Bezuiniging van 20% kan ik mij niet voorstellen • Brandweermensen

18 Focus
mee zou kunnen doen. Ik ben altijd een mensenmens
geweest, zit in het bedrijfsopvangteam, geef les op
de interne opleiding, was coach van de F-jes bij
voetbalclub Bunde en ben voorzitter geweest van een
fotoclub. Dat paste helemaal in het beeld, vond de
coach. Via via ben ik toen een weekend naar een
basiscursus coachingsvaardigheden gegaan. Nou, dat
‘Dit is waar ik het liefst in
verder wil. Maar hoe?’
voelde echt als thuiskomen! Ik leg gemakkelijk
contact, bouw snel een vertrouwensband op en de
gesprekstechnieken gingen me ook heel goed af.
Een aantal coachingsvaardigheden blijkt er dus van
nature in te zitten. Die korte cursus opende mij de
ogen. Dit is waar ik het liefst in verder wil. Maar hoe?
Een vervolgopleiding is behoorlijk intensief en kost
minstens 6000 euro. En zou ik, met mijn LTS en
allerlei brandweercursussen, wel tot zo’n post-HBOopleiding
worden toegelaten?’
Competenties
Overleg met de afdeling P&O en rondsnuffelen op
internet maakte Verkerk duidelijk dat je tegenwoordig
op basis van je ervaringsprofiel een certificaat kunt
halen dat gelijk staat aan een MBO-diploma. Je krijgt
daar soms zelfs subsidie voor. ‘In een uitgebreid gesprek
met twee deskundigen heb ik mijn hele arbeidsverleden
moeten presenteren en een soort beroepentest gedaan.
Daaruit bleek dat ik de competenties in huis heb voor
pedagogisch of sociaal werk of voor praktijkopleider.
In Haarlem mocht ik vervolgens het MBO-4 diploma
praktijkopleider gaan ophalen.’
Extra toegevoegde waarde
‘Aan mijn chef en aan P&O heb ik toen om steun
gevraagd voor een coachingsopleiding. In eerste
instantie zagen ze geen mogelijkheden, ook vanwege
de bezuinigingen. Intussen ging ik al met mijn eerste
coachingsvaardigheden aan de slag: in de ploeg, bij
het BOT-team, bij de cursisten in de regio. En dat viel
op, bleek in mijn loopbaangesprek. Ik bracht toch
extra toegevoegde waarde mee, waar de kazernechef
het nut wel van inzag. Maar hij had nog steeds niet
veel financiële ruimte. Doordat beide partijen de zaak
positief bleven benaderen, konden we elkaar ergens
halverwege tegemoetkomen. De dienst betaalt de
helft van mijn opleiding, maar ik moet het wel
volledig in mijn eigen tijd doen. En zo kon het
gebeuren dat ik sinds oktober de Engelstalige
opleiding “Coaching for Results” volg, als enige
brandweerman tussen psychologen, consultants en
vogels van diverse pluimage.’
Verbluffende resultaten
‘We leren mensen te ondersteunen en te inspireren
om zelf tot antwoorden op hun levensvragen te
komen. Dat doen we door hen als het ware uit hun
verstand weg te halen en naar hun gevoel te loodsen.
En de resultaten van deze Amerikaanse methode zijn
verbluffend! Ik ben bijzonder blij met deze kans. De
opleiding is heel intensief en de begeleiding evenzeer.
Naast een baan is het een zware belasting. Maar onze
hele groep van 14 cursisten is enorm enthousiast en
dus slepen we elkaar er doorheen. Eind volgend jaar
hoop ik ermee klaar te zijn, waarna ik me nog
officieel als coach wil certificeren. Ik heb het idee dat
dit de allerbeste stap is die ik had kunnen zetten, en
prijs me echt gelukkig dat dit min of meer toevallig op
mijn pad gekomen is.’
Iets terugdoen
‘Intussen ben ik ook als brandweerman een stuk
completer geworden. Ik zie meer van de andere kant
en kan mij beter inleven in de slachtoffers. Dan ben
ik dankbaar dat ik iets voor deze mensen kan
betekenen. Ook voor het korps verwacht ik iets terug
te kunnen doen: in de lessen, in de ploeg, bij het
bedrijfsopvangteam, als instructeur of bijvoorbeeld als
begeleider van vrijwilligers. Dan zal ik mijn
coachingsvaardigheden goed kunnen gebruiken en
heeft de dienst er ook rendement van.’
Eruit halen wat erin zit
Het enthousiasme straalt er bij Mark Verkerk vanaf.
‘Tegen alle collega’s zou ik willen zeggen: grijp ook je
kansen. Denk niet gelijk dat er bij dit korps toch niets
kan. Ga er zelf achteraan, laat zien dat je het echt
wilt en vlieg het positief aan. Dan gaan er veel meer
deuren open dan je had verwacht. In de
‘De allerbeste stap
die ik had kunnen zetten’
brandweerorganisatie verandert momenteel veel en
in een hoog tempo. Net als in de wereld om ons
heen. Je kunt, volgens mij, maar beter meegaan met
die veranderingen en eruit halen wat erin zit. Door
niet af te wachten, maar verantwoordelijkheid te
nemen en betrokkenheid te tonen, wordt het ook
voor jezelf een stuk interessanter. Zelf ben ik heel
tevreden met waar ik nu sta. Wie had dat jaren
geleden kunnen denken? Ik in elk geval niet.’
Scheidend directielid Jos Donkers:
‘Een flinke brand is goed voor de
motivatie. Maar het omgekeerde
kan ook waar zijn’
‘Kracht van de brandweer koesteren en mensen gemotiveerd houden’
Afscheid directielid
Jos Donkers
na bijna 30 jaar brandweer
‘Eigenlijk ga ik, nu ik 55 word, met
groot verlof. Tegen een gereduceerd
salaris. Ik ben waarschijnlijk één van de
laatste officieren in het land die van
deze regeling gebruik kan maken.’
Na bijna dertig jaar bij de brandweer
neemt directielid Jos Donkers afscheid.
Zijn taken worden intern verdeeld, want
er komt geen opvolger. Dat is bij de
regionalisering al afgesproken. In al die
jaren heeft Donkers de brandweer
sterk zien veranderen. ‘Van een pure
uitruk-dienst naar een meer beleids -
ondersteunende organisatie met een
regierol in de rampenbestrijding. Maar
de kernwaarden van de brandweer zijn
dezelfde gebleven:
improvisatievermogen, slagkracht, moed
en gemeenschapszin. Samen vormen
die de kracht van de brandweer. Die
moet je daarom hoe dan ook overeind
houden en koesteren.’ >>
Focus 19