blok 15 lever en hepatobiliair systeem.pdf - VETserieus.nl

De behandeling is niet heel uitgebreid. Allereerst beginnen met het leveren van meer voer, de
levercirrose is echter niet reversibel, dus het paard wordt niet beter. Mogelijk zouden cortico’s
helpen, maar dit is niet onderbouwd. Op het punt van HE ben je al helemaal weg. Wanneer het dier
hersteld zal de lever altijd minder aan kunnen.
Casus 2: 2-jarige korthaar poes, behandeld met paracetamol, poes is nu sloom. Eigenaar is heel erg
boos.
Paracetamol wordt voor katten nooit toegepast omdat er snel toxische verschijnselen zijn, wegens
het gebrek aan glucuronideren. Het metaboliet dat ontstaat is NAPQI door CYPP450 gevormd, wat
aan het hepatocyten membraan bindt, en zo zorgt voor membraanschade en necrose. Daarnaast
zorgt het voor een oxidatieve stress van de hepatocyten. In de levercellen wordt NAPQI
geconjugeerd omgezet in glutaationimine wat wateroplosbaar is en de hepatocyten uit gaat. Doordat
dit glutaationimine in de bloedsomloop komt ontstaat methemoglobine. Dit kan echter geen zuurstof
dragen, dus er is een verminderde zuurstoftransport in het lichaam waarbij Heinzlichamen onstaan.
Het glutaationimine kan geacetyleerd worden en zo uitgescheden via de nieren, dus deze laatste
omzetting dient ook zijn nut.
Wanneer de hond NAPQI heeft dan zal er veel meer schade in de lever zijn, omdat de hond veel
minder glutaation heeft en dus de stof minder goed uit de nieren kan krijgen. Bovendien kan de hond
helemaal niet goed acetyleren waardoor de omzetting voor uitscheiding niet goed verloopt.
Bij een dier met deze aandoening verwacht je : depressie, zwarte, dyspneu, cyanose, icterus, braken,
tyachycardie, methemoglobinurie, hypothermie, oedeem, hepatonecrose en nefrotoxiciteit. De
verschijnselen zijn in principe allemaal het gevolg van methemoglobinurie, of verschijnselen van
hepatotoxisch, nefrotoxisch, maar dat zie je bij de kat vaak pas later.
Hond: snel verschijnselen van hepatotoxiciteit en nefrotoxiciteit door gebrek aan acetylering.
Kat: snel verschijnselen van methemoglobinurie door gebrek aan glucuronidering.
De behandeling bij deze kat bestaat uit een aantal stappen. Eerst de patiënt stabiliseren (zuurstof
toedienen, bloedtransfusie, hemoglobine toedienen). Vervolgens wil je de kat ontgiften door
geactiveerd kool toe te dienen (Norit). Daarna dien je NAC toe wat helpt bij de conjugatie van
glutaation-imine en zorgt voor de snellere uitscheiding via de nier. Deze laatste stap is eigenlijk het
belangrijkste!
Tegen de oxidatieve stress zou je ook nog anti-oxidanten toe kunnen dienen: xylimarine.
De prognose voor deze kat is goed, maar de behandeling zal een tijd moeten duren.
Casus 3: Duitse staander, reu, 2.5 jaar, grote onregelmatige bult op de laterale borstwand ter hoogte
van de elleboog. Na palpatie lijkt het op een met vloeistof gevulde massa, geen ontstekingstekenen.
Het gaat hier waarschijnlijk om een rattengif intoxicatie. Bij een normale bloedstolling zorgt viatmine
K voor activatie van prosimogeen. Het vitamine K wordt geoxideerd en moet voor hergebruik weer
gereduceerd worden. Het rattengif grijpt in op het reductase hiervoor nodig, dus het vitamine K kan
maar 1x gebruikt worden. Vitamine K activeert de stollingsfactoren. Er komen problemen met
stollingsfactoren, zowel in de intrinsieke als extrinsieke stolling. Dit zorgt voor verschijnselen van
hemorragische diathese, secundaire hemostase. We zien grotere bloedingen, met bloed in de
lichaamsholten. Problemen met de primaire hemostase zouden ook kunnen voorkomen.
Voor een therapie moet je eerst de intoxicatie en de duur sinds de intoxicatie vaststellen. De
verschijnselen ontstaan na 12-24 uur (het vitamine K moet immers eerst opgebruikt, voordat de
stollingsfactoren niet meer geactiveerd worden). Bij een pasgeleden probleem kun je de hond laten
braken. Bij veel bloedverlies zou je een bloedtransfusie of een infuus moeten overwegen. Verder
moet je vitamine K supplementeren, in de gereduceerde vorm, alleen subcutaan (niet IV
anafylactische shock) en niet IM wegens risico op bloeding. Na 5-7 dagen kun je de stolling opnieuw
onderzoeken (na stop met de therapie) en eventueel stoppen met de behandeling.
De prognose is gunstig maar de behandeling is duur.