2008-02 - Zending Hersteld Hervormde Kerk

Jaargang 2 – 2008
Nummer 2
Zending
Hersteld
Hervormde
Kerk
In dit nummer o.a.:
• Een gedragen bevel
• Visitatie van Malawi
• Ontmoeting met ootmoed in binnenland van
Malawi
• Zending en ‘vreemde talen’
• Vandaag, morgen, volgende week
• Kwalitijd
• Uitnodiging zendingsdag

VERGEZICHT
C OLOFON
Deze woorden zijn wel het meest uitgesproken
zendingsbevel dat we in het evangelie van Matthéüs
kunnen lezen. Het is tussen Zijn opstanding en
hemelvaart dat Jezus dit aan Zijn discipelen beveelt.
Hij ontmoet hen dan op een afgesproken plek, een
berg ergens in Galilea.
Als zij daar samen zijn, geeft de Heere Jezus Zijn
discipelen niet direct het bevel heen te gaan. Het
bevel klemt Hij in tussen woorden die bijzonder
troostvol en bemoedigend zijn. Het werkterrein
voor de verbreiding van het Evangelie wordt uitgebreid
van de Joden naar de ganse wereld. Want dat
werkterrein, de gehele wereld, valt onder Zijn
gezag. “Mij is gegeven alle macht in hemel en op
aarde.” Christus heeft het overal voor het zeggen.
Waar ook ter wereld de verkondiging zal plaatsvinden,
geen plek valt buiten Zijn bereik. Die macht,
die volmacht, heeft Hij van Zijn Vader gekregen op
grond van de behaalde verlossing door Zijn kruisdood
en opstanding. De ganse aarde is nu Zijn
gebied, ook al moet die ganse aarde overwonnen
worden door de verkondiging van het heilig
Evangelie.
Laten we eens kijken naar wat onmiddellijk na het
zendingsbevel staat. Daar zegt de Heere Jezus heel
direct toe dat Hij, ook al gaat Hij naar de hemel,
nochtans de Zijnen niet begeeft en niet verlaat. “En
ziet.” Let erop, ja, let er bijzonder op: “Ik ben met
ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld.”
Geen tijd zal er dus zijn, waarin Christus afwezig is.
Zicht op Zending
is een (gratis) uitgave van de
Zending Hersteld Hervormde Kerk
Overname van artikelen, foto’s en
informatie alleen na overleg met de
eindredacteur.
Aanvragen voor gratis toezending
(indien u dit blad niet via de eigen
gemeente ontvangt):
Kerkelijk Bureau HHK te Veenendaal
T: (0318) 55 42 12
E: info@zhhk.nl
Foto voorzijde: De school gaat uit.
Een gedragen bevel
Gaat dan henen, onderwijst al de volken, …, lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb.
(Mattheus 28:19)
Redactie
C. Bakker
L.W. Both
A.W. van Bragt
O. de Leeuw
E. van Vlastuin
Eindredactie
Ds. K. Klopstra
T: (0318) 78 72 78
E: klopstra@kliksafe.nl
Medewerkers
N. Boonzaaijer-van Herk (coördinatie)
A.J. van Laar-Dullemeijer (jeugdrubriek)
L.H. de Kluijver (opmaak)
Geen tijd zal er zijn, dat Hij Zijn Kerk aan haar lot
zal overlaten. “Al de dagen”, niet één uitgezonderd.
Totdat Hij terugkomt en Zijn Koninkrijk openbaar zal
worden, terwijl alle andere koninkrijken en alle
andere machten, die zoveel verzet plegen tegen de
voortgang van het Evangelie in deze wereld, voorgoed
ten onder zullen gaan.
Door deze twee woorden van de Koning der Kerk
Zelf wordt het bevel in vers 19 gedragen, ook vandaag.
“Gaat dan heen.” Ga het boek Handelingen
maar na. Het begint in Jeruzalem, dan Judea, dan
Samaria, en daarna gaat Paulus naar de heidenen
toe. Daarom mag dominee Oomen in Malawi bezig
zijn. Het is het perspectief van “al de volken”.
