F:\Wpdocs\WZOK\Kleine Reeks\Bundel Bergema\BundelBergema ...

www.cgfdejong.nl
Ds. S. Marantika, tot 1946 voorzitter van de GPM, werd voorzitter van de
raad, ds. W.J. Rumambi van de GMIM secretaris en penningmeester, terwijl
ds. D. Ngefak, predikant van de GMIT, ds. S. Bombong, voorzitter van het
moderamen van de kerk (in oprichting) van Mamasa en mr. G.P. Khouw van
het Bijbelgenootschap te Makassar als leden werden aangewezen. 183
De taak van de Madjelis Keristen was in de eerste plaats het bevorderen van
het besef van eenheid tussen de kerken (en christelijke organisaties). De
Madjelis Keristen zou voorts de kerken adviseren betreffende de verkondiging
van het Evangelie, ze zou ook een taak hebben in de toerusting van
christenen op politiek, sociaal-economisch en cultureel gebied, maar zou de
kerken ook in bepaalde opzichten in de politiek vertegenwoordigen. Tenslotte
zag men de Madjelis Keristen als wegbereider voor de vorming van de ene
kerk in Indonesië. Ook over de plaats van de Madjelis binnen de toekomstige
Raad voor geheel Indonesië was reeds nagedacht. De onderlinge verhouding
tussen beide zou de structuur van centrum-afdeling vertonen.
Vertegenwoordigers van zendingsinstanties konden lid zijn van de Madjelis
Keristen, maar men mag daaruit niet afleiden dat de Madjelis Keristen als
een raad van samenwerking tussen kerken en zendingen geconcipieerd zou
zijn. Van het begin af stond Rumambi en Bergema voor ogen het ideaal van
een Raad van Kerken, en aldus was het ook vastgelegd in de naam. Dat er in
de statuten toch een plaats was ingeruimd voor deelname van zendingsinstanties
moet men dan ook beschouwen als een “overgangsmaatregel”.
Algemeen, maar zeker onder de Indonesische afgevaardigden, heerste de
gedachte dat de zelfstandigwording der Indonesische kerken – welk proces
bijna voltooid was – het einde zou betekenen van de zelfstandige rol van de
buitenlandse zendingsinstanties in Indonesië. Alleen nog binnen het raam
van de zelfstandige Indonesische kerken zouden zendingsarbeiders hun
diensten verlenen. Het karakter van “overgangsmaatregel” wordt nog eens
onderstreept door het feit dat de oprichters in de ontwerp-statuten van de
Raad van Kerken voor Indonesië aan zendingsinstanties geen plaats meer
toekenden. 184
Een ander belangrijk moment in de kerkelijke Malino-conferentie was het
besluit tot oprichting van de Sekolah Pendeta untuk daerah Indonesia bahagian
Timur, de school voor predikanten voor de kerken en kerken-in-oprichting
in Oost-Indonesië. Er stonden echter veel meer onderwerpen op de
183 Zie voor deze kerkleiders van het eerste uur, Holtrop, Selaku perintis jalan, 32; De Jong,
Geschiedenis, 463.
184 Zie daarvoor B.J. Boland, “De Raad van Kerken in Indonesië en de zending”, [stencil 19
juni 1950], in Archief Raad voor de Zending, 114/38/5, 2-7.
119