Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
1<br />
1. Een bundeling van teksten<br />
voor het samenstellen van moed- en eindejaarsvieringen<br />
bij overgangsjaren of uitgangsjaren.<br />
EXAMENTIJD: EEN GELUKKIGE TIJD?<br />
Juni… examentijd… een tijd van stress voor jongeren en leerkrachten.<br />
Bij velen staat de boog gespannen.<br />
Eén woord kan volstaan om mensen te doen ‘ontploffen’<br />
en alles op te geven<br />
maar ook om weer verder te doen en een licht in de toekomst te zien.<br />
Daarom graag een vertaling van de Zaligsprekingen uit de Bergrede<br />
naar de onderwijswereld in deze examentijd.<br />
Gelukkig zijn de leerkrachten die arm voor God staan,<br />
die zich niet laten gelden door hun kennis of kunde,<br />
maar die weten dat ze alles van God ontvangen.<br />
Gelukkig zijn zij<br />
want door hen zal God de jongeren aanspreken.<br />
Gelukkig zijn de leerkrachten<br />
die meevoelen met het leed van anderen<br />
en die vooral aan de zwakkeren zorg en aandacht besteden.<br />
Gelukkig zijn zij<br />
want door elk woord of gebaar van dank,<br />
hoe schuchter ook, zullen zij bemoedigd worden.<br />
Gelukkig zijn de leerkrachten die zachtmoedig zijn<br />
en die met veel geduld en eerbied voor ieders eigenheid<br />
de jongeren steeds nieuwe kansen bieden.<br />
Gelukkig zijn zij<br />
want het volle vertrouwen van de jongeren<br />
zal de vrucht zijn van hun houding.<br />
Gelukkig zijn de leerkrachten<br />
die honger en dorst hebben naar gerechtigheid,<br />
die de jongeren tot hun recht laten komen<br />
door ze te helpen bij de ontdekking en de uitbouw<br />
van al hun mogelijkheden van hoofd, hart en handen.<br />
Gelukkig zijn zij<br />
want ze zullen met echte vreugde verzadigd worden.<br />
Gelukkig zijn alle onderwijsmensen die barmhartig en mild zijn,<br />
die zich geen oordeel vormen naar het uiterlijke,<br />
maar die peilen naar wat schuil gaat<br />
achter onverschilligheid of verzet.<br />
Gelukkig zijn zij<br />
want ook voor hun tekorten<br />
zullen zij barmhartigheid ondervinden van hun leerlingen.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
2<br />
Gelukkig zijn alle onderwijsmensen<br />
die zuiver en oprecht van hart zijn,<br />
die jonge mensen weten te bevestigen in woord en daad.<br />
Gelukkig zijn zij want zij zullen God zien.<br />
Gelukkig zijn alle onderwijsmensen die aan vrede werken,<br />
gemeenschap opbouwen, bruggen slaan<br />
en mensen tot elkander brengen.<br />
Gelukkig zijn zij<br />
want zij zullen kinderen van God genoemd worden.<br />
Gelukkig zijn alle onderwijsmensen,<br />
die vanuit de christelijke inspiratie,<br />
de moeilijkheden niet uit de weg gaan<br />
en nooit moe worden van de echte waarden te getuigen,<br />
ondanks onbegrip en tegenkantingen.<br />
Gelukkig zijn zij<br />
want God zal hun kracht zijn.<br />
Gelukkig zijn de jongeren<br />
die in de ontmoeting met zulke mensen volwassen mogen worden;<br />
zij zullen weten dat God hen nabij is en zij zullen deze tijd als genade ervaren.<br />
Gelukkig zijn de jongeren die examens mogen afleggen,<br />
het betekent dat zij in dit deel van de wereld<br />
onderwijs kunnen volgen;<br />
een vakantie in de nabije toekomst lacht hen toe.<br />
Gelukkig zijn de leerkrachten die de examens mogen corrigeren,<br />
want dezelfde toekomst lacht hen eveneens toe.<br />
Ik wens van harte allen veel geluk toe in deze tijd<br />
en nadien alvast een fijne en gelukkige vakantie.<br />
Jan Vander Velpen<br />
VSKO-pastor<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
LEE(R)(F)STOF<br />
Leerstof<br />
eerst dagenlang beluisteren in klas of aula<br />
dan urenlang verwerken op kamer of studio<br />
en één dag op enkele minuten bewijzen dat je het kent en dan???<br />
Kan die leerstof niet meer worden?<br />
Kan die leerstof geen leefstof worden?<br />
Leefstof omdat je ze uittest in het leven.<br />
Je gaat erover in gesprek met vragen en bemerkingen.<br />
Je zoekt op wat het voor mensen kan beteken?<br />
Je probeert het uit met voorspoed en tegenslag.<br />
Dagenlang en urenlang en dan...<br />
Dan voel je dat dat alles méér dan enkele minuten je leven richting geeft.<br />
Je voelt dat je ervan leeft!<br />
Antoon Vandeputte
3<br />
GEPAKT EN GEZAKT<br />
Nu het schooljaar z’n einde nadert, sluipt de hunker om ruimere horizonten te gaan verkennen zachtjes<br />
binnen in ons hoofd. Al gedacht aan een rugzak? Weet dat je die keuze weloverwogen dient te<br />
maken. Hier volgen enkele tips.<br />
Met een goedkope rugzak geraak je meestal niet ver. Vroeg of laat kom je in moeilijkheden. Bouw je<br />
leven niet op oppervlakkigheden. Kies voor de dingen die waarde hebben. Je vindt ze in de diepte<br />
van je hart en hopelijk heb je ze in de loop van dit schooljaar nog verder kunnen verrijken.<br />
Zorg voor een rugzak met de juiste bagage. Want als je in moeilijke situaties verzeild geraakt, is er<br />
geen tijd meer om het nodige materiaal bijeen te sprokkelen. Juist in die momenten is het belangrijk om<br />
terug te vallen op de levenswijsheid die je van anderen meekreeg. Maar ook wat je leerde uit je eigen<br />
ervaringen kan je dienstbaar zijn.<br />
Een comfortabele rugzak kun je helemaal aanpassen aan jouw lichaam. Onthoud hierbij vooral dat je<br />
jezelf niet met anderen moet vergelijken. Op de weg van het leven mag je gaandeweg je eigenheid<br />
ontdekken. Jij bent uniek en zo door Hem gedroomd!<br />
Het dragen van een rugzak mag geen pijn doen. De rugzak mag niet losjes op de rug zitten. Kies<br />
daarom een rugzak met een stevig frame. Ga met voldoende vertrouwen door het leven. Vertrouwen<br />
in jezelf en in de anderen. Als je voor jezelf uitklaart welke waarden je in je leven gestalte wil geven,<br />
zul je aan stabiliteit winnen. Je tocht zal minder zwaar en vermoeiend zijn.<br />
Te vaak wordt het rugcontact vergeten! Hopelijk mag je je gesteund weten door echte vrienden.<br />
Mensen die in jou het goede naar boven weten te halen en je indien nodig een spiegel durven<br />
voorhouden. Omdat ze ervan overtuigd zijn dat je op deze manier verder kunt groeien tot meer en<br />
mooier mens-zijn.<br />
Om comfortabel te zitten moet je rugzak ook voorzien zijn van een stevige heupriem die mooi om je<br />
lichaam past. Omgord je met wilskracht, optimisme en naastenliefde. Geloof in de dingen die je<br />
onderneemt en blijf daarbij lief voor jezelf. Want alleen dan kun je deze liefde ook authentiek<br />
beleven in je relatie tot anderen.<br />
Aan de buitenkant van je rugzak kun je allerlei nuttige attributen hangen: een open blik om onderweg<br />
het mooie te zien en het goddelijke in je medemens te ervaren; open handen om te ontvangen wat<br />
mensen jou in vertrouwen bieden en om van je overvloed te delen; een glimlach om je grote en kleine<br />
zorgen te relativeren en wie stil langs de weg blijft zitten aan te moedigen.<br />
Maar vooral: geniet van je vakantietocht!<br />
Ludo Geulinckx<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
4<br />
NIEMAND IS ME KOMEN ZOEKEN<br />
De jongen kwam wenend thuis.<br />
Opa liep hem tegemoet, tilde hem op en drukte hem tegen zich aan.<br />
Het jongetje bleef maar snikken. Opa streelde hem<br />
en probeerde maar om het snikken te bedaren... "Hebben ze je geslagen?' vroeg hij.<br />
"Neen", schudde de jongen.<br />
"Hebben ze je wat afgepakt?" probeerde opa. "Neen," snikte het jongetje nog harder. "Maar wat is er<br />
dan toch gebeurd?", vroeg opa bezorgd.<br />
De jongen trok zijn neus op en begon te vertellen...:<br />
