Kleintje Muurkrant 383 - Stelling
Kleintje Muurkrant 383 - Stelling Kleintje Muurkrant 383 - Stelling
kleintje MUURKRANT/26 september 2003, pag 2 ➔➔➔➔ Huize Marggraff verkocht Het door de jaren heen diverse keren drie keer gekraakte en twee keer ont- ruimde pand van de Vughtse 'kasteelheer' Willem Frederik Ewald Marggraff in de Vughterstraat 224 te DenBosch krijgt een nieuwe bestemming. Marggraff leek het eerst te willen verkopen aan één of andere projectont- wikkelaar die er (dure) appar- tementen wilde bouwen maar recent heeft buurman Jan Nelissen van numer 222 "het pand met de empire-gevel" opgekocht om "de privacy in zijn tuin te behouden". Nelissen was 25 jaar geleden nog als sociaal-advocaat in de stad actief samen met colle- ga's als Lia Renckens, Josien Nooteboom, Piet Baudoin en anderen. Tegelijkertijd doceer- de hij recht aan de toenmalige Sociale Academie maar wat hem toen al van de anderen onderscheidde was dat hij ook huisjesmelker was. Hij woon- de indertijd zelf op de Willem van Nassaulaan en bezat onroerend goed in De Muntel dat hij aan studenten verhuur- de. Van de opbrengst van deze huren en zijn inkomen als advocaat is hij doorgegaan met de aanschaf en exploitatie van onroerend goed. Inmiddels bewoont hij een prestigieus pand, behoort tot de culturele elite van Den Bosch (eigenaar van Galerie Achter de Kan en kookstudio Culinair) en staat ie nog net niet in de Quote. Jan Nelissen wil van het Marggraff-pand een sjiek kleinschalig hotel met acht kamers maken. De afgelopen maanden circuleer- de reeds het verhaal dat de Marggraff-kraker(s) een oprot- premie wilde(n) hebben van Marggraff. Of dit met de Nelissen-deal ook het geval is weten we niet, hoewel Nelissen in het Brabants Dagblad toegaf de krakers "schadeloos" te willen stel- len... Het gironummer van Kleintje Muurkrant is linkson- der op de voorpagina te vin- den (wat geschiedenis van kraakpand "Marggraff" is te lezen op www.stelling.nl/kleintje/297/a rtikelen/Marggraf.htm) ➔➔➔➔ Groene stroom Hoi Kleintje Muurkrant, goed nieuws! Rotterdam is de groenste stad van Nederland. Echt waar. Het stond in "De Havenloods". En die liegt nooit. De beste huis- aan-huis krant van de wereld. Ik dacht natuurlijk eerst dat ze met satellietfoto's het groen- gehalte van alle gemeentes in ons land met elkaar vergele- ken hadden, en dat Rotterdam natuurlijk gewonnen had omdat mijn onderbuurman van drie huizen verder onlangs zijn tuin omgetoverd had tot een groene grasmat, en daar- mee de spannende competitie met Nijensleek met een paar extra vierkante centimeter groen Rotterdam op een ver- pletterende manier op de eer- ste plaats had weten te bren- gen. Maar nee. Het gaat om stroom. Groene stroom. Alle gemeentelijke gebouwen, gemeentehuis, ziekenhuizen, scholen, maar ook trams etc. zijn aangesloten op groene stroom. Toch fijn om te weten als er ergens in het Botlek gebied een enorme chemische ramp plaats vindt, die een levensbedreigende gifwolk ➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔ Het belang van geneeskunde Van de redactie van Kleintje Muurkrant heb ik begrepen dat er geen reactie meer komt van Cees Renckens en Jan Willem Nienhuys op mijn laatste bijdrage over orthomoleculaire geneeskunde (Kleintje Muurkrant # 378). Dat is wel begrijpelijk, omdat hun suggestie dat er geen bewijzen voor de werkzaamheid bestaan een leugen is (1). Iedereen die enige studie van nietreguliere geneeskunde doet, weet dat. door Ton Geurtsen Iedere aanhanger van de reguliere geneeskunde die wetenschappelijke tijdschriften raadpleegt, struikelt over de onderzoeken die werkzaamheid aantonen. A l een di egenen die zi ch er nooit in verdiept hebben of belangen hebben bij val se voorlichting ontkennen dat (zi e kader). Men mag zelf uit - maken wel ke van beide op de schri jvers van toepassing is, maar in beide gevallen is het ernst ig. Door een klein overzicht t e l everen van beschikbaar onderzoek (dat naar believen onei ndi g uit breidbaar is) i s hun hele zogenaamd deskundi ge verhaal als een kaartenhuis ineengezakt. Conform de methode-Renckens zal er nu waarschijnlijk gezw egen w orden, om vervol - gens m et dezel fde desinformat ie op een andere plek weer op te duiken. Di t onder het mot to dat 'alternati ef' kankerdeskundige Engelbert Vals t ar, die nogal w at aanvaringen met meneer heeft gehad, sam envat te m et de woorden 'Een vl iegende kraai vangt alt ij d w at.' De V erenigi ng tegen Kwakzal verij is overigens geen cl ub van verstokte reacti onairen. Menig verlicht , progressi ef burger is er li d van. We hebben het hier namelijk over een onderwerp w aarbij pro en contra dwars door alle poli tieke richtingen heenlopen, hetgeen een indicatie vormt dat ook i n li nkse kri ngen geloof wordt gehecht aan een medi sche prakti jk w aarachter ondeugdelijke ideeën schuilgaan. Ni et voor niets was de oorspronkelijke aanlei di ng voor mijn art ikelen de stukken di e i n Kleintje M uurkrant hadden gestaan. Zij delings nog ingaand op de bijdragen van Renckens/ Nienhuys w il ik hier om te beginnen aangeven wel k enorm belang er i s gedi end met een om mezwaai in de geneeskunde. D eze is st il zw ij gend al gaande, al is het alleen m aar door het gegroeide wantrouwen jegens de medische s t and en het toenemende vertrouwen in ni et-toxische behandelm ethoden. wereldprobleem Ziekte kan gerekend worden t ot de grootste wereldprobl emen, tegelijkert ij d met milieuverni eti gi ng, oorlog en armoede. Kan m en van de l aatst e twee nog zeggen dat de rijke werel d voor de ergste uitw assen ervan gespaard blij ft - gewapenderhand m ensen vermoorden en arm oede voort l aten bestaan doen w e l iever buiten eigen territorium - de aant asting van milieu en gezondheid vormt behalve voor de arm en ook voor inwoners van het rij ke wes t en een bedreiging. Volwaardige gezondheidszorg - die nauw met verantwoord m ilieubeheer verbonden is - is dan ook te beschouwen al s een werel dw ijd geldend te maken mensenrecht. H et bel ang daarvan kan worden geïl lust reerd met een verwijzing naar het rapport dat de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) in oktober 2002 publiceerde. De volgens het rapport belangrij kste gezondheidsschadende factoren in de rijke en de arme wereld (zoals ondergew icht, hoge bloeddruk, consum pti e van tabak en al cohol , vervuild wat er, gebrekkige sanitaire voorzi eningen, tekort aan mi cronut ri ënten, obesitas) zijn wereldw ij d verantwoordelijk voor m eer dan een derde van al le doden. Als centrale st e l ing wordt geform ul eerd de grote kloof tussen de 'haves' en de 'have-nots', di e zich uit in ondervoeding c.q. onderconsum pt ie onder de armen en overvoedi ng c.q. overconsumptie onder de rijken. Zo l ij den 170 miljoen ki nderen in arme landen aan ondergew icht, van wie er j aarl ij ks rui m 3 miljoen overli j- De kwakvereniging en vitamine c Dat er valse voorlichting wordt gegeven, kan men in de bijdragen van Renckens alsmede op de website van de door hem voorgezeten Vereniging tegen Kwakzalverij terugvinden. Hoewel bij de discussie in 't Kleintje veel vaker de naam van Renckens dan die van medeschrijver Nienhuys viel, geldt voor laatstgenoemde precies hetzelfde. Dat blijkt bijvoorbeeld uit zijn samen met Marcel Hulspas geschreven "Tussen Waarheid en Waanzin: een encyclopedie der pseudo-wetenschappen", dat Kleintje Muurkrant jaren terug (in 1997, nummer 314) als bron gebruikte om te zien wat 'orthomoleculaire geneeskunde' inhield. Eén bronverwijzing (www.orthos.nl/media/perio/DOK78col.htm) volstaat hier om aan te tonen dat Nienhuys alleen maar baarlijke nonsens hierover verkondigt om de eenvoudige reden dat hij er niets van af weet. Dat lijkt me een doodzonde voor iemand die pretendeert op rationele gronden 'pseudo-wetenschap' te bestrijden. Het lijkt me bovendien getuigen van weinig verantwoordelijkheidsbesef om in kwesties van ziekte en gezondheid mensen met desinformatie de gordijnen in te jagen. Verder nu toch maar een voorbeeld uit de hoek van de Vereniging, die zich immers - anders dan Nienhuys' Skepsis - met gezondheidszorg bezighoudt. Hier dus een stuitend voorbeeld van onverantwoorde onzinnigheid. Bestuurslid van de vereniging, hoogleraar nierziekten R.A.P. Koene, vraagt zich af (bericht 21-7-2003) of natuurgeneeskundigen die zo'n 6 gram vitamine C voorschrijven aangepakt kunnen worden. Een vreemde vraag, aange - zien het wemelt van de mensen die al snel dichtbij deze hoeveelheid komen zonder überhaupt een medicus of therapeut te hebben gezien, maar daar uit zelfmedicatie voor gekozen hebben. Hij vraagt zich dus eigenlijk af of er stappen kunnen worden ondernomen tegen een deel van de Nederlandse bevolking. In het geval deze dosis wordt voorgeschreven en er 'bijwerkingen' optreden, wordt aangeraden de