F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

176www.cgfdejong.nl
Bovendien zou de theologie niet slechts met de kerk, maar met heel de
wereld voor ogen beoefend moeten worden. Up-to-date als hij steeds was,
noemde Bergema het vraagstuk van de ontwikkelingslanden en dat van de
vluchtelingen, die niet alleen de aandacht verdienden van de Novib en van
de Wereldraad van Kerken, maar ook van de Theologische Hogeschool. 17
Het moet hem goed gedaan hebben dat vanaf 1958 onder leiding van de
hoogleraren J.T. Bakker en Wurth op maandagavond bijeenkomsten voor
ouderejaarsstudenten werden georganiseerd, waarin sprekers vanuit de
praktijk van het maatschappelijk werk, de kinderbescherming, de vakbeweging
en dergelijke vragen op het grensgebied van theologie en praktijk
bespraken. Twee jaar later besloot de synode officieel tot de invoering in
Kampen en aan de VU van meer op de praktijk gerichte oefeningen en lessen
voor het kandidaatsexamen en van een kerkelijke stage van vier maanden na
het kandidaatsexamen. Bij die gelegenheid werd ds. J. Thomas aangesteld tot
docent voor de aanvullende opleiding. 18 Bergema vond dit wel een verbetering,
maar persoonlijk had hij liever de invoering gezien van een praktische
en persoonlijke vorming van de student, die meer in het geheel van de
opleiding was geïntegreerd. Hiertoe zou hij het aantal verplichte collegeuren
willen inperken, de zelfwerkzaamheid van studenten willen bevorderen
en een vroegtijdige specialisatie en post-academisch onderwijs willen invoeren.
19
In de kring van hoogleraren werd niet alleen gesproken over de reorganisatie
van de opleiding, maar ook over meer inhoudelijke theologische onderwerpen.
Zo werd er gediscussieerd over Romeinen 7, waarbij Ridderbos krachtig
werd bestreden door Den Hartogh en Polman. 20 In verband met de boven
genoemde opvattingen van studenten over het gezag van de bijbel spraken
de hoogleraren in 1959 over hun persoonlijke houding jegens de Schrift.
Bergema schreef in zijn journaal:
We zitten allemaal met vragen. Niet zozeer in het relationele vlak (persoonlijke
verbondenheid aan de Schrift), maar wetenschappelijk. Ik pleit
voor een meer oosters bezien van wat de Schrift bedoelt. Onfeilbaarheid
17 H. Bergema, “De overwinning van het isolement”, De Bazuin jrg. 100, nr. 41 (11 okt.1957)
en 42 (18 okt.1957).
18 Acta synode van Utrecht 1959/1960, art. 68; G.B. Wurth, “De praktische colleges in
Kampen”, De Bazuin jrg. 12, nr. 20 (13 mei 1960).
19 Journaal Bergema, 8 mrt 1960.
20 Ibidem, 11 febr. 1957.