2007_1024_02_19 - Golf Weekly

2007_1024_02_19 - Golf Weekly 2007_1024_02_19 - Golf Weekly

golfweekly.nl
from golfweekly.nl More from this publisher
16.09.2013 Views

DE PERFECTE BALANS. Onze athleten noemen het “de perfecte balans van gevoel en vergevingsgezindheid”. Wij noemen hem gewoon CCI. De combinatie van de Tungsten gewichtsverdeling met een lichtgewicht polymeer zorgen voor een optimaal gevoel en een bijzonder hoge mate van vergevingsgezindheid. 16 TRAVEL Schotland Schotland In en rond St Andrews liggen tientallen goede banen. Door de beroemde Old Course is het Schotse universiteitsstadje een bedevaartsoord voor alle golfers ter wereld. Onze trouwe lezer Co Sajtos hield een dagboekje bij voor Weekly. Een voorbeeld van een golftrip naar Schotland. We (Evert alias Seve en ik alias Woosie) hadden via internet een leuk adresje vlakbij St Andrews gevonden om te overnachten, een guest house compleet ingericht met golfschilderijtjes en plaatjes. Verder hebben we alleen maar gegolfd, gegeten, geslapen en genoten. St Andrews bestaat van studenten en golfbedevaartgangers. Alle banen die we speelden waren Qualifying banen voor The Open (als dat op St Andrews wordt gespeeld). Prachtig weer, spelen was goed te doen, niet makkelijk. Lundin is echt een superbaan. Richting Crail om op Craighead (prachtige uitzichten met holes die in zee lijken te eindigen) en Balcomie (nog meer prachtige uitzichten) te spelen. De eerste zes holes speelden we in de regen maar na anderhalf uur klaarde het op en ging het lekker waaien: windkracht 6. Dan begin je te ervaren wat het betekent om op een linksbaan te spelen. Afstanden vallen niet in te schatten, de wind wisselt continu van kracht en soms van richting en rond de greens ben je al blij dat je bal erop ligt. Ondertussen hadden we ons ingeschreven voor de ‘ballot’, de loting die dagelijks plaatsvindt voor starttijden de volgende dag op de Old Course. Toen we hoorden dat we mochten spelen konden we het eerst niet geloven. Zaterdag hadden we het niet meer van de spanning, wat zou de Old Course voor ons in petto hebben? Na drie keer naar de wc te zijn geweest en een uur op de puttinggreen gestaan te hebben, stonden we met een windje 7,8 tegen op de eerste tee. Dat betekende op de eerste negen minimaal één slag extra per hole. De eerste hole maakte duidelijk wat het magische van het spelen op de Old Course inhoudt: afzien en genieten van elke slag. De strokesaver (onderdeel van souvenir-pakketje dat je krijgt bij je greenfee) was een welkome gids. Het blaadje met pinposities hebben we niet bekeken, ondanks de soms 100 meter brede greens. Putten krijgt door die afstanden een compleet andere dimensie. Het bleef gelukkig lekker droog. De tweede negen geniet je van het uitzicht op het stadje St Andrews. Je komt stapje voor stapje dichterbij en het hoogtepunt is dan de fameuze Road Hole (hole 17, par 4). De blinde afslag over het Old Course Hotel is een fascinerende belevenis. Je staat voor een muur van een gebouw en je beeldt je een prachtige balvlucht in. Dan maak je een swing en ... geen idee, we zien wel. Richting green wordt de fairway supersmal en de Road Bunker wordt groter en groter en lijkt de bal naar zicht toe te zuigen. Ook de muur achter de green van de Road Hole lijkt een vesting die je niet kan missen. Tenslotte de achttiende met rechts de eerste huizen van St Andrews en links achter de green het clubhuis met de bekende klok waar je op moet mikken bij de afslag. Na de bekendste golfbrug ter wereld over de Swilcan Burn, waar Jack Nicklaus in 2005 afscheid nam, volgt een fairway zo breed dat je hem niet kan missen. Ten slotte de approach waarbij je de ‘Valley of Sin’ moet zien te overbruggen. Als dat lukt rest je niets dan twee simpele puttjes, maar onder het toeziend oog van tientallen toeristen wordt ook dat nog spannend.