De opdracht bestaat uit slechts drie woorden
“onderwijzen”, “dopen” en “leren”. “Onderwijzen”
is niet hetzelfde als “leren”. Onderwijzen wil zeggen:
discipelen van Jezus maken tot volgelingen
van Hem. Zondaren, die buiten Hem niet meer kunnen
en die de noodzaak van Hem als Zaligmaker en
Borg gaan verstaan door het werk van de Heilige
Geest. Daaruit vloeien als vanzelf de volgende twee
opdrachten voort.
Daarom is zendingswerk nooit tevergeefs. Het
wordt door Hem Zelf gedragen. Zo geeft Hij de
opdracht, die wereldwijd perspectief heeft en duurt
tot Christus terugkomt. ■
Ds. Joh. Post, Putten
Bestuur Zending
Ds. K. Klopstra (voorz.)
A.W. Saly (secr.)
E. Ebbers (penn.)
Ds. D. Heemskerk
Ds. J.C. den Ouden
A.W. van Bragt
G. van Delft
O. de Leeuw
Bankgegevens
Rekening 11.32.18.230
t.n.v. Kerkelijk Bureau HHK te
Veenendaal, inzake Zending
(s.v.p. met duidelijke omschrijving)
2 Z I C H T O P Z E N D I N G

Blijdschap en zorgen
Visitatie van Malawi
door O. de Leeuw
lid CZ
In de laatste week van februari vond
de jaarlijkse visitatie plaats. Het
belangrijkste onderdeel daarvan
was de ontmoeting met de synode
van de RPC (Reformed Presbyterian
Church), de kerk waarmee nauw
wordt samengewerkt. De Afrikaanse
broeders lieten duidelijk merken dat
zij het bezoek erg op prijs stelden.
Na de gebruikelijke uitwisseling van
groeten kwam het gesprek al snel
op de ontwikkelingen in de RPC
sinds het vorige bezoek, dat plaatsvond
in januari 2007.
De theologische opleiding ging in
september 2007 van start. Met de
toerusting is de kerkleiding heel blij
en met klem werden de commissieleden
verzocht toch vooral daaraan
de nodige steun te geven. De groeimogelijkheden
van de opleiding,
zowel in de diepte als in de breedte,
staan bij het moderamen van de
RPC hoog op de agenda. Het lesprogramma
is doorgesproken en er
is gekeken welke docenten bij de opleiding
betrokken kunnen worden.
Vanuit Nederland zal zo mogelijk
een paar keer per jaar een vrijwilliger
met onderwijservaring worden
ingezet om voor enkele weken
colleges te verzorgen.
Uitvoerig is gesproken over de
organisatie van de kerk. De
structuur van gemeenten, classes en
synode is aanwezig en kerkelijke
leiders moeten leren nu ook via die
lijn te communiceren en te
Maïsplanten die bijna voor de helft zijn verrot. Ander gewas
dat volledig is weggespoeld. Akker na akker biedt dezelfde
troosteloze aanblik. Een landstreek in het zuiden van Malawi,
zo groot als de provincie Utrecht, heeft te lijden onder de
gevolgen van een overstroming. Twee leden van de Commissie
Zending bezochten onlangs het getroffen gebied.
handelen. Hieraan wordt ook in de
opleiding aandacht geschonken.
De diaconale noden zijn groot. Er is
veel ziekte, vooral malaria. Vaak moet
de kerk bijspringen om medicijnen
of behandelingen voor haar leden te
vergoeden. Er sterven veel mensen,
waardoor er op de omgeving van de
weduwen en wezen een grote druk
komt te liggen om ook voor hen te
zorgen. Het probleem is alleen dat
die mensen vaak zelf al moeite
hebben om te overleven. Geen
wonder dat de kwetsbare groepen
een beroep doen op de kerk.
