16.09.2013 Views

Katholiek, Vlaamschgezind Weekblad,

Katholiek, Vlaamschgezind Weekblad,

Katholiek, Vlaamschgezind Weekblad,

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

De pleegdochter van<br />

den bankier.<br />

DOOR OL1VIER DUVERGER.<br />

en den Jolyberg konden bewonderen Maar de waard vond de belooning Hij verwijderde zich van den auto,<br />

daarna berekten zij het gehucht La te groot voor den geringen dienst wel waarvan de onbeken den motor reecis<br />

Cote en, een weinig later, dit der Comken<br />

hij bewezen had.<br />

m gang gebracht had.<br />

bes, waar de eigenaardige fontein, — O ! mijnheer, dat is te veel, te Tot weerziens, vriend, en dit zal<br />

met haar opschrift uit het jaar VI, een veel ! protesteerde hij.<br />

wellicht heel spoedig zijn. Wilt gij de<br />

c ogenblik hun aandacht trok. Dan ver De onbekende drong echter aan. deur van de loods toetrekken ?<br />

93e VERVOLG.<br />

volgden zij hun weg zonder bijna een — Neen, vriend, behoud dat geld. De man, die aan het stuur plaats<br />

— Gij hebt er wel willen in toe- woord te wisselen.<br />

ik heb u aan 't werk gezien. Ik ken uwgenomen<br />

had, reed weg langs den weg<br />

stemmen dezen morgen, met mij naar De onbekende scheen peinzend en leven en weet, dat gij het niet altijd die naar de baan kronkelt op de flanK<br />

Servoz te gaan, sprak hij. Indien gij bekommerd en Martin, die naast hem heel gemakkelijk hebt. Gij hebt mij. van den heuvel welke het Arve-dal, in<br />

nog altijd daartoe bereid zijt, neem voortschreed, durfde het stilzwijgen, ik herhaal het, een grooten dienst be- ;le richting van Fayet, afdaalt.<br />

dan een van die zakken, hang hem opf'at<br />

hem nochtans zwaar woog niet ver wezen. Neem aan, en dan ben ik het Wanneer het rijtuig in een stofwolk<br />

uw rug en draag een van die twee pak breken.<br />

:;og, die uw schuldenaar blijf. verdwenen was, sloot Jan Baptist Mar<br />

ken aan uw hand. Gij zult ze mij naar Toen zij te Servoz kwamen, troonde De herbergier aanvaardde ten slot tin, zoals hem verzocht was, de loods<br />

Servoz helpen brengen. Ik zelf zal den c'e meester van het ijzeren huis zijn ge te, doch bijna met tegenzin, de bank en telde de briefjes welke hij voor zij'<br />

anderen zak en het andere pak dragen iel mede naar een woning, die bij dennoten<br />

welke de andere hem toestak, moeite ontvangen had.<br />

— Ik heb u daar straks reeds ge- i.ikom van het dorp stond. Daar gek" nam met de andere hand de ruwe pet Er waren er vijf. Welke aangename<br />

zegd, dat gij over mij moogt beschik men haalde hij een bos sleutels uit zij^i af, welke zijn eenigszins naief doch verrrassing en welke prachtige beloo-<br />

ken mijnheer. Ik trek mijn woord nie; ; ak, koos er een uit en opende ee:i gcedg gelaat bekroonde, groette zijn ung voor een zoo geringen dienst !<br />

in.<br />

loods, waarin de waard een groot '"» weldoener en bedankte hem uitbundig De brave man zocht niet, in zijn een<br />

