Horizon april.pub - GGZ Oost Brabant

April 2011
Maandblad voor en door cliënten van GGZ Oost Brabant

Kaft geschilderd door Ine van Wijk
C De Horizon wil cliënten aan het woord laten. De Horizon informeert periodiek over onderwerpen
uit het dagelijks leven van cliënten, over ontwikkelingen binnen de Geestelijke gezondheidszorg
en over de locaties van de GGZ Oost Brabant. Uw bijdrage is welkom. De redactie
bepaalt wat geplaatst wordt. Artikelen kunnen ingekort worden. De Horizon is ook te vinden op
intranet onder Cliëntenraad. Onder pseudoniem schrijven mag, als de naam bekend is bij de
redactie.
OLOFON
Levert u uw kopij voor 9 mei 2011 in ?
Redactie
Lennart van den Elsen, Jan-Anton van der Mooren, Ger van Lankvelt, Ine van Wijk, Agnes Blok,
Fred Fassaert en Twan Aarts.
Redactieadres
horizon@ggzoostbrabant.nl
- Horizon, Cliëntenraad, Kluisstraat 2 5427 EM Boekel.
- secretariaat en opmaak (maandag en donderdag 0492-846366) Bea van Leuken.
Wilt u de Horizon thuis ontvangen?
Dat kan! Neem daarvoor contact met ons op.
Drukwerk
Drukkerij Vos

V OORWOORD
.
Gorilla’s in de mist
Vanmorgen moest ik aan deze film denken. Het waargebeurde verhaal van Dian Fossey die zich
hoog in de jungle ingezet heeft voor het behoud van een familie berggorilla’s. En onwillekeurig
werden mijn gedachten daarbij ook naar GGZ Oost Brabant getrokken.
Wat stond er voor de deur voor GGZ? Veel aandacht was gericht op een mogelijke fusie met de
Reinier van Arkel-groep. Veel onzeker daarover, veel onduidelijk daarover. Met name nog
onduidelijk wat een dergelijke fusie voor cliënten zou gaan betekenen.
Mistig zou je kunnen zeggen. Mist waarin gedachten en ideeën tot ontwikkeling kwamen.
Inmiddels heeft de Nederlandse Mededingingsautoriteit aangegeven dat zij geen toestemming
zullen verlenen voor een fusie. Als gevolg daarvan zijn deze plannen nu teruggetrokken door
beide organisaties.
Als gevolg hiervan zien we weer een nieuwe mistbank. Want hoe gaat het nu verder?
Er zal een herbezinning gaan plaatsvinden welke ontwikkelingen nu verder ingezet zullen
worden.
Hoewel misschien mistig, toch zien we al mooie parels schitteren in het zonlicht.
Hierbij te denken aan FACT wat nu in de regio’s verder ingevoerd zal gaan worden.
In deze Horizon informeert Gerbert Scherphof/Spencer Zeegers hier verder over in een artikel.
Dian Fossey werkte in de “mist” van de hooglanden in Afrika om de kansen van de berggorilla’s
te vergroten. In mijn gedachten zag ik het vergelijk dat binnen GGZ in de “mist” die er nu wel
een beetje is, druk gewerkt wordt om de kwaliteit van zorg verder te ontwikkelen en te
verbreden.
Als motormuis heb ik altijd wel een beetje een hekel aan mist. Een beetje soeppig en
ondoorgrondelijk, maar ondertussen als je doorrijd kom je toch veel moois tegen.
Mijn wens is dat zich in de mist veel moois ontwikkelt en dat als de lentezon doorbreekt dit
voor ieder zichtbaar zal worden.
3
Groetjes,
Jan-Anton van der Mooren, eindredacteur

I NHOUD
Voorwoord 3
Inhoud 4
Vlinders 5
Sluiting expositie in Coudewater 6
Archeologie 7
Kwakzalverij 8
In memoriam 9
Nieuws van de Cliëntenraad 10
Pasen 2001 11
Gebed verhoord 11
Koken met Ine 12
Raad van Bestuur informeert 14
Op de fiets 15
Dichter des GGZ’s 15
Stof tot nadenken 15
Hoe viert Brabant carnaval 16
Het lijden als leidraad 18
Kunst 19
Het verschil 20
ODAC Helmond 21
Carnaval in ‘t Kluisklepelrijk 22
Mijn nieuwe kans 24
Het slechtste café van Vlaanderen 25
Bonbons van Tonny 26
De oerknal 27
Oproep 28
Beertje 28
Het kind in mij 29
Markante figuren 30
FACT 32
In reactie op 35
Was het naar wens 36
Eenmaal prins te zijn 37
Cliënten GGZ in Euro Disney Parijs 38
Cursus vrienden maken 39
Vriendendienst Helmond e.o. 40
Het was geen opzet 40
Grip 41
Foto’s carnaval 42
4
Activiteiten 43
Kreet van de maand 44

VLINDERS
Ergens in een hofje in ons kikkerlandje moet
een oude bewoner die daar rustig woont, de
twee vlinderstruiken uit zijn tuin verwijderen,
‘omdat de vlinders voor overlast zorgen’.
Ze zouden andere struiken kaalvreten.
Ja die twee vlinders (meer zijn het er niet…)
zouden dat best eens kunnen doen!
Ik verbaas me niet
gauw meer, maar
toen ik van
deze dappere strijd
tegen de vlinderterreur
hoorde, ging ik
werkelijk horizontaal.
Nadat ik de strijd tegen de zwaartekracht
overwonnen had en weer rechtop zat,
probeerde ik me een beeld te vormen van de
arme oudjes die lijden onder de vlinderterreur.
Daarom mijn radicale voorstel: sla
alles kaal! Ik verdenk de drie vlinders die ik
bij mij in de tuin gezien heb, er trouwens van
ook onze tuin helemaal kaal te vreten. Ze
worden dan moddervet en vallen vanzelf uit
de lucht, maar die vuile veelvraten zijn net
zelfmoordterroristen; dan liever de lucht uit!
door Ger van Lankvelt
5
Het wordt tijd dat de regering een antivlinderterreurcommisie
in het leven roept om
alle vlinders tot de laatste pop uit te roeien.
Pas dan zal Nederland vlindervrij zijn en kan
het Volk herademen. Ik stel voor álle
insecten uit te roeien, want wie heeft er
nooit last van vliegen, wespen of van muggenbeten?
En nu we het er toch over hebben:
duiven, reigers en lijsters schijten ook alles
onder, dus afschieten die handel. En egels
steken, dus vergassen die hap!
Als je alle bomen kapt, heb je in de herfst
geen last meer van die vallende rotbladeren.
Op de plek van al die bomen, van parken en
bossen kan je parkeerplekken maken, liever
vandaag dan morgen! Dood aan de vlinders,
de insecten en de kleine dieren, de bomen en
de struiken! Asfalt, Beton, Orde, Netheid,
Reinheid- dat is het doel waarnaar wij streven!
De 18 miljard die de regering wil bezuinigen,
kan aan deze strijd voor een herrijzend
Nederland worden besteed! Maar het is dan
wel de vraag of u en ik in zo’n smerig land
zonder natuur zou willen wonen en werken!
Ikzelf denk van niet! “Dus vlinders alle landen
verenig u”.
Vooraankondiging 75 jaar CPH
In september bestaat het Centrum voor Psychisch Herstel 75 jaar. Ter gelegenheid hiervan zal
er een boekje verschijnen over deze 75 jaar. Het zal een boekje worden over de historie van
het Centra voor Psychisch Herstel aangevuld met interviews van (oud) cliënten en foto’s van
de ontwikkeling van het Centrum voor Psychisch Herstel. Ook gesprekken met de zusters van
het derde ordehuis zullen opgenomen worden. Het is pas in het beginstadium maar middels de
Horizon houd ik u op de hoogte.
Fred Fassaert

SLUITING EXPOSITIE IN
Het was voor ons alle drie een hele
spannende ervaring om hier in de hal van het
flatgebouw van Coudewater, voor de eerste
keer in ons leven, te exposeren.
Tonny Sonneveld en ik, Agnes Blok, met
schilderijen en Jan van Haperen met beelden.
En alle drie vanuit een zelfde drang naar
creativiteit en ter uiting van onze emoties.
Soms zijn woorden te kort of overbodig en
dan is het prettig er een beeld van weer te
geven. We hebben met liefde aan onze kunst
gewerkt.
Als wij tussentijds in de hal van Coudewater
aanwezig waren, dan kwamen wij verschillende
bezoekers tegen, die hun mening gaven
over onze kunstwerken. Menigeen legde dit
vast in onze gastenboeken. Vaak hartverwarmend.
Een ieder heeft dan ook zijn eigen
beleving en invulling en reageert op onze
vorm van kunst, vanuit zijn of haar unieke
verleden en ervaringen.
Het doet mij denken aan een verhaal van
Han, een vrouw die als tekendocente verschillende
exposities heeft georganiseerd. Op één
van deze exposities had zij het naamplaatje
van een naakt met kermis verwisseld en
andersom. Op afstand heeft zij het commentaar
gevolgd in de wandelgangen. Dat was
boeiend. Kermis kan met naakt vergeleken
worden en naakt met kermis.
Conclusie: Een ieder heeft zijn eigen invulling
van kunst. Maar wat bedoelen wij als kunstenaars
met onze werken…..
Wij hebben ieder van ons een poging gedaan
iets te vertellen. Iets te vertellen van wat ons
psychisch bezighoud. Wij hebben ons naakt
door Agnes Blok
6
gegeven in de kermis van de GGZ, maar wij
houden beiden gescheiden. Dat, wat wij u
hier hebben getoond, was een deel van ons:
cliënten van de GGZ.
Cliënten met mogelijkheden.
Het verhaal van Tonny , is het gevecht dat zij
voert met haar depressies. Haar kundig en
een haast fotografisch weergeven van de natuur,
zoals de vele dieren,
die zij op het doek
vastlegt. Het telkens
overwinnen van haar
angsten om iets op het
doek neer te zetten.
De resultaten mogen er
zijn.
De beelden van Jan vertellen
van zijn zoektocht en het
vinden van een oneindige
liefde. Eternity. Een begin
maken in een brok steen en
dan uiteindelijk ergens naar
een ultieme vorm toewerken.
Steeds opnieuw iets nieuws
ontdekken tijdens het vormproces,
met als eindresultaat
deze prachtige beelden.
En ik, Agnes, heb, wat men psychose noemt,
verwoord. Mijn liefde, angsten, respect en
mijn onmacht van wat er aan psychische benaderingen,
op het moment van het afbouwen
van jarenlange medicatie, in mij omgingen.
Mijn kleurweergave van de afbeeldingen in