In verschillende gebieden is er
honger, doordat er vorig jaar geen
goede oogst was. Vanwege rivieren
die buiten hun oevers treden,
moet ook een groot deel van de
huidige aanplant als verloren
worden beschouwd. De financiële
steun die de Generale Diaconale
Commissie (van de HHK) geeft om
in de meest nijpende situaties een
helpende hand te bieden, wordt zeer
gewaardeerd.
Tijdens de visitatie werd ook
gekeken naar mogelijkheden om te
komen tot het verlenen van hulp
voor de langere termijn. Met het oog
daarop is er overleg gaande tussen
de CZ en stichting Woord en Daad.
Gedacht wordt aan een zogenaamd
“community-project”, waarbij vooral
weeskinderen en weduwen wordt
geleerd om voor een deel in hun
onderhoud te voorzien.
Aangrijpend was een samenkomst in
de kerk waarbij enkele ouderlingen
hun zorgen kenbaar maakten.
Samen met hen werden de akkers
bekeken, die geruïneerd waren
door het water.
Naast het vele dat reden geeft tot
blijdschap en dankbaarheid, zijn er
grote zorgen. We weten ons geplaatst
voor moeilijke vraagstukken. Het
doet ons onze afhankelijkheid van
de Heere God ervaren. ■
Z I C H T O P Z E N D I N G 3
HELDER

F OCUS
Danken met een lege maag
Ontmoeting met ootmoed in
binnenland van Malawi
door ds. R.J. Oomen
Enige tijd geleden vroeg dominee N.
Banda mij met hem mee te gaan
naar het dorpje Chapetera, in de
buurt van de plaats waar wij toen
zelf woonden. Chapetera ligt ongeveer
twintig kilometer van de verharde
weg, midden in de wildernis.
Diaken Gunda woonde met zijn
vrouw en kinderen in een huisje in
de buurt van de Reformed
Presbyterian Church. Het huisje
had, zoals gewoonlijk, een grasdak.
Met zijn gezin leefde hij van de
opbrengst van het land. Ze teelden
elk jaar maïs, meestal op dezelfde
grond. Vanwege armoede was
kunstmest kopen uitgesloten. Het
gevolg was dat de opbrengst laag tot
zeer laag was. Ook hielden ze wat
kippen.
Toen wij er kwamen, hadden ze al
enige maanden nauwelijks voedsel
Diaken Gunda leefde met zijn vrouw en kinderen al drie
dagen op water met suiker. Al het andere eten was op. Toen
dominee Oomen hen opzocht, kwam er echter geen klacht
over hun lippen. Integendeel, ze loofden God.
meer. Natuurlijk hadden ze een
beroep op de familie gedaan om te
helpen. Verder probeerden ze via los
werk (‘piece work’) nog iets binnen
te halen. In december en januari
zouden ze wat vruchten van de
mangobomen plukken, maar al snel
was er in het gebied geen mango
meer te vinden. Soms vonden ze in
de rivierbedding nog een bepaalde
eetbare plant. Maar ook die planten
waren spoedig verdwenen.
Welzijn
Toen wij bij dit gezin kwamen, hadden
ze al drie dagen geleefd op niet
meer dan water met suiker. Ze vertelden
dit echter zonder een klacht
te uiten.
We kregen een gesprek over hun
geestelijk welzijn en dat van de
gemeente. Heel bijzonder. Aan het
einde vroeg dominee Banda de man
voor te gaan in gebed. Opmerkelijk
was dat hij de Heere dankte voor de
dienstknechten die Hij had
gestuurd. Het raakte ons hart hoe
hij bedelde om de bekering van zijn
dorpelingen en van andere mensen.
In heel het gebed hebben we geen
klacht over de honger gehoord. De
man maakte de Heere groot voor
Zijn weldaden en sprak over zijn
verlangen om met de Heere te zijn.
Toen dominee Banda onlangs in zijn
gemeente preekte, hadden ze het
geld, dat hun zoon met een tijdelijk
baantje verdiend had, gebruikt om
een maaltijd te koken voor dominee
Banda...