"We speelden verstoppertje.<br />
Ik had me echt goed weggestoken.<br />
En daar wachtte ik. Het duurde lang, heel lang...<br />
Toen ben ik maar vanzelf naar buiten gekomen.<br />
En wat zag ik...?<br />
Ze waren al lang gestopt met spelen... Ze waren allemaal weg.<br />
En niemand was me komen zoeken... "<br />
Het jongetje snikte opnieuw.<br />
"Hoor je me? Niemand is me komen zoeken!"<br />
Samuël jaargang 2002<br />
Duiding<br />
Wat is er erger dan te moeten vaststellen dat niemand om je geeft.<br />
Dat je niet de moeite waard bent om gezocht te worden.<br />
In het voorbije schooljaar zullen er ook momenten<br />
geweest zijn dat we elkaar voorbij liepen,<br />
momenten dat we er niet 'echt' waren voor de anderen.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
5<br />
ER WAS EENS….<br />
Bid en er gebeurt iets!<br />
Er waren eens twee kabouters, allebei even klein en even sterk. Elke dag mochten ze een wens<br />
doen. En, zoals dat altijd gebeurt in sprookjes, wat ze wensten, dat zou ook gebeuren.<br />
Vervulde wens<br />
Op zekere dag moesten ze allebei een zak tillen die veel te zwaar voor ze was. Nou, de<br />
eerste wenste meteen of die zak niet wat kleiner kon worden, zodat hij die kon tillen. En omdat<br />
in sprookjes wensen altijd in vervulling gaan, werd die zak dus een stuk kleiner zodat hij daar<br />
geen moeite meer mee had.<br />
Nog een vervulde wens<br />
De tweede kabouter dacht even na. Toen wenste hij dat hij zelf een tikkeltje groter en sterker<br />
mocht worden, zodat hij die grote zak zonder moeite zou kunnen tillen. En ook dat gebeurde.<br />
Niet lang daarna moesten ze wéér een zak tillen die veel te zwaar voor ze was. De eerste<br />
begon weer te klagen: „Kan die zak niet een stukje kleiner?" Maar de tweede wenste weer<br />
dat hij zelf zò groot en sterk mocht worden dat hij ook die zware zak weer tillen kon.<br />
Nog een paar keer<br />
Zo ging het nog een paar keer. Uiteindelijk, je snapt het wel, was die tweede kabouter een<br />
reus geworden die enorme zakken tillen kon! En die eerste? Nou, die was nog niks veranderd.<br />
Hij was nog steeds hetzelfde kleine, miezerige kaboutertje dat alleen maar héél kleine zakjes<br />
kon tillen...<br />
Zoals de eerste<br />
Ik weet niet of je bidt wanneer je het moeilijk hebt. Misschien doe je dat niet meer omdat dat<br />
toch niet helpt. Maar weet je hoe dat komt? Misschien wel omdat je te veel bidt zoals dat<br />
eerste kaboutertje: dus dat het allemaal een beetje makkelijker mag worden. Alleen kan God<br />
daar niet zoveel mee omdat Hij weet dat je daar niet zoveel aan hebt. Nee, Hij wil veel liever<br />
dat je zèlf verandert in plaats van de omstandigheden.<br />
Zoals die tweede!<br />
Weet je, God zoekt mensen die zich niet door moeilijke omstandigheden laten inpakken, maar<br />
die sterker worden dan de dingen die ze moeilijk vinden. Dan gebeurt er tenminste wat. Hij wil<br />
jou en mij leren om in moeilijke omstandigheden staande te blijven en er dwars tegen in te<br />
gaan als dat nodig is.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
6<br />
OVERVAREN<br />
Met een ruim vol goede bedoelingen en inzet van de hele crew stapten we in september op het schip<br />
van dit schooljaar. Zo zijn we uitgevaren. Nu is de tijd gekomen om plaats te vatten op het<br />
achtersteven en terug te blikken op de koers die we voeren en het traject dat we hebben afgelegd.<br />
Bij momenten leek het wel een roeiboot. Samen roeien is best leuk. Maar soms lukte dat ‘samen’ niet zo<br />
best. De één wilde wat vlugger en de andere kon het ritme niet aan. Onze roeiboot raakte uit zijn<br />
ritme. Er kwam oneindigheid, ja, zelfs ruzie.<br />
Soms leek het wel alsof we met een zeilschip uitvoeren. Het was zoeken om de wind in de zeilen te<br />
krijgen. Soms duurde dat wel even en was het zelfs windstil. Op andere momenten was het windkracht<br />
10 en werden we overspoeld door het aanbod aan <strong>impuls</strong>en en uitdagingen. Een storm van drukte en<br />
stress waarin sommigen overboord dreigden te vallen. Wat de één zei, waren voor de andere<br />
‘woorden in de wind’. We liepen mekaar voorbij. We hadden geen tijd voor God.<br />
Gelukkig waren er ook de momenten dat we mekaar vonden op het vlot van onze school. Rustig<br />
dobberend op de stroom van het schooljaar. Momenten van warme nabijheid en ontmoeting. Momenten<br />
van ‘thuis-komen-bij-elkaar’. Momenten dat we de oversteek konden maken van mens tot mens.<br />
Momenten dat we God niet ervoeren als een verstekeling aan boord, maar Hem ontmoetten als<br />
deelgenoot op onze tocht.<br />
Het was een drukke dag geweest.<br />
Er waren een heleboel mensen gekomen die Jezus wilden horen en zien.<br />
Vandaag had Hij weer verteld over het Rijk van God,<br />
hoe zij zelf konden helpen om dat rijk mee op te bouwen.<br />
Ook had Hij gezegd dat ze mochten vertrouwen op God,<br />
die hen altijd zou helpen.<br />
Nu was het avond en Jezus zei tegen zijn leerlingen<br />
“Laten we oversteken.”<br />
L. Guelinckx<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
7<br />
AFSCHEIDSWENSEN<br />
Ik wens je zalige momenten<br />
van rust en bezinning,<br />
midden in de wedren<br />
tegen de tijd voor het succes.<br />
Ik wens je heel veel moed,<br />
werkkracht en doorzettingsvermogen<br />
om boven de dagelijkse sleur<br />
en banaliteit uit te stijgen.<br />
Ik wens je vooral veel liefde, echte liefde,<br />
die je weer doet ontdekken dat er,<br />
naast jou, een Ander staat.<br />
Dat je met die Ander,<br />
God,<br />
meer kan dan alleen,<br />
zodat je echte liefde kan geven<br />
die vooral het beste<br />
voor die andere beoogt.<br />
Ik wens je een glimp zekerheid,<br />
een takje houvast,<br />
midden je vragend zoeken in de tijd die komt.<br />
Ik wens je heel veel echtheid en oprechtheid,<br />
in plaats van die opgetrokken façade.<br />
Als ik nu alle poëzie even terzijde schuif,<br />
dan zou ik,<br />
in resumé,<br />
vooral het volgende willen doordrukken:<br />
heel veel moed<br />
om te blijven geloven<br />
dat de liefde het laatste woord heeft.<br />
Wat ik jou wens?<br />
Niet dat jij de mooiste boom op deze aarde bent,<br />
niet dat je jaar in, jaar uit,<br />
schittert van bloesems aan elke twijg.<br />
Maar dat af en toe, aan één of andere tak,<br />
een bloesem opengaat, af en toe iets ontstaat,<br />
dat eens een woord van liefde een hart vindt,<br />
dat wens ik jou.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
8<br />
ZENDING<br />
Als een braakliggend stuk grond<br />
ligt de toekomst nog voor je.<br />
Mag je geduld hebben<br />
om eerst moeizaam de grond te bewerken.<br />
Mag je bezonnen zijn<br />
om eerst goed te kiezen welk zaaigoed je planten wil.<br />
Mag je de tijd nemen<br />
om dankbaar om te kijken naar je eigen oogst.<br />
Opdat velen proeven<br />
van de vruchten van jouw grond,<br />
ga met een open hart<br />
je braakliggende toekomst tegemoet.<br />
Mag het je morgen overkomen<br />
in blijheid de weg van de toekomst gaan,<br />
onverwacht nieuwe goede mensen op je weg<br />
en vrienden van vroeger trouw mee met je onderweg.<br />
Mag het je morgen overkomen<br />
iemand die naar je luistert en je licht toefluistert<br />
in de momenten dat het donker wordt in je leven.<br />
Mag het je morgen overkomen:<br />
zegen op al je wegen.<br />
Zegen over je toekomst:<br />
in volle vrijheid en verantwoordelijkheid je eigen vlucht.<br />
Verre horizonten die heerlijk dichtbij komen.<br />
Zalige plekken om uit te rusten voor nieuwe tochten.<br />