— Goed, dan kunnen wij op wegi-uto<br />

bemerkte.<br />

voor zijn mildheid.<br />

voudig brein, een antwoord te vinden<br />

eraan. De afstand is niet groot, we zul De onbekende trad op het rijtuig — Dat zal ik nooit vergeten mijn- op de vraag waarom de meester van<br />

len spoedig in het dorp zijn. Vooruit ;oe er. legde er zijn zak en zijn pak ir, heer, stamelde hij gij moogt er zeker het ijzeren huis te zijnen opzichte zoo<br />

vriend !<br />

terwijl hij zijn makker verzocht het- van zijn.<br />

vrijgevig geweest was. Slechts dat ééne<br />

Beiden, ieder met een zak op denzelfde<br />

te doen.<br />

— Ik dank u nogmaals, vriend. Ik begreep hij, omdat hij er het stoffelijke<br />

rug en een pak onder den arm verlie- Toen de vier pakken in het achter ral die belofte onthouden. Wie weet ? bewijs van in handen had : hij had een<br />

ten het ijzeren huis. De onbekende *edeelte van den auto geplaatst warer misschien zal ik u nog noodig hebben som van vijf honderd frank ontvangen<br />

trok de deur toe, die met een korten jedekte de man ze met een stevig zeli en wel vroeger dan ge denkt. ::n dat geld zou een flinke aanwinst<br />

smak dichtviel en de twee mannen vloek. Vervolgens haalde hij zijn brie — Ik kan u slechts herhalen, mijn zijn voor zijn maandelijksche begroo-<br />

stapten, in den ochtendnevel, de naar ventasch uit zijn zak, nam er eenige heer dat gij altijd op mij moogt reke iing, die hij soms slechts met moeite in<br />

het Arvedal leidende bosschen in. bankbriefjes uit en stak die den hei ;ien. Met genoegen zal ik den stond ovenwicht kon brengen.<br />

Na eenigen tijd tamelijk snel voort bergier toe.<br />

zien komen waarop ik u mijn dankbaar Na den voortijlenden auto nog ge-<br />

gestapt te zijn, kwamen zij op een hoog — Daai, vriend, zaider hij, dat isheid<br />

zal kunnen bewijzen. En nu ruimen tijd nagestaard te hebben,<br />

vlak, vanwaar zij Combreux, Mégère •oor uw moeite.<br />

wensch ik u een goede reis. maakte hij rechtsomkeer in de richting<br />

Automobilisten !<br />

$ÊT* SINCO ESSENCE & OL1ËEN<br />

DEPOSITARIS voor Maldegem,<br />

Eekloo en omliggende der<br />

Sinclair Produkten<br />

RENE ELIAS<br />

Tel. 54. Maldegem<br />

VERWERIJ KOENTGES<br />

VERWEN EN NIEUWWASSCHEN. KUISCHEN. ENZ.<br />

13, ST-JACOBSSTRAAT, 13, BRUGGE — SPREEKDRAAD 275<br />

Huizen te Gent : Kalanderberg. Kortrijkschesteenweg, 134. — Te Eekloo : 12, Molenstraat,<br />

Richard Lampaert. — Maldegem : Marktplaats, Claeys-Gadeyne. — Tkourout :<br />

O. Verkeyn, Statiestraat,. 5 — Roeselaere : A. De Poorter, Zuidstraat, 40, — Thielt :<br />

Sint-Michielstraat. — Goederen worden aangemmen zonder prijsverhooging bij<br />

Mr. BOLLE. MARKT. — BRESKENS DIENST AUTOBUS.<br />

Voor uiterste voorwaarden<br />

breng een bezoek. Wij bespreken verder<br />

Officieel dealer :<br />

CHEVROLET & OPEL<br />

Garage R. Geirnaert<br />

STATIEPLAATS, 20, EECLOO. Tel. 78<br />

CRTflLOOG OP<br />

van het dorp. Alvorens naar zijn ver- landschap dat het Groene Meer om — Ja, mijnheer, ik heb gisteren klanten waren, betuigde den waard zijn<br />

blijf weer te keeren wilde hij een be geeft.<br />

avond volk geweigerd, omdat ik wist tevredenheid. Maar toen hij den aange<br />

zoek brengen aan een bevrienden her In het vooruitzicht op de komst der dat gij vandaag zoudt komen en gij mijworven<br />