inspecteur voor de Gezondheidszorg in te den. Tegeli jkertijd zij n er werel dwijd meer dan een mi lj ard volw assenen met overgewi cht, onder wie 300 m il joen met obesi tas; van hen sterven er in N oord-A merika en de V erenigde Stat en jaarli jks ongeveer 500.000. Om hier verandering i n t e brengen, is onder m eer een andere gezondhei dszorg nodi g. Deze kan in veel cul turen voortbouw en op de resten van de prewetenschappeli jke ziektebestrij di ng die ooit ook i n het rijke deel van de w erel d toonaangevend was. Hier zijn w e gezegend m et de mogel ij khei d om behandelm ethoden waar vaak vel e honderden jaren ervaring aan ten grondsl ag ligt, wetenschappel ij k te toetsen. Een van de redenen w aarom de orthomoleculaire geneeskunde m ij tot op heden het meest aanspreekt, is dat zij die combi natie weet te maken. En dan blijkt dat veel ziekt es, bij arm en rijk, geen noodl ot zijn. voeding en medicijnen Het l ichaam is een zichzelf regul erend complex m echanisme dat zich in de loop van de evolutie heeft gevormd. Het reageert dan ook alleen norm aal op s toffen die het in die lange geschiedenis in het eigen functioneren heeft weten in t e passen, terwij l het afwerend reageert op lichaam svi jandi ge s toffen. In di e l ange geschiedenis hebben zich m il joenen di ersoorten gevormd en ontwikkel d, m et elk hun ei gen overlevingseisen. Het belang van lichaamseigen stoffen wordt veel al gebagatelliseerd, maar in feite is het niet anders dan vaststellen w at i edereen vanzel fsprekend vindt, zoal s dat een kat di e op een menu van de moderne m ens wordt gezet of een paard dat niet-vegetarisch eet, geen schijn van kans hebben op een norm al e gezondhei d of zelfs maar overl even. Het is met de m ens niet anders: l aat hem eten als een collega-diersoort en hi j gaat er aan. D e consti tutie van het m enseli jk lichaam verkeert grotendeels i n hetzelfde stadium als waarin het l ang geleden ook verkeerde. Het draait, behalve op zuurstof en water, op de el em entaire, basale voedingss toffen als groente, fruit, krui den, vis, vlees of zuivel. H et zijn de grondst ofen waarm ee de cel - len van ons lichaam zich voeden, om aldus een gezond li cham eli jk (en geestelijk) functi oneren mogel ij k te m aken. Tegel ij kert ij d heeft de moderne mens in nog geen eeuw ti jd de voedingsgew oonten rigoureuzer veranderd dan in de hele evol utie eraan voorafgaand. Het li chaam i s daardoor steeds meer blootgesteld aan lichaam svi jandige voedingsstoffen, dat wil zeggen voedsel dat door schadeli jk m ensel ij k ingrijpen (bi jvoorbeeld bestri jdingsmiddel en) onvol waardi g i s gew orden of door de mens in onvolwaardi g vorm is nagem aakt (bijvoorbeel d van vitami nen of mineralen vrij wel ontdane producten). Door een goed werkend immuunsysteem - dat wil zeggen wanneer het lichaam i n gezonde staat verkeert - worden deze onvolw aardige stoffen ook al s zodanig herkend. D e m oderne m ens heeft i n de recente geschiedenis nog iets gedaan, nam elijk de van oudsher toegepaste behandeling van ziekt en vervangen door de nu gangbare m edicij nen. Ook dat zi jn lichaam svijandige s t offen, die normaal gesproken eveneens door het immuunsysteem worden herkend. Het li chaam verzet zi ch dan ook tegen medicijnen door schadel ij ke nevene fecten, dat wil zeggen bij werkingen, voort te brengen. De reguliere m edi sche wetenschap houdt zich dan ook niet bezi g m et genezen: ze kent geen enkel geneesm iddel (2). Alleen het li chaam zelf i s tot genezen in st aat . Door lichaamsvij andige stoffen al s onvol waardig voedsel en m edi cij nen worden li chaam seigen genezingsprocessen echter gebl okkeerd. Het li chaam verliest dan meer en meer het vermogen het haar ter beschikki ng st aande uit gebreide arsenaal aan verdedi - gingswapens t egen vreem de indringers effectief i n te zett en. Dan rest de mens rest nog slechts paardem iddelen en noodi ngrepen. De orthomoleculai re geneeskunde, een buitengewoon rati onele en biochemisch onderbouw de w etenschap, kan eraan bijdragen dat de oorzaken van ziekte worden aangepakt. De l ogica van deze benadering kan worden samengevat in de woorden van de 'vader van de geneeskunst', Hippocrates (460-373 voor Christus): " Uw voeding is uw geneesm iddel, uw geneesmi ddel is uw voed i n g " . verschraling voedselaanbod Laten w e nog eens nader ki jken naar de hi erboven genoem de afname van de voedselkwali teit. Daarbij spel en onder meer de vol gende factoren een schakelen. Het lijkt een verkapt pleidooi voor een gezondheidspolitie die ons thuis in de gaten komt houden. Hij schrijft over 'enkele studies waarin zou zijn aangetoond dat hoge doses vitamine C effectief zouden zijn bij de behandeling van verkoudheid, hartziekten en kanker. Geen van deze beweringen kon in vervolgstudies bevestigd worden.' Dit laatste getuigt van wetenschappelijk analfabetisme: er zijn ontelbare onderzoeken die die bevestiging wel geven. Argumenten worden in het stukje niet gegeven, verwijzingen naar onderzoeken evenmin. Als 'zeldzame bijwerkingen' noemt hij 'opvliegingen, duizeligheid, hoofdpijn, moeheid, misselijkheid, braken, zuurbranden en diarree'. Het zijn verschijnselen die ik zelf niet eerder ben tegengekomen - althans niet als bijwerkingen - en er wordt voor de bewering geen bron gegeven. Wel zijn er bijvoorbeeld mensen die door een gevoelige maag de zure vorm van vitamine C niet zo goed verdragen. Die nemen dan gewoon een niet-zure, gebufferde vorm. En voor mensen met chronische darmaandoeningen geldt in principe ook een afwijkend regime. Diarree wordt vaker genoemd in verband met vitamine C, maar dan in een geheel andere betekenis. Het is het verschijnsel aan de hand waarvan men kan uittesten tot waar men kan gaan met vitamine C-inname alvorens het lichaam verzadigd raakt en de overtollige hoeveelheid in watervorm kwijt wil. Dat is dus ook al geen bijwerking. Men kan net zo goed spreken over de 'bijwerking' van pruimen, waarvan men na een bepaalde grens eveneens aan de schijt gaat. Is dit wetenschap? Vervolgens stelt hij dat 'hoge doses mogelijk de kans vergroten op het krijgen van nierstenen bij daarvoor gevoelige personen'. Bij gebrek aan steekhoudende bezwaren wordt in veel medische literatuur op dit verschijnsel gewezen. Het is ontleend aan een onderzoek van meer dan een kwart eeuw geleden (1975), dat later ondeugdelijk bleek. Het bij de proefpersonen aangetroffen oxalaat - waar nierstenen vaak uit bestaan - was namelijk niet ontstaan in hun urine, maar tijdens het laboratoriumonderzoek. Nierstenen zijn alleen een mogelijk gevolg van hoge doses vitamine C bij een zeer kleine groep mensen die behept zijn met een verhoogde productie van oxalaat en rol . Ten eerste wordt er i n de landbouw veel gebruik gemaakt van bestrijdi ngsm iddelen, kunstm est, m iddel en om gewassen te verbeteren en hun groeitempo te verhogen. De grond wordt daarm ee m eer en meer vergiftigd en dat is ernstig: " Grond is moeder van a l e leven. Alle levensm iddelen, dus het leven zel f, komen van de grond. (...) Wie de grond doodt , verni eti gt vroeg of laat de basis zelf van al le leven" (3). V an vergiftigde grond afkom - s t ig voedsel betekent een zware belas t ing voor ons lichaam. Als tweede is er de intensieve veeteelt di e niet alleen veel dierenleed veroorzaakt, maar ook de mens schade toebrengt. De bio-i ndustrie maakt gebrui k van onder m eer horm onen en antibiotica en de opeenhoping van gifstoffen in dieren brengt de mens di e dierli jke product en consumeert schade toe. Producten worden voort s aan raffinage onderworpen, dat w il zeggen gezuiverd van essenti ël e voedingssto fen. Zo gaat bij de productie van wit te bloem het groot ste deel van de vit aminen en mineralen verloren doordat zemelen en kiem en uit de tarw ebl oem worden gezeefd. Het zelfde geldt voor suiker: o n g e r a f fineerd bevat deze onder meer grote hoeveelheden van de sporenel ementen chroom, mangaan en zink, maar na raffinage is daarvan meer dan 90 procent verloren gegaan (4). Een vierde bedreiging van de voedselkwal iteit ligt in de fabri eksm ati ge toevoeging van middelen die de houdbaarhei d van producten en de aant rekkelijkheid voor de consum ent m oeten vergrot en: conserveringsmi ddelen, geur-, kl eur- en smaakstoffen. Ten vijfde kan de wijze waarop voedsel vaak berei d w ordt, aan de kwal iteit ervan afbreuk doen. K oken, bakken en frit uren zi jn bewerkingen waardoor belangrij ke voedingsstoffen verloren gaan. Door (teveel) kookwater bi jvoorbeeld lossen de w ateroplosbare vitaminen en de mineralen op in het wat er. Verder val t te denken aan de schadeli jke invloed van transvetzuren in margarine (voorkom end in koek en gebak) en i n gefri tuurd voedsel ('fast foods'). Dan i s er de invl oed van mi li euvergiften - afval st