Mogen ze je vleugels sterk maken voor tijden van tegenwind.<br />
Mag je beschutting zoeken in stormweer.<br />
Mogen nieuwe heerlijke landschappen<br />
je elk nieuw levensseizoen blijven overkomen.<br />
Vlieg nu maar, je nieuwe toekomst tegemoet.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
9<br />
EN NU JE EIGEN WEG<br />
De poort staat open, maar we zullen ze niet sluiten achter je.<br />
We zien je node weggaan, maar we zeggen: tot ziens!<br />
We weten niet wat je weg zal zijn,<br />
maar je ouwe school blijft een vluchtheuvel voor jou.<br />
Je leven hier was maar een doortocht, maar we houden van jou.<br />
We hebben getracht je te begeleiden,<br />
maar de uiteindelijke keuze ligt bij jou.<br />
Alleen onze wensen – van harte! – kunnen je vergezellen:<br />
de toekomst hoort je toe, de toekomst ben jezelf,<br />
God zij met je!<br />
We hebben je punten moeten geven, of scores,<br />
of hoe die dingen ook heten, zwart op wit op jouw rapport.<br />
Maar het eigenlijke rapport, het echte, staat niet op schrift.<br />
Het wordt bewaard binnenin de mens, die naast je mocht staan.<br />
Je hebt ons blij gemaakt – en soms boos –<br />
maar tenslotte bleef alleen de verwondering over:<br />
de verwondering om het wonder dat jij was en altijd zult zijn en blijven.<br />
Zul je nog eens denken aan je ouwe school?<br />
O nee, dit is geen must, geen opgelegd iets.<br />
Maar alleen een flits van herkenning misschien,<br />
een teder raakpunt wellicht,<br />
een handjevol mild heimwee naar vroeger,<br />
naar wat we samen afsloten, met dien verstande<br />
dat bij ons de deur altijd op een kier blijft staan.<br />
Want we zullen nog vaak aan je denken,<br />
om te vernemen hoe het met jou nu verder gaat.<br />
Want het leven van jonge mensen is als een boeiend boek,<br />
dat zelfs het bloed van ouwe schoolfrikken wat vlugger doet kloppen.<br />
Ja, zul je nog eens denken aan de ouwe school?<br />
Af en toe is al méér dan genoeg, weet je!<br />
En nu, je eigen weg!<br />
Mag hij recht zijn als een laserstraal,<br />
maar afgebogen door het krachtveld van je vrienden.<br />
Mag hij niet àl te hard zijn,<br />
maar voorzien van vangrails van liefde.<br />
Mag hij lang zijn, vèr in jaren,<br />
maar niet uitputtend voor je geloof en hoop.<br />
Mag hij bezaaid zijn met rozen,<br />
maar ook met af en toe een dorentje , op dat je wakker zal blijven.<br />
Mag hij boeiend zijn en schoon,<br />
maar niet zo, dat je het land ernaast niet meer ziet.<br />
Mag hij geplaveid zijn met vreugde,<br />
maar vreugde om wat je deed voor anderen.<br />
Mag hij getekend zijn door enthousiasme,<br />
opdat je anderen blijvend nabij zou kunnen zijn.<br />
Mag God je leiden op je weg naar de toekomst,<br />
vertrouw hem elke stap toe, voor vandaag en morgen...<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
10<br />
Zoek de schoonheid.<br />
Ze zal jou vervullen.<br />
Dien de goedheid.<br />
Ze zal jou beter maken.<br />
Volg de wijsheid.<br />
Ze zal jou verlichten.<br />
Aanvaard de waarheid.<br />
Ze zal jou bevrijden.<br />
Houd de hoop vast.<br />
Ze zal jou ondersteunen.<br />
Ontvang en schenk de liefde.<br />
Ze zal jou vertederen.<br />
Vertrouw het geloof.<br />
Het zal jou versterken.<br />
naar J-P Vermassen<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
11<br />
1. Directie<br />
WE WENSEN JE VIJF ENGELEN TOE<br />
We wensen jullie vijf engelen toe…<br />
Mag de engel van het vertrouwen met je meegaan,<br />
vertrouwen in je eigen kunnen,<br />
vertrouwen in je waardigheid,<br />
vertrouwen in je moeilijke momenten,<br />
vertrouwen in de mensen rondom je.<br />
Mag je gaan in vertrouwen.<br />
2. Leerling<br />
Mag de engel van de vriendschap met je meegaan,<br />
vriendschap die deugd doet,<br />
vriendschap die ver gaat,<br />
vriendschap die je niet loslaat,<br />
vriendschap tot in lengte van dagen.<br />
Mag je gaan in vriendschap.<br />
3. Leerkracht<br />
Mag de engel van het dienen met je meegaan,<br />
je dienstbaar maken voor je naaste naaste, je dienstbaar maken voor je verre naaste,<br />
dienstbaar voor vrienden, dienstbaar voor mensen in nood.<br />
Mag je gaan in dienstbaarheid.<br />
4. Leerlingbegeleider<br />
Mag de engel van de verdraagzaamheid en het geduld met je meegaan,<br />
verdraagzaam voor je lastige medemens,<br />
geduldig voor je trage medemens,<br />
verdraagzaam voor je medemens met een andere huidskleur,<br />
geduldig voor je medemens die anders denkt en andere wegen gaat.<br />
Mag je gaan in verdraagzaamheid en geduld.<br />
5. Pastoraal<br />
Mag de engel van troost en nieuw inzicht met je meegaan,<br />
troost na verdriet en verlies,<br />
nieuw uitzicht na teleurstelling en tegenslag,<br />
troost in de troosteloze dagen,<br />
nieuw uitzicht in tijden van crisis.<br />
Mag je gaan met troost en nieuw uitzicht.<br />
Mag een engel je vleugels sterk houden op je tocht naar de toekomst.<br />
Dat wensen we jullie allen toe.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
12<br />
IN LEIDING STAAN<br />
EEN SCHITTEREND VAKANTIE-ENGAGEMENT<br />
Leider,<br />
als de last jou te zwaar weegt,<br />
denk dan aan de anderen!<br />
als jij vertraagt,<br />
vallen zij stil …<br />
als jij gaat zitten,<br />
gaan zij liggen …<br />
als jij gaat liggen,<br />
vallen zij in slaap …<br />
als jij verzwakt,<br />
gaan zij twijfelen …<br />
als jij twijfelt,<br />
gaan zij wanhopen …<br />
als jij aarzelt,<br />
gaan zij achteruit …<br />
Maar<br />
als jij vooruitgaat,<br />
gaan zij lopen …<br />
als jij loopt,<br />
gaan zij vliegen …<br />
als jij hun de hand reikt,<br />
gaan zij je steunen en helpen …<br />
als jij zorg voor hen draagt,<br />
gaan zij je dragen …<br />
bid in hun naam<br />
en je zal verhoord worden.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
13<br />
ZIE JEZELF GRAAG<br />
‘Die ziet zichzelf niet graag’, is een vaak gehoord commentaar over personen die er ietwat stuurs of<br />
nors uitzien of die niet echt vriendelijk uit de hoek komen. Onbeholpen zijn of toevallig een minder<br />
joviale verschijning hebben betekenen echter niks als je maar met jezelf in het reine bent. Want wie<br />
met zichzelf in de knoop ligt, kan zich ook niet voor anderen openstellen, met hen meeleven. Het<br />
tragische schuilt in het feit dat je niet steeds kan zien wie zichzelf aanvaard heeft. Soms gaan mensen<br />
heel erg ver om te camoufleren dat ze zich niet goed in hun vel of hun situatie voelen. Zij veinzen<br />
vrolijkheid, doen alle moeite van de wereld om populariteit en succes op te bouwen, gewoon om te<br />
compenseren dat de grondrelatie – die met jezelf – niet snor zit. Wie niet eerst leert zijn eigen beste<br />
vriend te worden – en er dus alle eigen constructiefouten, tekortkomingen en afwijkingen bijneemt, met<br />
het nodige geduld en volhardingsvermogen erbovenop – zal dezelfde oefening ook niet voor een<br />
ander kunnen maken. En neen, het leven is niet eerlijk: aan de plek waar je wieg stond en aan je<br />
lichamelijke en mentale gesteldheid kun je weinig veranderen. Daarom: ga ermee aan de slag en<br />
kneed en wroet tot je een behoorlijk resultaat bekomt. Vervolmaak en deel tenslotte je persoonlijkheid<br />
in de caleidoscoop van menselijke relaties, die vriendschap heet.<br />
Ludwig Vanderbeke<br />
GA DAN!<br />
‘Een tocht van 1000 mijl begint met een eerste stap.’: GA DAN<br />
‘Een tocht van 1000 mijl begint met een eerste stap.’Het klinkt haast als een bemoedigende slogan uit<br />
de Start to run methode. Een waarheid als een koe. Voor de negativisten onder ons: een open deur.<br />