HAL COUDEWATER
mijn schilderijen
geven als geheel mijn
stemmingen aan en
dit in een tijdsbestek
van één jaar.
Uiteindelijk hebben wij alle drie onze vormen
van emoties, in deze expositie samengebracht.
Wij voelden en beleefden deze
uitdaging als bijzonder waardevol, met als
resultaat enkele opdrachten.
Wij hopen met onze kleurrijke schilderijen én
de beelden, velen in de psychiatrie te hebben
kunnen inspireren en het vertrouwen te
hebben kunnen overdragen, dat er altijd
mogelijkheden zijn, om bovenuit onze angsten
te geraken. En alles heeft voor ieder
mens zijn eigen tijd.
Wij werken nog steeds aan ons zelf en onze
creativiteit kent daarom nog steeds geen
grenzen. Wij gaan verder in steeds opnieuw
te ontdekken uitdagingen. Wij hebben een
deel van onze emoties, hier in deze hal
geëxposeerd, en met liefde aan u getoond.
Dat is waar uiteindelijk heel het leven om
draait. Liefde. Jouw en mijn illusie.
Maar wij hebben niet zonder hulp hier in deze
mooie hal van Coudewater kunnen exposeren
en onze dank gaat uit, in de eerste plaats,
naar onze contactpersoon Margie Dieterman
van bureau communicatie, die ondanks de
hectische periode rond de feestdagen, én als
er voor haar persoonlijke tegenslagen waren,
ons toch steeds weer op een professionele
7
wijze terzijde heeft gestaan.
Onze dank gaat uit naar de leden van de Raad
van Bestuur, waardoor de ruimte in deze hal,
met hun toestemming heeft kunnen ontstaan.
De kunstcommissie Hal en dan met name José
ter Louw van de receptie, die samen met haar
medewerkers aan de receptie alles in de gaten
heeft gehouden. Familie, vrienden,
collega’s, medewerkers en bezoekers. Zonder
hen kon deze expositie niet plaatsvinden.
Dank u wel voor uw belangstelling.
Tekst en foto’s: Agnes Blok.
Archeologie
door Ger van Lankvelt
De Russen graven een gat van 200 meter
diep en komen een koperen draad tegen.
Ze komen tot de conclusie dat Rusland 200
jaar geleden al telefoon gehad moeten
hebben. De Amerikanen laten het er niet
bij zitten en graven een gat van 300 meter
diep en vinden een glasvezelkabel.
Conclusie: Amerika had 300 jaar geleden al
internet. De Belgen graven een gat van 400
meter diep en vinden; NIETS.
Ze komen tot de conclusie dat België 400
jaar geleden al
mobiele telefoons
gehad moeten
hebben.

KWAKZALVERIJ
Artsen beroepen zich graag op Hippocrates
(ca. 460-ca.370 v. Chr.). Ze denken zelfs dat
ze nog steeds zijn beroepseed zweren. In elk
geval betekende Hippocrates de doorbraak
van de wetenschap in de geneeskunde.
Ziektes waren volgens hem echt geen straf
van de goden. Ook epilepsie had een natuurlijke
oorzaak, ook al leken lijders in
goddelijke extase te verkeren als ze een
aanval hadden. Daarom heette deze
aandoening ‘de heilige ziekte’. Niets van aan
zegt Hippocrates: ‘Met de zogenaamde heilige
ziekte zit het zo; in niets schijnt ze
goddelijker of heiliger te zijn dan andere
ziektes, maar haar oorzaak is van dezelfde
aard als van andere ziektegevallen.’En dan
geeft de antieke medicus een natuurlijke
verklaring. Slijm (flegma) zou zich in de
hersens van een lijder opgehoopt hebben en
via de neus een uitweg zoeken (snotneus).
Onzin natuurlijk, maar wel redelijke nonsens.
Hippocrates veegt vervolgens de vloer aan
met de kwakzalvers die de ziekte voor heilig
verklaren. Deze bedriegers schreven allerlei
leefregels voor. Patiënten mochten geen
geitenvlees eten, geen zwarte kleren dragen
en niet de ene voet op de andere zetten of de
ene hand op de andere leggen, of je
geslachtsdeel met je hand aanraken, want die
handelingen werkten beklemmend en
veroorzaakten aanvallen.
Medici die nu wetenschappelijk onderzoek
doen naar deze ‘beklemmingstheorie’ zouden
voor niet goed snik worden verklaard. Maar
wat te denken van wetenschappers aan het
Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam die
onderzoek doen naar het opwarmen van de
door Ger van Lankvelt
8
grote teen? Volgens Oud-Chinese methode
zouden zo stuitbevallingen worden
voorkomen. In die teen zou namelijk een
acupunctuurpunt zitten.
Zelfs zonder doktersklompen voelt iedereen
met gezond verstand aan dat acupunctuur
mumbo jumbo is:… veertien levensbanen in
het lichaam…ziekte als een verstoring van het
evenwicht tussen yin(vrouwelijk) en yang
(mannelijk…prikken met naaldjes om de verstoorde
balans te herstellen. Hoe kom je er
op!
‘Maar het werkt toch’, is de bekende
tegenwerping van de bedrijvers van
‘complementaire (aanvullende)
geneeskunde’. Met dat eufemisme voor
kwakzalverij verdedigen zich ook de medici
van het Erasmus EMC’ers. Tja miljoenen zijn
ervan overtuigd dat bidden ook heelt. Door
dubbelblind onderzoek is inmiddels
vastgesteld dat deze ‘therapie ook ’niet
werkt. Maar zij berust tenminste op een
theorie: de Allerhoogste zou zich door bidden
laten vermurwen. Nee dus.
Acupunctuur heeft zelfs die theoretische basis
niet. Dat geven die Rotterdamse medici ook
wel toe: ‘het is niet noodzakelijk om het
veronderstelde werkingsmechanisme voor
waar te accepteren, OF ZELFS MAAR KENNEN,
om toch zinvol onderzoek te kunnen doen.
“Zulk onderzoek is dus grabbelen in een
‘black box’: we weten niet wat we
onderzoeken en toch onderzoeken we het.
(Vervolg op pagina 9)

Frits van Dam, secretaris van de Vereniging
tegen Kwakzalverij, heeft dat medische
bedrog in een artikel in NRC Handelsblad aan
de kaak gesteld. Natuurlijk valt het hele
‘alternatieve’ circuit woedend over hem
heen. Maar Hippocrates heeft het al zo vaak
en raak gezegd: ‘een arts is de vakman die de
oorzaken van ziektes moet opsporen en op
grond van de oorzaak een behandeling moet
uitdenken.’
Het is treurig dat Anno 2011 een Vereniging
tegen Kwakzalverij medici moeten herinneren
aan die Hippocratische beroepsplicht.
De godswaan is wel het voornaamste
hersenspinsel dat Atheïstisch-Humanistische
Vereniging, ‘De Vrije Gedachte’ (sinds 1856)
bestrijdt. Maar zij zet zich ook in voor
rationeel wetenschappelijk denken en doen
op alle levensterreinen. Daarom moeten zij
niets hebben van de alternatieve kwakzalvers
en medicijnmannen. De Vrijdenkers gaan uit
van allerlei
vormen van
pseudowetenschap.
In het bijzonder
op het gebied van
het helen en
genezen.
9
IN MEMORIAM
HAN HUTTEN
23-1-1934 / 7-2-2011
Vanmorgen ontving ik het bericht, dat Han
in alle rust is overgegaan.
Vandaag, maandag 7 februari 2011, zou ze
naar de Oase gaan, de begeleiding in haar
laatste levensfase.
Gisteren hebben wij afscheid van elkaar
genomen in het ziekenhuis.
Haar laatste tekening was voor de cover van
de Horizon van december/januari 2011.
Je had een eigen wijs, een eigen manier van
leven. Voor mij was je heel bijzonder in die
30 jaar, dat ik jou kende. Trots op je
kinderen, kleinkinderen en je familie.
Dank je wel voor alles wat wij samen
hebben gedeeld. Jouw gastvrijheid,
vrijgevigheid en altijd die wijze raad. Je
was en bleef die lerares van toen. Zo was jij
ook voor anderen op jouw pad. Vele tekeningen
en schilderijen zijn door jouw hand
gemaakt en menigeen heeft jouw portretjes
aan de muur. Een blijvende herinnering achterlatend
voor velen in jouw bijzondere leven.
Lieve groet en een Liefdevolle reis in Vrede.
Agnes Blok

