Voorbeelden gedichten

Gedichten
voor rouwbrieven

Gedichten- Algemeen
1. Nooit vragend, nooit klagend.
Jouw lasten in stilte dragend.
Jouw handen hebben voor ons gewerkt.
Jouw hart heeft voor ons geklopt.
Jouw ogen hebben ons tot het laatst gezocht.
2. Ik mis jouw stem...
Ik mis jouw lach...
Ik mis jouw warmte...
Maar het meest, jouw liefde...
3. Weinig mensen kenden jouw verdriet,
maar helpen konden wij je niet.
Wij willen jou nu rust gunnen,
al is vol droefheid ons hart.
Jouw lijden zien en niet kunnen helpen,
dat was onze smart.
4. Ik heb me gevoegd bij hen die ik liefhad,
en wacht op hen ik liefheb.
5. De herinneringen zullen eerst moeten verbleken
en mijn hart bevrijd worden van de druk,
pas dan kan ik weer beginnen te leven.
6. Leven is dankbaar zijn
voor het licht en de liefde,
voor de warmte en de tederheid
in mensen en dingen
zomaar gegeven.
7. Stil ben je van ons heengegaan.
Je hebt altijd voor ons klaargestaan.
Geborgenheid en liefde heb je ons gegeven,
zo was jouw hele leven.
Je was een schat voor ons allen.
Je te moeten missen zal ons zwaar vallen.

8. Ga nooit heen zonder te groeten,
ga nooit heen zonder een zoen.
Wie het noodlot zal ontmoeten,
kan het morgen niet meer doen.
Ga nooit weg zonder te praten,
dat doet soms een hart zo'n pijn.
Wat je 's morgens hebt verlaten,
kan er 's avonds niet meer zijn.
9. Een stoel blijft leeg
een stem blijft zwijgen
maar in mijn hart
zal je altijd blijven
10. Herinnering
Waar je ook bent, ik zou het niet weten,
niet in tijd of afstand te meten,
ik heb je bij me, diep in mij,
daarom ben je zó dichtbij.
Toon Hermans
11. Ze / hij hield van het leven,
had veel liefde te geven,
stond altijd voor iedereen klaar,
een woord, een glimlach of gebaar.
Ze / hij liet ons zien, het was fijn,
hoe een klein hart groot kan zijn.
12. Het leven is een gunst,
te leven hoe, een kunst.
13. Zorg dat tegen de tijd,
dat je lichaam zal bezwijken,
er nog slechts liefde is
-geen boosheid of haat,
geen wrok of verbittering-
en het allerbelangrijkste: geen spijt.
Wees de rest van je leven dankbaar
voor het feit dat je leeft.

14. Zo intens hij / zij leefde
zo intens missen wij hem / haar.
15. Nooit is er een valse klank in zijn / haar hart geweest,
niets bracht hem / haar op de verkeerde weg.
Er zijn maar weinig zulke mensen,
ze zijn zeldzaam;
parels zijn het in de menigte.
16. Een arm om je schouder, een hand op je arm,
dat maakt je ineens van binnen zo warm.
Het alleen zijn is weg,
het bange verdwijnt,
het valt je weer op dat de zon toch nog schijnt.
17. Een gulle lach, een fijn gesprek,
groot optimisme en een geweldige inzet.
Zijn / haar leven is het waard geweest om te leven.
We zullen hem / haar heel erg missen.
18. Niemand die ´t weten kan
hoeveel ik van je hou.
Niemand die mij troosten kan
in mijn verdriet om jou.
Niemand die begrijpen zou
hoe vreselijk ik je mis.
Niemand die beseffen kan
hoe erg die pijn wel is.
Iemand die ´t wel begrijpen zou
ben jij, daarom hou ik van jou.
19. Ik zie jouw handen voor me liggen
eens zo vaardig, nu zo stil.
Duizend dingen, duizend zaken
die ik nu opeens nog weten wil.
Ik wil met je praten, je horen vertellen
ik weet het, het kan niet meer.
In mijn gedachten zal je altijd bij me blijven
ik zal je missen, elke dag weer.