dienstknecht zag, vroeg hij :<br />

bergier, wien hij zijn buitenkansje zou drie nieuwsgierge toeristen, die hemverzocht<br />

hadt gansch de slaapzaal tot —- Wie is die man ? Hadt gij ons<br />

vertellen. Maar bij verder napeinzen bij hun vertrek hun aanstaanden te- uw beschikkng te laten.<br />

aiet gezegd, dat gij hier alleen met om-<br />

kwam het hem, op het laatste oogen rugkeer gemeld hadden, had hij een A.ls hij zoo sprak, dischte hij zijn b waart ?<br />

blik voor, dat het toch wijzer en voor dienstknecht aangenomen, want hij zoekers wel een kleine leugen op, — Jawel, maar dat is een kennis uit<br />

zichtiger zou wezen oveT het geval t~ .vilde met hen niet alleen in huis zijn. maar het was om hun beter te doen be mijn streek, mijnheeren, een echte Sa<br />

zwijgen.<br />

Zekeren morgen, toen hij een bood grijpen hoe groot zijn verdienste was, vooyaard als ik. Hij heeft behoefte<br />

Dan, na met den herbergier, diei) ^chap te Servoz was gaan verrichten, vermits hij in zijn lokaal niemand har! aan gezonde lucht en rust, want zijn<br />

hij sinds jaren kende, eenige glazen had men hem een brief op zijn adres willen ontvangen, die hen had kunnen gezondheidstoestand laat veel te wen-<br />

lekkeren witten wijn gedronken te heboverhandigd.<br />

De drie reizigers van dehinderen.<br />

Natuurlijk — en wie zal hetschen<br />

en daar zijn geldmiddelen hem<br />

ben, wat door zijn sterke Savooische vorge week, lieten hem weten, dat zijhem<br />

euvel duiden ? — was daaronder niet veroorloofden zonder werk te blij<br />

maag heel goed werd verdragen, sloeg Uvee dagen nadien zouden komen en de verwachting van een flinke beloo ven, heb ik hem bij mij genomen. Hij<br />

hij den terugweg in. Zijn hart was zoc ook voornemens waren eenige dagen ning begrepen.<br />

helpt mij wanneer ik veel klanten heb<br />

licht aiss een veder, zijn gemoed op- in zijn afspanning te verblijven. Hij Indien hij aangaande de inzichten of een voorraad hout voor den Winter<br />

geruimd en zijn halve roes deed hem deed eenige onvermijdelijke inkoopen zijner gasten geruster geweest was enwil<br />

klaarmaken, en in ruil daarvoor<br />

de toekomst onbekommerd en vol veren<br />

keerde in alle haast naar huis terug geen reden had om achterdocht te koes geef ik hem kost en inwoon.<br />

trouwen te gemoet zien.<br />

om zijn helper de aanstaande komst teren, zou hij zich om het zoete wins* De woordvoerder van de drie zon-<br />

Ondertusschen reed de meester van van zijn drie klanten mede te deelen. je, dat hun verblijf te zijnent hem zouderlinge<br />

bezoekers fronste zijn wenk<br />

het ijzeren huis met volle snelheid over De door hen aangeduide dag kwam verschaffen, verheugd hebben. Maar brauwen, monsterde den «indringer)<br />

fle baan die langs de Arve loopt, snor en op het door hen bepaalde uur verde<br />

houding, de manieren, gansch de van het hoofd tot de voeten en her<br />

de het dorp Closes voorbij en volgde schanen de drie mannen, den reiszak wijze van doen der drie bij hem weer nam, tamelijk norsch :<br />

de richting van Bonnevile...<br />

op den rug ; zij kwamen uit de rich gekeerde mannen, die daarheen door — Ik had toch veel liever geha ',<br />

ling van Servoz.<br />

het geheimzinnige van het ijzeren huis dat wij met u alleen geweest waren.<br />

VI<br />

Deze, die den vorigen keer reeds de gelokt werden, waren nu juist niet ge- Martin protesteerde :<br />