Nieuws van de Cliëntenraad
HKZ en verbeterplannen
GGZ oost Brabant is opnieuw gecertificeerd,
maar wel onder voorwaarde. Voorwaarde is
dat aandacht besteed wordt aan verbeterplannen
voor wat betreft zorg en afstemming
van zorg met cliënten. De Cliëntenraad heeft
met de Raad van Bestuur afgesproken om dit
proces op niveau van zorggroepen te volgen.
Kern hierbij is dat vanuit het cliëntperspectief
maatwerk geleverd zal worden in afstemming
met de cliënt.
Samenwerking
Inmiddels 2 jaar geleden zijn de eerste stappen
gezet tussen GGZ Oost Brabant en de Reinier
van Arkel-groep om te onderzoeken of er
samenwerking, dan wel een fusie tussen beide
organisaties mogelijk en/of gewenst zou
zijn. In de afgelopen 2 jaar is herover vaak
gesproken zowel intern in de organisatie als
ook met onze collega medezeggenschap van
de Reinier van Arkel-groep. Voor ons is steeds
het uitgangspunt geweest dat de kwaliteit en
continuïteit van de zorg minimaal hetzelfde
dan wel beter zou moeten worden.
Tegelijkertijd heeft de NMA (Nederlandse Mededingingsautoriteit)
dit traject ook met argusogen
gevolgd. Inmiddels is duidelijk dat de
NMA geen positief advies zou gaan geven over
de ingezette ontwikkelingen. Er zou voor clienten
te weinig keuzevrijheid overblijven.
Inmiddels hebben beide organisaties hun
plannen teruggetrokken en is een eind gekomen
aan dit traject. Onverlet blijft echter
dat op verschillende terreinen de organisatie
versterking dan wel samenwerking zal blijven
10
zoeken om nog betere zorg aan te kunnen
bieden aan cliënten. Ook deze nieuwe ontwikkelingen
zullen we als Cliëntenraad nauwlettend
blijven volgen.
Zorgpaden
De cliëntenraad heeft het traject van het beschrijven
van zorgpaden besproken met de
Raad van Bestuur en de directeur portefeuillehouder.
Afgesproken is dat in dit traject
ervaringsdeskundigen betrokken worden om
het cliëntperspectief mee in de gaten te houden
en inbreng te doen vanuit dit perspectief.
In de zorgpaden zal worden omschreven welke
hulpverlening geboden wordt bij de verschillende
ziektebeelden.
Enerzijds is dit een technisch gebeuren, maar
tegelijkertijd geeft dit ook inzicht voor cliënten
wat men tijdens de behandeling kan en
mag verwachten.
Gebruik cliëntgegevens voor
wetenschappelijk onderzoek
De cliëntenraad heeft positief geadviseerd op
de adviesaanvraag over dit onderwerp. De
afspraak hierbij is dat cliëntgegevens altijd
geanonimiseerd worden voordat ze gebruikt
worden. Ook is afgesproken dat cliënten die
niet willen dat hun gegevens gebruikt worden
bij een onderzoek, dit kenbaar kunnen maken
zodat deze gegevens dan ook niet gebruikt
zullen worden. Nadrukkelijk merken we hierbij
op dat als gesproken wordt over het gebruik
van gegevens het nooit over persoonlijke
gegevens gaat zoals naam – adres – woonplaats
en dergelijke. Het gaat om gegevens

die bij behandeling of ziektebeeld horen.
Medicatie veiligheid
Aangezien binnen de psychiatrie veel medicijnen
gebruikt worden is er altijd een verhoogde
kans op fouten bij gebruik, voorschrijven,
uitgeven, etc.
Natuurlijk kun je het niet helemaal voorkomen
dat er iets mis kan gaan, want waar
mensen werken kunnen ook missers gemaakt
worden. Zowel door de hulpverlener, maar
ook door de cliënt. Belangrijk is om door goede
afspraken te maken met elkaar de kans op
fouten zo klein mogelijk te houden. Hierdoor
wordt actief beleid gemaakt door GGZ. Als
Cliëntenraad volgen wij dit geheel op de voet
en geven daar vanuit cliëntperspectief onze
aanvullingen aan. Belangrijk hierbij is voor
ons als Cliëntenraad dat we ook leren van onze
fouten en daar actie op ondernemen.
Sexualiteit
Eigenlijk een heel gewoon onderwerp en toch
tegelijkertijd toch ook weer zo heel bijzonder.
Iedereen heeft hier mee van doen en het
lijkt alsof we met elkaar in Nederland hierover
heel open kunnen spreken en toch blijkt
het tegendeel vaak.
De Cliëntenraad heeft het onderwerp op de
agenda gezet omdat door ziekte of door gebruik
van medicatie, etc. het beleven van
sexualteit of het hebben van gevoelens soms
ernstig verstoord kan zijn of worden. Hierover
zou je als patiënt en als behandelaar open
met elkaar moeten kunnen spreken om de
problemen die hieruit voortkomen te kunnen
behandelen. Maar op het onderwerp ligt vaak
een taboe wat het zowel voor patiënt als behandelaar
moeilijk maakt om het te bespreken.
Als Cliëntenraad zoeken we samen met
Raad van Bestuur naar wegen om dit onderwerp
open bespreekbaar te krijgen.
Pasen 2001
door Fred Fassaert
Een paasverhaal van 2001.
Het was 8 weken naar het overlijden van
mijn eeneiige tweelingbroer, iets wat me
heel erg had aangegrepen. Hij was na een
zeer ernstige ziekte bij me thuis overleden
wat zeer heftig was geweest. Je bent dan
ook de helft van jezelf kwijt.
Nu even terug na die 8 weken.
Het was net Pasen geweest en ik ging voor
controle naar mijn huisarts. Ze vroeg me hoe
ik de paasdagen had beleefd. Ik vertelde
haar dat ik de paasdagen als een ramp had
beleefd en heel boos was geweest en ook
onredelijk. Ik was heel boos geweest op de
“man” hierboven. Ik verweet hem: “zelf sta
je op, maar een ander zoals mijn broer laat
je liggen, dat is niet eerlijk”. Mijn huisarts
ging er gelukkig heel goed op in. Ze hield me
voor dat ze mijn reactie heel goed begreep
maar dat ik als gelovige ook moest beseffen
dat Pasen, hoe moeilijk het ook is, een tijd
van een nieuw begin is, en dat ik daar op
den duur kracht uit zal kunnen halen. Al met
al toen toch een heel fijn gesprek met haar
gehad en toch met een ander gevoel, een
verlaat paasgevoel naar huis gegaan.
Gebed verhoord
door Fred Fassaert
Een boerke uit Brabant ging op zijn fiets
naar Kevelaer (een bedevaartplaats van Maria).
Het was zo’n 60 km maar ja een bedevaart
is een bedevaart. Er stond een enorme
wind en doodmoe kwam hij aan. In Kevelaer
aangekomen vroeg hij Maria: “Als u wilt laten
zien dat u echt wonderen kunt doen laat
de wind dan keren”.
Maria luisterde hoofdschuddend naar de
wens van het boerke en liet de wind toch
maar keren en toe de boer terugkeerde
merkte hij dat zijn gebed verhoord was.
Maar of hij er echt blij mee was ??

Paassalade
Voorgerecht voor 6 personen
Ingrediënten:
100 g veldsla - 50 g rucola - klein kropje
radicchio (rode sla)- 6 eieren - 2 tomaten -
2 eetl. Mayonaise – paprikapoeder –
Voor de vinaigrette:3 sjalotten - 3 eetl. Olijfolie
- 1 eetl. Notenolie -1,5 eetl. balsamicoazijn
- zout en versgemalen peper
Bereidingstijd:
ca.25 minuten
Bereiden:
Maak de veldsla en de rucola schoon, was ze
en sla ze droog. Snijd de schoongemaakte
radicchio in smalle reepjes en meng ze door
de veldsla en de rucola. Kook de eieren in
circa 7 minuten bijna hard, laat ze onder de
koude kraan schrikken en pel ze. Snijd de
tomaten elk in 6 plakken. Snipper de sjalotten
voor de vinaigrette. Verhit de olijfolie in
een steelpannetje en laat de sjalotten op laag
vuur glazig fruiten. Roer er de notenolie, de
balsamicoazijn en wat zout en peper door en
laat de sjalottenvinaigrette afkoelen. Verdeel
de sla over de borden en verdeel er de vinaigrette
over. Leg op ieder bord 2 plakken tomaat,
schep daarop een lepeltje mayonaise
en zet op iedere plak een half ei. Bestrooi de
eieren en de rand van het bord met wat paprikapoeder.
Geef er knapperig brood bij.
KOKEN MET INE
12
Pasta met artisjokharten
Tussengerecht voor 6 personen
Ingrediënten:
1 blik artisjokkenharten (circa 400 g)- 150 g
gekookte ham - 1 teentje knoflook - 1 grote
rode spaanse pepe r- 250 g groene tagliatelle
- 3 eetl. Olijfolie - 0.25 l koksroom - scheutje
citroensap - zout en versgemalen peper -
4 eetl. fijngehakte gemengde groene kruiden,
vers of uit de diepvries - 6 eetl. versgeraspte
Parmezaanse kaas
Bereidingstijd:
ca.20 minuten
Voorbereiden:
Snijd de uitgelekte artisjokharten in vieren.
Rol de plakken gekookte ham op en snijd ze
in smalle reepjes. Snipper de knoflook en
snijd het pepertje zonder de zaadlijsten en
de zaadjes fijn.
Bereiden:
Kook de tagliatelle in ruim water met wat
zout volgens de aanwijzingen op de verpakking
beetgaar, giet af en laat uitlekken.
Verhit intussen de olijfolie in een pan en laat
de knoflook en het pepertje kort fruiten. Laat
de artisjokharten en de ham kort meefruiten.
Blus af met de room en breng de saus op
smaak met wat citroensap, zout en peper.
Schep de groene kruiden door de saus.
Verdeel de tagliatelle over de borden en verdeel
er de artisjokkensaus over. Bestrooi met
de parmezaanse kaas