20. In ons hart leven mensen die daar thuis zijn
en die daar blijven wonen,
ook als ze er niet meer zijn.
21. Leven is: vast willen houden
en toch los moeten laten.
22. Samen in geloof, hoop en liefde
zullen we verder gaan.
23. De dood bestaat niet.
De mensen sterven pas als ze vergeten zijn.
Zolang wij aan jou blijven denken
zal jij altijd bij ons zijn.
24. Hier zijn geen woorden voor.
De wereld lag voor hem / haar open.
Hij / zij had nog zoveel te doen.
25. Zoals hij / zij heeft geleefd, is hij / zij gestorven;
vol kracht en vol overgave.
26. Hij / Zij was een dynamisch mens
die het leven heeft vastgehouden,
tot de laatste seconde.
Zijn / Haar voorbeeld zal ons sterken.
27. Zorgzaam tot het eind(e).
28. Handen ontvangen,
handen geven,
handen verwarmen,
handen pakken ´t leven,
handen troosten,
handen laten los.

29. Je hebt iemand nodig
stil en oprecht.
Die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je vecht.
Pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
ik heb een vriend.
30. Ik schreef jouw naam
op de beslagen ramen
letters stroomden
naar beneden.
Het was alsof
ik tuurde door tranen.
Toon Hermans
31. Geen mens is echt gestorven
zolang men aan hem denkt.
32. Velen delen in je blijdschap
weinigen delen in je smart.
Lach en scherts geef je aan allen,
aan uitverkorenen slechts je hart.
33. Hij / zij heeft in ieder die hem / haar heeft gekend iets goeds
achtergelaten..
Zo blijft hij / zij altijd in onze herinnering.
34. Groot is het verdriet,
mooi zijn de herinneringen
die hij / zij achterliet.
35. Waarom jij mijn lief?
Zonder wie ik maar een half mens ben,
zoveel geluk en nu voorbij,
alleen...
36. … een leven ten einde.

37. Je hebt slechts een glimp
van het leven kunnen vatten.
Een moment van vluchtig geluk
dat niet in tijd valt te meten.
Houden van, zonder te mogen behouden.
38. “Bij elk afscheid wordt een herinnering geboren.”
39. Het laatste levensblad is gevallen;
het was goed samen te zijn.
40. Wie nooit heeft geleden,
heeft nimmer geleefd.
Wie zich nooit vergiste,
heeft nimmer gestreefd.
Wie nooit heeft geweend,
heeft geen vreugde als hij lacht.
Wie nooit heeft getwijfeld,
heeft nooit ernstig gedacht.
41. Veel gelukkige jaren waren we samen,
samen waren we één.
Maar nu jij er niet meer bent
moeten we zonder jou verder… dus alleen.
42. Einde
Even aan het einde
zwaaien met je hoedje,
even neuzen,
nog ´n weesgegroetje.
Kleine plechtigheid,
tot aan het laatste Amen,
doodgaan doe je héél alleen,
leven doe je samen.
Toon Hermans
S. Dali

43. Je hebt je bagage neergezet,
je mag nu verder reizen zonder.
44. De mensen van voorbij
zij blijven met ons leven,
de mensen van voorbij,
ze zijn met ons verweven.
In liefde, in verhalen,
die wij zo graag herhalen,
in bloemengeuren,
in een lied dat opklinkt uit verdriet.
45. Open einde
En ik hou zo van jou
afscheid nemen kon ik niet
en het einde blijft nu open
zoals jij het achterliet…
B. Meuldijk / R. de Nijs
46. Ik schreef jouw naam
op de beslagen ramen
letters stroomden
naar beneden.
Het was alsof
ik tuurde door tranen.
47. Stil en eenvoudig
ben je weggegaan.
Stil en eenvoudig
zul je in onze harten
blijven voortbestaan.
48. Ziekte en zorgen overkomen ons allemaal.
Maar daardoor groeien we en gaan we op sterke benen staan.
Hoe meer we dit meemaken met geduld en dankbaarheid.
Hoe sterker we worden en hoe meer we kunnen verdragen. >>

