blok 15 lever en hepatobiliair systeem.pdf - VETserieus.nl

van deze eiwitten optreedt dan hoopt er vrij koper op in de cel met als gevolg oxidatieve schade van
lipiden, degeneratie en necrose van het leverparenchym. Bij schapen leidt dit tot een periportale
necrose en bij honden vooral de centro-lobulaire cellen van zone 3. Chronische koperstapeling leidt
vrijwel altijd tot een micronodulaire cirrose.
Necrose van de hepatocyten leidt tot het vrijkomen van de koper, waardoor er toxische
concentraties voor de erytrocyten ontstaan welke lyseren. Bij dieren die een acute hemolytische
crisis ontwikkelen is er icterus en anemie. De urine is donkerbruin. De diagnose stel je door een biopt
van de lever te doen, bloedonderzoek heeft geen waarde.
Hepatitis door ijzerstapeling
Het wordt ook wel hemosiderose genoemd en komt voornamelijk voor bij vruchten en
insectenetende dieren, bijvoorbeeld bij gezelschapsdieren de beo, toekan en de vruchtenduiven. De
oorzaak ligt in een verminderde down-regulering van de resorptie van ijzer uit de darm op het niveau
van de enterocyten. Bij dieren die uit een ijzerarme omgeving komen is dit mechanisme slecht
ontwikkeld. Indien hierbij de opslagcapaciteit van de hepatocyt ook wordt overschreden komen de
ijzerionen vrij die zeer toxisch zijn. Ze zorgen voor oxidatieve schade van lipiden. De verschijnselen
zijn vergelijkbaar met een chronische hepatitis, dus een hypoalbuminemie en een verhoogde AST. In
de terminale fase is er sprake van leverfibrose, concentrische harthypertofie, longoedeem en ascites.
De definitieve diagnose kan alleen met een leverbiopt gesteld worden.
Leverabcessen
Ze komen vooral voor bij jonge dieren als gevolg van een navelinfectie. Via de navel, vena umbilicales
kunnen infecties een abces in de linker leverhelft veroorzaken. Ook kunnen infecties via de galwegen
opstijgen, zoals we vooral zien bij leverbotinfecties. Andere infectieroutes zijn via een direct trauma
van de lever door een scherp voorwerp, een bacteriemie bij runderen bij een metritis of mastitis,
tromboflebitis bij runderen.
Leverabcessen gaan zelden gepaard met klinische verschijnselen die wijzen op een leveraandoening.
Het meest zien we een groeiachterstand, een vermagring of tegenvallende melkproductie.
Als gevolg van een systemische infectie worden bij veel diersoorten ontstekingen gezien die ook
abcessen kunnen geven.
Bacillaire levernecrose bij het rund
Na een chronische acidose van de pens kan een rumenitis ontstaan wat weer tot een bacillaire
levernecrose kan zorgen. Het kan zowel bij melk als bij vleesvee. De belangrijkste veroorzaker is de
fusobacterium necrophorum, die vanuit de rumenitis via de poortader de lever bereikt.
Histologisch kenmerkt het zich door een coagulatienecrose die multipel voorkomen. Kleine miliaire
haardjes kunnen uitgroeien tot grote gele doffe vast aanvoelende, scherp omschreven, rondachtige
haarden van 5-6 cm. De processen worden vaak omschreven door een hyperemische randzone en
later een demarcatiezone met polymorfkernige leukocyten. Ten slotte wordt het geheel omgeven
door een bindweefsel kapsel. Uiteindelijk kan de necrose geheel vervloeien en ontstaat een abces, en
oppervlakkige haarden veroorzaken vaak verklevingen en vergroeiingen met peritonitis als gevolg.
In het geval van pyogene bacteriën, ontstaat een directe purulente ontsteking, die ook tot een abces
leidt.
In het acute stadium gaat bacillaire levernecrose gepaard met aspecifieke maar duidelijk aanwezige
ziekteverschijnselen: koort, anorexie en apathie.
Niet specifieke reactieve hepatitis
Dit is geen primaire leverziekte maar een secundaire reactie in de lever op een toxinen, meestal
afkomstig uit het MDK. Bij een toxinemie of een sepsis met koort waarbij continu antigeen circuleert
kan het ook optreden. In de lever is dan een diffuse ontstekingsreactie aanwezig.