Gepocheerde zalm met
bearnaisesaus
Hoofdgerecht voor 6 personen
Ingrediënten:
1 ui- 2 laurierblaadjes - 6 peperkorrels –
1,5 dl witte wijn – zout - 6 stukken- gefileerde
zalm van circa 120 g per stuk
Voor de Saus: 4 takjes dragon (of 1 eetl.
dragon uit de diepvries)- 3 eetl. blanke azijn –
1,5 dl witte wijn - 4 eierdooiers - 200 g boter
- zout en versgemalen peper -
1 eetl. fijngehakte dragon (vers of uit de
diepvries)
Bereidingstijd:
ca.40 minuten
Voorbereiden:
Maak een 'court
bouillon' door circa
3/4 liter water aan de kook te brengen
met de grof gesnipperde ui, de laurierblaadjes,
de geplette peperkorrels, de wijn
en wat zout. Draai het vuur laag en laat circa
10 minuten trekken. Giet door een zeef en
doe het vocht in een platte pan waarin de
stukken vis gepocheerd worden. Hak de
sjalotjes en de takjes dragon voor de saus
grof en doe ze met de azijn en de wijn in een
steelpan. Breng langzaam aan de kook en laat
zachtjes inkoken tot er nog circa 2 eetlepels
vocht over zijn.
Bereiden:
Breng de 'court bouillon' aan de kook. Leg de
stukken zalm in de pan en laat tegen de kook
circa 8 minuten pocheren (de juiste tijd is
afhankelijk van de dikte van de zalm). Klop
intussen voor de saus de eierdooiers los in een
kom. Giet er door een zeefje het ingekookte
vocht bij (druk goed uit). Zet de kom op een
pan met een laagje kokend water en klop in
een dun straaltje de gesmolten boter door de
dooiers. Blijf kloppen tot het een gebonden
saus is. De saus mag niet te heet worden,
13
want dan gaat hij schiften. Mocht dat dreigen,
neem de kom dan meteen van de pan en
klop een scheutje koud water door de saus.
Breng de saus op smaak met zout en peper en
klop er kort voor het serveren de fijngehakte
dragon door. Laat de vis uit de pan op
keukenpapier uitlekken, schep op de voorverwarmde
borden, schep er de saus bij en
serveer bijvoorbeeld met gekookte krieltjes
en worteltjes en peultjes of broccoli als
groenten.
Mousse van witte chocolade
Nagerecht voor 6 personen
Ingrediënten:
200 g witte chocolade -2 borrelglaasjes rum -
100 g pure chocolade - 10 bitterkoekjes – 0,25
l slagroom - 75 g suiker - 250 g mascarpone -
cacaopoeder om te bestrooien
Bereidingstijd:
ca.25 minuten
Voorbereiden:
Smelt de witte chocolade in de helft van de
rum au bain marie of zet de kom circa 2
minuten op 400 Watt in de magnetron. Hak de
pure chocolade fijn (leg het tablet eerst een
half uurtje in de diepvries). Snijd of knip de
bitterkoekjes in stukjes.
Bereiden:
Klop de slagroom met de suiker bijna stijf.
Klop de mascarpone door de gesmolten
chocolade. Klop het mascarponemengsel door
de slagroom. Spatel er de fijngehakte pure
chocolade door. Verdeel de in stukjes
geknipte bitterkoekjes over glazen coupes of
wijnglazen. Bedruppel ze met de resterende
rum. Schep er de mousse over en zet afgedekt
in de koelkast.
Bestrooi voor het serveren met cacaopoeder.

DE RVB INFORMEERT
Fusietraject RvA groep en GGZ Oost Brabant
De Raden van Bestuur van de Reinier van
Arkel groep en GGZ Oost Brabant hebben eind
februari besloten om de vergunningsaanvraag
bij de Nederlandse Mededingingsautoriteit
(NMa) voor de fusie in te trekken.
Dat doen ze nadat ze kennis hebben genomen
van het feit dat de NMa het niet aanvaardbaar
vindt dat door de fusie een zorgaanbieder
ontstaat met een te groot marktaandeel. De
Raden van Bestuur betreuren het besluit ten
zeerste omdat ze hierdoor een van de
belangrijkste doelstellingen van de samenwerking
niet kan realiseren: kwalitatief hoogwaardige
Kinder en Jeugd GGZ, die stevig is
verankerd in de regio.
FACT-teams in de regio een feit!
Eind 2010 is de pilot FACT (Functie Assertive
Community Treatment) in de regio Oss
geëvalueerd. Inmiddels zijn er ook op andere
locaties FACT-teams gestart met deze
cliëntgerichte organisatievorm in de buurt.
Behalve op de twee locaties in Oss zijn
enthousiaste medewerkers van zowel de
Kortdurende GGZ als Langdurende GGZ aan
de slag gegaan binnen de FACT-teams in
Boxmeer, Helmond en Veghel.
Vanaf 1 april a.s. is FACT ook daar een feit.
Zie de website voor meer informatie
www.ggzoostbrabant.nl/FACT
Begraafplaats Coudewater in het nieuws
Zowel het Brabants Dagblad als Omroep
Brabant hebben eind februari aandacht
besteed aan de begraafplaats op Coudewater.
De nieuwsredacties verbaasden zich over de
staat van deze historisch belangrijke plaats.
Navraag bij de afdeling communicatie leerde
hem dat een projectgroep o.l.v. voorzitter
Henk van de Goor, geestelijk verzorger
binnen GGZ Oost Brabant actief bezig is met
het weer 'leef en beleefbaar' maken ervan.
Het streven is om hiermee voor het eind van
het jaar een goed begin te maken.
Brand op Huize Padua
Op zondagavond 6 maart 2011 heeft kort een
binnenbrand gewoed in woonvoorziening
Princepeel van GGZ Oost Brabant op de
ocatie Huize Padua in Boekel.
De Brandweer had de brand snel onder
controle. Alle bewoners zijn dankzij adequaat
handelen van onze eigen Bedrijfshulpverlening
en medewerkers van GGZ Oost
Brabant zeer snel geëvacueerd en in
veiligheid gebracht. Iedereen is gelukkig
ongedeerd gebleven.
Inmiddels zijn dertien van de achttien
bewoners teruggekeerd naar hun woning.
Alle woonvoorzieningen van Huize Padua op
de website
Vanaf nu kunt u vrijwel alle woonvoorzieningen
van GGZ Oost Brabant bekijken op
onze website. Deze ‘woonwebsite’ is te vinden
op www.ggzoostbrabant.nl/wonen-en-
dagbesteding/wonen. Vrijwel alle woningen
zijn er vindbaar met een fotografische
rondleiding. Neem dus een kijkje achter de
schermen!
GGZ Oost Brabant heeft ruim honderd
verschillende woonvoorzieningen in de regio
waar cliënten wonen. Al deze woonvoorzieningen
zijn in het afgelopen half jaar
beschreven en gefotografeerd. Onze cliënten,
teamleiders, woonbegeleiders en nog meer
medewerkers hebben zich ingezet om deze
informatie te verzamelen.
De informatie is voor iedereen toegankelijk,
dus ook voor (potentiële) cliënten, medewerkers
en verwijzers.

OP DE FIETS
door Ger van Lankvelt
Velen vinden Nederland, vanwege de
platheid, een ideaal fietsland, maar
Thomas Stevens zei toen hij op zijn
wereldreis door Groot-Brittannië kwam,
dat Engeland een paradijs voor fietsers
was.
De wielrijders die behendig de gaten in het
wegdek ontweken zullen het niet altijd
met hem eens geweest zijn, maar in 1914
waren de wegen een stuk verbeterd.
Vlak voor de oorlog maakte Raleigh 50.000
fietsen per jaar; de fiets was nu ook voor
de lagere klassen bereikbaar. Een Raleigh
advertentie uit 1913 luidde als volgt:
‘Verlangt u er soms niet naar alles eens de
rug toe te keren? De straten en de huizenrijen…
Slechts een paar mijl verder is een
ander land, waar tussen de blauwe klokjes
een witte weg loopt. Omzoomd door
heggen van waaruit wit-met-roze wilde
rozen u verlegen welkom heten…
Verborgen tussen de bomen is daar opeens
de toren van een dorpskerk en erachter
het charmante
huisje met een
strooien dak waar u
heerlijk verse eieren
met ham krijgt
opgediend aan een
tafel van landelijke
smetteloosheid,
want alles is zo
schoon daar buiten.
Blozende gezondheid
en een
helder hoofd is wat Raleigh u geeft…’
15
GEDICHT
door Johan Hijzelaar
Dichter des GGZ’s
Iedereen mag weten
dat mijn liefde
een weid open ruimte is
die door jou wordt opgevuld
in het verdronken land
van mijn hart
Stof tot nadenken
door Ger van Lankvelt
Onze gemiddelde herseninhoud is de afgelopen
20.000 jaar 10 procent kleiner geworden,
zo blijkt uit vergelijking van archeologische
vondsten. Over de vraag of we daarmee
ook dommer zijn geworden, verschillen wetenschappers
van mening. Zo zijn er mensen
met een ontzettend groot hoofd met een
Bros chocolade inhoud, met veel lucht tussen
de hersenmassa.