Hoe meer we kunnen verdragen, hoe sterker onze liefde,
en de herinnering aan diegene die we moeten laten gaan.
49. Soms zou ik willen dat gisteren nooit voorbij ging,
omdat vandaag alles zo anders is.
50. De kaars leek bijna eindeloos
maar is nu stil gedoofd
een leven lang zorgzaam geweest
gegeven en geloofd,
een hand die zwaaide als we gingen
en nog veel mooie dingen
zijn herinneringen aan ons pap / mam
die voor altijd afscheid van ons nam.
51. Altijd weer zullen we je tegenkomen,
we zeggen veel te vlug, het is voorbij.
Er is toch enkel maar je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
52. Samen dingen doen zonder na te denken,
en als de ander het nodig heeft,
wat extra aandacht schenken.
Samen op de fiets of een eindje lopen,
als het zo uitkomt naar de stad samen kleren kopen.
Je staat er niet bij stil maar het is een heel gemis,
als dat samen uit je leven onverwacht verdwenen is.
53. Jouw handen,
altijd doende
nu verstild
geven door.
54. Afscheid,
onnoemelijk veel pijn,
dat jij niet meer bij ons mag zijn.
Afscheid,
onze liefde voor jou, die zo ver gaat,
sterkt ons nu jij ons verlaat.

Gedichten- Geloof
1. Leid me van het onwerkelijke
naar het werkelijke.
Leid me van het donker naar het licht,
leid me van de dood naar de onsterfelijkheid.
2. Hij heeft alleen je lichaam van ons genomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
3. Wij geloven dat u Heer bent
van leven en dood.
Die gedachte geeft ons hoop.
Maar als we iemand die ons dierbaar is verliezen,
hebben we geen antwoord.
Laat ons, Heer,
ons leven in Uw handen leggen
en leer ons telkens weer
“Uw wil geschiede” zeggen.
Toon Hermans
4. Je zei: “Sterven is niet het einde:
het is een nieuw begin.
Want als de dood het einde was
had het leven hier geen zin.”
5. Nu heeft de Heer je thuisgehaald: zo vroeg al.
Zoveel dingen wou je nog doen.
Maar God bepaalt wanneer het leven dat w´ontvingen
in eeuw´ge vreugde overgaat.
6. De Heer is mijn Herder.
7. Verder van de wereld weg
elke dag een beetje. >>
Nel Benschop

Dichter naar de hemel toe
elke dag een treetje.
Toon Hermans
8. Je bent niet dood, de Heer heeft je geroepen
bij Hem te wonen in Zijn glanzend huis;
je hoeft geen rust en vrede meer te zoeken,
je hebt ze nu, want je bent veilig thuis.
9. De mensen van voorbij
zij worden niet vergeten,
de mensen van voorbij
zijn in een ander weten.
Bij God mogen zij wonen,
daar waar geen pijn kan komen.
De mensen van voorbij,
zijn in het licht, zijn vrij.
10. Veilig in Jezus´ armen
11. Niemand weet wat het leven is.
Alleen dat het gegeven is
en dat van deze geheimenis
God het begin en het einde is.
12. Sterven is je hand uitsteken naar God
en weten dat Zijn hand klaarstaat
om je op te vangen.
Nel Benschop
13. Dan zal de Schepper van mijn leven spreken
en zeggen: “Zie, Ik roep u uit de tijd”;
en alle grenzen zullen openbreken
naar Zijn oneindig- en onmetelijkheid.
14. God heeft ons geen kalme reis beloofd,
maar wel een behouden aankomst.

15. Stil maar, wacht maar,
alles wordt nieuw,
de hemel en de aarde.
16. Bidden is de adem van mijn ziel,
wakkert het vuur aan in mijn hart,
is de warmte in mijn leven.
Toon Hermans
17. Heer,
als het donkert in mijn hart
geef mij dan
het licht van Bethlehem.
Toon Hermans
18. Toen brak een draad
en ´t was opeens volbracht.
19. Graag was ik onder u
graag was ik nog gebleven
veel heb ik mogen geven
nog meer mocht ik ontvangen
God heeft me nu geroepen
om voor altijd bij Hem te zijn.
20. Het is volbracht!
Zijn / Haar leven was leven
in groot geloof en liefde
voor anderen.
21. Des Heren ogen gaan over de gehele aarde.
22. De Here zeide:
“Mijn lieve kind, toen het moeilijk was,
toen heb ik jou gedragen”.
23. En Hij zal alle tranen van zijn / haar ogen afwissen,
en de dood zal niet meer zijn.