offen van fabrieken en gem otoriseerd verkeer, bestrijdingsm iddel en, verfstoffen, gevaarl ij ke sto fen in werksituaties - die van het li chaam actie vragen. Tij dens het ontgi ftingsproces dat het li chaam in werking zet, worden belangrijke voedingss t offen verbruikt. Een zelfde ontgifting - en daarmee verbruik van essentiële sto fen - wordt het li chaam opgelegd door m eer indivi duele gew oontes di e deel s uit noodzaak (medicijngebruik) deels uit genot (roken, teveel alcohol) of esthet ische overwegingen (cos metica) voortkom en. Als belangri jke l aat s te factor moet genoemd worden: de moderne, stressvo l e l eefoms tandi gheden. Lichaam en geest worden sterk op de proef gestel d door de snel heid van het dageli jkse leven en de aanhoudende drukte zonder voldoende rustpunt en. Deze stress verbruikt voedingsstoffen en l eidt op wat langere termijn tot een ondermi jning van het afw eersys t eem. De verzwakking van dit voor de mens zo belangrijke verdedigi ngssysteem tegen schadeli jke i nvloeden vergroot de behoefte aan voedingssto fen. Daarbij is vooral van belang dat het hormoon adrenal ine dat in t ij den van stress in grote hoeveelheden wordt aangemaakt, daarvoor veel vitami ne C opgebruikt. Ten t ij de van stress drei gt dan ook een ernsti g tekort aan deze vitami ne (5). Dit al les betekent dat voor een volwaardige voedi ng veel moeite m oet worden gedaan. D e natuurli jke en sociale l eefomgeving hebben het de m ens onmogeli jk gemaakt om , zoals l ang geleden, het voedsel om zi ch heen tot zich te nem en voor een afdoende gezondheid. Het biedt ook bi j l ange na niet meer de vitami nen, mineral en, sporenelementen en am inozuren die noodzakelijk zijn. De hier genoemde factoren gelden voor i edereen en niet voor speci fieke ri sicogroepen, aan wel ke ook de reguliere geneeskunde schoorvoetend soms extra mi cronutri ënten aanbeveelt. Tekorten onder hen komen bovenop de algemeen geldende tekorten, bijvoorbeeld die onder ouderen in verpleeghuizen, verzorgi ngshuizen en ziekenhuizen, waar tussen de 10 en 45 procent van hen lei dt aan ondervoeding (6). voedselketen D e bron van voedselverschraling li gt voor alles in de wij ze waarop de natuur tegem oet wordt getreden. H ier ligt een van de redenen voor de i nnige samenhang tussen mi li eu en gezondheid. De bel angrijkste bron van gezondheid komt van de grond, w aarop de di eren grazen, de pl anten en kruiden groeien en de gewassen verbouwd w orden. In het bi jzonder de gangbare landbouwm ethoden - hierboven al genoemd als eerste reden voor kwal iteit safnam e van het voedsel - hebben echt er een zware aanslag die door deze stofwisselingsziekte de kans op nierstenen vergroten door teveel vitamine C, maar bijvoorbeeld ook door het eten van spinazie of rabarber. Dit wordt al jaren in orthomoleculaire publicaties vermeld. De truc is dus: nuances en complicaties laat je bij het weergeven van natuurgeneeskundige pleidooien weg, om die vervolgens als 'regulier-medische' kritiek weer te geven. Tenslotte wordt in het stukkie van Koene gemeld dat 'sommige bloedziekten gepaard gaan met ijzerstapeling in het lichaam. Bij die patiënten kan toediening van hoge doses vitamine C leiden tot vrijkomen van het gestapelde ijzer in het bloed. Dit kan ernstige hartklachten, bloeddrukdaling en zelfs coma en hartstilstand ten gevolge hebben.' Ook hier geldt dat in orthomoleculaire publicaties zelf (zie bijvoorbeeld utopia.knoware.nl/~wwitsel/main/artikelen/ijzer1.html) aandacht wordt besteed aan de (erfelijke) ijzerstapelingsziekte, waarop hier blijkbaar wordt gedoeld. Daarbij bestaat overigens verschil van mening of vitamine C in dat geval wel of niet moet worden afgeraden. Wie echter, zonder onderbouwing, het gebruik van vitamine C in verband brengt met zelfs een mogelijk overlijdensrisico en aldus diegenen die geen afdoende medische kennis hebben angst aanjaagt, overschrijdt een ethische grens. Dat laatste doet de Vereniging niet slechts incidenteel. Zo worden bijvoorbeeld excessen breed uitgemeten, om vervolgens te concluderen dat de hele stroming niet deugt. Als een oplichter zich uitgeeft voor homeopaat, denkt men een argument tegen homeopathie te hebben gevonden; als een fabrikant een verboden stof in een kruid heeft verwerkt, menen zij de zinloosheid van geneeskrachtige kruiden te hebben aangetoond. Ik geloof dat het beter is me niet te verlagen tot dezelfde redenering ten aanzien van de reguliere geneeskunde. Dan zou ik moeten beweren dat deze haar failliet heeft gedemonstreerd omdat een regulier werkend arts geen diploma bleek te hebben of een van zijn patiënten heeft gemolesteerd. De Vereniging kan haar doel kwakzalverij te bestrijden het beste invullen door de aanval op zichzelf te openen. Dat is de snelste weg naar opheffing.
gepleegd op de mi neralenrijkdom van de grond, met als gevolg dat de voedi ngsm iddel en die wij ervan binnenkrijgen ook m ineraal arm zij n. D e Earth Summit in R io de Janeiro uit 1992 stel de vas t dat wereldwij d de gemiddelde akker 85 procent mi nder mi neralen bevat dan de grond die ni et eerder voor l andbouw is bewerkt . P lanten nem en bovendi en, bi j tekorten aan mineralen (en sporenelement en - de m ineralen in zeer kleine hoeveel heden), zware met alen als aluminium, kwi k en lood uit de grond op. En ook deze stoffen komen via de voedselketen in ons lichaam terecht. Biol ogische landbouw is een gedeelt el ij k antw oord hi erop, onder andere om dat er enkele jaren geen kunstmatige, gi fti ge meststofen zij n gebruikt. Dat betekent echter ni et dat het voedsel op mi neraalrij ke grond is verbouw d, omdat daarvóór de grond doorgaans wel met die mest bew erkt werd. En dat betekent nog steeds een gebrek aan mineralen: de concentrati es van een aantal belangrijke voedi ngsstoffen in biologi sche producten zi jn gemiddeld ongeveer 75 procent te laag. Dat neemt niet weg dat biol ogi sche producten een hogere voedi ngswaarde hebben: ze bevatten tot vier keer meer sporenel em enten, dertien keer meer selenium en tw intig keer meer calcium en m angaan dan supermarktvoedsel. Bovendien bevat bi ologi sch voedsel veel minder schadeli jke stoffen als alumi ni um, cadmi - um en l ood. Het cij fermateriaal i n onderzoeken (7) naar het afnemende mineral engehalte van voedingsstoffen komt niet altijd overeen, m aar de t endens i s dui delijk. Een aardige bron is het onderzoek dat de chemici R.A . M cC ance en E.M . Widowson in 1991 deden. Zij vergel eken de voedi ngs waarde van een aantal vleessoorten en daarnaas t van 72 groent esoorten en 17 frui tsoorten met gegevens ui t 1940. Enkel e voorbeel den van de ernstigst e teruggang in mi neralengehalte (gem eten al s mg per 100 gram ) van groente en frui t: Wortelen - 75 procent minder magnes ium, 48 procent minder calcium; Broccol i (gekookt ) - 46 procent mi nder ij zer, 75 procent m inder koper; Bosui - 74 procent mi nder calcium ; Spi nazie (gekookt) - 60 procent minder ijzer, 96 procent m inder koper; Koolraap - 71 procent mi nder ijzer; Waterkers - 93 procent m inder koper; Aardappels - 30 procent m inder magnesium, 35 procent minder calci um, 45 procent m inder i jzer, 47 procent m inder koper; Appel s en s inaasappels - 67 procent minder ij zer; Al le soorten fruit - 27 procent m inder zink. De link met onze gezondhei d wordt dui delijk al s we bedenken wat deze dram ati sche a fname in voedi ngswaarde voor gevolgen voor het l ichaam heeft. Zo is een tekort aan m agnes ium onder meer gerelateerd aan stress, hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten en zij n een tekort aan of een onevenwi chtige verhouding tussen magnesi um en calci um in belangri jke m ate verantw oordelij k voor botont kalking. IJzer i s nodig voor zuurstoftransport en bij tekorten ontstaan vermoei dheid en/ of bloedarmoede. Koper is onder andere van belang voor de eiwitstofw isseli ng en de energieproductie. Zink is belangrijk voor de producti e van sperma, de regul ering van de bl oedsuikerspiegel en botgroei. Een dergeli jke opsomming kan voor alle, rond de 50, mi neral en gemaakt worden. Omdat het lichaam zelf geen enkel mi neraal aanmaakt (wat het wel doet bij enkele vitami nes en aminozuren), kunnen deze a l een ui t de voeding w orden gehaald. En omdat juist die voedi ng ho l end in kwal it eit achteruit is gegaan, is aanvul li ng met voedingssuppl em enten voor iedereen noodzakeli jk geworden. De andere, hiervoor genoemde redenen voor de verschraling van het voedselaanbod l ei den tot dezel fde conclusie, m aar dan t en aanzien van alle micronutriënten voorzover daar tekorten aan bes t aan. Daarom is het beste advies om selectie f om te gaan met de consumptie van voedingsmiddelen en dagelijks de voedi ng aan te vullen met een mult ivitam inen/m ineral enpreparaat, met de bovenmatig belangrijke vi tamine C en met andere stoffen in geval van verlaagde weerst and en aandoeni ngen. Een dergelij ke preventie i s de essentie van gezondheidszorg. Dat neemt niet weg dat iedereen vroeg of l aat m et ziektes geconfronteerd wordt, w ant het li chaam heeft nu eenmaal een beperkte levensduur. Ook in dat geval kan met voedingsstoffen worden ingegrepen, totdat als laatste redmi ddel de t echni ek te hulp wordt geroepen, in de vorm van chirurgisch ingrij pen. Op di t gebied i s steeds meer mogel ij k geworden, maar tegeli jkert ij d kan de t oepassi ng ervan in de toekom st afnemen, omdat aandoeningen als kanker en hart- en vaatziekten via natuurli jke weg behandel baar worden. De daarvoor ingezett e middelen kunnen m eer en meer de plaats innemen van de regul iere medicij nen. Di e weg zal echter l ang zijn, w ant beroepsarrogantie en financiële belangen zu l en grote obs t akel s bli jven opwerpen. noten: 1. Voor wie hier nog aan mocht twijfelen, geef ik bij wijze van voorbeeld één internetbron. Op www.vita-send.nl vindt men, zoals in zoveel publicaties, een selectie van onderzoeken (met bronverwijzing) naar uiteenlopende ziekteverschijnselen en behandelingsmethoden. 