HOE VIERT BRABANT CARNAVAL
Als u dit artikel leest dan is carnaval alweer
achter de rug en zitten wij volop in de
vastentijd, maar dat kan de pret niet
drukken, vandaar mijn artikel over het carnaval
en een beetje over zijn geschiedenis van
dit zotte feest dat jaarlijks vele hoofden doet
overstromen van de drank en gein.
Nog even en dan worden de Brabantse
gemeenten weer overgenomen door prins
carnaval en zijn gevolg. Ieder dorp, elke stad
heeft zijn eigen gebruiken en tradities voor
dit jaarlijks festijn. Wij kijken hoe de grote
steden van Brabant carnaval vieren. En waar
komen al die tradities toch vandaan?
Oeteldonk (s’-Hertogenbosch)
‘Den Bosch is de bakermat van het bourgondische
carnaval. In 1882
werd de oudste carnavalsclub
van Brabant, de
Oeteldonksche carnaval
gesticht’, althans dit wordt
vermeld in het Oeteldonks
Geminte Muzejum
(carnavalsmuseum van den Bosch). Al in de
vroegste tijden werden er rituele feesten
gegeven om het lengen van de dagen en de
vruchtbaarheid van de natuur te stimuleren.
Pas in de twaalfde eeuw is wat wij nu carnaval
kennen, gekoppeld aan de kerkelijke
kalender. Dat gebeurde onder invloed van de
rooms- katholieke kerk. Pasen is bepalend
voor de datum van de eerste carnavalsdag,
die veertig dagen (de zondagen niet
meegerekend) voor eerste paasdag valt.
De huidige Bossche carnavalstraditie ontstond
eind negentiende eeuw, toen de bisschop de
feestelijkheden wegens toenemende
misstanden wilde verbieden. De zedelijkheid,
door Ger van Lankvelt
16
bras en seksuele uitspattingen speelden hier
een grote rol bij met het nuttigen van veel
alcohol. Er werd een alternatief verzonnen:
de stad zou voor drie dagen worden
omgedoopt tot het dorp Oeteldonk. Iedere
inwoner van de stad werd boer of ‘durke”, en
aan het hoofd van de gemeente zou een
“burgervaojer’
komen te staan, compleet met wethouder,
gemeenteraad (raad van elf) en de veldwachter.
Het jaar na de oprichting voegde
men een nieuw element toe: het bezoek van
de carnavalsprins Amadeiro Ricosto Di
Carnavallo. Een grote optocht met praalwagens
begeleidde de prins bij zijn intocht
met een optocht met praalwagens.
In essentie is dit gebruik niet veranderd en
gedeeltelijk overgenomen in vele andere
Brabantse plaatsen. Maar in den Bosch liep
wel elk jaar tijdens de optocht op maandagmiddag
een ludiek figuur mee,
namelijk “Janus Kiepoog”. Deze
ludieke persoon liep voorop in de
stoet met zijn vreselijke
misvormde gelaat, en was zo de
nar van de carnavalsoptocht in
Oeteldonk. Hij bracht vele
mensen aan het lachen met zijn grimassen en
potsen.
Kruikenstad (Tilburg)
Kruikenstad behoort volgens carnavalsexperts
tot de nieuwe carnavalssteden. De meeste
verenigingen dateren van na de Tweede
Wereldoorlog en de carnavalsstichting Tilburg
is opgericht in 1965. Kenmerkend voor het
Tilburgse carnaval zijn de kleuren oranje en
groen. Die kleuren horen bij het wapen van
Kruikenstad en zijn alom vertegenwoordigd

tijdens de feestelijkheden. Een ander typisch
Tilburgs gebruik is het huwelijk van het
‘kruikenpaar’, dat wordt gesloten tussen
twee afgevaardigden van verschillende
carnavalsverenigingen. Dit tijdelijk echtpaar
zamelt tijdens carnaval geld in voor een
zelfgekozen goed doel voor eigen gebruik!
Dit jaar wordt het paar gevormd door Kaatje
van Steun tot Zolen en Sebastiaan van Bier tot
Meters. Maar verder is er werkelijk in Tilburg
niets te beleven en moet men daar niet zijn
met carnaval.
Lampegat (Eindhoven)
Ook Eindhoven heeft een vrij jonge carnavalstraditie.
Na een bonte optocht (zaterdagmiddag)
door de stad gaan de feestelijkheden
officieel van start als prins carnaval het
‘Leste lempke’ aansteekt en ze eindigen vier
dagen later om klokslag twaalf bij doven van
het ‘lempke’. Maar verder moet men ook niet
in Eindhoven zijn om carnaval te vieren. In
menig dorp in de omgeving van Eindhoven is
het beter carnaval vieren met goedaardige lol
en dweilen met de boerenkiel aan.
Krabbegat (Bergen op Zoom)
Ook hier werd al in de Middeleeuwen volop
‘vastenavond’ gevierd’, en ook hier kwam het
feest in de negentiende eeuw tot volle bloei.
Het huidige typische spel, dat enigszins lijkt
op dat van den Bosch, werd al voor de tweede
Wereldoorlog bedacht maar officieel pas in
1946 ingevoerd. Sindsdien zijn de Prins, de
Nar, de Grootste Boer en, wat later de
veldwachter Steketee, de belangrijkste
personages. Bergen op Zoom kent een
fameuze grote optocht met wagens van
polyester. De mensen dragen er vitrage (!),
boerenkielen en allerlei bijzondere hoedjes
en lampenkappen vol beestjes en poppetjes.
Bijzonder is ook de aankleding van de Sint-
Gertrudistoren (de peperbus) als Krabbegatse
‘boer’. De toren speelt ook een rol bij het
unieke kindervastelavend spektakel op
17
carnavalsmaandag. Het ‘vallen van de kraai’
op dinsdagavond vormt een bijna komischdramatische
afsluiting van de festiviteiten.
Kielegat (Breda)
Breda is van oudsher een gezellige carnavalsstad
weten vele mensen te vertellen. ‘Tijdens
het vier dagen durende feest veranderd de
stad in een schertsgemeente, met
schertsfiguren aan het hoofd. Goedaardige
lol, dweilorkesten en boerenkielen zijn
kenmerkend voor het Brabantse carnaval. Ook
het zogenaamde Tonpraten, een vorm van
cabaret waarin de tonprater zijn omgeving
becommentarieert, en de Pronkzittingen, een
avond vol (muzikale) optredens, zijn in Breda
terug te vinden. De stad heeft een eigen
programmakrant, De Kontklopper, die de bewoners
op de hoogte stelt van de
festiviteiten. Zoals de feestelijke optocht De
Brakkensliert, met aansluitend het Brakken
Bal en het Gulden Bal voor het hele gezin.
Volgens zeggen doen de verenigingen er alles
aan om jong én oud bij het feest te betrekken
door speciale activiteiten te organiseren voor
alle leeftijdcategorieën. Het Bredase carnaval
eindigt met het in brand steken van Kiske &
Mieske, de reusachtige poppen van papiermaché.
Typisch Brabants
Verkleden van
de kerk Bergen
op Zoom
In Bergen op
Zoom
(Krabbegat)
wordt sinds
1975 tijdens de
vastelavend de
klokkentoren
van de Sint-
Gertrudiskerk
voorzien van
(Vervolg op pagina 18)

(Vervolg van pagina 17)
een gezicht en traditionele carnavalskleding
(waaronder een stuk vitrage).
Metworstrennen Boxmeer
Tijdens de metworstrennen strijden
vrijgezelle ruiters om de hoogste eer van
Boxmeer (Boksmer): de titel ‘Kunning van
de metworst’. Deze eeuwenoude paardenrace
wort elk jaar op carnavalsmaandag
gehouden in Vortum Mullem bij Boxmeer.
Zeulbendspektaokel Roosendaal
In Roosendaal (Tullenpetaonestad) doet
men aan ‘zeulen ’in plaats van
‘dweilen’ (het rondtrekken van de bands
van café naar café). De zaterdag voor de
officiële start van het carnaval is er het
Zeulbendspektaokel: een wedstrijd om
welke band het best kan zeulen.
18
MINISYMPOSIUM
HET LIJDEN ALS
LEIDRAAD
door Twan Aarts
Dit vond plaats vanwege het stoppen van
Frans van Hattum als geestelijk verzorger
en zijn 40 jarig jubileum bij GGZ Oost
Brabant.
Het thema was: Het lijden als leidraad. Dit
alles vond plaats in het stiltecentrum van
Huize Padua. Het was er redelijk druk.
Gerbert Scherphof opende met als thema
de plaats van de geestelijke verzorging
binnen de organisatie. Voor mij was het
redelijk taaie kost. Het volgende heb ik ervan
begrepen:
Het geloof is niet meer gebonden aan
instituties maar veel meer ongebonden.
Dit leidt tot een andere aanpak van de
geestelijke verzorging. Nu komen alle
facetten van het leven van een cliënt ter
sprake. Er is een dualiteit. De cliënt is
autonoom en tevens ook afhankelijk. Het
gaat hierbij om de Herstelvisie. De cliënt
neemt de regie van zijn leven zelf in handen.
Dit alles moet goed op elkaar afgestemd
worden.
Toen was mijn pijp leeg. Ik vond het wel
interessant.