TRAVEL - the real thing! De baan zondag, Scotsgraig, was een brugje te ver: geen bal meer geraakt wegens vermoeidheid,. Na de Old Course gespeeld te hebben valt alles tegen, maar toch had ik er geen hole van willen missen. • De Old Course in St Andrews is de beroemdste baan ter wereld. Aangelegd door moeder Natuur met aanpassingen van Old Tom Morris en een voorbeeld voor alle golfartchitecten ter wereld. Wat maakt de baan speciaal? De natuurlijke glooiingen, de vaak verborgen potbunkers, de blinde slagen, de dubbele greens, de prachtige ligging en de historie. In 2010 wordt er weer het Brits Open gespeeld. De Old Course is begin augustus voor het eerst in de geschiedenis gastheer van het Women’s British Open, een major. Er zijn wel eens damesamateurwedstrijden gespeeld, maar nog nooit een profes- sioneel evenement. • Je kan gewoon een teetime boeken. Je moet wel minstens een jaar van tevoren reserveren (ga naar standrews.org.uk/golf). • Sommige hotels bieden arrangementen aan met teetimes op de Old Course. • Een derde mogelijkheid, voor groepen van meer dan één golfer, is de ‘daily ballot’ (zie boven, 50 procent van alle starttijden). Ga naar de Old Course, schrijf de groep in bij de caddiemaster en je maakt een grote kans op een teetime de volgende dag. • Een vierde mogelijkheid als je eentje bent: meld je tussen zes en zeven ’s ochtends bij de caddiemaster en vraag of je een driebal of tweebal kan aanvullen. De kans dat je mag spelen is zeer groot. • Optie 5: ga studeren in St Andrews. Dan mag je voor een miniem jaarbedrag op de zes banen van St Andrews Links spelen. • Handicapkaartje meenemen! Maximum hcp voor heren is 24, voor dames 36. • Geld meenemen! De Old Course is in het hoogseizoen niet goedkoop, 125 pond, maar het is het waard. Het geld gaat naar de non-profi t Links Trust en wordt weer goed besteed aan de zes Links-banen. Musselburgh Links was onlangs in Edinburgh en reed even langs Musselburgh. In het dorpje net buiten de Schotse hoofdstad ligt de oudste baan ter wereld die nog steeds bestaat, de 9-holes Musselburgh Links. Queen Mary zou er al in 1567 een rondje hebben gespeeld. Liefl ijker en kneuteriger dan dit vind je het niet. De baan wordt bevolkt door oude mannetjes die uit de woonwijk naast de baan komen lopen. Ze spelen hun rondje, halen een kop koffi e uit de simpele koffi eautomaat, praten even bij op een bankje naast het startershuisje en vertellen bezoekers over het rijke verleden van de links. Het startershuis is een soort minimuseumpje en je kan er klassieke clubs huren om de baan met ouderwets equipment aan te vallen. De baan is leuk en goed; tussen 1874 en 1892 werd hier zes keer The Open Championship (het Brits Open) gespeeld. Op de vierde hole kan je even een pint bestellen in Mrs Foreman’s Inn. De pub pal naast de green heeft een luikje waar golfers een bestelling kunnen plaatsen. Een rondje van 9 holes op ‘the world’s oldest playing golf course’ kost maar 10 pond. Gek genoeg is dit golfmonument in levensgevaar. Op en rondom de baan ligt een racecourse voor paarden. (Er is dan ook een local rule voor als je bal in een hoefafdruk ligt.) De racebaan is nu nog van gras, maar er zijn plannen om er een verharde baan aan te leggen waardoor de golfbaan aan kwaliteit zal inboeten. Goltime Travel (Golftime.nl) heeft de meeste Schotse bestemmingen in het aanbod. Pin High Golftravel (Pinhigh.nl) heeft ook een uitstekend golfarrangement. Zelf een reis boeken? Gebruik de website Visitscotland.com/nl als leidraad. 17 De nieuwe Rivièra Er zijn goede banen in Schotland waar een rondje maar 10 pond kost (15 euro). Maar spelen op de beroemde banen is soms duur. Dat komt omdat de Britse pond duur is en omdat Schotland steeds meer rijke golftoeristen trekt, van Bill Clinton tot oostblokmiljonairs. Die groep voert de prijzen fl ink op. Volgens VisitScotland is het aantal toeristen in 2006 met 12 procent gestegen en de meeste bezoekers zijn golftoeristen. Het golftoerisme levert Schotland zo’n 30 miljoen pond per jaar op. Dus zijn er voortdurend plannen voor nieuwe banen (en hotels). Een artikel in The Guardian somde een aantal plannen op. De Amerikaanse miljardair Donald Trump probeert een resort te realiseren bij Aberdeen, De Vere Hotels heeft miljoenen geïnvesteerd in The Carrick vlakbij Loch Lomond. Machrihanish op Mull of Kintyre is nu nog een schitterende, afgelegen, authentieke linksbaan waar iedereen zich behelpt met een simpel clubhuis en een nog simpeler clubhuisje ernaast voor dames. Binnenkort is Machrihanish een vijfsterren resort. Er komt een (tweede) linksbaan en een hotel, de golfers worden ingevlogen via een naburig voormalig vliegveld van de RAF. ‘Rijke mensen worden aangetrokken door het landschap’, zegt Jeremy Hawkins van marketingorganisatie Connoisseurs Scotland in The Guardian. ‘We worden gezien als eerlijke mensen dus het is hier relatief veilig en iedereen krijgt door dat we hier hotels van wereldklasse hebben.’ Veel Amerikanen ‘doen’ vier beroemde banen in twee dagen met een gehuurde helikopter, sommigen komen zelfs met een privé-vliegtuig. Het recente terrorisme in Glasgow zal het enthousiasme van de Yankees misschien even remmen, maar Schotland is duidelijk op weg om de nieuwe Rivièra te worden.