2. De enige uitzondering van betekenis vormt de antibiotica, een enorm belangrijke medische ontdekking (die overigens wel zo vaak te pas en te onpas wordt toegepast dat er resistentie optreedt). 3. "Acht argumenten voor een duurzame landbouw" door Herman Verbeek in Zevende jaarboek anarchisme - De AS 130/131. 4. Johan E. Sprietsma, "Overgewicht: hoge bloeddruk, diabetes mellitus, hart- en vaatziekten." Een tekort aan sporenelementen; Deventer 1990, p. 42. 5. Dit is één voorbeeld uit velen dat de gezondheid van de geest onlosmakelijk met die van het lichaam verbonden is en elkaar permanent beïnvloeden (zo is bijvoorbeeld ook het overgrote deel van de maag- en darmklachten gerelateerd aan stress). Van dat verband, zonder welke men überhaupt de werking van het menselijk lichaam niet kan begrijpen, weet de arts Renckens ongetwijfeld ook. Toch spreekt hij op de website van de Vereniging tegen Kwakzalverij naar aanleiding van de dood van Rob Wesdorp (bekend van zijn optreden in het tv-programma van Ivo Niehe) over 'lichaam-geest kwakzalverij'. Zonder nu een oordeel te geven over de waarde van diens keuze voor een minimale stress als methode om kanker zo lang mogelijk de baas te blijven, getuigt Renckens' oordeel over hem van weinig subtiliteit. "Hij zal - poserend als ex-chirurg en hoogleraar - weer menige kankerpatiënt, wanhopig op zoek naar een laatste strohalm, in de armen van psycho-oncologische kwakzalvers hebben gedreven." 6. "Waarom zijn zoveel ouderen ondervoed?" door Toine de Graaf in Fit met Voeding, 11e jrg. nr. 5 (2003). . De cijfers zijn ontleend aan: Medisch Dossier, 'Wat artsen je niet vertellen', jrg. 5, nr. 3 (maart 2003) Even klagen De jongste cijfers van de Vereniging van Woningcorporaties Aedes bevestigen dat er in de afgel open periode een gigantisch probleem is ontstaan met betrekking tot de beschikbaarheid van betaalbare huurwoni ngen. Vanwege all erlei ontwikkeli ngen als vergri jzing, t oenam e van het aantal schei dingen en de prijsexpl osie van koopwoni ngen i s er een schreeuwend tekort aan betaalbare huurwoningen ontstaan. De a fgelopen jaren zijn er nogal wat relatief goedkope huurwoningen door woningbouw corporat ies verkocht en vanwege de te dure koopwoningen blijven heel veel tw eeverdieners in (voor hen t e) goedkope huurwoningen zitt en. Op di t m oment bedraagt de gem iddelde wachttij d -l andel ij k gezien- voor een huurwoning drie j aar. Dit is een verdubbeling ten opzichte van vi jf jaar geleden. Het ziet er ni et naar uit dat di t de komende peri ode zal veranderen, integendeel. Woningbouwcorporati es blijven relatief goedkope w oningen t e koop aanbieden en er wordt in heel het land vrijwel geen betaalbare vol kshuisvesting m eer neergezet. Overal verschijnen te dure huurwoningen, veelal het gevol g van een enorme prijsopdri jving in de bouw - wie heeft het vandaag de dag nog over "de bouwfraude"? Daarnaast zi jn het vooral dure koopwoningen die lang leeg bli jven staan. Di t gecombineerd met de vele mi lj oenen vierkante m eters l eegstaande kantoor- en bedri jfsruim te en j e kunt voorspellen dat de komende jaren het kraken van bedrijfsruimten erg i n trek zal kom en precies zoal s dat het geval was met de structureel leegstaande scholen, kloosters en ziekenhui - zen t wintig jaar geleden. Je ziet nu ook de speculant en, grootgrondbezitters en institutionele beleggers langzaamaan zenuwachtig w orden over de vele te dure stadsvil la's en fonkelende lege kantoren (al leen in D enBosch staat al meer dan 800.000 vierkante m eter kantoorruimte leeg). In nogal wat bombastische nieuwbouwprojecten poogt men de (te) dure koopw oni ngen halsoverkop te schrappen uit angst voor structurele leegstand. Probleem i s dat er vrij wel ni et meer bet aal baar gebouwd kan worden aangezien de bouwkosten en grondprijzen de a fgelopen decennia giganti sch zi jn gestegen. Naast het pri jsopdrijvende effect van de bouwfraude spelen ook de opgej aagde kost en vanwege een steeds scherpere arbeidsomst andighedenwetgevi ng een rol. Klei nschal ige schildersbedrijfjes bijvoorbeel d hebben de afgelopen jaren tonnen euro's moeten investeren om tegem oet te kom en aan de kw adratisch toegenomen regeldri ft van am btenaren en advi escommi ssi es di e het nogal w at kl eine kl ussers en bedri jfj es m oei li jk m aken voort te bes taan. De grote bouwers hebben int ussen hun prij zen oncont roleerbaar de hoogte in gej aagd: huurwoni ngen zi jn al decenni a onmogeli jk zonder vett e huur- en bouwsubsi di es van 't ri jk. Aangezi en we alw eer een hel e ti jd te maken hebben met een "zich terugtrekkende overheid" kan het niet anders dan structureel fout lopen in de volkshuisvesti ng. Zoj uist zijn de eerste snoeioperaties op de huursubsidi e al aangekondigd. De neo-liberale regent en hebben ook aangekondigd dat woningbouwcorporat ies hun huren mogen verhogen tot het niveau van "de vrije markt" en laat daarmee de maxi male huurverhoging los. De vroegere van de overhei d afhankeli jke woningbouwcorporati es zij n all emaal geprivati seerd en meer en meer geri cht op wi nst m aken. Veel van die voormalige woningbouwverenigingen noemen zich tegenw oordig 'sociaal ondernemer' -feit eli jk een onmogelij k begrip- aangezien winstmaken om de boel overeind te houden strij di g i s met opkomen voor de sociaal meest kwet sbaren in deze samenleving. Je ziet dan ook langzaam de sociale w oningbouw verdw ij nen ui t de ho l andse straten. De schandelijk raci stische twist gesprekken vandaag de dag over 'spreidingsbelei d' en 'quota voor asiel zoekers' hebben feitelijk ni ks te m aken met een zogenaamde oplossing van de inderdaad grote sociaal -economi - sche problemen in veel stadsw ij ken. H et is een kwesti e van scheefgegroei - de armoede en rijkdom w aardoor de sociale structuur verstoord i s geraakt en in veel mi ndere m ate cult urele verschil len. Je zou de kansen der kansarmen m oeten vergroten, in plaats van kansarmen te "spreiden". Dat de hui - dig rechtse regeri ng kiest voor snoeiharde bezui nigingen juist op die terrei - nen waar de afgelopen jaren al te veel kl appen zi jn geva l en geeft perfect aan w aar deze regent en naar op weg zijn. Naar een neo-liberaal staatsbestel waarbij " de markt" het zogenaamd voor het zeggen heeft. Een remake van de A merikaanse vechtm aat schappi j waar grondbeginselen als compassie, soli dari tei t en " samen" levi ng geen enkel kans van slagen hebben. Een DHieronder een stukje over goud. De relatie goudvoorraad en actuele politiek. Huh? Gaat 't Kleintje zich druk maken over de aanwezigheid van goudstaven in bunkers en kluizen van de Nederlandsche Bank? Ja inderdaad. Nu Holland met zijn neo-liberale regering regelrecht afkoerst op 't Noord-Amerikaanse sociaal-economische rampenscenario is dat toch wel een relevante vraag: ligt er eigenlijk nog wel goud in de kluizen van de Nederlandse Bank? Of -anders geformuleerd- is er dekking voor de bankbiljetten die door de centrale banken wordt uitgegeven. Oftewel wordt er geld gedrukt zonder onderliggende "waarde" dat trouwens met een mooi woord "fiat valuta" wordt genoemd. De 'goudstandaard' - het systeem dat honderd procent van de tegenwaarde van het gedrukte geld gedekt dient te zijn middels tonnen goudstaven in de nationale bankkluizen - is met het einde van het Bretton Woods tijdperk, dertig jaar geleden alweer verdwenen. Sindsdien is er weinig informatie beschikbaar over de aanwezigheid van goud bij de Nederlandsche Bank. Het blijkt dat sindsdien veel hollandsch goud 'uitgeleend' is aan goudreserves in Engeland