F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ... F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

16.09.2013 Views

164www.cgfdejong.nl Het was aanvankelijk allerminst duidelijk of de Republiek de missie wel officieel wilde ontvangen, want dat zou erkenning door Yogyakarta van de Deelstaat Oost-Indonesië en daarmee impliciet van de federatiegedachte inhouden. Doch sinds de radio-uitzending van 8 januari 1948 vanuit Yogyakarta was dit probleem opgelost. Dacht men. Het bezoek van de delegatie aan Yogyakarta en Surakarta (Solo) en omgeving duurde ruim een week, van 18 tot 29 februari 1948. Gedurende deze tijd werden de delegatieleden door verschillende regeringsorganen, politieke partijen, stads- en streekbesturen en een aantal instellingen als ziekenhuizen, universiteiten en scholen ontvangen. 104 Het bezoek begon met een korte, formele ontvangst door Soekarno op de dag van aankomst. Iets meer ontspannen ging het er ’s avonds aan toe, toen de delegatie een speciaal voor haar belegde buitengewone vergadering van de Dewan (raad) van een der twee daerah istimewa binnen de Republiek, Yogyakarta, bijwoonde (de andere, na de oorlog minder belangrijke daerah istimewa was Surakarta). Deze raad had in politiek opzicht weinig betekenis, daar de macht in de Republiek in handen lag van de president, de ministerraad, het parlement en de generale staf van het republikeinse leger. Misschien lag het daaraan dat er enige gelegenheid bestond tot dialoog en uitwisseling van standpunten. Mononutu vertelde in zijn toespraak iets over het Oost-Indonesië en ging in op de gemeenschappelijke taak van allen om een nieuw Indonesië op te bouwen, waarop vanuit de Dewan zowaar enkele informatieve vragen werden gesteld – waaruit overigens niet alleen belangstelling voor Oost-Indonesië bleek maar ook en vooral grote onbekendheid met dat deel van het eilandenrijk. Dergelijke belangstelling werd echter niet getoond tijdens de ontvangst van de delegatie door de republikeinse regering, die hierop volgde. Wel kreeg Mononutu de gelegenheid enkele grieven en vragen naarvoren te brengen. Moh. Hatta, die als gastheer optrad, beloofde dat het kabinet die in “ernstige overweging” zou nemen. Meer kon er niet af. De eerste dag werd besloten met een diner, dat door Soekarno aan de gasten werd aangeboden. Bergema verkeerde even in de hoogste kringen, doch liet zich geen rad voor de ogen draaien. Hij noteerde in zijn dagboek: “de president kwam door de zij-ingang binnen. Ik stond het eerst in de rij. Hij kwam met zijn vrouw dus 104 De reis ging op 18 febr. vanuit Jakarta naar Yogyakarta, 21 febr. naar Klaten, 22 febr. naar Solo, 23 febr. naar Madiun, Sarangan en terug naar Yogyakarta, 26 febr. naar Kaliurang, 27 febr. naar Yogyakarta, 29 febr. naar Jakarta. Na een verblijf in Jakarta waarin de delegatie aan Van Mook verslag uitbracht, vertrok men op 6 maart per schip uit Jakarta om via Semarang en Surabaya, en (Bergema) na een bezoek aan Malang naar Makassar terug te keren, waar men op 10 maart arriveerde.

www.cgfdejong.nl het eerst op ons af. Hij is vriendelijk om zo te zien. Later ook, kwam hij nog even afzonderlijk op me af, toen het tijd was om naar de eetzaal te gaan. Overigens lijkt [hij] me tot alles in staat”. 105 Sommige vooraanstaande figuren in de Republiek spraken Bergema over verzoening, samenwerking en broederschap, zoals Ki Hadjar Dewantara, de oprichter van de bekende Taman Siswa-scholen in Yogyakarta, een der grondleggers van de Republiek en voorzitter van de ontvangstcommissie voor de delegatie, en Soetardjo Kartohadikoesomo, voor de oorlog de woordvoerder der “coöperatieven”, die in 1938 zijn bekende petitie in de Volksraad indiende, die gericht was op zelfstandigwording van Indië in samenwerking met de Nederlanders. 106 Maar meestal was de stemming openlijk vijandig en tegen de federatiegedachte en tegen de Nederlanders gericht – “echt de situatie van Parijs 1787-1793” aldus Bergema. 107 Bijvoorbeeld in Wonosari, waar de delegatie een kampement met omstreeks 1.000 evacuees uit Zuid-Celebes bezocht. De ontvangst bestond in een herdenkingsbijeenkomst voor de “40.000 slachtoffers”, die het optreden van kapitein Westerling in Zuid-Celebes in 1946 en 1947 zou hebben gemaakt. 108 Mede door dergelijke bijeenkomsten, waar de revolutie en de gewapende strijd gepredikt werden, alsmede door het treurige lot van dr. H. de Rook, een der voormannen van de IEV te Makassar en secretaris-generaal van de Dienst der Volksgezondheid van de Deelstaat Oost-Indonesië, die lange tijd in een armzalige gevangeniscel te Yogyakarta zat en daar mishandeld werd, werd de Oost-Indonesische argwaan jegens de Javanen bevestigd. Het delegatiebezoek was van Javaanse zijde in de eerste plaats bedoeld als een propagandastunt. Van een zinnige ontmoeting tussen gelijkwaardige partijen was geen sprake, hoe plezierig het programma soms ook verliep en hoe hartelijk sommige ontvangsten ook verliepen. Hoewel de meeste delegatieleden hadden gehoopt begrip te ontmoeten voor de eigen weg die Oost- Indonesië wilde gaan, was de essentie van de boodschap die ze te horen kregen dat Soekarno’s proclamatie van 17 augustus 1945 ook namens Oost- Indonesië gedaan was. Van de expliciete erkenning van Oost-Indonesië als volwaardig deel van de toekomstige federatie met eigen staatsrechtelijke instellingen, die de Republiek op 19 januari 1948 als vervolg op de radiouitzending had uitgesproken, 109 bleek niets. De federatiegedachte speelde in 105 Journaal Bergema, 18 en 22 febr. 1948. 106 Journaal Bergema, 24 febr. 1948; De Jong, Het Koninkrijk der Nederlanden, 11a, 412-421. 107 Journaal Bergema, 24 febr. 1948. 108 Journaal Bergema, 21 febr. 1948. Zie noot 27. 109 Anak Agung, Twenty years, 42. 165