Helpen
Gelukkig waren we in staat deze
mensen te helpen. Hier hebben we
gezien dat de Heere niet aan tijd en
plaats gebonden is. Juist op een
moment dat we zouden verwachten
dat deze man en vrouw zouden klagen
over hun omstandigheden,
maakten zij de Heere groot.
Hoe vergaat het ons die zo veel hebben?
Maken wíj de Heere groot voor
al Zijn weldaden? Bedelen wíj aan
de troon van Zijn genade om bekering
van zielen, ook in Malawi? De
Heere geeft veel geopende deuren.
Bid dat ook de deuren van hun harten
geopend worden tot roem en eer
van Zijn grote Naam. ■
4 Z I C H T O P Z E N D I N G

Zending en ‘vreemde’ talen
In onze kinderjaren leren we meestal van onze
moeder de eerste woorden in een enkele taal:
de ‘moedertaal’. Wanneer later op de middelbare
school Engels, Frans of Duits geleerd
wordt, bemerken we pas goed wat de torenbouw
van Babel heeft teweeggebracht. Zonder
talenkennis heerst een Babylonische spraakverwarring
en ontbreekt grotendeels de
communicatie. Dan merken we pas goed hoe
essentieel het is om elkaars taal te spreken.
Dat geldt in de handel, maar nog meer op het
zendingsveld: een geestelijke boodschap kan
alleen zuiver overgebracht worden, wanneer
we elkaars taal beheersen. Talenstudie is dan
ook een primaire noodzaak voor een zendingsarbeider.
Daarnaast speelt uiteraard kennis
van de cultuur ook een cruciale rol.
Een voorbeeld
William Carey (1761-1834) is namens de Engelse
Baptistenkerk als zendeling uitgezonden naar India
(zie W. van der Zwaag: William Carey. Pionier van de
wereldzending, De Groot Goudriaan, Kampen, 2007).
Op indrukwekkende wijze heeft hij zijn leven gewijd
aan de verbreiding van het Evangelie in de inlandse
talen. Vandaar dat hij een uitzonderlijke nadruk heeft
gelegd op de studie van deze ‘vreemde’ talen. Nu
was hij ook begiftigd met een bijzondere ‘talenknobbel’.
Daarmee heeft hij dag en nacht gewoekerd.
Voor hem was het duidelijk: de Bijbelse boodschap
kan op een volksstam alleen goed worden overgedragen,
wanneer de taal grondig beheerst wordt.
Niet alleen een grote woordenschat is noodzakelijk,
maar ook kennis van de grammatica is belangrijk.
Het is van groot belang dat een zendingsarbeider de
taal vloeiend leert spreken, ook dat hij de nuanceringen
kan aanbrengen in de nieuwe taal. Dat kost veel
tijd en bijzonder veel energie.
Bijbelvertaling
Carey had een bijzondere aanleg en ook een voorliefde
voor taalstudie. Daar heeft hij zich op geworpen. Met
heel veel inzet had hij ‘pas’ na acht jaar het hele
Nieuwe Testament in het Bengaals vertaald. Aan het
eind van zijn leven was het Nieuwe Testament vertaald
in maar liefst 34 inheemse Indiase talen. Daardoor
konden veel mensen in betrekkelijk korte tijd bereikt
worden. Dat is ook het doel van het Wycliff Bijbel-
vertaalgenootschap. Door dit genootschap worden
mensen uitgezonden naar alle werelddelen voor het
leren van de taal van kleinere of grotere stammen
waarvan deze nog niet beschreven is. Hun eerste
doel is om elke stam of elk volk de Bijbel te geven in
hun eigen taal. Vanuit Handelingen 2 weten we de
verwondering over de gave van de Heilige Geest:
Een iegelijk hoorde de apostelen in hun eigen taal de
grote werken Gods verkondigen.
