate cel aantreffen welke
vitamine A in vet opslaan.
Verder maken ze
collageenvezels stevigheid
aan sinusoïd.
Aan de hand van bovenstaande kun je zien dat het een cel is die op veel verschillende fronten heel
erg actief is, heel divers. In de sinusoïden vinden we naast de endotheelcellen en de levercellen ook
de Kuppfercellen, welke uit het beenmerg afkomstig is. Stellate macrofagen (= Kuppfercel) zijn
vooral aanwezig in de periferie van de lobuli
en kunnen deeltjes uit het binnenstromende portale bloed aanhechten en fagocyteren. Tot slot
hebben we de pitcel wat ook een afweer cel is in de vorm van “natural killer”.
In de sinusoïdale celmembraan van de hepatocyt heeft net als het MDK microvilli. Hierdoor wordt
het oppervlak vergroot voor opname en afgifte van stoffen.
Het capillairbed in de lever is discontinu, gefenestreerd en zonder basaal membraan. Hierdoor kan er
veel effectiever stofuitwisseling plaatsvinden. Andere typen capillairen zijn continu (1) zonder
fenestratie en met basaalmembraan, en gefenestreerd (2) met een basaal membraan. De zijde aan
de sinus noem je de basolaterale zijde, en heeft microvilli. De apicale zijde grenst aan een andere
hepatocyt. Ultrastructureel onderzoek heeft aangetoond dat deze endotheliale bekleding niet strak
tegen de hepatocyten ligt, maar dat zich tussen beide een ruimte bevindt, de perisinusoïdale ruimte
(van Disse). In de perisinusoïdale ruimte vinden we dunne fibrillen van collageen type III, ook wel
reticulinevezels genoemd. Deze bundels liggen verspreid en zorgen voor het bijeenhouden en
stevigheid van het parenchym. Deze collagene bundels worden vaak in contact gezien met “fatstoring”
stellate cellen.
Rond de centrale vene liggen de leverparenchymcellen (hepatocyten) gerangschikt in radiairverlopende
één of twee cellagen dikke platen (laminae hepaticae). De leverparenchymcellen
bevatten een uitgebreid glad en ruw ER. In het cytoplasma worden vaak vetdruppels gezien.
Daarnaast treffen we veel lysosomen en peroxisomen aan, die betrokken zijn bij het sterke
metabolisme in deze cellen. Naast éénkernige diploïde parenchymcellen komen cellen voor met twee
diploïde kernen, maar ook grotere cellen met één tetraploïde kern. Deze cellen ontstaan allen uit de
diploïde éénkernige cel. De functie van deze polyploïdisering is onbekend, maar leidt waarschijnlijk
tot een grote hoeveelheid DNA, beschikbaar voor programmering van de parenchymcel.
Leverparenchymcellen zijn langlevende cellen, die een grote regeneratiecapaciteit vertonen.
Vraag 3, zie plaatje werkcollege : 1. vena porta hepatica ; 2.hepatocyt; 3. a. hepatica; 4. Galgang; 5.
Endotheelcel; 6. centrale vene; 7. kern v/d hepatocyt; 8. Vetdruppels