164www.cgfdejong.nl<br />

Het was aanvankelijk allerminst duidelijk of de Republiek de missie wel<br />

officieel wilde ontvangen, want dat zou erkenning door Yogyakarta van de<br />

Deelstaat Oost-Indonesië en daarmee impliciet van de federatiegedachte<br />

inhouden. Doch sinds de radio-uitzending van 8 januari 1948 vanuit Yogyakarta<br />

was dit probleem opgelost. Dacht men.<br />

Het bezoek van de delegatie aan Yogyakarta en Surakarta (Solo) en omgeving<br />

duurde ruim een week, van 18 tot 29 februari 1948. Gedurende deze tijd<br />

werden de delegatieleden door verschillende regeringsorganen, politieke<br />

partijen, stads- en streekbesturen en een aantal instellingen als ziekenhuizen,<br />

universiteiten en scholen ontvangen. 104 Het bezoek begon met een korte,<br />

formele ontvangst door Soekarno op de dag van aankomst. Iets meer ontspannen<br />

ging het er ’s avonds aan toe, toen de delegatie een speciaal voor<br />

haar belegde buitengewone vergadering van de Dewan (raad) van een der<br />

twee daerah istimewa binnen de Republiek, Yogyakarta, bijwoonde (de<br />

andere, na de oorlog minder belangrijke daerah istimewa was Surakarta).<br />

Deze raad had in politiek opzicht weinig betekenis, daar de macht in de<br />

Republiek in handen lag van de president, de ministerraad, het parlement en<br />

de generale staf van het republikeinse leger. Misschien lag het daaraan dat<br />

er enige gelegenheid bestond tot dialoog en uitwisseling van standpunten.<br />

Mononutu vertelde in zijn toespraak iets over het Oost-Indonesië en ging in<br />

op de gemeenschappelijke taak van allen om een nieuw Indonesië op te<br />

bouwen, waarop vanuit de Dewan zowaar enkele informatieve vragen werden<br />

gesteld – waaruit overigens niet alleen belangstelling voor Oost-Indonesië<br />

bleek maar ook en vooral grote onbekendheid met dat deel van het<br />

eilandenrijk. Dergelijke belangstelling werd echter niet getoond tijdens de<br />

ontvangst van de delegatie door de republikeinse regering, die hierop volgde.<br />

Wel kreeg Mononutu de gelegenheid enkele grieven en vragen naarvoren te<br />

brengen. Moh. Hatta, die als gastheer optrad, beloofde dat het kabinet die in<br />

“ernstige overweging” zou nemen. Meer kon er niet af. De eerste dag werd<br />

besloten met een diner, dat door Soekarno aan de gasten werd aangeboden.<br />

Bergema verkeerde even in de hoogste kringen, doch liet zich geen rad voor<br />

de ogen draaien. Hij noteerde in zijn dagboek: “de president kwam door de<br />

zij-ingang binnen. Ik stond het eerst in de rij. Hij kwam met zijn vrouw dus<br />

104 De reis ging op 18 febr. vanuit Jakarta naar Yogyakarta, 21 febr. naar Klaten, 22 febr. naar<br />

Solo, 23 febr. naar Madiun, Sarangan en terug naar Yogyakarta, 26 febr. naar Kaliurang,<br />

27 febr. naar Yogyakarta, 29 febr. naar Jakarta. Na een verblijf in Jakarta waarin de<br />

delegatie aan Van Mook verslag uitbracht, vertrok men op 6 maart per schip uit Jakarta om<br />

via Semarang en Surabaya, en (Bergema) na een bezoek aan Malang naar Makassar terug<br />

te keren, waar men op 10 maart arriveerde.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!