Taalstudie
Niet iedereen zal zich even gemakkelijk als William
Carey een vreemde taal eigen maken. Er is duidelijk
verschil in gaven. Toch wordt nog altijd op zendingsinstituten,
zoals het Hendrik Kraemerinstituut te Utrecht,
terecht veel aandacht geschonken aan taalstudie voor
degenen die voor zending en/of ontwikkelingswerk
worden uitgezonden. Moeizaam worden rijen woorden
geleerd: naar twee kanten. Daarnaast is de grammatica
natuurlijk van wezenlijk belang om goed te kunnen
spreken en geen koeterwaals uit te brengen, en om
ook schriftelijk een goede taalvaardigheid te verwerven.
Al met al een moeizaam werk, maar tegelijk ook
verheugend om anderen in hun taal iets bij te kunnen
brengen van het Evangelie van vrije genade. De
hoogmoed rond de torenbouw van Babel heeft
wereldwijde gevolgen gehad, waarvan nog altijd de
wrange vruchten worden geplukt.
Meer dan taal alleen
“En hoe zullen zij in Hem geloven, van Welke zij niet
gehoord hebben?” (Rom. 10:14). Overdracht van het
geloof in woorden kan niet gemist worden: “Zo is dan
het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het
Woord Gods” (Rom. 10:17). “Maar ik zeg”, zo vervolgt
de apostel Paulus, “hebben zij het niet gehoord? Ja
toch, hun geluid is over de gehele aarde uitgegaan,
en hun woorden tot de einden der wereld. Maar ik
zeg: Heeft Israël het niet verstáán?” (Rom. 10:19). In
het RD van zaterdag 1 maart stond: “Nodig is een taal
waarvoor geen teken is in dit heelal”, een dichterlijk
citaat van Dr. G. Marchal. Die afhankelijkheid van Hem
door de werking van Zijn Geest worde in Malawi, èn
in Nederland, en tot aan de einden der aarde veel
afgesmeekt en gevonden. ■
Dr. A. van Nieuw Amerongen,
Breukelen
Z I C H T O P Z E N D I N G 5
VISIE

SPECTRUM
Met steun voor de korte termijn red je het niet
Vandaag, morgen,
volgende week…
door J.J. Verloop
namens de
Generale Diaconale Commissie
Voedselhulp door GDC
Via de RPC bereikten ons in
december 2007 berichten dat
voedselschaarste in verschillende
gemeenten nijpend begon te
worden. De Generale Diaconale
Commissie (GDC) is daarop een
actie gestart en heeft een beroep
gedaan op de HHK-kerkenraden en
-diaconieën. Al in de eerste week
van februari kon in diverse RPCgemeenten
maïs worden verstrekt
aan families, bij wie de nood het
hoogst was. Een partij van 900
zakken à 50 kilo werd uitgedeeld.
Van één zak maïs kan een familie
minstens een maand leven.
Gekozen is om enkele malen een
kleine voedseluitgifte te doen om
de periode tot de volgende oogst te
overbruggen. De GDC is blij met de
positieve respons van gemeenten en
particulieren in Nederland.
Wanneer zou blijken dat de
inkomsten hoger zijn dan nodig
voor deze actie, dan zal de GDC het
overige geld reserveren voor Malawi,
met als doel om er in de toekomst
andere diaconale projecten te ondersteunen.
Van harte aanbevolen.
Op termijn
De belangrijkste voorwaarde voor
hulpverlening is niet geld, maar
communicatie. In het contact tussen
Er is door buitenlandse kerken al veel hulp geboden in Malawi,
vooral bij voedselschaarste en honger. Begrijpelijk toch?
“Zo wie nu het goed der wereld heeft, en ziet zijn broeder
gebrek hebben, en sluit zijn hart toe voor hem…” De vraag is
daarbij wel, hoe die broeder nu zelf aankijkt tegen al die
pogingen om een helpende hand te bieden.
de beide partijen, hulpvrager en
-bieder, moet duidelijk worden
wélke hulp geboden moet worden.