Het citaat van Lao Tse is echter van een bedrieglijk eenvoudige kwaliteit. Net zoals de uiteindelijke<br />
doelstelling van bijvoorbeeld – waarom niet – Start to run bij het begin van de lessenreeks utopisch,<br />
zoniet onmogelijk lijkt, zo stond een tocht van 1000 mijl in de zevende eeuw voor Christus zeker gelijk<br />
met onbegonnen werk. Angst voor het onbekende weerhoudt mensen ervan om letterlijk en figuurlijk<br />
vooruitgang te maken. Lao Tse schudt zijn grijze wijze hoofd en stelt: treed uit die comfortzone,<br />
onderneem, wees creatief, ga ervoor. Eens de bal aan het rollen is, zal je onderweg oplossingen<br />
uitdokteren, andere paden vinden, je uit de slag trekken. Om nog even naar de Start-to-run<br />
vergelijking terug te keren: de moeilijkste meters zijn die tot aan je loopschoenen. Natuurlijk gaat niet<br />
alles vanzelf na die eerste stap of meters. Voor een tocht van pakweg 1000 mijl moet je de nodige<br />
moed, wilskracht, uithoudingsvermogen en – heel belangrijk – zelfdiscipline in je hebben of willen<br />
opbouwen. Maar ook daarvoor had Lao Tse – ongetwijfeld – de nodige adviezen in petto.<br />
Ludwig Vanderbeke<br />
ZEVENDE DAG<br />
Ken je dat behaaglijke gevoel dat over je neerdaalt wanneer je een belangrijke opdracht tot een<br />
goed einde gebracht hebt? Iets dergelijks moet God overkomen zijn op de zevende dag.<br />
Tevredenheid. Rust. Voldaanheid. En vooral dankbaarheid. En hoewel er ogenschijnlijk niets<br />
verwezenlijkt wordt op de zevende dag toch past hij als een onontbeerlijk sluitstuk op die ingenieuze<br />
constructie die we de schepping noemen. Een dag om even achterover te leunen en te overschouwen<br />
wat je gepresteerd hebt. Een dag om een beter zicht op de zaak te krijgen. Om te zien wat er nog<br />
beter kan. Want de schepping beperkt zicht niet tot die eerste zeven dagen. Toen werden de lijnen<br />
uitgezet, werd er een fundamentele cadans geïntroduceerd. God reikte een patroon aan van arbeid<br />
en rust om de schepping verder af te werken en te onderhouden. Alle essentiële elementen,<br />
grondstoffen en ingrediënten zijn aanwezig, klaar om ingezet, vermengd en verbonden te worden.<br />
Maar op de zevende dag blijven ze onaangeraakt. Pauze. Levensrust. En zo is het goed.<br />
Ludwig Vanderbeke<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
14<br />
WEGWIJZER<br />
Een wegwijzer kan uiterst belangrijk zijn .<br />
Mensen die voor jou naar dàt doel gingen,<br />
hebben de verwijzing voor je achtergelaten.<br />
Dit is een begane en begaanbare weg, zeggen ze.<br />
Hoe die er NU uitziet, of hij nog gemakkelijk te begaan is,<br />
daar zeggen ze niets over.<br />
Maar dit is zeker de richting, zegt de wegwijzer.<br />
Wegwijzers zijn van het hoogste belang in het leven.<br />
Maar je moet wel weten waarheen je wilt.<br />
En willen gaan.<br />
Zijn MENSEN niet de belangrijkste wegwijzers in het leven?<br />
Mensen die wegen banen, die je voorgaan…<br />
Hun persoonlijkheid spreekt je aan, hun spirit trekt je mee,<br />
hun manier van handelen en leven inspireert je.<br />
Je gelooft in hen.<br />
Het zijn mensen met een boodschap in geest en hart.<br />
Mensen die een weg aanduiden.<br />
Een weg van leven.<br />
Voor het geluk van mensen.<br />
Naar bevrijding en menswording toe.<br />
Maar al je je doel niet zo juist kent,<br />
slechts bij benadering vermoedt,<br />
dan helpen honderd wegwijzers zelfs niet.<br />
Je geraakt er gewoon niet wegwijs uit.<br />
En wat dan?<br />
Proberen, vragen, wat dwalen, op goed-valle-het-uit riskeren,<br />
zoeken, mekaar informeren, uitwisselen, de koppen bij elkaar steken<br />
en de ervaringen bijeen leggen…<br />
Bij iemand te rade gaan, iemand die je weg-wijs maakt.<br />
Als je die mens geloof en vertrouwen schenkt,<br />
wordt hij voor jou weg, waarheid en leven.<br />
Op zijn beurt zal die mens weer wegwijzen naar anderen.<br />
Je gaat merken dat er een hele groep mensen rondom één wegwijzer staat,<br />
en vanuit eenzelfde vertrouwen de weg riskeert.<br />
Dan gaan gelovigen op weg…<br />
…handelen, werken, wegen maken, elkaar steunen, gemeenschap vormen…<br />
Je kunt ook eigenzinnig heel alleen zomaar ’n weg gaan.<br />
Maar kan een mens wel zonder de andere?<br />
Zal hij dan niet, verdwaald in eigen doolhof van vragen en twijfels,<br />
in eenzaamheid verloren gaan?<br />
Voor je het risico neemt van het vertrek. -dé stàp zet-<br />
kun je je 1001 keer afvragen<br />
of het wel gegarandeerd de juiste en zekere weg is.<br />
Daarmee geraak je geen stap verder.<br />
Zelfs niet op weg.<br />
Je moet de stappen zetten en de weg gaan!<br />
Al doende geloof je.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
15<br />
OVER DE TIJD<br />
En een sterrenkundige zei:<br />
"En de tijd, meester?"<br />
En hij antwoordde:<br />
Je wilt de mateloze,<br />
onmetelijke tijd meten;<br />
je wilt u laten leiden,<br />
ja je geestesactiviteit laten bepalen<br />
door de uren en de seizoenen;<br />
je wilt de tijd maken tot een stroom<br />
en op de oever zitten kijken hoe ze voorbijglijdt.<br />
Het tijdloze in je<br />
is zich echter bewust<br />
van de tijdeloosheid van het leven.<br />
Het weet dat gisteren<br />
enkel de herinnering van vandaag is<br />
en morgen de droom van vandaag.<br />
En dat datgene wat in je zingt en mediteert,<br />
nog verwijlt binnenin dat eerste ogenblik,<br />
dat de sterren uitstrooide in de ruimte.<br />
Wie van jullie voelt niet<br />
dat zijn vermogen tot liefhebben grenzeloos is,<br />
maar dat die liefde tevens ligt besloten<br />
in de kern van zijn wezen<br />
en zich niet beweegt van liefdesgedachte tot liefdesgedachte<br />
en van liefdesdaad tot liefdesdaad?<br />
Is niet de tijd evenals de liefde<br />
onverdeeld en niet te meten?<br />
Maar als je er niet aan ontkomt de tijd te meten in seizoenen,<br />
laat elk seizoen dan alle andere omvatten,<br />
laat het heden het verleden met herinneringen<br />
en de toekomst met verlangen omhelzen.”<br />
Kahlil Gibran uit 'De Profeet'<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
De mensen zeggen:<br />
de tijden zijn slecht,<br />
de tijden zijn zwaar.<br />
Laten wij dus goed leven<br />
en de tijden zullen goed zijn.<br />
Want de tijd, dat zijn wij,<br />
en zoals wij zijn,<br />
zo zullen de tijden zijn.<br />
dixit Augustinus (in 410)
16<br />
OP WEG<br />
Je leeft en bent op weg.<br />
Op weg naar je dromen.<br />
Op weg naar je levensdoel.<br />
De weg is lang, soms zwaar,<br />
dan weer moeilijk met putten en hobbels.<br />
Soms moet je rusten,<br />
een pauze nemen<br />
voordat je verder gaat.<br />
Soms even halt houden<br />
eens op de kaart kijken<br />
of de weg vragen<br />
of misschien gewoon ontdekken,<br />
gewoon gaan…<br />
Het maakt niet uit welke weg je neemt,<br />
het moet JOUW weg zijn.<br />
Leer van je vallen en sta weer op.<br />
Wees niet bang een hand te vragen<br />
om je even recht te helpen.<br />
Durf ook zelf een hand uit te steken<br />
naar iemand met een geschaafde knie<br />
na een lelijke val,<br />
want: op weg zijn is niet altijd gemakkelijk…<br />
Zo zijn we -<br />
allemaal<br />
samen<br />
apart<br />
op weg.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
JOUW LEVEN<br />
Jouw leven volgt<br />
een unieke weg<br />
naar een eigen bestemming.<br />
Misschien hen je vaak onzeker<br />
en zoek je diep vanbinnen<br />
naar wijsheid en kracht.<br />
Je kunt meer dan je denkt!<br />
Sla een blad om<br />
en maak een nieuw begin.<br />
Voor je,<br />
daar ligt het leven!<br />
Jouw leven!