24. Heer, wees de bron waaruit ik put,
als de rivier van het leven is opgedroogd.
25. Ik geloof in de zon,
zelfs wanneer hij niet schijnt.
Ik geloof in de liefde,
zelfs wanneer ik alleen ben.
Ik geloof in God,
zelfs wanneer Hij zwijgt.
26. Je handen hebben voor ons gewerkt,
je hart heeft voor ons geklopt.
Je streven was een heel goed leven.
Maar hoelang duurt het leven,
dat aan een mens is gegeven?
27. Liefste moeder / vader, dapper mens,
je hebt je strijd gestreden.
Niemand van ons, alleen God,
weet wat je hebt geleden.
Al je pijnen zijn voorbij.
Rust maar, moeder / vader, je bent nu vrij.
28. Heel dapper heb je dit kruis gedragen,
jouw geloof gaf jou moed en kracht.
Jaren van dragen, zonder klagen
en zo heb jij jouw strijd volbracht.
29. Als een vogel zo vrij
vlieg je ver van mij
naar een beter leven
maar luister nog heel even
“Ik hou van jou”.

Gedichten- Ziekte
1. Strijden heb je tot het laatst gedaan,
zonder hoop op verder leven.
Toch ben je in vrede heengegaan,
deze troost is ons gegeven.
2. Een doffe pijn, een leeg gevoel,
een strijd vergeefs gestreden.
Wat net nog toekomst scheen te zijn,
is plotseling verleden...
3. Sterven doe je niet ineens
maar af en toe ´n beetje
en alle beetjes die je stierf
´t is vreemd, maar die vergeet je.
Het is je dikwijls zelfs ontgaan,
je zegt “Ik ben wat moe”.
Maar op een keer ben je aan
je laatste beetje toe.
Toon Hermans
4. ´t Laatste beetje is nu op,
veel was er te verduren.
Het kaarsje is thans opgebrand,
gedoofd zijn alle vuren.
Voor wie het aangaat is het niet erg,
die heeft genoeg geleden.
Wel voor hen die hij / zij achterliet.
Vaarwel… en rust in vrede.
5. Dat zweven tussen sterven en streven,
momenten tussen strijden en lijden
doet je hopen, dat we worden vergeven
voor die keren dat we heel even >>

dachten iets te zeggen te hebben
over leven en dood.
6. Hij / zij was de zon in ons huis
in dit bewogen leven.
Ondanks de pijn was er weer die lach,
is de inzet groot gebleven.
Wij hadden met elkaar en in ons gezin,
een heel fijn leven.
7. Zover we konden zijn we met je meegegaan.
In ons midden heb je de strijd doorstaan.
Je was goed voor ons allen,
je te moeten missen zal ons zwaar vallen.
Heel trots zijn we, dat we je hebben gehad.
Je blijft bij ons, diep in ons hart.
8. Je wilde zo graag bij ons blijven
en vocht zolang je kon,
maar deze strijd was niet te winnen.
9. Huil niet om mij,
mijn lijden is ten einde.
Voor mij geen zorgen meer,
geen angst en nooit meer pijn.
Wil niet verdrietig zijn
zoals mensen soms doen,
die weten van verlies,
maar vreemd zijn aan ´t gewin.
10. Je wilde heel graag bij ons blijven
en je hebt gevochten zolang je kon
maar deze strijd was niet te winnen,
voor ons blijft de vraag… waarom?
11. Hij / zij had nog wel de wil om te leven,
maar niet de kracht.