EEN MISLUKTE ONDERNEMING lanleider van de kleine groep scheen schikt om hem gerust te stellen. . Als — Maar die brave man zal nie-<br />

te zijn, groette den herbergier. instinktmatig zonder dat hij zelfs tracht mand in den weg loopen, mijnheer !<br />

De volgende dagen brachten geen — Goeden dag, vriend ; hier zijn te de reden daarvan te zoeken, ging a' Het hindert en vernedert hem zelfs<br />

verandering in het stille en eentoonige wij alle drie terug en vervullen dus on zijn sympathie, al zijn toeneiging, naai zoodanig, dat hij de hem door mij aan<br />

leven van den herbergier, die slechts ze belofte. Overigens, gij zult onzen dengene, die eenige dagen vroeger ver geboden hulp heeft moeten aannemen<br />

eenige schaarsche klanten zijn inrich- brief wel ontvangen hebben, nietwaar trokken was.<br />

dat hij niets liever vraagt dan onopgeting<br />

zag bezoeken. Een fijne motregen —- Zeker, mijnheer.<br />

De vreemdeling, die zich alras over merkt te blijven en zich met niemands<br />

Chicorei<br />

versomberde het nochtans zoo schoone — Wij zijn dus alleen ?<br />

iuigd had, dat zij werkelijk de eenige doen of laten te bemoeien.<br />

BLIJFT : DE BESTE,<br />

— Zijt gij van hem zeker ? den, zeide met stille stem :<br />

digheden dr-r streek te bezichtigen ; wijhet<br />

hun voorgezette verorberd ; wel DE ZUIVERSTE, DE<br />

— O ! ja, ik sta voor hem in. — Dezen keer, om het even hoe, zullen bijzonder het meer naar behq^- had de aanvoerder getracht een gere- VOORDEELIGSTE!!<br />

— 't Is goed. We zullen zien of Wfcmoeten<br />

wij gelukken. De plaats zelve ren bewonderen ; kortom, wij zullen geld gesprek met den waard te voeren<br />

als cle gelegenheid zich voordoet, op en gansch de omtrek zijn eenzaam. doen of wij met geen ander doel dan doch hij had alras ingezien, dat uit hem<br />

hem kunnen rekenen. Moest het tegen Niemand zal ons hinderen. Het zijn voor een eenvoudigen uitstap hierheen weinig of niets zou te halen zijn.<br />

ovrrgestelde het geval zijn, dan zouniet<br />

die onnoozele herbergier en zijn gekomen zijn. Begrepen ?<br />

Eenige-oogenblkken later, verlieten<br />

den wij u alleen verantwoordelijk stel knecht die er een soort idioot uitziet, — Wanneer het avond zal gewor- de drie mannen het kleine gasthof en<br />

len voor de moeilijkheden waartoe zijn die onze plannen zullen dwarsboo den zijn, zullen wij op de deur gaan gingen rond het meer kuieren. Martin<br />

voor uw salade, mayonaise, enz.<br />

aanwezigheid alhier aanleiding zou kun men. Ik mag immers nog altijd op ukloppen<br />

en als hij niet opendoet,' zul dekte de tafel af en gaf vervolgens ee^<br />

ZIJ IS. EN BLIJFT ONOVERTROFFEN ! k i. k k k<br />

nen geven.<br />

lekenen ?<br />

len wij handelend optreden. Zijt gij teeken aan zijn dienstknecht, die nog<br />

— Wees maar gerust, want voor — Stellig klonk hun eenstemmig het in alles daarmede eens ? immer op het trapportaal stond en het<br />

wat dat aangaat, ben ik zelf volstrekt antwoord.<br />

— Volkomen ; het is beter te wach vertrek van de klanten afgewacht had<br />

niet bekommerd. Hij bekreunt zich in — En ook op uw bescheidenheid ? ten tot het donker is, om den grooten om zich te vertoonen.<br />