K UNST
“How blue can you get ?”
door Lennart van den Elsen
19

HET VERSCHIL
Als je psychisch iets te verstouwen hebt, is
het vaak op je gezicht te lezen. Men vindt,
dat je een overspannen indruk maakt en
mijdt je zoveel mogelijk. ‘Ze is niet goed’,
wordt er bevonden. Als je meer vertelt, dan
dat het niet goed met je gaat, zit je fout. Er
is geen luisterend oor, want men vindt, dat je
verwart overkomt. Logisch, want er is zoveel
dat je niet hebt uitgesproken en hebt opgeslagen.
Het beste is dan ook, om tegen
bepaalde mensen te zeggen, dat het ‘goed’
met je gaat, ook al is op je gezicht te lezen
van niet.
Dat onprettige gevoel van ‘dat er iets met je
aan de hand is’, en dat ‘het niet goed met je
gaat’, houdt dan op. Het is niet verstandig,
om je niet te uiten, maar de hele maatschappij
is er nog niet op ingesteld, op psychisch
leed. ‘Daar kunnen moeilijkheden uit voort
komen’, en ‘dat kan allemaal fout gaan’.
Hoe vaak in mijn leven is het voorgekomen,
dat men mij om die redenen negeerde. Want
‘het kon allemaal fout gaan’. Er was in het
verleden, en misschien nu nog, geen
daadwerkelijke hulp bij de GGZ. Er was ook
geen plaats bij de huisarts.
Ik herinner mij een voorval, waarbij ik in elkaar
geslagen was door mijn toenmalige
vriend, en op het spreekuur was die dag geen
tijd voor een
gesprek. Ik had bloed gespuugd en ik mocht
even mijn verhaal doen, en publiek, aan de
balie van de praktijk. De toenmalige huisarts,
inmiddels al jaren overleden, schrok van mijn
verhaal en deed verder niets dan een stap
terug in de gang en stuurde mij weg. Terug
naar huis. Zoek het maar uit. Het was mijn
door Agnes Blok
20
leven en ik was niet capabel de krachten van
mijn toenmalige ‘vriend’ te weerstaan. Welk
normaal mens wel trouwens, zoals achteraf
bleek. Ook de nodige ‘psychoses’ moest ik in
die tijd doorstaan. Deze voor mij psychische
benaderingen, waren nou ook niet bepaald
tot daadwerkelijke steun. Maar een gek
helpen?? Uiteindelijk, na jaren, kreeg ik hulp
van een spiritueel ingestelde vrouw. Zij nam
mij onder haar hoede en ik wist mijn leven
weer redelijk op orde te krijgen. Nergens
anders, maar dan ook nergens anders, was
enige daadwerkelijke hulp te vinden. Nu nog,
vind ik mijn heil bij mensen die spiritueel gericht
zijn. Meer gericht op het vinden van een
Goddelijke Verlichting in jezelf.
Vandaag hoorde ik op de radio van een
Ayurveda arts, dat dit het uiteindelijke
zoeken is van de mens. Een Verlichting. Dus
terug naar de oudheid, naar de basis.
De regie over je leven in eigen hand houden is
ook al een heel oud gegeven. Steeds opnieuw
terugkeren naar de Goddelijke Kern in jezelf.
We zijn tenslotte allemaal een stukje van het
grote geheel. ‘Een stukje God’, zoals Oprah
Winfrey weet te zeggen. En dit is beslist niet
gek, want let maar eens op het oordelen,
veroordelen en beoordelen van mensen om je
heen. Wel eens op gelet? Hoeveel weten

eter hoe het moet en hoort, voor jou en
voor anderen en hebben totaal geen sjoege
van wat er zich werkelijk afspeelt??
De wijsheid zit in jezelf en soms heb je
anderen daarbij nodig. Voor mij zijn dit
mensen, dicht bij De Bron. Zij zijn voor mij
prettig gezelschap en ik voel me daar thuis.
Maar ook hier: niet bij iedereen.
Ik maak nu bewust mijn keuzes en
beslis-singen en maak deze vanuit mijn
ervaringen. Zo ook nu, met een heel andere
diagnose in mijn leven. Borstkanker. Gelukkig
ben ik na twee operaties ‘schoon’, al is er wel
standaard een vervolgtraject met chemo etc.
Wat een verschil met het hebben van psychisch
leed. Niet dat ik dit nu niet ondervind,
maar nu is er een ziekte werkelijk aan te
tonen. Fysiek. Niet meer onaantoonbaar en
‘geheimzinnig’, maar herkenbaar. En voor
velen ‘te vatten’. Men leeft mee en toont
oprechte belangstelling. Men bidt voor mij en
steekt kaarsjes aan met intenties. ‘Ik denk
aan je’, moet ik vaak horen. ‘Kan ik iets voor
je doen?’ Of: ‘laat maar weten als je iets nodig
hebt!’ Hartverwarmend!!
Ik heb besloten om iets
terug te doen. Ik zal een
kaarsje branden. Elke dag.
Zolang dit in mijn vermogen
ligt. Voor jou!
Voor de Liefde en de
Vrede in jezelf!
21
ODAC HELMOND
door Twan Aarts
De laatste 10 jaren is
er veel veranderd op
het ODAC. Vroeger
was het meer een
“huiskamer inloop”.
Tegenwoordig is het
uitgegroeid tot een groot
dagactiviteitencentrum.
Francine (activiteitenbegeleidster) onderschrijft
dat. Het aantal bezoekers is veel
groter geworden, wat ook veel meer
registratie met zich meebrengt.
Na 2 verhuizingen zitten we nu in het verbouwde
Claraklooster aan de Molenstraat. Als
ik namens mezelf spreek is er inderdaad veel
veranderd. Inderdaad het aanbod van activiteiten
is veel groter geworden. Ook het aantal
bezoekers. Ik kom er zelf ook al een jaar
of 10. De sfeer vind ik beter als voorheen.

CARNAVAL IN HET KLUISKLEPELRIJK:
Wat was ik vereerd toen ik in oktober werd
gevraagd om als Prins Nan d’n Urste in 2011
over het mooie Kluisklepelrijk te gaan regeren.
Een geheim wat je moet bewaren tot aan
het prinsenbal, en dat viel niet mee, hier en
daar moet je dan ook un bietje liegen!!
Eindelijk was het tijdstip
van de bekendmaking
daar, het prinsenbal
op 17 februari.
Hoewel velen mij als
Prins al geraden hadden,
heb ik toch nog de een
en ander op het verkeerde
been gezet omdat
ik niet uit de kluis kwam, maar gewoon
tussen de Muziekvrienden zat te blazen.
Zenuwachtig zat ik alles te bekijken. Toen
het hoge woord eruit was en ik op het podium
tussen de Raad van Elf stond voelde ik me
meteen als unne vis in het water. Onder begeleiding
van de Muziekvrienden kon ik mijn
“lijflied” zingen: “Eenmaal Prins te zijn van
het Kluisklepelrijk …….”. Het feest kon nu
écht beginnen.
Het was meteen gezellig, een fijne verrassing
dat de bewoners en personeel van mijn afdeling
Springelbeek 3 in grote getale aanwezig
waren. Samen met de Kluisklepels en Kluisklepelinnekes,
de Vliegenmeppers en Peeltuuters
kon het carnavalsgedruis in het Kluisklepelrijk
losbarsten. Tijdens het napraten
werd mijn scepter ontvreemd. Na de belofte
dat ik een kienavond zal organiseren voor de
bewoners kreeg ik deze terug. Ik moest wel,
zonder scepter kan een Prins zich niet in het
openbaar vertonen!
Woensdagmiddag carnaval op de Bezigheid.
Met de leden van de Raad van Elf waren we te
22
gast bij Prins Emanuel die was uitgeroepen
tot Prins van de Bezigheid. Een gezellige carnavalsmiddag
met muziek, spel en moppen
viel ons ten deel. Het bijzondere was dat
Emanuel bewoner is van S3 en een unicum dat
een en dezelfde afdeling twee prinsen voortbracht.
Het was heel mooi dat Emanuel ook
bij vele activiteiten als Prins aanwezig was.
Donderdag 3 maart pakten we de carnavalsdraad
weer op met de rondgang over de afdelingen.
Vanuit een hoekje in de keuken van S3
stond ik stiekem te kijken naar wat er komen
zou. Onder een mooi lentezonnetje toog de
stoet met Raad van Elf, de Muziekvrienden,
ons Opper - Kluisklepelinneke, Ronnie van
Diemen, en “dansmariekus”, naar S3 om mij
daar op te halen. De afdeling was geheel in
carnavalsstemming versierd. Nadat Vincent
me overgedragen had aan de Kluisklepels hebben
we een uur lang geweldig gefeest met
bewoners en
personeel.
Hierna trok
het bonte
gezelschap,
met mij als
Prins en
Prinses Marleen
gezeten op de koets, door het Kluisklepelrijk
om diverse afdelingen te bezoeken.
Die avond vond in een mooi versierd en een
gezellig druk Brouwershof onder de carnavaleske
muziek van de Muziekvrienden het openingsbal
plaats. Nadat ik uit handen van Richard
Geneuglijk de sleutel van het Kluisklepelrijk
had ontvangen, met de belofte dat ik
erg goed op dit skôn rijk zou passen, kon het
feestgedruis beginnen. Als Prins werd ik feestelijk
onthaald door mijn collega’s, blaasorkest
De Muziekvrienden, alle Kluisklepels en