17<br />
BIJ EEN KRUISPUNT<br />
Bij een kruispunt<br />
kun je alle kanten op.<br />
Het is belangrijk dat je weet<br />
welke kant je op wilt,<br />
wie je precies voorrang moet geven.<br />
Op een kruispunt<br />
kom je veel mensen tegen,<br />
die allemaal hun weg zoeken.<br />
Soms kom je met elkaar in botsing.<br />
Ook in je leven<br />
kom je bij kruispunten.<br />
Dan moet je beslissingen nemen;<br />
je kunt voorrang krijgen,<br />
of je moet voorrang geven.<br />
Met een houding van:<br />
'ik heb gelijk',<br />
kun je op ieder kruispunt de stukken bijeenvegen.<br />
Het leven heeft veel weg van een wildernis vol kruispunten.<br />
Iedereen probeert te overleven,<br />
iedereen moet keuzes maken:<br />
welke richting neem ik?<br />
Aan wie of wat geef ik voorrang<br />
en waar neem ik mijn voorrang?<br />
Soms lijkt het wel een verkeerssituatie van alledag:<br />
Opstoppingen en files,<br />
omleidingen en lichten,<br />
gebods- en verbodsborden.<br />
Niet altijd heb je de keuze welke richting je uitgaat.<br />
Sommige wegen zijn onbegaanbaar voor jou,<br />
maar niet voor een ander.<br />
Soms zit je vast in de verkeersstroom<br />
en lijkt het wel of je moet volgen<br />
en afslaan levensgevaarlijk is.<br />
Of je staat al voorgesorteerd,<br />
misschien zonder dat je je ervan bewust was.<br />
De richting die we kiezen,<br />
de mensen die we ontmoeten,<br />
de kruispunten die we tegenkomen,<br />
ze hebben invloed op de weg die we kiezen.<br />
Soms zou je wel eens willen neerzitten<br />
in het midden van een kruispunt.<br />
Richting kiezen is immers niet altijd even makkelijk.<br />
En toch moet je op weg gaan,<br />
anders kom je nergens.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
18<br />
ALS JE ONZEKER BENT<br />
Als je onzeker bent over jezelf,<br />
over je uiterlijk of over je capaciteiten,<br />
of je wel geestig genoeg bent, of de juiste kleren aan hebt,<br />
ga dan op zoek naar mensen die je kunnen vertellen<br />
dat je de moeite waard bent,<br />
gewoon omdat je bent zoals je bent.<br />
Als je onzeker bent over de toekomst,<br />
over waar het heen moet met de wereld en met jouw leven,<br />
ga dan op zoek naar mensen die oud en wijs genoeg zijn<br />
om je te kunnen vertellen<br />
dat iedere weg die je gaat tot iets goeds kan leiden<br />
en dat het alleen eropaan komt wat je van die weg maakt.<br />
Als je onzeker bent over je geloof,<br />
of het allemaal wel waar is en of God wel bestaat,<br />
ga dan op zoek naar mensen<br />
die in hun leven iets ervaren hebben van het geheim van God,<br />
die je kunnen vertellen dat het geloof een houvast is<br />
waarmee je verder komt en bergen kunt verzetten.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
UIT EEN BRIEF VAN ABT BERNARDUS<br />
Het is veel slimmer<br />
om van tijd tot tijd<br />
je bezigheden even van je af te zetten,<br />
dan te wachten tot zij met jou op de loop gaan<br />
en je naar een punt voeren,<br />
waar je helemaal niet belanden wilt.<br />
Je vraagt: aan welk punt?<br />
Aan dat punt, waar het hart hard wordt.<br />
Vraag niet verder wat daarmee wordt bedoeld.<br />
Want als je nu niet schrikt, is je hart al zo ver.<br />
Ja, kan iemand die slecht met zichzelf omgaat,<br />
goed zijn voor een ander?<br />
Denk daarom aan het volgende:<br />
neem tijd voor je zelf; gun jezelf dat!<br />
Ik zeg niet: doe dat altijd.<br />
Ik zeg niet: doe dat vaak.<br />
Maar ik zeg: doe het altijd weer een keer.<br />
Zorg voor jezelf als voor ieder ander,<br />
Of doe het in ieder geval voor de ander.
19<br />
One night I dreamed I was walking<br />
along the beach with the Lord.<br />
Many scenes from my life flashed across the sky.<br />
In each scene I noticed footprints in the sand.<br />
Sometimes there were two sets of footprints,<br />
other times there were one set of footprints.<br />
This bothered me because I noticed<br />
that during the low periods of my life,<br />
when I was suffering from<br />
anguish, sorrow or defeat,<br />
I could see only one set of footprints.<br />
So I said to the Lord,<br />
“You promised me Lord,<br />
that if I followed you,<br />
you would walk with me always.<br />
But I have noticed that during<br />
the most trying periods of my life<br />
there have only been one set<br />
of footprints in the sand.<br />
Why, when I needed you most,<br />
you have not been there for me?”<br />
The Lord replied,<br />
“The times when you have seen<br />
only one set of footprints in the sand,<br />
is when I carried you.”<br />
Mary Stevenson<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
VOETSTAPPEN IN HET ZAND<br />
Ik droomde eens en zie ik liep aan 't strand bij lage<br />
tij. Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep<br />
aan mijn zij. We liepen samen 't leven door en lieten<br />
in het zand, een spoor van stappen, twee aan twee;<br />
de Heer liep aan mijn hand.<br />
Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop,<br />
in tijden van geluk en vreugd, van diepe smart en<br />
hoop. Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik<br />
langs heel de baan, daar waar het juist het<br />
moeilijkst was maar één paar stappen staan.<br />
Ik zei toen: "Heer, waarom dan toch?" Juist toen 'k U<br />
nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag op 't<br />
zwaarste deel van 't pad... De Heer keek toen vol<br />
liefde mij aan en antwoordde op mijn vragen: "Mijn<br />
lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb Ik jou<br />
gedragen".<br />
Geschreven in 1936<br />
door Mary Stevenson (1922-1966)<br />
Ik wens je dromen zonder einde<br />
en de onstuimige drang om er enkele waar te maken.<br />
Ik wens dat je mag liefhebben wat moet bemind worden<br />
en dat je mag vergeten wat moet vergeten worden.<br />
Ik wens je stiltes.<br />
Ik wens je vogelzang bij het ontwaken.<br />
Ik wens je weerstand tegen verzinken, tegen onverschilligheid,<br />
tegen de negatieve krachten van deze tijd.<br />
Ik wens vooral dat je jezelf mag worden.<br />
naar Jacques Brel
20<br />
PAULUS AAN DE ROMEINEN<br />
Paulus schrijft:<br />
Heb geen te hoge dunk van jezelf.<br />
Hou rekening met de mogelijkheden die ieder van God gekregen heeft.<br />
Want, zoals het menselijke lichaam vele organen heeft,<br />
alle met verschillende functies,<br />
zo vormen wij allen tezamen in Christus,<br />
één lichaam, en ieder afzonderlijk, zijn wij,<br />
zoals de ledematen van het lichaam, aangewezen op elkaar.<br />
Wij hebben dan ook verschillende gaven gekregen,<br />
die beantwoorden aan de eigen taak van elk.<br />
Heb je de gave om aan de mensen duidelijk te maken,<br />
wat God van hen wil in deze tijd,<br />
doe het dan.<br />
Kan jij de mensen moed inspreken,<br />
geef dan je opwekkend woord.<br />
Heb je de gave om je dienstbaar te maken,<br />
doe het dan.<br />
Heb je iets om te delen,<br />
geef het met mildheid.<br />
Sta jij aan de leiding,<br />
zet je er dan volledig voor in.<br />
Kun je je bekommeren om de armen en de ongelukkigen,<br />
doe het dan met een blij hart.<br />
Laat je liefde niet<br />
bij uiterlijke schijn blijven.<br />
Haat het kwade<br />
en hou vast aan al wat goed is.<br />
Hou van elkaar en wees hartelijk,<br />
en schat de ander steeds hoger dan jezelf.<br />
Laat de geestdrift niet verflauwen.<br />
Kijk blij de toekomst in.<br />
Hou vol wanneer het moeilijk wordt.<br />
Blijf bidden.<br />
Wees gastvrij.<br />
Weet je verbonden<br />
met je broer en zus in het geloof die noodlijdend zijn.<br />
Wens het goede toe aan anderen.<br />
Verheug je om de vreugde van anderen,<br />
En laat de droefheid van hen die wenen, de jouwe worden.<br />
Wees eensgezind.<br />
Stel je niet hooghartig op, vooral niet bij eenvoudige mensen.<br />
Wees niet eigenwijs.<br />
Vergeld niemand kwaad met kwaad.<br />
Laat alle mensen zien dat jij het goed met hen bedoelt.<br />
Doe al wat je kan om met iedereen in vrede te leven.<br />
Laat je door het kwade niet ontmoedigen,<br />
maar overwin het kwade door het goede.<br />