en Amerika. Dat schijnt zo voor heel veel landen te gelden en dan heb je (dus) een probleem wanneer afzonderlijke landen hun goud (tegelijkertijd) terug willen hebben. Een behoorlijk internationaal probleem, toch? Wanneer al dat goud niet nodig is als tegenwaarde voor de euro's waarom wordt dat goud dan niet in alle openheid verkocht om zo aan geld te komen om de harde kantjes van de op dit moment heersende economische crisis af te vlakken? Waarom miljarden euro's bij de gezondheidszorg en de collectieve voorzieningen wegpakken als je ook wat goudstaven kunt verkopen aan individuen die van gekkigheid niet weten wat ze met hun narco-dollars en mega-kapitalen moeten? Alleen al aan zwart geld schijnen Nederlanders ruim 20 miljard euro op buitenlandse rekeningen te hebben geparkeerd! agobert Duck m aatschappij waarin de ri jken en superrijken alle kansen krij gen en (dus) pakken en de rest het -let terlij k en figuurlijk- m aar moet beki jken. De beroepsbestuurders hebben geen ene reet geleerd van de recente sociale geschiedenis waarbij allerl ei levensgevaarli jke -m aar heel goed begri jpbare- onderbuikgevoel ens, boven tafel dreigden te komen via bi jvoorbeel d roept oeter Fortuyn. Het plotseling wegvallen van deze gevaarlijke kat alysator ten gevolge van die schandelijke moord heeft schijnbaar geen zi chtbaar effect gehad op het logi sch nadenken der regenten. De kaste van poli ti eke baant jesj agers gaat door daar waar Fortuyn hen ruw door elkaar rammelde. Het erge van het (ontbreken van het) huidige poli tieke debat i s dat het zo overduidelijk de neo-li berale koers bew andel d onder l ei ding van opperstrat eeg Gerrit Zalm. Degene die -wat lijkt het kort geleden- tri omfanteli jk m et zi jn mi ljoenenkoffert je zw aaide omdat er geen plafond in zicht was inzake het grote graaien en geld verdienen. Nu grijpt ie zijn kans als leider der speculanten en groot verdieners om schoon schip te m aken met de restanten van een sociaal stelsel dat bij elkaar gevochten is door ti endui zenden activisten en arbeiders in de afgelopen eeuw. Weg met de sociale woningbouw, afbreken die sociale voorzieningen voor het pleps. S lopen die buurthuizen, die cursussen, dat vri jw il li gerswerk. Doort rekken die ideologi e van de maakbare samenleving. Ri jk w orden en carri ère maken zijn de nieuwe s logans. Je verzekert je maar bij om in aanmerki ng te kom en voor ziektekosten of een m ensw aardig ouw e dag. K lop m aar bij je kinderen aan en anders propt de m aatschappij je wel in een tehuis voor a f g e d a n k t e n . N ou heb ik gelukkig geen verst and van econom ie maar om in een tijd van mondiale crisi s in een land waar de w erklooshei d zichtbaar om hoog giert de sociale voorzieni ngen af te breken, daarvan kan ik zelfs zien dat het niet anders kan dan leiden tot chaos en puinzooi. De bezorgde praatj es van nogal w at politi ci die met de ene mondhoek zwetsen over "zorgelijke probl emen in a lerlei achterstandswi jken" en aan de andere kant een stel sel i nvoeren van onderlinge concurrenti e en naar boven s li jm en en onderen trappen, die lui die kri jgen waar ze om vragen. Een vreselijk instabiele sam enlevi ng met een toenemend aant al werklozen die vanwege instortende sociale voorzieningen geen andere keus hebben dan rotzooi trappen en ongeluk versprei den. H et heeft al le schijn van een fatale optelsom van verkeerd genom en besluit en. Gesubsidieerde arbeid afschaffen in een tijd dat er een schreeuwende behoefte is aan loonarbeid lijkt op het doelbewust koersen richting een keiharde neo-li berale maatschappij . Co l ecti eve voorzieni ngen privati seren als gezondheidszorg, energie, water, openbaar vervoer, onderwijs en com municatie lei dt onherroepelijk tot om zich heen slaande armoede en het vul len van de portefeuil le van enkelen ten kost e van de voorzieningen van vel en. Je hoeft hel em aal niet zover over de grenzen t e kijken naar schandeli jke voorbeelden waar diezelfde overhei d die nu bezig is collectief kapitaal over te hevelen naar de bankrekeni ngen der parti culiere aandeelhouders en inst itutionel e beleggers over een paar jaar gedw ongen is di ezel fde voorzieningen weer terug t e nemen. H et kapot m aken van de sociale huursector kan niet anders dan leiden tot steeds grotere dak- en t hui sl oosheid. Officieel tel t Nederland di t jaar al 74.000 dak- en thuislozen. Het privatiseren van zi ekenfonds en gezondheidszorg kan ni et anders dan leiden t ot op straat zwervende ernstig-zieken en wegkwij nende treurni s in woonwi jken waar alle cohes ie verdwenen is. Het niet investeren i n onderw ij svoorzi eningen en het afschaffen van 't beurzenstelsel kan niet anders dan lei den tot een terugkeer naar tij den waar al leen de rijken hun kroost kunnen l aten studeren. Om nog maar te zwi jgen van de schandelij ke i nvloed van het bedrij fsleven op wetenschappeli jke ont wikkelingen. Dat er veel, heel veel geld gaat zi tten in patentonderzoek in plaats van naar geneesmi ddelen t egen al lerlei volksziekten is niet te verteren en zal de komende periode a l een maar m eer w enkbrauwen doen fronsen. Dat er m il - jarden euro's verdw ijnen i n zoi ets als de Betuweli jn en in Ameri kaanse gevecht svliegtuigen is zonder tranen niet ui t te leggen aan al diegenen die twee-en-een-half uur in bed moeten wachten om op de pot gezet te w orden en aan alle mensen die ziek en verslaafd de bi nnensteden bevol ken. Dumpen dat goud! Wie heeft er feitelijk zicht op hoeveel goud er waar ligt? Dit is toch collectief - dat wil zeggen door belastingcenten aangeschaft - bezit? Het schijnt dagelijkse praktijk in de VS te zijn dat de FED simpelweg dollars bijdrukt om de aandelenmarkten op peil te houden. In de recente geschiedenis kennen we meer voorbeelden van landen die de drukpersen geldbiljetten lieten uitspuwen om zo hun schulden kwijt te raken - met hyperinflatie tot gevolg. Waar is al dat geld gebleven van die eventuele verkoop van al dat goud dat in de kluizen der Nederlandsche Bank lag? En als het al verkocht is tegen welke koers dan? Wie zoekt dat eens uit? En nu we toch wat woordjes aan macro-economische structuren besteden meteen nog maar een ander vraagje. In deze dagen is het praten over de toekomstige problemen van het uitbetalen der pensioenen weer populair. Vanwege "de vergrijzing" en de steeds kleiner wordende arbeidsparticipatie komt de (toekomstige) pensioen- en aow-uitkering van mensen in gevaar. Maar wat is dat voor onzin? Wordt het dan geen tijd om eens een hartig woordje te gaan spreken met de verantwoordelijken bij de grote pensioenverzekeraars en de vakbondsleden die daarop toezien. Wie is er bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het ineenschrompelen van de reserves van vele miljarden euro's vanwege speculaties op de aandelenbeurzen? Waarom heeft niemand het hier meer over? Hoe leeg zijn de pensioenkassen feite - lijk? En waarom worden de verantwoordelijken niet op het matje geroepen? Komt dit omdat dit veelal lieden zijn uit de politiek, de vakbonden en 't bedrijfsleven? Ik dacht dat het veilige beheer van die miljarden-potten in het verleden goed geregeld was, hoe kan het dan dat die kassen zoveel leger zijn geraakt? Heeft de politieke druk op het langer laten doorwerken en het ontmoedigen van de VUT soms te maken met deze legere pensioenkassen? kleintje MUURKRANT/26 september, pag 3 mijn kant op stuurt, dat de sirene die dan loeit aangedre - ven wordt door Groene Stroom. Groene Stroom, dat is Goed voor het Milieu. Groetjes, B. te R. ➔➔➔➔ De droom van Allende "Ik ben hier om u op te roepen tot het waag - stuk om de Chileense natie opnieuw op te bouwen zoals wij die dromen. Een Chili waarin alle kinderen hun leven beginnen in gelijke omstandig- heden wat betreft medische verzorging, onderwijs en eten. Een Chili waarin de creatieve capaciteiten van elke man en elke vrouw kunnen bloeien, niet tegen de anderen, maar ten gunste van een beter leven voor allen." Dat was de droom van de socialistische president Salvador Allende. Ter gelegen - heid van de dertigste herden - king van de staatsgreep van Pinochet tegen Allende, op 11 september 1973, heeft het Comité Chili 1973-2003 een brochure uitgebracht onder de titel "Chili: de droom van Allende na dertig jaar". In deze brochure wordt een schets gegeven van de Chileense weg naar het socialisme van Allende (1970-1973), de militai- re dictatuur (1973-1990) en de ontwikkelingen sindsdien. Daarbij wordt gekeken wat er terecht is gekomen van de droom van Allende (sociale rechtvaardigheid, economi- sche onafhankelijkheid en echte democratie) in het huidi- ge Chili. Daarnaast is er aan - dacht voor de nog niet geheel - de littekens van de dictatuur. Het is de eerste Nederlandse publicatie sinds vele jaren waarin al