DIRIGENTEN EXAMENS IN BOCHOLTZ - Weekblad Troef

Zumpelvelder Wieëtsjafte
va vrugger en huuj -16- (1)
door Leo Franzen / m.m.v. Jan Lenzen
Het is alweer een hele tijd geleden, om precies te zijn in
week 19 van 6 mei 2009 dat de laatste aflevering verscheen.
Om eerlijk te zijn, na 20 café’s en nog veel meer bladzijden,
die elke week onstaan, waarvan niets op papier staat en alles
nog moet worden uitgezocht, had ik er even geen zin meer
in. Maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan en dus
gaan we voorlopig vol goede moed weer verder. Misschien
dat we weleens een paar weken overslaan om gegevens te
verzamelen, maar dat mag de pret niet drukken. In ieder
geval weer veel leesplezier. We beperken ons, zoals u al
eerder kon lezen niet steeds tot de Wieëtsjafte maar ook
mensen en verenigingen eromheen komen aan bod.
terug
In tegenstelling tot wat we in de laatste aflevering
vertelden gaan we even terug in de Kloosterstraat en wel
naar het voormalige cafe Andriolo op nr. 7, het huidige
Le Chat Noir van de fam. Butink. Wat er nu staat is niet
het oorspronkelijke gebouw. Wiel Bosch mocht 15 november
1956 de woning met poort veranderen als woonhuis en
cafetaria en brak het complete gebouw helemaal af.
Weekblad Troef pagina 14
d’r WIBO
D’r Wibo zoals velen
zich hem wellicht nog
kunnen herinneren.
De foto is gemaakt op
vrijdag 22 aug. 1986
t.g.v. het 50 jarig huwe-
lijk van zijn zus Marieche
Hacking-Bosch van
“‘t Jrungsjesjef i Bóches
Wiel Bosch (geboren 1915
in Bocholtz, kort bij de
kerk, en al op zesjarige
leeftijd verhuisd naar Simpelveld) was een echte duizend-
poot en sjacheraar. Dat begon al toen hij in 1937 van de
wet trouwde met Fien Knops. Dat deed hij niet in Simpel-
veld die vroegen f. 25, maar in Kerkrade, daar hoefde hij
maar f. 2,50 te betalen. Wat hij allemaal gedaan heeft, zelfs
U ziet waar Wibo (afkorting van Wiel Bosch) vandaan kwam. Wiel met een kennisje dat vaker op vakantie
kwam voor de ijssalon annex snackbar (rond 1960).