12. ´t Verlies was er al voor het einde
de rouw, voordat het afscheid kwam,
toen die onzekere verwarring
bezit van je gedachten nam.
Wij voelen mee, je stil verdriet.
Nu rouwen wij, doch treuren niet.
13. Uit het lijden van diegenen die worden beproefd
in dit tijdelijk leven, straalt een onbegrepen licht.
14. Waarom al dat vechten,
waarom al die pijn?
Je wilde hier niet weg,
je wilde bij ons zijn.
De strijd was oneerlijk,
en geheel niet terecht.
Je wilde nog graag verder,
maar verloor dit gevecht.
15. Ik wil je rust gunnen al is vol droefheid mijn hart.
Je lijden zien, je niet te kunnen helpen,
dat was mijn grootste smart.
16. Als je lichaam niet meer wil,
en ´t leven wordt tot lijden,
kun je alleen maar dankbaar zijn,
als de dood je komt bevrijden.
17. Jij vocht om bij ons te blijven,
je humor bleef bestaan.
Jij hebt ons alles gegeven.
De weg te vinden om door te gaan.
18. Huil niet om mij.
Mijn lijden is voorbij.
Voor mij geen zorgen meer.
19. De strijd is voorbij,
vol bewondering kijken we terug.
Jouw moed, jouw kracht, >>

naar de liefde en kameraadschap
die jij ons bracht.
In onze gedachten blijft dat ons altijd bij.
20. Als leven lijden wordt,
is sterven een bevrijding.
21. Rust nu maar uit,
je hebt je strijd gestreden.
22. Zorgzaam tot het eind(e).
23. Vele fijne herinneringen
verzachten onze smart.
Voorgoed uit ons midden
maar altijd in ons hart.
24. Herinner mij,
maar niet in sombere dagen.
Herinner je mij, in de stralende zon,
hoe ik was toen ik alles nog kon.
25. Zwaar werden de dagen
en lang duurde de nacht.
Hoe moeilijk is het vechten
bij ontbreken van kracht.
Ik heb de berg beklommen
die jullie nog moeten gaan.
Huil daarom niet, geliefden,
ik ben in vrede gegaan.
26. Als...
Als ik de dingen niet meer weet,
als ik de namen niet meer ken
en wat ik weet meteen vergeet
zodat ik onherkenbaar ben.
Denk dan aan de weg die door mij is gegaan,
zo heb ik het niet voor niets gedaan.

27. Beetje bij beetje moesten we je verlaten.
We konden uiteindelijk niet goed meer met je praten.
Die blik, die stilte, dat deed vaak zeer,
de … van vroeger was je niet meer.
We zagen heel goed je stille verdriet,
maar helpen konden we je niet.
Heel lang al een beetje afscheid, nu voorgoed.
Gedichten- Kinderen / jongeren
1. Jouw kind, maar geen bezit
volkomen afhankelijk, volkomen vrij.
Niet gemaakt maar geschapen,
een gebaar van de Schepper.
Geluk je zomaar in de schoot gevallen.
2. Zoveel wilde je nog doen.
Zoveel wilde je nog leren.
Zoveel wilde je nog ontdekken.
En nu is je weg al ten einde.
3. De waarheid ligt verborgen in dit wezen,
dat in wezen de waarheid nog niet kent.
Zo wonderlijk, onbevangen keken
zijn / haar oogjes de wereld in.
Elke dag was voor hem / haar een wonder,
elke dag een nieuw begin.
4. Ik wil woorden vangen in deze liefde.
Zo onbeschrijfelijk groot, zo oneindig diep,
zo kwetsbaar, zo puur en rein, deze liefde…
waarvan wij de ouders mochten zijn.
5. Einde van een nog te leven leven,
einde van een nieuw begin.
Einde van dit korte leven.

6. ………..., ons lief klein dapper meisje / jochie,
het is nu voorbij, jouw oneerlijke strijd.
Je kwam bij ons aan, maar je bent verder gegaan.
Jouw lieve ondeugende snoetje
zal ons hele leven bij ons blijven.
Wij sluiten jou voor altijd in ons hart.
7. Als een klein wit wolkje
gedreven door de wind,
kwam je even bij ons,
even was je ons kind.
8. Gedragen met vreugde,
geboren in pijn.
Schat, waar we ons op verheugden,
moest het zo zijn?
9. Grote Beer nam hem in zijn armen
en wiegde hem zachtjes heen en weer.
“Kijk eens,” zei Grote Beer.
En Kleine Beer keek.
“Kijk, ik heb de maan voor je gehaald.
De maan en al die flonkerende sterren”.
Maar Kleine Beer hoorde hem niet meer.
Hij was al in slaap gevallen,
veilig in Grote Beers armen.
10. Onzekerheid is aan je komst vooraf gegaan,
onzekerheid die bleef voortbestaan.
Echter, onze herinneringen zijn met een lach,
want we genoten van jou, iedere dag.
11. Dag kleine zon,
je was zo klein.
Dag kleine zon,
je scheen zo fel. >>