deze ontwikkelingen samenhangend worden beschreven. De brochure is gericht op een algemeen Nederlandse publiek, dat wel geïnteresseerd is, maar niet over specifieke voorkennis hoeft te beschikken. "Chili: de droom van Allende na dertig jaar" is uitgegeven door Comité Chili Amsterdam en te bestellen voor 3,5 euro via 020.6229781 of cci@noticias.nl ➔➔➔➔ RFIDchips Scheerzeepgrutter Gillette heeft te maken met acties van een aantal tegen- standers die protesteren tegen het feit dat Gillette fotootjes schijnt te maken van potentië- le klanten vanuit winkelschap- pen vol met Gillette-produc- ten. Gillette maakt hierbij gebruik van de zogenoemde RFID-technologie: Radio Frequency IDentification. Zij maken gebruik van een heel klein computer-chipje waar- mee je producten op (korte) afstand kunt volgen. Ook Michelin is op dit moment aan het experimenteren met RFID- chips in haar banden om op deze wijze in een gigantische databank informatie op te kunnen slaan. En Philips speelt op dit moment een leidende rol. In Europa is men bezig te onderzoeken of eurobiljetten voorzien kunnen worden van dergelijke technologie. Da's pas handig voor een winkelier: die kan op een schermpje pre- cies zien hoeveel geld je bij je hebt. In de VS en in Engeland wordt er door diverse consu- mentenorganisaties op dit moment actie gevoerd om mensen op te roepen produc- ten te boycotten die voorzien zijn van dergelijke "tracking ➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔
- Page 1: Het belang van geneeskunde Uw voedi
- Page 5 and 6: Een broodje aap met cola light Je g
kleintje MUURKRANT/26 september 2003, pag 2<br />
➔➔➔➔ Huize<br />
Marggraff verkocht<br />
Het door de jaren<br />
heen diverse keren drie keer<br />
gekraakte en twee keer ont-<br />
ruimde pand van de Vughtse<br />
'kasteelheer' Willem Frederik<br />
Ewald Marggraff in de<br />
Vughterstraat 224 te<br />
DenBosch krijgt een nieuwe<br />
bestemming. Marggraff leek<br />
het eerst te willen verkopen<br />
aan één of andere projectont-<br />
wikkelaar die er (dure) appar-<br />
tementen wilde bouwen maar<br />
recent heeft buurman Jan<br />
Nelissen van numer 222 "het<br />
pand met de empire-gevel"<br />
opgekocht om "de privacy in<br />
zijn tuin te behouden".<br />
Nelissen was 25 jaar geleden<br />
nog als sociaal-advocaat in de<br />
stad actief samen met colle-<br />
ga's als Lia Renckens, Josien<br />
Nooteboom, Piet Baudoin en<br />
anderen. Tegelijkertijd doceer-<br />
de hij recht aan de toenmalige<br />
Sociale Academie maar wat<br />
hem toen al van de anderen<br />
onderscheidde was dat hij ook<br />
huisjesmelker was. Hij woon-<br />
de indertijd zelf op de Willem<br />
van Nassaulaan en bezat<br />
onroerend goed in De Muntel<br />
dat hij aan studenten verhuur-<br />
de. Van de opbrengst van deze<br />
huren en zijn inkomen als<br />
advocaat is hij doorgegaan<br />
met de aanschaf en exploitatie<br />
van onroerend goed.<br />
Inmiddels bewoont hij een<br />
prestigieus pand, behoort tot<br />
de culturele elite van Den<br />
Bosch (eigenaar van Galerie<br />
Achter de Kan en kookstudio<br />
Culinair) en staat ie nog net<br />
niet in de Quote. Jan Nelissen<br />
wil van het Marggraff-pand<br />
een sjiek kleinschalig hotel<br />
met acht kamers maken. De<br />
afgelopen maanden circuleer-<br />
de reeds het verhaal dat de<br />
Marggraff-kraker(s) een oprot-<br />
premie wilde(n) hebben van<br />
Marggraff. Of dit met de<br />
Nelissen-deal ook het geval is<br />
weten we niet, hoewel<br />
Nelissen in het Brabants<br />
Dagblad toegaf de krakers<br />
"schadeloos" te willen stel-<br />
len... Het gironummer van<br />
<strong>Kleintje</strong> <strong>Muurkrant</strong> is linkson-<br />
der op de voorpagina te vin-<br />
den (wat geschiedenis van<br />
kraakpand "Marggraff" is te<br />
lezen op<br />
www.stelling.nl/kleintje/297/a<br />
rtikelen/Marggraf.htm)<br />
➔➔➔➔ Groene<br />
stroom Hoi <strong>Kleintje</strong><br />
<strong>Muurkrant</strong>, goed nieuws!<br />
Rotterdam is de groenste stad<br />
van Nederland. Echt waar. Het<br />
stond in "De Havenloods". En<br />
die liegt nooit. De beste huis-<br />
aan-huis krant van de wereld.<br />
Ik dacht natuurlijk eerst dat ze<br />
met satellietfoto's het groen-<br />
gehalte van alle gemeentes in<br />
ons land met elkaar vergele-<br />
ken hadden, en dat Rotterdam<br />
natuurlijk gewonnen had<br />
omdat mijn onderbuurman<br />
van drie huizen verder onlangs<br />
zijn tuin omgetoverd had tot<br />
een groene grasmat, en daar-<br />
mee de spannende competitie<br />
met Nijensleek met een paar<br />
extra vierkante centimeter<br />
groen Rotterdam op een ver-<br />
pletterende manier op de eer-<br />
ste plaats had weten te bren-<br />
gen. Maar nee. Het gaat om<br />
stroom. Groene stroom. Alle<br />
gemeentelijke gebouwen,<br />
gemeentehuis, ziekenhuizen,<br />
scholen, maar ook trams etc.<br />
zijn aangesloten op groene<br />
stroom. Toch fijn om te weten<br />
als er ergens in het Botlek<br />
gebied een enorme chemische<br />
ramp plaats vindt, die een<br />
levensbedreigende gifwolk<br />
➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔➔<br />
Het<br />
belang van geneeskunde<br />
Van de redactie van <strong>Kleintje</strong><br />
<strong>Muurkrant</strong> heb ik begrepen dat er geen<br />
reactie meer komt van Cees Renckens en<br />
Jan Willem Nienhuys op mijn laatste<br />
bijdrage over orthomoleculaire<br />
geneeskunde (<strong>Kleintje</strong> <strong>Muurkrant</strong> # 378).<br />
Dat is wel begrijpelijk, omdat hun<br />
suggestie dat er geen bewijzen voor de<br />
werkzaamheid bestaan een leugen is (1).<br />
Iedereen die enige studie van nietreguliere<br />
geneeskunde doet, weet dat.<br />
door Ton Geurtsen<br />
Iedere aanhanger van de reguliere geneeskunde die wetenschappelijke<br />
tijdschriften raadpleegt, struikelt over de onderzoeken die werkzaamheid<br />
aantonen. A l een di egenen die zi ch er nooit in verdiept hebben of belangen<br />
hebben bij val se voorlichting ontkennen dat (zi e kader). Men mag zelf uit -<br />
maken wel ke van beide op de schri jvers van toepassing is, maar in beide<br />
gevallen is het ernst ig. Door een klein overzicht t e l everen van beschikbaar<br />
onderzoek (dat naar believen onei ndi g uit breidbaar is) i s hun hele zogenaamd<br />
deskundi ge verhaal als een kaartenhuis ineengezakt. Conform de<br />
methode-Renckens zal er nu waarschijnlijk gezw egen w orden, om vervol -<br />
gens m et dezel fde desinformat ie op een andere plek weer op te duiken. Di t<br />
onder het mot to dat 'alternati ef' kankerdeskundige Engelbert Vals t ar, die<br />
nogal w at aanvaringen met meneer heeft gehad, sam envat te m et de woorden<br />
'Een vl iegende kraai vangt alt ij d w at.' De V erenigi ng tegen<br />
Kwakzal verij is overigens geen cl ub van verstokte reacti onairen. Menig verlicht<br />
, progressi ef burger is er li d van. We hebben het hier namelijk over een<br />
onderwerp w aarbij pro en contra dwars door alle poli tieke richtingen heenlopen,<br />
hetgeen een indicatie vormt dat ook i n li nkse kri ngen geloof wordt<br />
gehecht aan een medi sche prakti jk w aarachter ondeugdelijke ideeën<br />
schuilgaan. Ni et voor niets was de oorspronkelijke aanlei di ng voor mijn art ikelen<br />
de stukken di e i n <strong>Kleintje</strong> M uurkrant hadden gestaan. Zij delings nog<br />
ingaand op de bijdragen van Renckens/ Nienhuys w il ik hier om te beginnen<br />
aangeven wel k enorm belang er i s gedi end met een om mezwaai in de<br />
geneeskunde. D eze is st il zw ij gend al gaande, al is het alleen m aar door<br />
het gegroeide wantrouwen jegens de medische s t and en het toenemende<br />
vertrouwen in ni et-toxische behandelm ethoden.<br />
wereldprobleem<br />
Ziekte kan gerekend worden t ot de grootste wereldprobl emen, tegelijkert ij d<br />
met milieuverni eti gi ng, oorlog en armoede. Kan m en van de l aatst e twee<br />
nog zeggen dat de rijke werel d voor de ergste uitw assen ervan gespaard<br />
blij ft - gewapenderhand m ensen vermoorden en arm oede voort l aten<br />
bestaan doen w e l iever buiten eigen territorium - de aant asting van milieu<br />
en gezondheid vormt behalve voor de arm en ook voor inwoners van het<br />
rij ke wes t en een bedreiging. Volwaardige gezondheidszorg - die nauw met<br />
verantwoord m ilieubeheer verbonden is - is dan ook te beschouwen al s<br />
een werel dw ijd geldend te maken mensenrecht.<br />
H et bel ang daarvan kan worden geïl lust reerd met een verwijzing naar het<br />
rapport dat de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) in oktober 2002<br />
publiceerde. De volgens het rapport belangrij kste gezondheidsschadende<br />