't geheel niet om wat rondom hem ge — Eveneens.<br />

slag te wagen.<br />

— Welnu, vriend, sprak hij tot den<br />

beurt en doet niet de geringste moeite — Wat er ook zou kunnen gebeu Daar Martin het vertrek binnen- waard, het uur om te handelen nadert<br />

om te hooren wat de klanten onder el- ren, wij moeten alle drie het diepste kwam, gaven zij het gesprek een andê voor hen. Het zal, denk ik, voor dezen — Belgische Hypotheekmaatschappij<br />

kaar vertellen.<br />

;tilzwijgen bewaren. En daartoe ver- re wending en verzochten den waard avond zijn.<br />

— Dan is alles in orde. Laat hem, binden wij ons, gij en ik, net waar ? met hen te klinken.<br />

— Dat denk ik ook. We zullen op<br />

om te beginnen, onze zakken naar de — Ja.<br />

— Gij zult wel een glas met ons onze hoede moeten zijn en hen niet<br />

slaapzaal dragen.<br />

— Dan is alles goed. Ziehier nu drinken, niet waar ? Zit neder en neem ut het oog verliezen.<br />

— Lodewijk, vroeg de herbergier. wat ik voorstel : Terwijl wij eten, zal een glas.<br />

— In afwachting van den avonrl<br />

wilt gij het reisgoed van die heeren ik den waard aan 't praten zien te krij — Zoo iets wordt niet geweigerd, want het is zeker, dat zij gedurende<br />

naar de eerste verdieping brengen ? gen. Hij zal ons zeggen of hij zijn buur antwoordde Jan-Baptist.<br />

den dag niets zullen ondernemen, zul<br />

De knecht, zonder iets te antwoor- man deze laatste dagen gezien heeft, Zijn ongerustheid en angst waren len wij ons met hun nutteloos veinzen<br />

den, laadde de zakken op zijn schou wat hij deed en indien hij met hem genog<br />

grooter geworden ; hij liet echter en huichelen nog geducht vermaken.<br />

ders en klom langs de kleine houten sproken heeft, wat hij zeide. Wanneer niet blijken van de vrees welke de be Terwijl Martin in huis bleef en den<br />

trap, naar de slaapzaal. Ondertusschen wij daarover ingelicht zijn, zullen wij zoekers hem inboezemden.<br />

maaltijd voor de bezoekers bereidde Maldegem, Paul Standaert, Nieuwstr. 26.<br />

schaarden de drie mannen zich rond een kleine verkenning rond het ijze Hij wierp ter sluks een blik naar de begon zijn knecht buiten, voor de deur Cleyt, M. Jan Strybol, Cleytkalseide, 227.<br />

een tafel, na Martin verzocht te heb ren huis doen, zonder den schijn te trap en het was of hij weer moed der herberg, hout te zagen. Van op zijn Donck, M Camiel De Sutter, Donck.<br />

ben hun het een of ander op te dienen hebben er meer aandacht aan te schen \ kreeg toen hij den knecht zag, die vanplaats<br />

kon hij het doen en laten gade- Eecloo, M. Maui-ice Bonte, opvolger van<br />

Zoodra deze naar de keuken gegaan Ven of meer belang aan te hechten '<br />

M. Pius Ryffianck, Kerkstraat 36.<br />

boven alles in de gelagzaal gadesloeg slaan van de drie mannen, die hun uiter Adegem, M. Jozef Goethals, Dorp.<br />

was, begonnen zij onder elkaar te pra- dan aan de eerste de beste eigenaar hij bleef onopgemerkt, des te meer om ste best deden om zich den schijn te Assenede, M. Prud. Viellard, Weststraat.<br />

ten. Deze, die klaarblijkelijk de meer digheid. Wij moeten er heelemaal als dat het in de herberg, ten gevolge van geven van gewone wandelaars, die het Bassevelde, M. Petrus Panis, koster.<br />

dere van de twee anderen was en zijn toeristen uitzien, gekomen om het lanti het donker weder, niet heel licht was. werkelijk fraaie landschap bewonder Caprycke, M. Ivo De Vrieze, deurwaarder.<br />

gezag ook bij alle gelegenheid liet gel schap te bewonderen en de merkwaar De bezoekers hadden ondertusschen den. Hun stappen Wachten hen bij het<br />