DAGBOEK VAN EEN PRINS
Kluisklepelinnekes en de Smouskes uit Zeeland.
Op de Carnavalszaterdag deden we het wat
rustiger aan. Samen met Prins Peter d’n derde
van de Knöllekes uit Boekel mochten we
de Carnavaleske bingo voorzitten, ondersteund
door professionele Bingovrijwilligers.
Tijdens de bingo moest het stil zijn, maar tussendoor
ging het dak er af onder de klanken
van De Muziekvrienden en werd er flink gefeest.
Iedereen had natuurlijk prijs en keerde
voldaan huiswaarts.
Carnavalszondag vond in het Stiltecentrum de
Carnavalsviering
plaats.
Met voorganger
Marinus Meijers
en ons eigen
koor “Krek
zo as ’t Gûh”,
onder leiding van Wim Camps, was dit een
heel mooie viering.
Het openingslied “Samen vieren” gaf het thema
van deze viering aan: “We zijn bijeen om
gezamenlijk te vieren, elkaar te plezieren,
samen zingen maakt het leven pas fijn, maar
ook het delen van lief, leed en pijn.” (de gehele
tekst staat op pagina 37).
De maandag met de carnaval, heb ik mijn
steek thuis gelaten om mijn taak op S3 op te
pakken. Het was toch wel een verademing om
weer even “oe zelf” te zijn te midden van de
bewoners waar ik voor mag zorgen. Wat waren
zij allen trots op hunne Prins!
En toen de dinsdagmiddag … Carnaval 2011
liep ten einde … de sleutel werd opgehaald
door Oscar Dekker en Fred Pijls. Tegen zo’n
overmacht was zelfs deze Prins niet bestand.
Na een carnavaleske “klap op de vuurpijl”
23
een geweldige afsluitingsmiddag, heb ik dan
ook de sleutel van het Kluisklepelrijk met
weemoed teruggeven. Dit onder het toeziend
oog van de Burgemeester van Boekel, het
Boekels Boerenpaar
en alle Kluisklepels
en Kluisklepelinnekes.
Dit carnavalsfeest
bracht bewoners,
personeel en
collega’s samen in een gezellige carnavalssfeer
waarin ieder zichzelf kon zijn en met
veel plezier genoot van hetgeen deze carnaval
te bieden had.
Geweldig om te zien hoe bewoners meefeesten
en op ieders eigen manier genoten van dit
feest.
Ook was het heel bijzonder dat naast prinses
Marleen, onze kinderen en kleinkind, mijn
moeder van 89 en schoonmoeder van 88, dit
carnavalsfeest in ons Kluisklepelrijk mee konden
maken Voor hen ook een onvergetelijke
ervaring.
Als Prins Nan
d’n Urste heb
ik dan ook met
volle teugen
genoten van
dit skôn fist in
ons Kluisklepelrijk, iedereen ontzettend bedankt!
In het bijzonder dank aan de dienst
ontspanning met name dank aan Theo Rovers:
dé promotor van carnaval in het Kluisklepelrijk.
Carnaval in 2011, blijf gewoon oe zelf
Alaaf! Prins Nan d’n Urste

MIJN NIEUWE KANS
Werken aan een nieuwe leefstijl!
Wie speciale Pharmacia slikt heeft grote kans
om qua fysieke gezondheid in een vicieuze
cirkel terecht te komen, (zoals ik met een
flinke toename van gewicht).
Gewichtstoename, leidt tot minder beweging,
omdat je motoriek verslechtert en daardoor
vliegen de kilo’s eraan.
En dan ontstaat er een verhoogd risico op het
ontwikkelen van het metabool syndroom, een
verzameling van kenmerken die gepaard gaan
met een te hoge BMI (body mass index),
verstoorde vetstofwisseling, een te hoog
glucose gehalte en verhoogde bloeddruk. Dat
kan weer leiden tot hart- en vaatziekten en
diabetes. Daarom was het noodzakelijk dat ik
iets deed aan mijn gewichtstoename, maar
vooral aan beweging.
1 april 2010 werd ik geveld door een CVA (een
herseninfarct) waardoor ik verlammingsverschijnselen
had aan de linkerzijde van
mijn lichaam, waar ik vanaf het eerste
moment positief mee ben om gegaan, daarom
ben ik mede zoals ik nu ben. Maar dit heb ik
zeer zeker niet allen gedaan.
De fysiotherapeut Gerda Vogels van de
praktijk van Hees heeft mij hier ontzettend
bij ondersteund totdat ik het zelf weer op
ging pakken. Ik kreeg het advies om er flink
wat kilo’s af te krijgen van mijn lijf, en wat
aan sport te gaan doen wat ik mijn leven nog
niet had gedaan, want dat vond ik voor
mezelf niet nodig. Ik deed liever vrijwilligerswerk
voor een ander, dat vond ik nuttiger.
Maar helaas, en gelukkig voor mij, ben ik daar
anders over gaan nadenken en heb ik een
gedeelte van dat werk afgesloten om zodoende
wat meer tijd voor mezelf te creëren en
door Gerry van der Rijt-van Sinten
24
om wat meer aandacht te geven aan mijn
eigen lijf en leden.
Ik zal je vertellen hoe ik dit doe.
Wat het afslanken betreft, volg ik een
proteïnedieet op basis van veel eiwitten, veel
verse groenten, weinig koolhydraten en
weinig verzadigd vet, onder leiding van
gewichtconsulent Monique Teeuwissen.
Dit dieet gaat me goed af, maar om mijn
levensstijl vast te houden na mijn dieet, zal
het moeilijkste worden. Maar ook daar heb ik
hulp bij gekregen. Onlangs kreeg ik een folder
van Curves aangereikt op de Lady’s Right bij
tuincentrum Zwanenburg. En ja, meteen
stond voor mij vast: hier ga ik informeren of
dit wel bij mijn levensstijl zal passen. En ja
hoor, ik had telefonisch een afspraak gemaakt
en werd leuk ontvangen en op een duidelijke
maar zeer spontane manier werd uitgelegd
wat deze totaaltraining voor me inhield;
warming up, conditietraining, krachttraining,
Cool down en rekken en strekken.
Ook had Yvette me laten proeven wat zo’n
totaaltraining met je doet door mij een
rondje mee te laten draaien. Want ik had
natuurlijk verteld over mijn CVA en dat ik in
mijn linkerbeen nog geen gevoel had en dat ik
bij elke
beweging moet denken om mijn been te laten
functioneren, maar met de steun van Yvette
lukte dit prima. Dit heeft me na 3 maanden
gebracht waar ik nu ben.
In december 2010 kwam ik binnen op de
sportschool Curves met een stok als ondersteuning
(bang om te vallen) en op één been
staan lukte me alleen door me vast te houden
aan de toestellen. Yvette en haar personeel
hebben mij de ondersteuning en het

vertrouwen gegeven om dit wel te kunnen.
Daar wil ik ze dan ook een bijzonder voor
bedanken.
En door mijn dank kracht bij te zetten hoop ik
nog jaren deel uit te maken van deze Curves
Totaaltraining. Ik zou graag aan iedereen aanbevelen
die om welke reden dan ook meer
beweging nodig heeft dit ook te gaan doen,
en ik schat in dat iedereen dit nodig heeft, en
zodoende mee gaat profiteren van deze
enorme levensverbetering. Het voorkomen
van kwalen en gewichtstoename kan je
hiermee zeker verkleinen. Wat ik zeker nog
wil vermelden is dat het zeker goed is voor je
ontspanning en dit alles te samen is cruciaal
voor lichaam en geest.
Het slechtste café
van Vlaanderen
door Toon van der Wielen
Boer Teun reisde elke maand minstens 1 X
naar België om bij wisselende grenswisselkantoren
de marken via franken in guldens om
te zetten.
Dat betekende, dat de ganse omzet van
30 x30 ton hout contant op Teuns hart rustte
op de thuisreis. En het was z'n gewoonte, om
al z'n werknemers bij toerbeurt mee te
nemen om onderweg gezelschap te hebben,
en om er iemand bij te hebben als hulp.
Voor als er 'n band gewisseld moest worden,
of om Belgisch te vertalen, zei Teun.
25
Één keer heeft ie de hele ploeg van 6
meegenomen.
Maar omdat traditiegetrouw, de transactie
gevierd werd met een limo, of zelfs een
grote choco, nam hij ons mee naar een
Belgisch cafeeke, en zag daar zo rap z'n
winst slinken, (" allee, hier ene gazeuze en
12 geuze sil vous plait! da' s
Frans Teun...!") omdat de
eer en plicht om mee naar
Bels te rijen, bij toerbeurt
verdeeld werd.
En ik zat er natuurlijk weer
bij, toen Teun afstapte bij
de Texas Bar aan de Jezus-
Mallensesteenweg te Sinterclaes.
Mooi Vlaams kroegje op de kijk, en gezellig
druk om 11 uur voor noen. Wij zaten net
aan de grenadine, toen er buiten iemand
schreeuwde: " de grote Louis komt ‘r oan!"
Meteen stonden alle gasten rechtop, goten
hun vertering naar binnen, en verdwenen
in 1 Vlaams blok achterom over de koer.
Teun en ik bleven als enigen stomverbaasd
achter .
We waren, naast de cafébazin, dus de
enigen, die een Harley met een kapotte
uitlaat gierend hoorden remmen voor de
pui. Door de saloonklapdeurtjes kwam er
een gruwelijk grote Belg binnen, met onder
een arm een pothelm, en een
Europallet onder de andere.
" Jeanetteke, doet mij rap 6 pinten en '
nen dubbele whisky."
" aaahh.. Bedankt maske. En nou ben ik 'r
subiet weg van. Want de grote Louis komt
'r oan.
Tenminste, zo herinner ik ' t me. Echt waar
hoor!