De nood die zich áándient, moet
gelenigd worden (en niet een
andere). En liefst op zodanige wijze
dat herhaling wordt voorkomen.
Hoewel de lijnen tussen de HHK en
de RPC kort zijn, zijn er altijd
cultuurverschillen die de informatieuitwisseling
bemoeilijken. Tijdens de
visitatie in februari jl. is een poging
ondernomen om in de gesprekken
met de broeders van de RPC helder
te krijgen welke problemen aangepakt
kunnen worden en op welke
wijze dat het best kan geschieden.
Immers, wij westerlingen alleen
kunnen niet bepalen wat nodig is,
de leiding van de RPC kent de
lokale omstandigheden.
Het aantal aids-wezen in het land
wordt geschat op meer dan 600.000.
Het moderamen van de RPC weet
zich als kerk verantwoordelijk voor
meer dan 2000 wezen. Een recent
onderzoek heeft dat uitgewezen.
Daarnaast zijn er veel weduwen.
Het stelt de kerk voor een immens
probleem.
Met ondersteuning voor de korte
termijn, voedsel en kleding, red je
het niet. Binnen de RPC is men
doordrongen van de noodzaak van
een andere aanpak. Een aanpak,
waarmee zo mogelijk de vicieuze
cirkel doorbroken wordt. Behalve
voor vandaag moet ook voor morgen
en voor volgende week worden
gezorgd. Zorg moet worden geboden
voor de gezondheid en er moet
geadviseerd worden met betrekking
tot hygiëne, seksualiteit en huisvesting.
Men moet werken aan
alfabetisering, onderwijs en beroepsopleidingen.
De vraag is naar de HHK gekomen
om over die vorm van hulpverlening
na te denken en om te zoeken naar
mogelijkheden om daarin te voorzien.
ZHHK heeft daarvoor contact
gezocht met stichting Woord en
Daad, die veel ervaring heeft met
projecten voor structurele hulp in
Afrika. In de gesprekken die daarop
zijn gevolgd, werd duidelijk dat er
bij Woord en Daad grote bereidwilligheid
is om samen te werken,
een project te starten en om voor
een belangrijk deel in middelen te
voorzien.
De informatie en adviezen, die via
Woord en Daad werden verkregen,
zijn gecommuniceerd met de RPC
en komen erop neer, dat in twee
gebieden in Malawi een voorzichtige
start kan worden gemaakt met een
project. In de komende tijd zullen
de voorstellen voor projectuitvoering
verder worden uitgewerkt. ■
6 Z I C H T O P Z E N D I N G

Hallo iedereen,
Jullie zullen je misschien wel
eens afvragen hoe wij dat nou
doen met ons onderwijs hier op
het zendingsveld. Ja hoor, wij
hebben ook iedere dag school,
alleen wel op een andere
manier. Ik dacht dat dit iets is
om deze keer over te schrijven.
Voordat wij naar Afrika verhuisden,
hebben wij drie jaar in
Amerika gewoond. Daar moet je
natuurlijk naar een school waar
Engels wordt gesproken. En al is
dat best wel even wennen, na
een tijd wordt het ook weer
gewoon. Toen wij in Malawi kwamen, hebben wij voor homeschooling
gekozen. Dit houdt in dat we zelf thuis school houden met
Amerikaanse lespakketten waarin alles uitgelegd wordt.
Wij hebben de eerste drie jaar een lerares uit Canada gehad met
ervaring op dit gebied. Ze heeft ons goed geholpen om alles op orde
te brengen. We waren erg blij met haar. Na drie jaar ging zij terug
naar Canada en we hebben toen besloten om het zelf te doen, zonder
juffrouw. Dat gaat erg goed, omdat we toch allemaal wel door
hebben dat we het echt samen moeten doen onder toezicht van mijn
moeder. Aan het einde van het schooljaar moeten er allerlei dingen
opgestuurd worden naar Amerika, waar ze gecontroleerd worden.