RADIOHANDEL<br />

Hilaire Pille<br />

NOORSTRAAT, 64.<br />

MALDEGEM<br />

Radios aller merken. - Herstollingen.<br />

VRAAGT INLICHTINGEN EN PRIJZEN.<br />

en Spaarkas<br />

NAAMLOOZE VENNOOTSCHAP.<br />

A N T W E R P E N<br />

GESTICHT IN 1903.<br />

KAPITAAL : 10.000.000 FR. RF.SERVEN : 15.250.000 FR.<br />

GELDEN IN SPAARKAS OP 31 DECEMBER 1933 : 284.997.790,10 FRANK<br />

Intresten op Spaarboekjes 3,60, 5,—, 5,25 en 5,50 % biuto volgens termijn.<br />

De Maatschappij kwam nooit te kort aan har« verplichtingen en verleent de meeste<br />

gemakkelïjkheid ïsn terugbetaling. Alle verdere inlichtingen te bekomen bij nagenoemde<br />

agenten der Maatschappij ;<br />

Lembeke, M. Aifred Van Houte, koster.<br />

Ertvelde, M. D. Neetesonne, gemeenteontv.<br />

Bouchaute, Juf. Palm. De Walsche, Statiestr.<br />

Oostwinkel, M. J. Temmerman, gemeentes.<br />

Se'zaete, M. Alf. De Colvenacre, Markt, 22.<br />

Sint-Laurejns, M. Henri Cuelenaere, Dorp.<br />

Waerschoot, M. W. De Meulemeester, koster<br />

Watervliet, M. W. Firm. Quatert, Molenstr.<br />

Krocke-Zouts, M. J. Maenhout, Kuitl. 211.<br />

ijzeren huis, waarin zij wisten, dat ae't<br />

werk dus ! Moest hij zich verdedigen Ook dit vertrek was ledig ! In de open<br />

man verbleef welken zij wilden over- dan zullen we zien wat ons te doen staande brandkast was niets meer te<br />

valen en dien zij nog niet te zien ge- staat.<br />

ontwaren. De man en zijn geheim,<br />

kregen hadden.<br />

Hij haalde een bos sleutels uit zijn waarvan zij zoo stellig gehoopt had-<br />

Zij bleven, raeer dan noodig was, zak en poogde de ijzeren deur open te den zich meester te maken, waren ver<br />

rond het geheimzinnig gebouwtje dw& krijgen ; hij kon echter het slot niet dwenen.<br />

len en keerden slechts bij het intreden doen werken. Daar al zijn pogingen — Wij zijn bestolen ! bulderde de<br />

van den valavond naar de apspannin^ vruchteloos bleven, nam hij uit een aanvoerder. De vogel is uit zijn kooi<br />

terug. In het bosch begon het reeds don door een zijner makkers medegebracht gaan vliegen !<br />

leer te worden en de hooge boomen ten zak een kleine blaaspijp, die hij Hij maalde er nu weinig meer om,<br />

met hun dicht gebladerte rwerden on aanstonds deed werken en in de ijze dat hij buiten kon gehoord worden, en<br />

duidelijk.<br />

ren scharnieren bijten. Het smeltend vierde zijn woede vrijen teugel.<br />

Toen de drie mannen, na den maai ;netaal begon weg te vloeien en wan- — 't Is ongelooflijk ! Een week ge<br />

tijd, de herberg opnieuw verlieten, neer het slot toegaf, gaf hij een fof-leden<br />

was hij nog hier !... Wij hadden<br />

werd de diepe avondstilte enkel door Schen duw tegen de deur, die openging niet zoo lang mogen wachten om<br />