factoren in de rijke en de arme wereld (zoals ondergew icht, hoge bloeddruk,<br />
consum pti e van tabak en al cohol , vervuild wat er, gebrekkige sanitaire<br />
voorzi eningen, tekort aan mi cronut ri ënten, obesitas) zijn wereldw ij d verantwoordelijk<br />
voor m eer dan een derde van al le doden. Als centrale st e l ing<br />
wordt geform ul eerd de grote kloof tussen de 'haves' en de 'have-nots', di e<br />
zich uit in ondervoeding c.q. onderconsum pt ie onder de armen en overvoedi<br />
ng c.q. overconsumptie onder de rijken. Zo l ij den 170 miljoen ki nderen in<br />
arme landen aan ondergew icht, van wie er j aarl ij ks rui m 3 miljoen overli j-<br />
De kwakvereniging en vitamine c<br />
Dat er valse voorlichting wordt gegeven, kan men in de bijdragen van<br />
Renckens alsmede op de website van de door hem voorgezeten Vereniging<br />
tegen Kwakzalverij terugvinden. Hoewel bij de discussie in 't <strong>Kleintje</strong> veel<br />
vaker de naam van Renckens dan die van medeschrijver Nienhuys viel,<br />
geldt voor laatstgenoemde precies hetzelfde. Dat blijkt bijvoorbeeld uit zijn<br />
samen met Marcel Hulspas geschreven "Tussen Waarheid en Waanzin: een<br />
encyclopedie der pseudo-wetenschappen", dat <strong>Kleintje</strong> <strong>Muurkrant</strong> jaren<br />
terug (in 1997, nummer 314) als bron gebruikte om te zien wat 'orthomoleculaire<br />
geneeskunde' inhield. Eén bronverwijzing<br />
(www.orthos.nl/media/perio/DOK78col.htm) volstaat hier om aan te tonen dat<br />
Nienhuys alleen maar baarlijke nonsens hierover verkondigt om de eenvoudige<br />
reden dat hij er niets van af weet. Dat lijkt me een doodzonde voor<br />
iemand die pretendeert op rationele gronden 'pseudo-wetenschap' te bestrijden.<br />
Het lijkt me bovendien getuigen van weinig verantwoordelijkheidsbesef<br />
om in kwesties van ziekte en gezondheid mensen met desinformatie de gordijnen<br />
in te jagen.<br />
Verder nu toch maar een voorbeeld uit de hoek van de Vereniging, die zich<br />
immers - anders dan Nienhuys' Skepsis - met gezondheidszorg bezighoudt.<br />
Hier dus een stuitend voorbeeld van onverantwoorde onzinnigheid.<br />
Bestuurslid van de vereniging, hoogleraar nierziekten R.A.P. Koene, vraagt<br />
zich af (bericht 21-7-2003) of natuurgeneeskundigen die zo'n 6 gram vitamine<br />
C voorschrijven aangepakt kunnen worden. Een vreemde vraag, aange -<br />
zien het wemelt van de mensen die al snel dichtbij deze hoeveelheid komen<br />
zonder überhaupt een medicus of therapeut te hebben gezien, maar daar uit<br />
zelfmedicatie voor gekozen hebben. Hij vraagt zich dus eigenlijk af of er<br />
stappen kunnen worden ondernomen tegen een deel van de Nederlandse<br />
bevolking. In het geval deze dosis wordt voorgeschreven en er 'bijwerkingen'<br />
optreden, wordt aangeraden de inspecteur voor de Gezondheidszorg in te<br />
den. Tegeli jkertijd zij n er werel dwijd meer dan een mi lj ard volw assenen met<br />
overgewi cht, onder wie 300 m il joen met obesi tas; van hen sterven er in<br />
N oord-A merika en de V erenigde Stat en jaarli jks ongeveer 500.000. Om<br />
hier verandering i n t e brengen, is onder m eer een andere gezondhei dszorg<br />
nodi g. Deze kan in veel cul turen voortbouw en op de resten van de prewetenschappeli<br />
jke ziektebestrij di ng die ooit ook i n het rijke deel van de<br />
w erel d toonaangevend was. Hier zijn w e gezegend m et de mogel ij khei d om<br />
behandelm ethoden waar vaak vel e honderden jaren ervaring aan ten<br />
grondsl ag ligt, wetenschappel ij k te toetsen. Een van de redenen w aarom<br />
de orthomoleculaire geneeskunde m ij tot op heden het meest aanspreekt,<br />
is dat zij die combi natie weet te maken. En dan blijkt dat veel ziekt es, bij<br />
arm en rijk, geen noodl ot zijn.<br />
voeding en medicijnen<br />
Het l ichaam is een zichzelf regul erend complex m echanisme dat zich in de<br />
loop van de evolutie heeft gevormd. Het reageert dan ook alleen norm aal<br />
op s toffen die het in die lange geschiedenis in het eigen functioneren heeft<br />
weten in t e passen, terwij l het afwerend reageert op lichaam svi jandi ge s toffen.<br />
In di e l ange geschiedenis hebben zich m il joenen di ersoorten gevormd<br />
en ontwikkel d, m et elk hun ei gen overlevingseisen. Het belang van<br />
lichaamseigen stoffen wordt veel al gebagatelliseerd, maar in feite is het<br />
niet anders dan vaststellen w at i edereen vanzel fsprekend vindt, zoal s dat<br />
een kat di e op een menu van de moderne m ens wordt gezet of een paard<br />
dat niet-vegetarisch eet, geen schijn van kans hebben op een norm al e<br />
gezondhei d of zelfs maar overl even. Het is met de m ens niet anders: l aat<br />
hem eten als een collega-diersoort en hi j gaat er aan.<br />
D e consti tutie van het m enseli jk lichaam verkeert grotendeels i n hetzelfde<br />
stadium als waarin het l ang geleden ook verkeerde. Het draait, behalve op<br />
zuurstof en water, op de el em entaire, basale voedingss toffen als groente,<br />
fruit, krui den, vis, vlees of zuivel. H et zijn de grondst ofen waarm ee de cel -<br />
len van ons lichaam zich voeden, om aldus een gezond li cham eli jk (en<br />
geestelijk) functi oneren mogel ij k te m aken. Tegel ij kert ij d heeft de moderne<br />
mens in nog geen eeuw ti jd de voedingsgew oonten rigoureuzer veranderd<br />
dan in de hele evol utie eraan voorafgaand. Het li chaam i s daardoor steeds<br />
meer blootgesteld aan lichaam svi jandige voedingsstoffen, dat wil zeggen<br />
voedsel dat door schadeli jk m ensel ij k ingrijpen (bi jvoorbeeld bestri jdingsmiddel<br />
en) onvol waardi g i s gew orden of door de mens in onvolwaardi g vorm<br />
is nagem aakt (bijvoorbeel d van vitami nen of mineralen vrij wel ontdane producten).<br />
Door een goed werkend immuunsysteem - dat wil zeggen wanneer<br />
het lichaam i n gezonde staat verkeert - worden deze onvolw aardige<br />
stoffen ook al s zodanig herkend. D e m oderne m ens heeft i n de recente<br />
geschiedenis nog iets gedaan, nam elijk de van oudsher toegepaste behandeling<br />
van ziekt en vervangen door de nu gangbare m edicij nen. Ook dat zi jn<br />
lichaam svijandige s t offen, die normaal gesproken eveneens door het<br />
immuunsysteem worden herkend. Het li chaam verzet zi ch dan ook tegen<br />
medicijnen door schadel ij ke nevene fecten, dat wil zeggen bij werkingen,<br />
voort te brengen. De reguliere m edi sche wetenschap houdt zich dan ook<br />
niet bezi g m et genezen: ze kent geen enkel geneesm iddel (2). Alleen het<br />
li chaam zelf i s tot genezen in st aat . Door lichaamsvij andige stoffen al s<br />
onvol waardig voedsel en m edi cij nen worden li chaam seigen genezingsprocessen<br />
echter gebl okkeerd. Het li chaam verliest dan meer en meer het vermogen<br />
het haar ter beschikki ng st aande uit gebreide arsenaal aan verdedi -<br />
gingswapens t egen vreem de indringers effectief i n te zett en. Dan rest de<br />
mens rest nog slechts paardem iddelen en noodi ngrepen. De orthomoleculai<br />
re geneeskunde, een buitengewoon rati onele en biochemisch onderbouw<br />
de w etenschap, kan eraan bijdragen dat de oorzaken van ziekte worden<br />
aangepakt. De l ogica van deze benadering kan worden samengevat in<br />
de woorden van de 'vader van de geneeskunst', Hippocrates (460-373 voor<br />
Christus): " Uw voeding is uw geneesm iddel, uw geneesmi ddel is uw voed<br />
i n g " .<br />
verschraling voedselaanbod<br />
Laten w e nog eens nader ki jken naar de hi erboven genoem de afname van<br />
de voedselkwali teit. Daarbij spel en onder meer de vol gende factoren een<br />
schakelen. Het lijkt een verkapt pleidooi voor een gezondheidspolitie die ons<br />
thuis in de gaten komt houden. Hij schrijft over 'enkele studies waarin zou<br />
zijn aangetoond dat hoge doses vitamine C effectief zouden zijn bij de<br />
behandeling van verkoudheid, hartziekten en kanker. Geen van deze beweringen<br />
kon in vervolgstudies bevestigd worden.' Dit laatste getuigt van<br />
wetenschappelijk analfabetisme: er zijn ontelbare onderzoeken die die<br />
bevestiging wel geven. Argumenten worden in het stukje niet gegeven, verwijzingen<br />
naar onderzoeken evenmin.<br />
Als 'zeldzame bijwerkingen' noemt hij 'opvliegingen, duizeligheid, hoofdpijn,<br />
moeheid, misselijkheid, braken, zuurbranden en diarree'. Het zijn verschijnselen<br />
die ik zelf niet eerder ben tegengekomen - althans niet als bijwerkingen<br />
- en er wordt voor de bewering geen bron gegeven. Wel zijn er bijvoorbeeld<br />
mensen die door een gevoelige maag de zure vorm van vitamine C<br />
niet zo goed verdragen. Die nemen dan gewoon een niet-zure, gebufferde<br />
