blok 15 lever en hepatobiliair systeem.pdf - VETserieus.nl

Doordat er geen primaire oorzaak in de lever is, is er ook geen sprake van een levercel necrose of
verval. Wel valt een cholestase vaak op, omdat de toxine een remmend effect hebben op actief
galtransport.
De opvallendste verschijnselen zijn vaak braken of diarree en de eetlust is duidelijk verminderd. Het
onderscheid met een primaire hepatitis is moeilijk te maken en een biopt is dan nodig voor de
diagnose. Bij een duidelijke verklaring voor het beeld is een biopt niet voor de hand liggend. Een niet
specifieke reactieve hepatitis is niet van invloed op de leverfuncties, en er is geen behandeling nodig.
Circulatiestoornissen van de lever
De lever heeft snel problemen met zuurstoftekort door de grote veneuze toevoer. In het portale
bloed zijn bovendien de zogenaamde hepatotrofe factoren aanwezig die de groei, ontwikkeling en
de metabole functies van de lever moeten waarborgen. Zonder deze doorbloeding is de regeneratie
veel minder of zelfs afwezig.
• Bij ziekten met een verminderde portale doorbloeding reageert het orgaan met atrofie. De
arteriële doorbloeding neemt met maximaal 100% toe dus de zuurstofvoorziening blijft
redelijk. De lever sterft dus niet af, maar verliest zijn regeneratievermogen. Histologisch zien
we bij circulatieproblemen kleine atrofische levercellen, de poortadertak is verkleind of zelfs
niet meer zichtbaar en de takken van de a. hepatica zijn juist geprofileerd. Deze reactie is
niet afhankelijk van de portale bloeddruk.
• Bij hypoxie van de lever ontstaat necrose van de hepatocyten, met name centro-lobulair in
zone 3. Bij langdurige anemie kan de lever zijn functie van embryonaal hematopoetisch
orgaan weer gaan vervullen en dan is histologisch de aanmaak van jonge bloedcellen
zichtbaar.
• Wanneer er een verminderde afvoer uit de v. hepatica een probleem is zal er een stuwing
van de lever optreden. In deze gevallen is de lever bloedrijk, gezwollen en groot, is
blauwrood van kleur en heeft een gespannen kapsel. Een wijde v. hepatica is bij insnijden
zichtbaar. Als gevolg van hypoxemie kan in het omringende parenchym een vettige
degeneratie optreden: een midden met donkerrood en een blekere rand. De gestuwde delen
kunnen naar elkaar toe reiken en zo stuwingstraten tussen lobuli vormen. Het beeld lijkt op
die van een doorgezaagde nootmuskaat: nootmuskaatlever. In chronische gevallen van
stuwing ontstaat fibrosering rondom de centraalvenen.
• Portale hypertensie; is een verandering die bij veel leverziekte voorkomt. De twee
belangrijkste oorzaken zijn verbindweefseling bij een chronische ziekte en een obstructie
door trombus of tumor. Wanneer de druk in de v. porta verhoogd is maar in de v. hepatica
normaal zal dit leiden tot shunts (portosystemische collaterale vaten). In het mesenterium
geven kleine vaatjes dan kortsluiting tussen de v. porta en v. cava. De portale bloeddruk
normaliseert, maar de lever ontvangt minder portaal bloed. Er gaat minder bloed door de
lever wat het regeneratie vermogen van de lever verminderd, en bovendien gaat hiermee
het regeneratievermogen van de lever achteruit. Een verhoogde portale druk kan bovendien
ascites geven.
Naast ascites is er door een verminderde leverfunctie ook een hypoalbuminemie. Deze
combinatie komt alleen in het portale bloedsysteem voor en geeft dus ascites maar geen
perifeer oedeem of hydrothorax.
Stuwingslever
De twee belangrijkste oorzaken zijn onvoldoende functie van het rechterhart en een trombose van
de v. cava caudalis (rund). Doordat er zowel in de v. cava als de poortader een hoge bloeddruk heerst
ontstaan er geen collateralen en de reservecapaciteit van de lever is voldoende om verschijnselen te
voorkomen en er is, behalve in een acuut stadium, weinig levercelverval. Leverenzymen zijn dus
nauwelijks afwijkend. De verschijnselen worden dan dus ook veroorzaakt door een slechte circulatie,
verminderd uithoudingsvermogen en presteren, flauwtes en oedeem.