het gerucht hunner stappen gestoord. Martin, die dat spelletje met zekere<br />

Martin en zijn dienstknecht, die bewondering doch ook met schrik na<br />

beiden geveinds hadden volstrekt geen zag, vroeg zich af wat die kerels toch<br />

belang te stellen in hun klanten, ter- in het schild voerden. Ook zijn bedien<br />

wijl deze alle eer aan het sobere maal oe volgde het tooneel met even groots<br />

hadden laten wedervaren, waren ins- belangstelling, terwijl een glimlach on<br />

gelijks buitengegaan om hen te bespie zijn lippen speelde.<br />

den.<br />

1 oen de ingang van de geheimzin-<br />

Zij zagen hen langs de dikke boom nige woning eindelijk vrij was betradei<br />

stammen sluipen, zachtjes het ijzeren de drie mannen zeer omzichtig den<br />

huis naderen en daar aankloppen. dorpel ; ieder van hen hield een revol<br />

Er kwam echter geen antwoord. ver omklemd, waarvan de stalen loop<br />

Zij herbegonnen verscheidene kee- in het donker schitterde.<br />

ren, doch immrr tevergeefs. Alleen de Sluipend en aarzelend, waagden zij<br />

weergalm van hun slagen op de dein- zich in het inwendige des huizes en<br />

antwoordde hun.<br />

deden hun electrische lampjes ontvlam<br />

De aanvoerder van de kleine groep men.<br />

verklaarde :<br />

!n het eerste vertrek vonden zij niet j<br />

— Hij wil niet antwoorden. Me en niemand. Zij stieten de deur open,<br />

dunkt, drit het onnoodig is nog langer die in den ijzeren wand tusschen de<br />

aan te dringen. Er blijft ons niets ovei twee eenige kamers van het klein gr<br />

dan met gewr-ld binnen te dringen, vei bouw aangebracht was, en slaakten een<br />

mits hij weigert ons in te laten. Aan uitroep van verrassing en teleurstelling<br />

a r<br />

op los te gaan, want het is een stellig<br />

feit ofwel, dat wij te laat komen ofwel<br />

dat. hij van onze komst verwittigd werd<br />

Ik vraag mij af door wien. O ! als ik<br />

dat wist...<br />

Hij voltooide den volzin met een<br />

veelzeggend gebaar.<br />

Een van de twee handlangers merk<br />

te op :<br />

— Alleen de eigenaar van de hei<br />

berg droeg kennis van ons eerste be<br />

zoek en van wat wij toen gedaan heb<br />

ben. Hij ook was de eenige, die van<br />

onzen aanstaanden terugkeer op de<br />

hoogte was. Hij alleen dus kan ons ver<br />

raden hebben.<br />

De derde kerel beaamde die woorden<br />

— Er valt niet aan te twijfelen, ver<br />

Haarde hij ; die man heeft den bewoner<br />

van het ijzeren huis gewaarschuwd j<br />

De aanvoerder van de bende gingt<br />

en kwam, als een leeuw in zijn kooi, •<br />

in de twee vertrekken. Geen enk c voorwerp, geen enkel meubel, geen voerder wendde zich tot Martin en nog strenger aan.<br />

enkel toestel was er te bemerken, niets voegde hem op brutalen toon toe : — Als ge ten minste niet liegt !<br />

volstrekt niets, dat een spoor kon aan — Kom hier, gij, ik moet u spreken hernam hij. Pas op, als ge mij de waar<br />

wijzen van de opzoekingen, die de bejan-Baptist<br />

gehoorzaamde. Toen hij heid niet zegt !<br />

woner binnen die ijzeren wanden in heel dicht bij den verbolgen kerci De brave man protesteerde :<br />

het diepste geheim gedaan had. stond, keek deze hem strak in de — Waarom toch zou ik liegen ?<br />