vorm. En voor mensen met chronische darmaandoeningen geldt in principe<br />
ook een afwijkend regime. Diarree wordt vaker genoemd in verband met<br />
vitamine C, maar dan in een geheel andere betekenis. Het is het verschijnsel<br />
aan de hand waarvan men kan uittesten tot waar men kan gaan met vitamine<br />
C-inname alvorens het lichaam verzadigd raakt en de overtollige hoeveelheid<br />
in watervorm kwijt wil. Dat is dus ook al geen bijwerking. Men kan net<br />
zo goed spreken over de 'bijwerking' van pruimen, waarvan men na een<br />
bepaalde grens eveneens aan de schijt gaat. Is dit wetenschap?<br />
Vervolgens stelt hij dat 'hoge doses mogelijk de kans vergroten op het krijgen<br />
van nierstenen bij daarvoor gevoelige personen'. Bij gebrek aan steekhoudende<br />
bezwaren wordt in veel medische literatuur op dit verschijnsel<br />
gewezen. Het is ontleend aan een onderzoek van meer dan een kwart eeuw<br />
geleden (1975), dat later ondeugdelijk bleek. Het bij de proefpersonen aangetroffen<br />
oxalaat - waar nierstenen vaak uit bestaan - was namelijk niet ontstaan<br />
in hun urine, maar tijdens het laboratoriumonderzoek. Nierstenen zijn<br />
alleen een mogelijk gevolg van hoge doses vitamine C bij een zeer kleine<br />
groep mensen die behept zijn met een verhoogde productie van oxalaat en<br />
rol . Ten eerste wordt er i n de landbouw veel gebruik gemaakt van bestrijdi<br />
ngsm iddelen, kunstm est, m iddel en om gewassen te verbeteren en hun<br />
groeitempo te verhogen. De grond wordt daarm ee m eer en meer vergiftigd<br />
en dat is ernstig: " Grond is moeder van a l e leven. Alle levensm iddelen, dus<br />
het leven zel f, komen van de grond. (...) Wie de grond doodt , verni eti gt<br />
vroeg of laat de basis zelf van al le leven" (3). V an vergiftigde grond afkom -<br />
s t ig voedsel betekent een zware belas t ing voor ons lichaam. Als tweede is<br />
er de intensieve veeteelt di e niet alleen veel dierenleed veroorzaakt, maar<br />
ook de mens schade toebrengt. De bio-i ndustrie maakt gebrui k van onder<br />
m eer horm onen en antibiotica en de opeenhoping van gifstoffen in dieren<br />
brengt de mens di e dierli jke product en consumeert schade toe. Producten<br />
worden voort s aan raffinage onderworpen, dat w il zeggen gezuiverd van<br />
essenti ël e voedingssto fen. Zo gaat bij de productie van wit te bloem het<br />
groot ste deel van de vit aminen en mineralen verloren doordat zemelen en<br />
kiem en uit de tarw ebl oem worden gezeefd. Het zelfde geldt voor suiker:<br />
o n g e r a f fineerd bevat deze onder meer grote hoeveelheden van de sporenel<br />
ementen chroom, mangaan en zink, maar na raffinage is daarvan meer<br />
dan 90 procent verloren gegaan (4). Een vierde bedreiging van de voedselkwal<br />
iteit ligt in de fabri eksm ati ge toevoeging van middelen die de houdbaarhei<br />
d van producten en de aant rekkelijkheid voor de consum ent m oeten<br />
vergrot en: conserveringsmi ddelen, geur-, kl eur- en smaakstoffen. Ten vijfde<br />
kan de wijze waarop voedsel vaak berei d w ordt, aan de kwal iteit ervan<br />
afbreuk doen. K oken, bakken en frit uren zi jn bewerkingen waardoor<br />
belangrij ke voedingsstoffen verloren gaan. Door (teveel) kookwater bi jvoorbeeld<br />
lossen de w ateroplosbare vitaminen en de mineralen op in het wat er.<br />
Verder val t te denken aan de schadeli jke invloed van transvetzuren in margarine<br />
(voorkom end in koek en gebak) en i n gefri tuurd voedsel ('fast<br />
foods'). Dan i s er de invl oed van mi li euvergiften - afval st offen van fabrieken<br />
en gem otoriseerd verkeer, bestrijdingsm iddel en, verfstoffen, gevaarl ij ke<br />
sto fen in werksituaties - die van het li chaam actie vragen. Tij dens het ontgi<br />
ftingsproces dat het li chaam in werking zet, worden belangrijke voedingss<br />
t offen verbruikt. Een zelfde ontgifting - en daarmee verbruik van essentiële<br />
sto fen - wordt het li chaam opgelegd door m eer indivi duele gew oontes<br />
di e deel s uit noodzaak (medicijngebruik) deels uit genot (roken, teveel alcohol)<br />
of esthet ische overwegingen (cos metica) voortkom en. Als belangri jke<br />
l aat s te factor moet genoemd worden: de moderne, stressvo l e l eefoms tandi<br />
gheden. Lichaam en geest worden sterk op de proef gestel d door de<br />
snel heid van het dageli jkse leven en de aanhoudende drukte zonder voldoende<br />
rustpunt en. Deze stress verbruikt voedingsstoffen en l eidt op wat<br />
langere termijn tot een ondermi jning van het afw eersys t eem. De verzwakking<br />
van dit voor de mens zo belangrijke verdedigi ngssysteem tegen<br />
schadeli jke i nvloeden vergroot de behoefte aan voedingssto fen. Daarbij is<br />
vooral van belang dat het hormoon adrenal ine dat in t ij den van stress in<br />
grote hoeveelheden wordt aangemaakt, daarvoor veel vitami ne C opgebruikt.<br />
Ten t ij de van stress drei gt dan ook een ernsti g tekort aan deze vitami<br />
ne (5).<br />
Dit al les betekent dat voor een volwaardige voedi ng veel moeite m oet worden<br />
gedaan. D e natuurli jke en sociale l eefomgeving hebben het de m ens<br />
onmogeli jk gemaakt om , zoals l ang geleden, het voedsel om zi ch heen tot<br />
zich te nem en voor een afdoende gezondheid. Het biedt ook bi j l ange na<br />
niet meer de vitami nen, mineral en, sporenelementen en am inozuren die<br />
noodzakelijk zijn. De hier genoemde factoren gelden voor i edereen en niet<br />
voor speci fieke ri sicogroepen, aan wel ke ook de reguliere geneeskunde<br />
schoorvoetend soms extra mi cronutri ënten aanbeveelt. Tekorten onder hen<br />
komen bovenop de algemeen geldende tekorten, bijvoorbeeld die onder<br />
ouderen in verpleeghuizen, verzorgi ngshuizen en ziekenhuizen, waar tussen<br />
de 10 en 45 procent van hen lei dt aan ondervoeding (6).<br />
voedselketen<br />
D e bron van voedselverschraling li gt voor alles in de wij ze waarop de<br />
natuur tegem oet wordt getreden. H ier ligt een van de redenen voor de i nnige<br />
samenhang tussen mi li eu en gezondheid. De bel angrijkste bron van<br />
gezondheid komt van de grond, w aarop de di eren grazen, de pl anten en<br />
kruiden groeien en de gewassen verbouwd w orden. In het bi jzonder de<br />
gangbare landbouwm ethoden - hierboven al genoemd als eerste reden<br />
voor kwal iteit safnam e van het voedsel - hebben echt er een zware aanslag<br />
die door deze stofwisselingsziekte de kans op nierstenen vergroten door<br />
teveel vitamine C, maar bijvoorbeeld ook door het eten van spinazie of<br />
rabarber. Dit wordt al jaren in orthomoleculaire publicaties vermeld. De truc<br />
is dus: nuances en complicaties laat je bij het weergeven van natuurgeneeskundige<br />
pleidooien weg, om die vervolgens als 'regulier-medische' kritiek<br />
weer te geven.<br />
Tenslotte wordt in het stukkie van Koene gemeld dat 'sommige bloedziekten<br />
gepaard gaan met ijzerstapeling in het lichaam. Bij die patiënten kan toediening<br />
van hoge doses vitamine C leiden tot vrijkomen van het gestapelde ijzer<br />
in het bloed. Dit kan ernstige hartklachten, bloeddrukdaling en zelfs coma en<br />
hartstilstand ten gevolge hebben.' Ook hier geldt dat in orthomoleculaire<br />
publicaties zelf (zie bijvoorbeeld<br />
utopia.knoware.nl/~wwitsel/main/artikelen/ijzer1.html) aandacht wordt<br />
besteed aan de (erfelijke) ijzerstapelingsziekte, waarop hier blijkbaar wordt<br />
gedoeld. Daarbij bestaat overigens verschil van mening of vitamine C in dat<br />
geval wel of niet moet worden afgeraden. Wie echter, zonder onderbouwing,<br />
het gebruik van vitamine C in verband brengt met zelfs een mogelijk overlijdensrisico<br />
en aldus diegenen die geen afdoende medische kennis hebben<br />
angst aanjaagt, overschrijdt een ethische grens.<br />
Dat laatste doet de Vereniging niet slechts incidenteel. Zo worden bijvoorbeeld<br />
excessen breed uitgemeten, om vervolgens te concluderen dat de<br />
hele stroming niet deugt. Als een oplichter zich uitgeeft voor homeopaat,<br />
denkt men een argument tegen homeopathie te hebben gevonden; als een<br />
fabrikant een verboden stof in een kruid heeft verwerkt, menen zij de zinloosheid<br />
van geneeskrachtige kruiden te hebben aangetoond. Ik geloof dat<br />
het beter is me niet te verlagen tot dezelfde redenering ten aanzien van de<br />
reguliere geneeskunde. Dan zou ik moeten beweren dat deze haar failliet<br />
heeft gedemonstreerd omdat een regulier werkend arts geen diploma bleek<br />
te hebben of een van zijn patiënten heeft gemolesteerd.<br />
De Vereniging kan haar doel kwakzalverij te bestrijden het beste invullen<br />
door de aanval op zichzelf te openen. Dat is de snelste weg naar opheffing.
Change language