F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

www.cgfdejong.nl
Het was weer goed werken in deze omgeving. Maar ook in deze fijne periode
werd Henny geplaagd door zijn hartkwaal en moest hij op zijn ziekbed
examens afnemen.
Op Zuid-Celebes was het intussen nog steeds onrustig. De guerrilla was
actief. Veel mensen werden ontvoerd – vooral rijke Chinezen. Buiten Makassar
moest in konvooi worden gereden. Het was navrant dat in die tijd een
Nederlandse doctor in Makassar gekidnapt werd. De guerrilla’s dachten dat
het een arts was, die ze nodig hadden in de bush. Maar hij was doctor in de
kunstgeschiedenis. Deze doctor is nooit teruggekeerd.
In mei 1954 gingen Henny, Jits, Agatha (na haar eindexamen was zij een
jaar in Indonesië) en jongste dochter Betty met de Willem Ruys naar Nederland.
Verlof in Nederland: juli 1954-januari 1955
Zoals in elke verlofperiode werkte Henny weer met grote inzet. Hij preekte,
gaf les, vergaderde, rapporteerde en hield lezingen. Mijn moeder poogde
dapper Henny tot totaal andere zaken te verleiden en wilde hem aanzetten tot
tuinieren. Maar toen Henny met een hark in de hand en een zonnehoed op
zijn hoofd vijf minuten in de tuin stond, vluchtte hij al weer zijn studeerkamer
in.
Omdat zijn hartklachten bleven aanhouden, beloofde hij Jits zijn hartspecialist
advies te vragen of hij het kalmer aan moest doen. Maar deze raadde hem
dit af, want dan zou hij juist grotere kans hebben aan zijn hart te bezwijken.
Hij had daar net een studie naar verricht. Dat zei hij niet voor dovemansoren.
Na zijn verlofperiode vertrok Henny in januari 1955 naar Canada en Amerika
voor fundraising ten behoeve van de school in Makassar.
Januari-april l955
De Evangelical United Church in Amerika had al een docent (ds. F.W.
Brandauer) voor de school ter beschikking gesteld, maar er was méér geld
nodig. Henny reisde op z’n zuinigst. Eerst wilde hij “elk baantje” aan boord
van een vrachtschip aannemen om gratis te kunnen reizen. Maar een bevriende
reder raadde dat af. Hij zou als dominee te veel gepest worden door
de bemanning. Toen besloot hij tegen gereduceerd tarief als geestelijk
verzorger te gaan. Hij kreeg een spreekuur en hij verzorgde de preken en
avondwijdingen.
In Canada en Amerika werd hij overal van boot, trein of bus afgehaald en
logeerde hij bij gemeenteleden. Die contacten had hij in Nederland voorbe-
27