F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

216www.cgfdejong.nl
tie van de Internationale Zendingsraad in Willingen in 1952 heeft aan deze
problematiek op intensieve wijze aandacht besteed.
Nog op een andere wijze wordt de missiologie in onze tijd met de toekomst
geconfronteerd, namelijk door de opkomst van een nieuwe wetenschap, de
futurologie.
Toen ik in 1956 inaugureerde, bestond deze wetenschap praktisch nog niet.
Anders zou ik haar zeker hebben opgenomen onder de hulpwetenschappen
der missiologie, die ik toen besprak, op gevaar af dat de goedmoedige spot,
waarmee destijds het respectabele aantal van deze door mij opgenomen
hulpwetenschappen, wier bestudering voor de missiologen door mij noodzakelijk
werd geacht, werd ontvangen nog groter zou zijn geweest. Momenteel
staat zij echter in het centrum van de belangstelling, getuige o.a. het thema
van het studium generale aan onze Hogeschool in de afgelopen cursus; de
rede waarmee de vorige week Dr. Firet zijn ambt als hoogleraar aan de
theologische faculteit van de V.U. aanvaardde, getiteld: Praktische theologie
als theologische futurologie; en, om niet meer te noemen, de bespreking van
de cultuur-technische sectie van de Vereniging van Calvinistische Wijsbegeerte,
op haar vergadering van 5 oktober a.s., is gewijd aan de futurologie,
zodat het bezig zijn met de toekomst bijna een modeverschijnsel dreigt te
worden.
De futurologie tracht op de basis van een wetenschappelijke analyse van de
huidige wereldconstellatie te komen tot een wetenschappelijke prognose van
de toekomst. De missiologie is daarbij niet minder dan de praktische theologie
en de ethiek ten nauwste betrokken. Zij wil immers een wetenschappelijk
gefundeerde basis scheppen voor het geven van richtlijnen voor een verantwoorde
zendingspraktijk in de toekomst. Zonder zulk een prognose is het
niet mogelijk met onze partners, met wie wij door accoorden van samenwerking
verbonden zijn begrotingen op te maken of een beleid vast te stellen,
dat met toekomstige ontwikkelingen rekening moet houden, zoals bijvoorbeeld
het vijfjarenplan van de Soemba-zending. De zogenaamde geloofszendingen
willen in de regel van zulke zendingsstrategische meerjarenplannen
en vaak zelfs van het vaststellen van financiële begrotingen niet weten en
willen alleen vertrouwen op God, dat Hij in alles voorzien zal, en verder
alles doen wat hun hand vindt om te doen.
Het vertrouwen op Gods belofte, dat Hij alle dagen met ons zal zijn, en het
gelovig volgen overal waar Christus ons voorgaat en zijn Geest ons leidt, is
ook een onmisbaar element bij de vervulling van onze zendingstaak, maar