DE<br />

PERFECTE<br />

BALANS.<br />

Onze athleten noemen het<br />

“de perfecte balans van gevoel en<br />

vergevingsgezindheid”.<br />

Wij noemen hem gewoon CCI.<br />

De combinatie van de Tungsten<br />

gewichtsverdeling met een lichtgewicht<br />

polymeer zorgen voor een<br />

optimaal gevoel en een bijzonder<br />

hoge mate van vergevingsgezindheid.<br />

16<br />

TRAVEL<br />

<br />

Schotland<br />

Schotland<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

In en rond St Andrews liggen<br />

tientallen goede banen. Door<br />

de beroemde Old Course is het<br />

Schotse universiteitsstadje een<br />

bedevaartsoord voor alle golfers ter<br />

wereld. Onze trouwe lezer Co Sajtos<br />

hield een dagboekje bij voor <br />

<strong>Weekly</strong>. Een voorbeeld van een golftrip<br />

naar Schotland.<br />

We (Evert alias Seve en ik alias<br />

Woosie) hadden via internet een leuk<br />

adresje vlakbij St Andrews gevonden<br />

om te overnachten, een guest house<br />

compleet ingericht met golfschilderijtjes<br />

en plaatjes. Verder hebben<br />

we alleen maar gegolfd, gegeten,<br />

geslapen en genoten.<br />

St Andrews bestaat van studenten<br />

en golfbedevaartgangers. Alle banen<br />

die we speelden waren Qualifying<br />

banen voor The Open (als dat op St<br />

Andrews wordt gespeeld).<br />

<br />

<br />

Prachtig weer, spelen was goed te<br />

doen, niet makkelijk. Lundin is echt<br />

een superbaan.<br />

<br />

<br />

Richting Crail om op Craighead<br />

(prachtige uitzichten met holes die<br />

in zee lijken te eindigen) en Balcomie<br />

(nog meer prachtige uitzichten) te<br />

spelen. De eerste zes holes speelden<br />

we in de regen maar na anderhalf<br />

uur klaarde het op en ging het lekker<br />

waaien: windkracht 6. Dan begin je<br />

te ervaren wat het betekent om op<br />

een linksbaan te spelen. Afstanden<br />

vallen niet in te schatten, de wind<br />

wisselt continu van kracht en soms<br />

van richting en rond de greens ben je<br />

al blij dat je bal erop ligt.<br />

Ondertussen hadden we ons<br />

ingeschreven voor de ‘ballot’, de<br />

loting die dagelijks plaatsvindt voor<br />

starttijden de volgende dag op de<br />

Old Course. Toen we hoorden dat we<br />

mochten spelen konden we het eerst<br />

niet geloven.<br />

<br />

<br />

Zaterdag hadden we het niet meer<br />

van de spanning, wat zou de Old<br />

Course voor ons in petto hebben? Na<br />

drie keer naar de wc te zijn geweest<br />

en een uur op de puttinggreen<br />

gestaan te hebben, stonden we met<br />

een windje 7,8 tegen op de eerste<br />

tee. Dat betekende op de eerste<br />

negen minimaal één slag extra per<br />

hole.<br />

De eerste hole maakte duidelijk<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

<br />

wat het magische van het spelen<br />

op de Old Course inhoudt: afzien en<br />

genieten van elke slag. De strokesaver<br />

(onderdeel van souvenir-pakketje<br />

dat je krijgt bij je greenfee) was<br />

een welkome gids. Het blaadje met<br />

pinposities hebben we niet bekeken,<br />

ondanks de soms 100 meter brede<br />

greens. Putten krijgt door die afstanden<br />

een compleet andere dimensie.<br />

Het bleef gelukkig lekker droog.<br />

De tweede negen geniet je van het<br />

uitzicht op het stadje St Andrews. Je<br />

komt stapje voor stapje dichterbij en<br />

het hoogtepunt is dan de fameuze<br />

Road Hole (hole 17, par 4). De blinde<br />

afslag over het Old Course Hotel is<br />

een fascinerende belevenis. Je staat<br />

voor een muur van een gebouw en<br />

je beeldt je een prachtige balvlucht<br />

in. Dan maak je een swing en ...<br />

geen idee, we zien wel. Richting<br />

green wordt de fairway supersmal<br />

<br />

<br />

<br />

en de Road Bunker wordt groter en<br />

groter en lijkt de bal naar zicht toe te<br />

zuigen. Ook de muur achter de green<br />

van de Road Hole lijkt een vesting<br />

die je niet kan missen.<br />

Tenslotte de achttiende met rechts<br />

de eerste huizen van St Andrews en<br />

links achter de green het clubhuis<br />

met de bekende klok waar je op<br />

moet mikken bij de afslag. Na de bekendste<br />

golfbrug ter wereld over de<br />

Swilcan Burn, waar Jack Nicklaus in<br />

2005 afscheid nam, volgt een fairway<br />

zo breed dat je hem niet kan missen.<br />

Ten slotte de approach waarbij je de<br />

‘Valley of Sin’ moet zien te overbruggen.<br />

Als dat lukt rest je niets dan<br />

twee simpele puttjes, maar onder<br />

het toeziend oog van tientallen toeristen<br />

wordt ook dat nog spannend.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!