Wij zullen spoedig weten, sprak oogen en zeide :<br />

Met welk doel ? En welk belang zou<br />

de door die wreede ontgoocheling half Ik had u ten strengste het stilzwij- ik daarbij hebben ?<br />

razend geworden man, of hij het is, gen nopens onzen terugkeer opgeleg \ — Natuurlijk zou ik niet begrijpen<br />

dien we door het plotselinge vertrek Nu, ik heb daar juist bevonden dat gijwelke<br />

redenen gij kunt hebben om mi]<br />

van den bewoner verantwoordelijk dit stilzwijgen niet hebt weten te be- leugens te willen wijsmaken. Daarom<br />

moeten stellen. Is dat werkelijk hel waren. Is dat waar of niet ? ook herhaal ik : indien ik ooit te we-<br />

geval, dan zal zijn verraad hem duur De waard veinsde de grootste ver len kom, dat gij mij voor den gek ge-<br />

te-staan komen ! Hij zal, te zijnen bazing.<br />

houden hebt, pas dan op ! Mijn<br />

koste, ondervinden met wien hij te — Ik begrijp u niet, mijnheer, anr- wraak zou verschrikkelijk wezen.<br />

doen heeft...<br />

woorde hij op tamelijk onbevangen — Ik ben niet bang, mijnheer eu<br />

En hij besloot, terwijl hij zijn armen toon. Wat bedoelt gij ? Wat is er ge- ik waag niets, want ik heb u de volle<br />

als een bewijs van onmacht ten hooge beurd ?<br />

waarheid gezegd.<br />

sloeg :<br />

De andere schudde hem heftig bij De woedende toerist, thans eenigs<br />

— Het is onnoodig hier langer te de schouders en hernam :<br />

zins tot bedaren gekomen scheen dooi<br />

blijven, het nest is ledig. Waar zullen — Er is dit gebeurd : uw buurman het goedige en naieve gelaat, zoowel<br />

wij onzen man nu kunnen terugvin- is weg ! En gij zijt het, die hem geals<br />

door zijn schijnbaar rechtzinnige<br />

den ?... Maar laat ons nu met dien waarschuwd hebt !<br />

verklaringen, overtuigd ; hij drong<br />

verwenschten herbergier gaan afreke- Martin scheen nog meer verwonderd niet verder aan en zei tot zijn makkeis<br />

nen.<br />

— Wat zegt ge ? Is mijn buurman — We moeten er ons bij neerleg<br />

Hij keerde, door zijn twee makkers vertrokken ? Dat is niet mogelijk ! gen en onze onderneming als misluk*<br />

gevolgd, naar de afspanning terug. — Net mogelijk ! Wel, zijn ijzeren beschouwen. Hebben wij de eerste par<br />

Toen de twee mannen het razen er huis is ledig !<br />

tij van het spel gewonnen, de tweede<br />

sakkeren van hun klanten hoorden, — O ! ik kan het niet gelooven. Ik hebben wij met klank verloren. Maar<br />

hadden zij aanstonds hun waarnemings heb hem nog, eenige minuten vóór het spel is nog niet uit !Wij moeten<br />

post verlaten en waren in huis terug- uwe komst gezien."<br />

nu zorgen, dat wij de beslissende<br />

gegaan, daar waren zij bij een tafel De aanvoerder greep hem bij de op- nartij winnen. Aan terugvertrekken<br />

gaan zitten, hadden ieder eenige kaar slagen van zijn ruw vest en gaf hemvalt<br />

op dit late uur niet te denken,<br />

ten opgenomen en gansch de houding een nieuwe schudding.<br />

wij zullen morgen, bij het krieken<br />

van onschuldige smousjasspelers aangs — Wat vertelt ge ? bulderde hij. van den dag, op weg gaan. Laat ons<br />

nomen.<br />

Hebt gij hem nog kort vóór onze nu maar gaan slapen.<br />

De klanten vielen met groot ge aankomst gezien ?ó<br />

.l' druisch de gelagzaal binnen. De woord Maar hij keek hem, achter

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!