F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

www.cgfdejong.nl
met gejuich ontvangen, nationaal noch internationaal. De gedachte dat
onderdrukking en uitbuiting zover konden gaan dat slechts één begaanbare
weg, die van de revolutie, overbleef, was dermate sterk dat hun inzichten als
die van tegenstanders werden gezien. Vandaag zijn zowel theologie van de
revolutie als theologie van de evolutie termen uit vervlogen tijden. De
afgelopen decennia hebben geleerd dat er nauwelijks iets te plannen lijkt te
zijn in deze wereld. Mensen zijn niet langer betrokken op mega-plannen, op
grootse toekomstprojecten, maar op hun eigen situatie, op hun eigen hier en
nu. Wat gebeurt er nu? Hoe kunnen we dat beïnvloeden? Hoe kunnen we nu
racisme, militarisme, fundamentalisme en fanatisme beteugelen? Of, missionair
gesproken, hoe kunnen we nu Jezus en zijn rijk aan de mensen voorstellen
zodat zij weg, waarheid en leven herkennen? Eschatologie is hier-en-nuologie
geworden. Hoop en uitzicht zijn vervangen door het verlangen naar
garantie en zekerheid.
Drie punten gaf Bergema aan, die voor hem van cruciaal belang waren voor
de toekomst van de zending. Verschillende ervan hadden een visionair
karakter; sommige pakten anders uit dan hij had (kunnen) voorzien. Wat in
zijn hele afscheidsrede opvalt is zijn klare christologische oriëntatie voor de
zending. Voor hem is het verleden Christus, voor hem is het heden Christus,
voor hem is de toekomst Christus. Misschien ligt hier wel het grootste
verschil met de ontwikkelingen van nà 1968. De bekende Engelse missioloog
Lesslie Newbigin gaf bij een terugblik op 25 jaar zending in 1996 14 aan
dat op dit punt een voor hem niet te volgen omslag was gekomen; sommige
theologen, missiologen, denken vrede en eenheid een dienst te bewijzen door
het heil in Christus te relativeren. Dat, zei Newbigin, zal niet werken. Eenheid,
heelheid, vrede zullen alleen tot stand komen door verzoening in
Christus. Het zal de taak van de zending zijn en blijven dit alle mensen
duidelijk voor ogen te stellen. Newbigin zou op dit punt Bergema aan zijn
zijde gevonden hebben. En wie weet, misschien vertellen ze dat nu ook aan
elkaar, nu ze beiden leven in zijn rijk en alvast zijn toekomst mogen proeven
...
14 L. Newbigin, “Vijfentwintig jaar zending” in: Pinkstervuur in de ‘secular city’? De
Nederlandse Zendingsraad 1996-1997 (Amsterdam: Nederlandse Zendingsraad, 1998) 74-
78.
233