naar de brief aan de Romeinen, 12, 3-21<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
21<br />
IETS OVER MENSEN EN TREKVOGELS<br />
Trekvogels die ’s nachts vliegen<br />
zoals de tuinfluiter, de zwartkop, de grasmus,<br />
oriënteren zich op de sterren om de juiste richting te vinden.<br />
Het licht van de sterren,<br />
dat eeuwig onderweg is,<br />
geleidt de piepkleine wezentjes<br />
tot bij hun vertrouwde plek van vorig jaar.<br />
Daar kan dan weer het nest worden gebouwd.<br />
Daar kunnen de jongen tot leven komen.<br />
Zij zullen zich dan, zes maanden later, weer op de sterren oriënteren<br />
om in omgekeerde richting het traject af te leggen.<br />
Ook wij zijn trekvogels,<br />
op zoek naar de juiste ster.<br />
naar Manu Verhulst<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
DANKBAAR<br />
Dankbaarheid is het gemeenschappelijke gevoel<br />
Als vreemden zijn wij hier jaren terug gekomen,<br />
als vrienden vonden wij elkaar.<br />
We zijn de takken van één boom,<br />
van ’t zelfde huis de gangen.<br />
We hebben naar elkaar geluisterd<br />
en durfden spreken met elkaar.<br />
Een antwoord kwam op vele vragen<br />
en – waar geen antwoord was –<br />
daar groeide hoop.<br />
Wij weten ons nu door elkaar gedragen<br />
terwijl wij straks anders dan voorheen, nog samen onderweg zijn.<br />
Wij nemen wat hier groeide,<br />
en wat wij hier beleefden<br />
nu mee naar huis,<br />
om verder van te leven<br />
en vragen over ons uw zegen.<br />
naar Eugeen Laridon
22<br />
DE POORT STAAT OPEN<br />
De poort staat open,<br />
maar we sluiten ze achter je niet.<br />
We zien je node weggaan.<br />
Je was hier maar op doortocht<br />
maar we zien je verder even graag.<br />
Hier houdt ons begeleiden halt.<br />
Alleen onze wens kan verder mee:<br />
God zij met je!<br />
Een school is nooit zo leeg als straks,<br />
wanneer je weg bent, de wereld in<br />
een enkel snippertje ritselt na op de speelplaats.<br />
Wij slikken en proberen het verder te stellen<br />
met je nabeeld.<br />
Je hebt ons blij gemaakt, trots - soms boos, machteloos -<br />
Je bent kranig geweest, lief, soms hard en niet te begrijpen<br />
maar echt: vandaag rest weinig anders<br />
dan warmte om het hart.<br />
De tijd slaat alle deuren dicht,<br />
maar wat we samen afsluiten blijft op een kier.<br />
Gezegend het moment waarop jij dan vraagt:<br />
‘weet je ‘t nog?'<br />
en deze ouwe schoolvos<br />
weer dankbaarheid leert.<br />
Zul je nog eens denken aan je school?<br />
Met ‘af en toe’ zijn we echt al blij.<br />
Zo af en toe als wij aan jou denken<br />
gaarne zien is gaarne terugzien,<br />
horen hoe het verder met je gaat<br />
vernemen dat jij geworden bent<br />
wat wij niet durfden dromen.<br />
Hier stop ik.<br />
Ga nu maar op weg!<br />
Dat hij nog lang mag wezen, jaren ver,<br />
dat hij mag uitlopen in de oneindig open armen<br />
van Hem die met je is.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
23<br />
God,<br />
op dit kruispunt van onze levensweg<br />
kijken wij achterom<br />
en zeggen U en elkaar dank<br />
voor wat wij hier op onze school mochten ontvangen,<br />
voor de mogelijkheden en de kansen tot ontplooiing,<br />
voor wat wij mochten meemaken met elkaar.<br />
Wij bidden u voor wat komen gaat<br />
en voor ons nog verborgen is.<br />
Geef ons inspirerende mensen<br />
die onze weg willen delen<br />
die in Uw Naam getuigen van<br />
'Ik zal er zijn voor u'.<br />
Ga met ons mee,<br />
wees onze Tochtgenoot en Gids.<br />
Kome wat komt,<br />
van U is de toekomst.<br />
Amen.<br />
Dat je niet<br />
verwisselbaar bent<br />
een passant<br />
een nummer<br />
een functie<br />
dat je niet berust<br />
op een toevalligheid<br />
er net zo goed<br />
niet had kunnen zijn<br />
-<br />
maar<br />
dat je bestaat<br />
zoals<br />
jij alleen bestaat<br />
onvergelijkelijk<br />
onvergetelijk<br />
het is<br />
een vriend<br />
die je dit zegt<br />
Hans Bouma<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
24<br />
ONTDEKKEN WAT JE WEG IS IN HET LEVEN<br />
Ontdekken wat de weg is in je leven<br />
is met alle zintuigen open in de wereld staan,<br />
ontvankelijk en met zelfvertrouwen.<br />
Luisteren naar degene die je beweegt,<br />
door wie je je bewegen laat,<br />
en willen bewogen worden.<br />
Ontdekken wat de weg is in je leven<br />
is neen durven zeggen<br />
en soms ja of misschien.<br />
Consequent zijn met jezelf,<br />
lijnen trekken, geen ja en neen.<br />
Niet naar de mond praten,<br />
maar je echte mening geven.<br />
Ontdekken wat de weg is in je leven<br />
is weten wat aan je voorbijgaat nu<br />
je zo besluit en niet anders.<br />
Vaststellen dat je soms op de smalle koord loopt<br />
als je je evenwicht wilt bewaren,<br />
de ogen gericht op vooruit.<br />
Ontdekken wat de weg is in je leven<br />
is hopen op al het goede dat ook jou mag overkomen<br />
soms, heel even,<br />
maar als een welgekomen herademing.<br />
Ontdekken wat de weg is in je leven<br />
is een sterk gestoeld vertrouwen hebben,<br />
en bouwen op de rots van de man uit het evangelie.<br />
Nemen zoals het komt en geven van wat je bent.<br />
Je weg ontdekken is open handen, en soms gesloten,<br />
verwonderd blijven en in stilte soms toegeven.<br />
Je eigen weg ontdekken<br />
is de stroom volgen die de jouwe is.<br />
naar een uitgave van het Bisdom Rotterdam<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
25<br />
DANK<br />
Ik ben blij dat ik erbij mocht zijn<br />
samen met anderen.<br />
We begonnen samen<br />
iedereen was er nodig:<br />
de grapjassen en de stille karakters<br />
de werkers en de praters<br />
de dromers en de dravers.<br />
We willen elkaar danken<br />
want het was goed bij elkaar<br />
en daarvoor willen we even stil worden.<br />
Dit alles is echter niet ten einde<br />
want morgen stappen wij verder<br />
om weer andere mensen te ontmoeten.<br />
Morgen gaan wij verder<br />
met ups en downs<br />
met regen en met zon<br />
naar het geluk<br />
ook met God op stap<br />
door het leven<br />
vol hoop en verwachting<br />
naar een mooie toekomst.<br />
NIET ALLE<br />
Niet alle dagen waren wij zo dankbaar, niet alle dagen droegen wij elkaar in het hart. Er waren ook<br />
de dingen die niet goed waren en die het samenleven met elkaar soms moeilijk maakten.<br />
Om het onbegrip en het oordeel dat te vlug werd uitgesproken, om de uitgestoken hand die wij<br />
weigerden, om het misverstand dat niet uitgepraat werd, om de dagen van ongeduld, om wat beter<br />
had gekund maar door onze onmacht niet tot leven kwam, vragen wij om vergeving. Laat ons mild en<br />
vergevingsgezind zijn voor wat er fout liep in ons dagelijks samenleven.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
26<br />
GELOVEN<br />
Wij zullen niet geloven<br />
dat mensen beter zijn<br />
omdat ze meer verdienen,<br />
ruimer wonen,<br />
handiger of verstandiger zijn.<br />
Wij willen geloven<br />
dat mensen beter zijn<br />
omdat ze meer zorg besteden<br />
aan hun medemensen.<br />
Wij zullen niet geloven<br />
in muren, grenzen, rassen.<br />
Wij willen geloven<br />
in vrije landen,<br />
open huizen,<br />
gastvrije mensen,<br />
in alle kleuren van de regenboog.<br />
Wij zullen niet geloven<br />
in hebben en houden,<br />
in ruzie en oorlog,<br />
in gebalde vuisten.<br />
Wij willen geloven<br />
in geven en ontvangen,<br />
in uitpraten en vergeven,<br />
in geopende handen.<br />
Wij zullen niet geloven<br />
in een geest<br />
die ons van elkaar gescheiden houdt.<br />
Wij willen zoeken te geloven<br />
naar de spiritualiteit<br />
en de geest van Jezus<br />
die mensen samenbrengt<br />
tot alles is voltooid.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
27<br />
WENS<br />
Onze wens voor jou is<br />
dat je mag zijn:<br />
jong genoeg<br />
om geestdriftig te blijven,<br />
groot genoeg<br />
om over kleine inspanningen heen te stappen,<br />
klein genoeg<br />
om je te blijven verwonderen,<br />
persoonlijk genoeg<br />
om geen massamens te worden,<br />
sociaal genoeg<br />
om met mensen samen te delen,<br />