Dag kleine zon,
je verdween achter de wolken.
Dag kleine zon,
je bent nu een ster.
12. De voeten van mijn zoontje / dochtertje,
ze zijn zo klein, ik kan ze allebei
in de ovalen van mijn handen vatten,
hoe moeilijk laat het zich soms denken dat een
meedogenloze dag dit rooft van mij.
13. Klein maar dapper.
Flink zijn hoeft niet meer.
Onze tijd was veel te kort.
Straks zien we elkaar weer.
Gedichten- Engels
1. The mind is its own place
it can make a heaven of hell
and a hell of heaven.
2. Good night, sleep tight.
3. "Because I could not stop for death
he kindly stopped for me…”
4. The crossroads of life ...
5. Your loving light will forever
guide us in our ways.
6. Life is eternal and love is immortal,
and death is only a horizon,
and a horizon is nothing,
save the limit of our sight.

7. Gone - not from memory nor from love -
but to his Father´s house above.
8. There is an old belief
that on some distant shore
far from despair and grief
old friends shall meet once more.
9. For you maybe a fearless, new start,
for us a broken heart,
we´ll be with you till we meet again.
10. Goodbye, all you people, there is nothing
you can say to make me change my mind.
Goodbye.
11. Mine is a body that should die at sea,
and have for a grave, instead of a grave,
six feet deep and the length of me,
alle the water that is under the wave.
12. Well that´ll be the day
when you say goodbye.
Yes, that´ll be the day,
when you make me cry.
You say you´re gonna leave me,
you know it´s a lie.
Cause that´ll be the day
when I die.
Buddy Holly
13. It´s the heart
afraid of breaking
that never learns to dance.
It´s the dream
afraid of waking
that never takes a chance.
It's the one who won´t be taken,
who cannot seem to give. >>

And the soul, afraid of dying
that never learns to live.
Bette Midler
14. When you walk through a storm
hold your head up high,
and don´t be afraid of the dark.
At the end of the storm
is a golden sky.
15. Don´t mourn my death
but celebrate my life.
16. Doing what you like is freedom;
liking what you do is happiness.
17. Time for me to go now,
I won´t say goodbye.
Look for me in rainbows,
way up in the sky.
In the morning sunrise,
when all the world is new.
Just look for me and love me
as you know I loved you.
18. I am the soft stars that shine at night,
do not stand at my grave and cry,
I am not there, I did not die.
Gedichten- Andere talen
1. Gracias a la vida
que me ha dado tanto.
(Dank voor het leven
dat mij zoveel heeft gegeven)

2. Non piangete per la mia assenza,
sentitemi vicino
e parlatemi ancora.
Io vi amerò dal cielo
come vi ho amati sulla terra.
3. Le mort n´est pas l´obscurité.
C´est la lampe, qui s’éteint
quand le jour se lève.
4. Y-en a qui ont le coeur dehors
et ne peuvent que l´offrir
le coeur tellement dehors
qu´ils sont tous là s´en servir.
5. Vita mutatur, non tollitur.
(Het leven verandert, maar eindigt niet.)
6. Wer im Gedächtnis seiner Lieben lebt
ist nicht tot.
7. Dans nos obscurités s´allume un feu
qui ne s´éteint jamais.
8. Twe mewe mata cha pita
Twe mewe
Twe mewe badhu cha sakha
Twe mewe
Twe mewe vidya dravinam
Twe mewe
Twe mewe saragam mama dewe-dewe
9. Il faut courir le mauvais
et se rasseoir au bon (temps).
Montaigne
10. Wenn ich einmal soll scheiden,
so scheide nicht von mir!
Wenn ich den Tod soll leiden, >>

so tritt du dann herfür!
Wenn mir am allerbängsten
wird um das Herze sein.
So reiss mich aus den Ängsten
kraft deiner Angst und Pein.
Matthäus Passion / Joh. Seb. Bach
11. Wohl mir, dass ich Jesum Habe.