F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

www.cgfdejong.nl
(gast)docenten. De studenten en predikanten, die de AZO-cursus volgden,
hoefden geen lesgeld te betalen. Zij kregen gratis logies in het zendingscentrum
en hun reiskosten werden vergoed. De Gereformeerde zending had
deze kosten er graag voor over, omdat zij dankzij deze cursus de beschikking
kreeg over een reservoir van toekomstige zendingsarbeiders en zendingsdeputaten.
Bij navraag bleek 60 procent van de deelnemers aan de
AZO-cursus 1958-1960 bereid te zijn om eventueel in zendingsdienst uit te
gaan. De belangstelling voor de AZO-cursus nam in de loop van de jaren
1960 toe. Die van 1962-1964 telde bijvoorbeeld 48 cursisten.
De GOZA-cursus was gericht op talenstudie, kennis van het toekomstige
werkterrein en de praktische voorbereiding op toekomstige werkzaamheden.
Het was de bedoeling dat deze opleiding na aankomst op het werkterrein
gedurende enige maanden zou worden voortgezet. Tot eind jaren 1950 was
deze cursus vrijwel uitsluitend op Indonesië gericht. Zij had een beperkt
aantal leerlingen, omdat ze alleen bedoeld was voor degenen die reeds in een
bepaalde functie waren benoemd. In de loop van de jaren 1960 deden zich
echter enkele ontwikkelingen voor die veel invloed hebben gehad op het
zendingsseminarie. Overeenkomstig een besluit van de synode van Utrecht
in 1960 nam de Gereformeerde zending nieuwe taken op zich in de zgn.
Paruba-gebieden (Pakistan, Rwanda, Brazilië en Argentinië). Omstreeks
dezelfde tijd kwam het werelddiaconaat van de grond. Een groot aantal hulpverleners
werd in allerlei landen te werk gesteld om de nood van hen die
door een ramp of armoede getroffen waren te lenigen. Dit leidde ertoe, dat
in de GOZA-cursus meer talen en culturen moesten worden onderwezen en
meer docenten moesten worden aangesteld. Bovendien ver-dween in deze
tijd het instituut van de ressortszendeling. Hij werd vervangen door de
specialist in het theologisch onderwijs, in de lectuurvoorziening en dergelijke,
zodat ook meer aandacht gegeven moest worden aan vakken als oecumenica
en vormingswerk. Het aantal deelnemers aan de GOZA-cursus nam snel
toe. Begin 1967 telde zij twaalf leerlingen. Naast hen volgden velen een
opleiding ten dienste van het werelddiaconaat.
Ondanks zijn zwakke lichaam heeft Bergema zich met een enorme energie
en geestdrift voor het zendingsseminarie ingezet en de opleiding steeds weer
aan nieuwe ontwikkelingen aangepast. Geboeid als hij was door de universaliteit
en de actualiteit van de zendingswetenschap, genoot hij van de ontmoeting
met de vele niet-theologische wetenschappen en de vele volken en
culturen waarmee dit werk hem in aanraking bracht. Hij ondervond veel
steun van het curatorium, waarvan eerst ds. B. Richters en later ds. A. Vos
179