Bezuiniging van 20% kan ik mij niet voorstellen • Brandweermensen

4 Focus
meerjarenbegrotingmoeten komen. Omdat de zaak
zo complex is en bijna alle bezuinigingsvarianten al
snel onze slagkracht aantasten, hebben we de
burgemeesters voorgesteld hier een uitgebreid debat
aan te wijden. Daarin zullen wij steeds aangeven wat
een bepaalde maatregel voor gevolgen zou hebben
voor de brandweerzorg in de regio.’
Uitgangspunten in gevaar
Begin 2010 heeft het Veiligheidsbestuur Zuid-Limburg,
waar alle 19 burgemeesters deel van uitmaken,
gekozen voor het uitgangspunt ‘eenheid in
verscheidenheid’. Dat betekent onder meer
‘Daarmee kom je aan
de slagkracht van ons korps’
vraaggerichte dienstverlening voor steden en dorpen,
door een korps met beroeps én vrijwilligers, vanuit
brandweerposten verspreid over de regio die lokaal
zijn verankerd. Ook een betere integratie van
repressie en risicobeheersing en het in stand houden
van een korpsomvang van twee compagnieën, zijn
als uitgangspunten vastgelegd. Van Klaveren: ‘Bij
verschillende van de ongeveer 15 bezuinigingsvarianten
waar we nu aan rekenen, komen deze uitgangspunten
serieus in gevaar. En daarmee kom je ook aan de
slagkracht van ons korps, want het gaat dan bij
voorbeeld ten koste van de dekking, de bezetting van
de voertuigen, het aantal kazernes en posten, het
materieel en onze mogelijkheden bij rampenbestrijding
en crisisbeheersing. Dat is de keuze waar het bestuur
en de politiek voor komen te staan. Elke keuze kan
gevolgen hebben voor de brandweerzorg in Zuid-
Limburg.’
Weinig lucht in organisatie
Op sommige plekken was de brandweer al zwaar
geknepen voorafgaand aan de fusie, heeft Van
Klaveren geconstateerd. ‘Volgens mij zouden sommige
van de oude korpsen zonder de regionalisering
intussen financieel al in behoorlijk zwaar weer hebben
gezeten. Er zit dus heel weinig lucht in onze
organisatie. Ook in de overhead is niets meer te
halen. Hier is Schraalhans nu al aan de macht.
Intussen hangt ook het conflict met de bonden over
de roosters nog steeds boven de markt. De rechter
heeft inmiddels de uitspraak gedaan dat we weer met
de bonden rond de tafel moeten. We gaan samen
met het bestuur bekijken hoe we hier invulling aan
kunnen geven. Maar wanneer de bonden volledig hun
zin zouden krijgen, heeft dat verregaande financiële
consequenties en komt zelfs de werkgelegenheid in
gevaar. Het inpassen van de wensen van de bonden
zou namelijk bovenop de problemen komen die we al
hebben, en vanaf de eerste dag flinke extra
bezuinigingen onvermijdelijk maken.’
Meer geïntegreerde benadering
‘We kijken niet alleen naar zeer diverse
bezuinigingsopties en de consequenties daarvan,
maar zoeken ook naar een andere kijk op
brandweerzorg. Zo’n andere aanpak zou op een
termijn van tien tot vijftien jaar gerealiseerd kunnen
worden. Want je turnt mensen niet van vandaag op
morgen om. We denken dat we het brandweerwerk
leuker kunnen maken, met genoeg uiteenlopende
taken om iedereen gemotiveerd te houden. Zoals in
Geleen en Sittard al gebeurt, zouden we vaker
'Wanneer de bonden volledig
hun zin zouden krijgen, heeft
dat verregaande financiële
consequenties'
mensen op basis van hun specifieke vakmanschap
kunnen binnenhalen en die vervolgens ook inzetbaar
kunnen maken voor repressie. We zullen hoe dan
ook naar een meer geïntegreerde benadering van
risicobeheersing en repressie moeten. Nu zijn dat nog
te zeer gescheiden werelden. De doelstelling van
“(brand)veilig leven” moet een coproductie zijn.
Waarom oefenen we bijvoorbeeld niet vaker in
leegstaande panden in woonwijken in plaats van bij
de kazerne? Ik denk dat woningcorporaties hier best
aan willen meewerken. Want ook al produceren we
daar alleen maar rook, toch kunnen buurtbewoners
dan ervaren hoe ingrijpend brand is. Ook zouden we
‘Waarom oefenen we
niet in woonwijken?’
in bedrijven kunnen oefenen, samen met de BHV-ers.
Zo kan de repressieve dienst veel betekenen voor
risicobeheersing en het stimuleren van
brandveiligheid.’
Onmisbaar sluitstuk
‘Mijn droom zou zijn dat alle woningen, bedrijven en
instellingen preventief zijn voorbereid tegen brand,
dat burgers zich meer bewust zijn van de eigen
veiligheid en dat we een meer zelfredzame
samenleving krijgen. Wij zijn als organisatie in staat
om dat in onze regio voor elkaar te krijgen. We
hebben actuele risico-analyses van elke gemeente,
waarin onderscheid wordt gemaakt tussen moderne
woonwijken, oude binnensteden, landelijk gebied,
industrie en infrastructuur. Daarop is ons
dekkingsplan gebaseerd en de repressie
georganiseerd. Want branden zul je altijd houden.
Hoeveel veiligheidskleppen je ook inbouwt, je houdt
‘Branden zul je altijd houden’
altijd een restrisico over. Repressie is en blijft dus het
onmisbare sluitstuk van de brandweerzorg. Onze
slagkracht, ook bij rampenbestrijding en
crisisbeheersing, kan door al te grote bezuinigingen
echter ernstig in gevaar komen. En ook de andere
uitgangspunten komen dan aan het wankelen. De
bestuurders zijn binnenkort aan zet om de financiële
haalbaarheid en de bestuurlijke wenselijkheid af te
wegen. Het resultaat van deze afweging en van hun
keuzes voor de toekomst heeft gevolgen voor de
kwaliteit van de brandweerzorg in de praktijk. En er
is beslist een ondergrens aan wat vanuit het oogpunt
van de brandweer nog verantwoord is.’
Focus 5