Daarna krijgen we onze eindlijst en worden de nieuwe pakketten
opgestuurd voor het nieuwe schooljaar.
Homeschooling heeft echt wel voor- en nadelen. Een heel groot voordeel
is dat je heel zelfstandig leert werken. Je moet natuurlijk ook
voor jezelf regels stellen en een rooster maken, want anders kan het
heel gemakkelijk uit de hand lopen. Door de ervaringen kom je daar
vanzelf achter! Nog een groot voordeel vinden wij dat je in je eigen
tempo kunt werken. We proberen het werk namelijk binnen zeven
maanden klaar te hebben in plaats van in een heel jaar. Als we klaar
zijn met school gaan we naar Nederland om te werken. We gaan dan
in september daarop weer terug naar Malawi. Wij wonen in
Nederland bij onze broers en zussen en dat vinden we allemaal
geweldig. Toch is er ook een groot nadeel. Sociale contacten met
leeftijdgenoten heb ik in Malawi bijna niet, omdat je toch onderdeel
van een 'gezinsschool' bent. Dat mis ik soms heel erg. Die contacten
leer je ook pas ECHT waarderen als je niet meer op een gewone
school zit. Maar ja, we halen ons hart op als we weer in Nederland
zijn.
Groet jes,
Henkjan Oomen
Kwalitijd
Oeps, een schrijffoutje!?
Nee hoor, heel bewust heb ik dit
‘niet bestaande’ woord erboven
gezet.
Want misschien herken je het wel:
je dag, je week stroomt vanzelf
vol met van-alles-en-nog-wat. In
deze tijd is dat ook niet zo heel
verwonderlijk!
En dan lijkt het er wel eens bij in
te schieten om je bezig te houden
met wat op het eerste gezicht
niet zoveel te maken heeft met
de drukte van alledag: de dingen
die Gods Koninkrijk aangaan.
Als ik zelf nadenk, waarvoor ik
allemaal tijd maak, weet ik ook,
dat er best nog wat meer tijd voor
de Heere en Zijn dienst kan zijn.
Ik weet niet hoe dat bij jou is?
Want tijd voor Hem is pas
kwalitijd!
En wat is tijd voor Hem maken?
Het is het doen van Zijn wil!
Hoe ik dat weet? Lees maar wat
er staat in 1 Johannes 2:17:
“En de wereld gaat voorbij en
haar begeerlijkheid; maar die den
wil van God doet, blijft in der
eeuwigheid.”
Het woord eeuwigheid echoot
nog even na en dan besef ik dat
dát de uiteindelijke kwalitijd is!
Uw wil geschiede… ■
E en groet van Jeanet
van Laar
Z I C H T O P Z E N D I N G 7
Voor EYE-OPENER jon geren

Waar Aula van het Van Lodensteincollege
Utrechtseweg 228, 3818 ET Amersfoort
Wanneer D.V. zaterdag 20 september 2008
Ochtendprogramma 10:00 - 12:00 uur
Middagprogramma 13:30 - 16:00 uur
Wat Meditaties, lezingen, diapresentatie, kinderprogramma,
forum, informatiemarkt, crèche aanwezig,
koffie-thee-broodjes, diverse verkoopkramen, enz.
Dagvoorzitter Ds. J.C. den Ouden
Hoofdprogramma Ds. R.J. Oomen lezing met diapresentatie
Ds. K. Klopstra meditatie
Dhr. O. de Leeuw over het werk van CZ
Ds. J. Joppe meditatie
Ds. J.W. van Estrik lezing over het thema: Zending, werk van God!
Dhr. W. de Kloe leiding forumdiscussie
Ds. W. Pieters sluiting
Kinderprogramma Jeanet van Laar
Voor verschillende leeftijden: Bijbel- en kinderverhaal, knutselen,
dia’s over Malawi en nog veel meer.
Meer informatie I: www.zhhk.nl – E: info@zhhk.nl – T: 0318 554212