begrijpend genoeg<br />
om veel te kunnen vergeven,<br />
sterk genoeg<br />
om de zwakken te steunen<br />
en een bouwsteen voor de wereld te zijn,<br />
nederig genoeg<br />
om anderen te dienen,<br />
hoopvol genoeg<br />
om te geloven in de toekomst,<br />
gelovig genoeg<br />
om het met God en de mensen te blijven wagen,<br />
liefdevol genoeg<br />
om jezelf te kunnen vergeten,<br />
wijs genoeg<br />
om te kiezen voor het ware, goede en schone,<br />
gelukkig genoeg<br />
om anderen gelukkig te maken,<br />
en hartelijk genoeg<br />
om dit elk-ander toe te wensen.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
28<br />
Kom, zei de Weg<br />
en spoorde mij aan<br />
tot verder gaan.<br />
Nee, zei ik<br />
het is de moeite<br />
niet waard<br />
om verder te gaan,<br />
de weg is te moeilijk,<br />
het doel is te ver weg,<br />
onbereikbaar voor mij.<br />
Mild vroeg de Weg:<br />
Waar spreek je over?<br />
Ik ben het begin<br />
en ik ben het einde.<br />
Mijn liefde leidt je<br />
van het ene punt<br />
naar het andere.<br />
Hier neem Mijn hand.<br />
Kom nu!<br />
Verwonderd nam ik Z'n hand,<br />
ging ik mee.<br />
Sindsdien<br />
ben ik met Hem<br />
onderweg.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
Jezus zegt:<br />
Ik ben<br />
de Weg,<br />
de Waarheid en<br />
het Leven,<br />
niemand komt tot de Vader dan door Mij.<br />
Johannes, 14, 6-7
29<br />
KOMEN EN GAAN<br />
Leven is komen en gaan.<br />
Na negen maanden verwachting<br />
kom je op deze wereld,<br />
begin je aan de lente van je leven.<br />
Je mag hopen dat je welkom bent,<br />
dat je terechtkomt<br />
op een warme, veilige plek.<br />
Aan het einde van je levenspad,<br />
in de winter van je leven,<br />
ga je definitief naar de overkant.<br />
Geloof belooft ons dan een nieuw begin,<br />
een komen in een mystiek ‘zijn’.<br />
Je mag hopen dat achterblijvers<br />
positief terugblikken op jouw aardse doorgang.<br />
Tussen wieg en graf<br />
blijft het leven ‘komen en gaan’.<br />
Je komt aan in scholen, verenigingen,<br />
je werk, je relaties ...<br />
Telkens hoop je dat je welkom bent,<br />
dat je er jezelf mag zijn,<br />
dat je er iets kan en mag betekenen<br />
Als je op zo een plek weggaat,<br />
hoop je dat achterblijvende tochtgenoten<br />
blij en dankbaar zijn omdat ze samen met jou<br />
een stukje weg mochten gaan.<br />
Misschien hoop je dat ze je in het hart dragen,<br />
dat ze je ergens zullen missen,<br />
hoop je op een traan, een heel klein beetje verdriet.<br />
Soms meer je aan in een haven<br />
die je zo vlug mogelijk wil verlaten,<br />
terwijl de plicht eist dat je blijft<br />
en pas het zeegat kiest als de tijd er rijp voor is.<br />
Soms kom je op een plek<br />
die je niet meer graag verlaat.<br />
Die plaats heeft je zo betoverd dat je er blijven wil.<br />
‘Komen en gaan’ zijn geen simpele acties,<br />
pijn en verdriet zijn er inherent aan,<br />
gelukkig ook dankbaarheid en vreugde.<br />
Altijd moet je verder op je tocht,<br />
het leven heeft geen permanente haltes.<br />
Om elders weer opnieuw aan te komen.<br />
moet je gaan, je reis verder zetten.<br />
Firmin Vanspauwen<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
30<br />
VERZEKERING VOOR DE TOEKOMST<br />
De toekomst houdt ons bezig.<br />
We maken plannen voor later.<br />
We stellen ons voor<br />
hoe het strakjes zal zijn:<br />
andere klas,<br />
andere mensen,<br />
een andere omgeving.<br />
Maar de toekomst maakt ons ook onzeker.<br />
Konden we maar even zien<br />
hoe het dan zal zijn.<br />
Wisten we maar of we nu de juiste keuzes maken.<br />
We zouden wel een verzekering willen afsluiten<br />
die ons garandeert<br />
dat onze plannen slagen,<br />
maar dat is onzin.<br />
Dat kan niet.<br />
Wie helpt ons om de zekerheid<br />
op de goede plek te zoeken?<br />
Wie geeft ons het vertrouwen<br />
dat er iemand meegaat<br />
die ons vasthoudt,<br />
wat er ook gebeurt?<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
God, onze Heer<br />
ga met ons mee<br />
want de weg<br />
is ons deel.<br />
De weg die ligt<br />
tussen het vertrouwde<br />
en het onbekende;<br />
Met het hart,<br />
dat dobbert<br />
op de drift naar het nieuwe<br />
en heimwee naar huis.<br />
Met de stap die vertraagt<br />
bij ontgoocheling en ontmoediging<br />
en verdappert<br />
bij vriendschap en ontmoeting.<br />
God onze Heer,<br />
ga met ons mee.<br />
Jo van Yzermuide
31<br />
2. EXODUS ZESDE JAAR<br />
-het laatste stukje van de reis-<br />
1. Openend woord<br />
Welkom<br />
-van harte-<br />
ouders en leerlingen<br />
op dit laatste stukje van de reis.<br />
Jullie zijn aangekomen<br />
op de reisbestemming van het schooljaar.<br />
Een reis<br />
die jullie pakweg zes jaar geleden begonnen.<br />
Weliswaar is niet iedereen hier in deze school vertrokken<br />
en hadden jullie andere opstapplaatsen tussendoor<br />
en heb je misschien zelfs onderweg<br />
heel wat verschillende overstappen moeten maken<br />
-<br />
maar dit is nu wel jullie laatste halte.<br />
Vandaag hebben jullie de eindbestemming bereikt.<br />
Voor dit deel van jullie reis toch.<br />
Op deze reis zijn jullie heel wat gidsen tegengekomen;<br />
leerkrachten, opvoeders, medeleerlingen.<br />
Al deze reisgezellen hebben jullie<br />
op de één of andere manier dingen geleerd,<br />
jullie nieuwsgierigheid geprikkeld,<br />
jullie uitgedaagd om verder te zien<br />
dat wat je reeds wist,<br />
en dit alles: jaar na jaar.<br />
Nu staan jullie klaar om een heel nieuwe reis aan te vatten.<br />
Een nieuwe uitdaging, een nieuw doel!<br />
Sommige in het werkveld,<br />
anderen maken nog een vervolgreis.<br />
Tijdens jullie reis hier<br />
ben je niet alleen begeleid<br />
door reisgidsen en tochtgenoten,<br />
maar ook door de Reisgids in letters,<br />
ons bronnenboek als katholieke school:<br />
de Bijbel.<br />
(bijbel openleggen, of spot aansteken, of een kaars bij de Bijbel, ...)<br />
Dit woord heeft ons begeleid op onze schoolreizen<br />
en we hopen<br />
dat deze reisgids jullie verder af en toe<br />
op de levensreis mag inspireren.<br />
We willen jullie in dit exodusmoment<br />
graag een verhaal uit dit bronnenboek meegeven,<br />
een beetje als een testament,<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
32<br />
een houvast voor je verdere levensreis.<br />
Het verhaal van Tobit<br />
2. Op reis vertrekken<br />
Uit onze reisgids<br />
willen we jullie het verhaal van Tobit meegeven.<br />
Tobit is het verhaal<br />
van een vader<br />
die zijn zoon<br />
op reis stuurt<br />
om mens te worden.<br />
Daarbij geeft hij hem<br />
een testament<br />
(woorden uit de Bijbel) mee<br />
en een reisgezel:<br />
de engel.<br />
Ook wij<br />
(ouders, school, ...)<br />
willen jullie<br />
deze dubbele reisgids meegeven.<br />
Een reisgids<br />
in woorden<br />
en een reisgids<br />
in mensen (gidsen)<br />
Woorden:<br />
aanbevelingen van Tobit<br />
om mens te worden.<br />
Mensen (gidsen):<br />
mensen die je onderweg<br />
mag ontmoeten<br />
en die een eind meegaan<br />
op je levensweg.<br />
3. Uit het Bijbelboek Tobit<br />
Als Tobit het ouderlijk huis verlaat zegt de Vader:<br />
'God zegene en beware jullie. Luister jongen: draag in je hart steeds de woorden die ik je meegeef.<br />
Wees een zoon die zijn vader en moeder niet vergeet.<br />
Bewandel heel je leven de wegen van het recht.<br />
Geef aalmoezen van wat je bezit, doe het gewoon en zonder omhaal.<br />
Keer geen enkele arme de rug toe; dan zal God jou nooit de rug toekeren.<br />
Hou van de mensen, acht jezelf niet boven hen.<br />
Wees eerlijk, want ook God is eerlijk met jou.<br />
Gedraag je steeds fijn.<br />
Wat je niet wil dat anderen jou aandoen, doe dit ook niet aan anderen.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
33<br />
Luister naar wijze mensen. Sla hun raad niet in de wind.<br />
Bid tot God om Hem te danken en vraag Hem dat je alles wat je doet goed mag doen.<br />
Prent al deze woorden in je hart en ga nu.<br />
God gaat met je mee, Hij zegene en beware je om dit allemaal te doen.<br />
