blok 15 lever en hepatobiliair systeem.pdf - VETserieus.nl

Een secundaire amyloïd afzetting is ook mogelijk maar dit leidt zelden tot verschijnselen aan de kant
van de lever. Dit kan optreden in het kader van algemene ontstekingsprocessen of neoplasieën. Er
ontstaat overwegend een nefrotisch syndroom.
Ecchinococcose
Ecchinococcus granulosus is een lintworm van de hond. De infectie van de tussengastheer (nagenoeg
alle dieren) treedt op door het oraal binnen krijgen van eieren. Er geldt een meldingsplicht voor
echinococcose en het is een zoönose als tussengastheer stadium.
De blaasworm ontwikkeld zich bij het rund en paard voornamelijk in de longen en de lever. Hoewel
de blaas enorm groot kan worden leidt het zelden tot klinische verschijnselen.
Een andere lintworm van de hond en vos is Teania Hydatigena waarbij de blaasworm (cysticercus
tenuicollis) kan leiden tot een hepatitis bij herkauwers en het varken.
Ascaris Suum
Dit is de grote varkensspoelworm. Na orale opname komen de larven uit in de darm en hebben een
trektocht door de lever naar de longen. Ze bereiken vervolgens de tracheaal boom, worden
opgehoest, doorgeslikt en worden in het jejunum volwassen. Respiratoire verschijnselen treden op
de voorgrond, maar door de trektochten van de larven kunnen littekens ontstaan: white spots als
restant van een ontstekingsreactie. De schade aan de lever is voornamelijk economisch, de levers
worden afgekeurd. (bij vogels met aviaire tuberculose kunnen op white spots lijkende schade
ontstaan)
Histomoniasis bij pluimvee (kalkoenen)
Dit noemen we ook wel black-head en is een enterohepatitis door de flagellaat histomonas
meleagridis. De parasieten worden per os opgenomen en vermeerderen zich in de caeca en lever. De
ziekteverschijnselen zijn overwegend darmgebonden, maar beschadigd ook de lever. De lever is dan
doorzaaid met dofgrauwe, ronde tot ovale necrosehaarden.
Hoorcollege 3: algemeen reactiepatroon van de lever en galwegen
Zone 1 ligt het dichtst bij de portaal driehoek, zone 3 bij de vene hepatica.
Parenchymateuze veranderingen
Met subletale celbeschadigingen wordt degeneratie van het weefsel bedoeld. Voorbeelden van
oorzaken hiervoor zijn vetstapeling (steatosis / lipidosis) of glycogeenstapeling (stereoïd
geïnduceerde hepatopathie). Vetstapeling in de lever kan overigens tot op zekere hoogte fysiologisch
zijn. Glycogeenstapeling zien we bij de hond nog wel eens na het gebruik van ontstekingsremmers.
Bij een vetstapeling zien we de kern een beetje naar de zijkant gedrukt, bij een glycogeen blijft het
meer in het midden liggen. Uiteindelijk kunnen deze prikkels zorgen voor letale celbeschadiging
necrose / apoptose. Bij necrose wordt het cytoplasma eosinofiel en de kernen zijn wat donkerder
gekleurd. Bij apoptose is een individuele cel stervend.
Het histologisch verspreidingspatroon kan zjn:
• Periportaal: rondom de portaal driehoek
• Centrolobulair: het midden van een lob
• Panlobulair: een complete leverlob.
Wanneer op de lever ook een macroscopische tekening te zien is noem je dat een zonale tekening en
is een afspiegeling van wat er histologisch aan de hand is.
De tweede foto is een uitgebreide hepatitis met zones van degeneratie en lytische necrose. De delen
met lytische necrose worden opgevuld met bloed en is daarom donkerder van kleur.