4. Lied<br />
(Twee lectoren herhalen afwisselend een aantal gedachten.<br />
Dit kan eventueel ondersteund worden door een aantal PowerPointbeelden)<br />
wees een zoon/dochter die zijn vader en moeder niet vergeet<br />
bewandel de wegen van het recht<br />
geef aan wie het nodig heeft<br />
hou van de mensen en acht jezelf niet hoger dan een ander<br />
doe niets aan anderen wat jezelf niet fijn vindt<br />
luister naar wijze mensen<br />
wees dankbare mensen voor al het goede op je weg en weet dat God met je meegaat<br />
de gids, de engel - God gaat met je mee in engelen van mensen:<br />
engelen van mensen<br />
zij blijven onopvallend<br />
maar zijn er op het juiste ogenblik<br />
met heilzame stilte<br />
met luisterende aandacht<br />
met de gepaste vraag<br />
met oog voor het nodige<br />
met een schitterend idee<br />
met handen uit de mouwen<br />
met een troostend woord<br />
met warme melk en honing<br />
met de waarborg van vriendschap<br />
met ontzag voor het onzegbare<br />
We willen samen het lied beluisteren:<br />
'Home again' van Michael Kiwanuka.<br />
In een interview zegt hij:<br />
"Na een korte periode als studiomuzikant bij rappers, besefte ik dat ik zo nooit gelukkig zou worden.<br />
In het begin was ik best tevreden. Ik had een job in de muziek en ik moest tenminste nergens gaan<br />
afwassen. Maar gaandeweg ging ik mijn eigen songs schrijven, omdat ik die rapmuziek niet in mijn hart<br />
voelde."<br />
In kleine Londense clubs<br />
wordt hij meteen opgemerkt<br />
en dan gaat het snel.<br />
'Home again',<br />
dat in de Vlaamse hitlijst tot nummer 3 klom,<br />
is de successingle<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
34<br />
die de bal aan het rollen brengt.<br />
"Home again<br />
gaat over jezelf zijn",<br />
zegt Kiwanuka.<br />
"Als je overal jezelf kunt zijn,<br />
dan ben je overal thuis."<br />
Dat hopen en wensen we<br />
jullie zeker toe:<br />
dat jullie op de weg die je inslaat<br />
méér en méér mag thuiskomen bij jezelf.<br />
Dat je echt jezelf mag zijn<br />
zoals je bent<br />
en wees dan gelukkige mensen.<br />
home again<br />
one day I know<br />
I'll feel home again<br />
born again<br />
born again<br />
one day I know<br />
I'll feel strong again<br />
I left my head<br />
many times I've been told<br />
all this talk will make you old<br />
so I close my eyes<br />
look behind<br />
moving on, moving on<br />
so I close my eyes<br />
look behind<br />
moving on<br />
lost again<br />
lost again<br />
one day I know<br />
our Paths will Cross again<br />
smile again<br />
smile again<br />
one day I hope<br />
to make you smile again<br />
I won't hide<br />
many times I've been told<br />
speak your mind,just be bold<br />
so I close my eyes<br />
look behind<br />
moving on, moving on<br />
so I close my eyes<br />
and the tears will clear<br />
then I feel no fear<br />
then I'd feel no way<br />
my paths will remain straight<br />
home again<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
35<br />
home again<br />
one day I know<br />
I'll feel home again<br />
home again<br />
home again<br />
one day I know<br />
I'll feel strong again<br />
I left my head<br />
many times I've been told<br />
all this talk will make you old<br />
so I close my eyes<br />
look behind<br />
moving on, moving on<br />
so I close my eyes<br />
look behind<br />
moving on<br />
5. Zegengebed<br />
Heer,<br />
op de kade van dit stuk levensreis<br />
zwaaien wij onze laatste jaars leerlingen uit<br />
voor een levenslange reis.<br />
Geef hen<br />
voldoende avontuur<br />
zodat hun reis<br />
spannend wordt.<br />
Geef hen<br />
voldoende rustpunten<br />
zodat hun reis<br />
ontspannen wordt.<br />
Geef hen<br />
voldoende reisgenoten,<br />
zodat hun reis<br />
niet eenzaam wordt.<br />
Maar vooral, Heer,<br />
geef hen steeds weer<br />
geloof en hoop en liefde,<br />
zodat hun reis<br />
altijd boeiend blijft.<br />
6. Zie je leven als een boeiende reis!<br />
met dank aan SG Sint-Michiel<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong><br />
http://www.youtube.com/watch?v=-BrDlrytgm8
36<br />
3.MOEDMOMENT voor overgangsjaren<br />
-rust in de storm-<br />
Juni,<br />
het einde van een schooljaar,<br />
een boot die klaar ligt<br />
om naar de overkant te varen,<br />
de belofte van vakantie binnen handbereik<br />
Juni,<br />
examens als opeengepakte wolken,<br />
de dreiging van het mislukken,<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
37<br />
onzekerheid en onmacht,<br />
het stille verwijt van hoe je het anders had kunnen doen...<br />
Juni,<br />
het begin van het einde,<br />
hoop en twijfel,<br />
angst en geloof...<br />
Kom laten we oversteken!<br />
Aan het eind van die dag,<br />
toen het avond was geworden,<br />
zei hij tegen hen:<br />
'Laten we het meer oversteken.'<br />
Ze stuurden de menigte weg<br />
en namen hem mee in de boot waarin hij al zat,<br />
en voeren samen met de andere boten het meer op.<br />
Er stak een hevige storm op<br />
en de golven beukten tegen de boot,<br />
zodat die vol water kwam te staan.<br />
Maar hij lag achter in de boot op een kussen te slapen.<br />
Ze maakten hem wakker en zeiden:<br />
'Meester, kan het u niet schelen dat we vergaan?'<br />
Toen hij wakker geworden was,<br />
sprak hij de wind bestraffend toe<br />
en zei tegen het meer: 'Zwijg! Wees stil!'<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
38<br />
De wind ging liggen<br />
en het meer kwam helemaal tot rust.<br />
Hij zei tegen hen:<br />
'Waarom hebben jullie zoveel angst?<br />
Geloven jullie dan nog steeds niet?'<br />
Ons verstand zegt dat het niet kan:<br />
iemand die slaapt middenin een storm,<br />
een man die opstaat<br />
en aan de storm beveelt om te gaan liggen...<br />
Een naïef verhaal,<br />
alsof het om een baasje en zijn hond gaat:<br />
"stil nu, koest, liggen..."<br />
En toch toont dit stukje Marcusevangelie<br />
misschien wel één van de meest fundamentele keuzes<br />
die elke mens in zijn leven moet maken:<br />
je laten leiden door angst<br />
óf je laten leiden door geloof.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
39<br />
Want telkens weer,<br />
wanneer je de zekerheid van het vasteland achterlaat,<br />
wanneer je je waagt op het meer<br />
van engagement en verantwoordelijkheid<br />
op het water van de durvers<br />
telkens weer steekt dan die wind op<br />
die je hele leven dooreen schudt.<br />
Rukwinden die je heen en weer slingeren<br />
door onrust thuis<br />
of een hartstochtelijke verliefdheid,<br />
door een onverwacht afscheid<br />
of de dreiging van ergens te mislukken,<br />
door naderende examens...<br />
Door de stormwind<br />
verlies je het gevoel van controle<br />
en lijk je overgeleverd<br />
aan de situatie waarin je bent verzeild<br />
En toch heb je een keuze, zegt Marcus.<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>
40<br />
Dat heeft Jezus ons geleerd:<br />
de keuze tussen<br />
leven vanuit angst<br />
of leven vanuit geloof.<br />
Het is geen keuze die je maakt<br />
op het moment dat de storm uitbreekt,<br />
maar een manier van leven.<br />
Je kan voortduren in angst leven<br />
voor wat je kan overkomen,<br />
voor wat je kan verliezen:<br />
je populariteit, je vrienden, je zelfrespect, je bezit,...<br />
Of je kan leven vanuit het geloof en het vertrouwen<br />
dat elke mens,<br />
en dus ook ikzelf,<br />
de mogelijkheid in zich draagt<br />
om dichter bij het geluk te komen<br />
als je durft los te laten.<br />
Zo'n geloof is een manier van leven<br />
die je dag na dag kunt opbouwen,<br />
vanuit het geloof in Gods Liefde<br />
die ons van binnenuit sterker maakt.<br />
Geen naïef geloof<br />
in een spectaculaire wonderdoener<br />
Maar het vertrouwen<br />
in een onuitsprekelijke liefde<br />
de ons elke dag dichter<br />
bij onze overkant van onszelf brengt...<br />
bron: 4ingen.be (bewerkt)<br />
<strong>DPB</strong> <strong>Brugge</strong> - pastoraal op school - <strong>juni</strong> <strong>2013</strong>