BONBONS VAN TONNY
Amandelbonbon (12 stuks)
Ingrediënten:
115 gram melkchocolade
50 gram boter
1 eetlepel (slag)room
2 bitterkoekjes
eventueel een eetlepel
amandellikeur
voor de afwerking 150 gram pure chocola en
(even in een droge bakpan geroosterd) amandelschaafsel
Bereiding: de melkchocola smelten au-bainmarie:
een laagje water in een steelpan aan
de kook brengen, dan de kom erop plaatsen.
Vaak roeren.
Dan de boter er doorheen roeren. Goed de
klontjes wegwerken. Als dat niet lukt, zet dan
de kom weer even terug op de steelpan. Blijven
roeren.
Erna de slagroom er doorheen roeren en dan
de kom in de koelkast zetten, om op te stijven.
Na een half uurtje kun je van het mengsel
met een lepel ongeveer 12 hoopjes maken,
waarvan je weer balletjes draait. Als dat nog
niet lukt, zet dan de kom nog even terug in
de koelkast.
De balletjes leg je op een bord met een stuk
plasticfolie erover heen; zo krijg je ze makkelijk
weer los.
Zodra de balletjes ook weer wat opgesteven
zijn, kun je de pure chocola smelten, ook
weer au-bain-marie. Met twee vorkjes draai
je een balletje door de chocola en leg het
dan weer op een bord met een stukje plastic-
door Tonny Sonneveld
26
folie. Een beetje van de amandelschilfers erover
heen strooien
Bailey's Bonbon (16 stuks)
Ingrediënten: 200 gr witte chocola
100 gram boter
1 eetlepel Bailey's
150 gr witte chocola en 100 gr witte chocola
met crispies
Bereiding: Smelt de witte chocola au-bainmarie.
Haal de kom van de steelpan af en
roer de boter erdoor heen. Voeg de Bailey's
toe. Koel zetten. Na een half uurtje met een
lepel hoopjes op een bord met een stuk plasticfolie
maken en daar balletjes van draaien.
Als dat nog niet lukt, zet dan het bord nog
even in de koelkast. De balletjes ook weer
terug in de koelkast.
Nu de overige witte chocola smelten en ook
die met de crispies erin, gewoon door elkaar
roeren.
Een balletje met twee vorkjes door de chocola
met crispies halen en ziedaar: een heel
leuke bonbon! Doe zo met alle balletjes.
Leg ze weer neer op een bord met een stuk
plasticfolie en zet het tot slot weer in de
koelkast
Eet smakelijk!

DE OERKNAL
Paus: God heeft de Oerknal
veroorzaakt
Christenen moeten het idee dat het
universum bij toeval is ontstaan, verwerpen.
De Oerknal is veroorzaakt door God.
Aldus Joseph Aloisus Ratzinger, de 265 ste paus
onder de bijnaam Benedictus XVI en de man
die atheïsten aan het nazisme wil koppelen,
tijdens de viering van Drie Koningen.
“in de schoonheid van de wereld, haar geheimzinnigheid,
grootsheid en rationaliteit,
kunnen we ons alleen laten leiden richting
God, de schepper van hemel en aarde”, zei
hij vanaf de Sint Pietersbasiliek tegen een
menigte van zo’n 10.000 goedgelovigen.
’In het universum zien we zijn wijsheid en
onvermoeibare creativiteit.”
Hoewel Joseph Aloisius Ratzinger het in het
verleden wel heeft gehad over evolutie,
bespreekt hij in zijn rol als paus maar heel
zelden onderwerpen als de Oerknal. Hij zei
dat wetenschappelijke theorieën over het
begin en de ontwikkeling van het heelal en de
mens het geloof niet tegenspreken en veel
vragen onbeantwoord laten (en omdat vragen
lastig zijn, tovert de mens god uit zijn hoge
hoed en húp: alle vragen zijn beantwoord…)
Benedictus probeert, net als zijn voorganger
Johannes Paulus II, het imago te veranderen
van de rooms-katholieke kerk als antiwetenschappelijk.
Dat beeld ontstond in de
17 de eeuw toen de kerk Gallileo Galilei (1564-
1642) veroordeelde wegens zijn wereldkundig
gemaakte ontdekking dat de aarde om de zon
draait. In 1990 zei Joseph nog dat het proces
door Ger van Lankvelt
27
tegen Galileo terecht was (in 1992 sprak Johannes
Paulus II voor dat proces zijn excuses
uit.)
De kerk accepteert nu ook de evolutie als feit
maar stelt dat god de evolutie heeft gebruikt
bij het maken van de mens. Creationisme,
het idee dat god de wereld in zes dagen heeft
geschapen, zoals wordt beschreven in de
bijbel, is volgens de katholieke kerk een
allegorie voor de manier waarop God de
wereld heeft gemaakt. Maar de kerk verwerpt
evolutie als manier om het bestaan van God
te ontkennen. “Het heelal is niet het
resultaat van toeval, zoals sommigen willen
dat we geloven”, zei de paus.
De beroemde Britse natuurkundige
en kosmoloog Stephen Hawking is
één van de wetenschappers die
theorieën over het toevallig
ontstaan van het heelal bij het
grote publiek bekend heeft
gemaakt. In zijn laatste boek ‘Het Grote
Ontwerp’ legt hij uit er maar liefst 10^ 500
(een tien met vijfhonderd nullen) heelallen
bestaan. Met zoveel heelallen is het volgens
Hawking niet zo verwonderlijk dat er minimaal
één is dat precies de juiste condities
biedt voor intelligent leven. Net zoals dat
met de vele sterrenstelsels met planeten in
ons eigen heelal, helemaal niet zo gek is dat
er minmaal één planeet is met exact de juiste
omstandigheden voor leven en ‘uiteindelijk’
voor de mens. De consequentie is de overbodigheid
van god. We hebben geen welwillende
schepper nodig die het heelal speciaal voor
ons heeft geschapen.

OPROEP
We zijn het beu, we zijn het zat
we hebben het helemaal gehad
we kwamen hier met veel plezier
nu komt er bijna niemand hier
Wat doet men ons toch aan
het is zo met ons gedaan
geld, geld, dat is waar het weer om draait
we voelen ons behoorlijk “genaaid”
Mensen worden hier alleen maar zieker van
en in Den Haag vragen ze zich dan af waarvan
de inloop dagactiviteit gaat zo zeker
nog eens dicht
de bezoekers zeer zeker niet met
een blij gezicht
Oh, oh, waar moet dat met ons heen
de gezelligheid is niet meer als voorheen
men moet verplicht weer thuis gaan zitten
met als gevolg dat veel meer mensen zullen
gaan pitten
Want structuur en begeleiding valt voor
vele mensen weg
en in Den Haag zegt men dan ach dat is
gewoon pech
de problemen worden alsmaar meer
en dat doet de mensen heel veel zeer
De activiteiten en begeleiding doen
ons zo goed
maar in Den Haag komen ze ons
niet tegemoet
voor veel mensen veel gepieker
met al dit gesodemieter
We hopen van harte dat er verandering in
komt
Dan worden de mensen ook weer gezond
Bezoekers De Inloop Boxmeer
28
BEERTJE
Aan de telefoon vriendin Sara.
“Ja hoor, hij is er de nieuwe hond”, en of ik
“kom kijken?”
Natuurlijk ga ik kennismaken met haar
nieuwe aanschaf.
“Hoe heet ie?” vraag ik haar. “Beertje”.
Toen ik even later op de fiets zat, richting
Sara, bedacht ik wat een snoezig hondje het
wel zou kunnen zijn. Vriendin en haar gezin
zijn echte hondenliefhebbers, met veel
dierenliefde. Beertje komt dan ook uit het
asiel. Ik parkeer mijn fiets en als ik door de
keukendeur loop komt er een enorm beest
op me af van minstens 1 á 1,5 meter.
“Goh! O! en Oei”, zijn mijn eerste
begroetingswoorden uit verbazing. “Dit is
Beertje”, zegt Sara blij en trots.
“Waarom Beer-tje? En vooral –tje? Voor zo’n
enorm beest?”. “Hij is zo lief,” zegt ze
vertedert. En dat is ie ook, hij kwispelt vrolijk
en snuffelt wat. Beertjes wijze van kennismaken.
Ja hij is echt lief en hoort
gewoon bij haar gezin: warm, welkom en
knus-gezellig.
Liefs, Lotte

HET KIND IN MIJ
Een gelukkig mens heeft het kind in zich
bewaard. Dit is een uitspraak die zeker op mij
gericht is. Nu had ik het geluk dat ik de
geweldige leeftijd van 64 jaar heb mogen
vieren, op 26 februari jl. Je verwacht dan dat
de hele familie je speciaal die dag in de
watten komt leggen, maar dat is niet aan mij
besteed, omdat mijn familie mij de rug heeft
toegekeerd alsof ik een paria voor hun ben.
Maar daar treur ik verder niet om.
Mijn lief vroeg een paar weken geleden wat ik
graag voor mijn verjaardag zou willen hebben,
nou…dat moet je juist een groot kind
van 64 jaar vragen dat niets meer hoeft te
hebben en alles al heeft.
Ik kwam op het idee om maar een boek te
vragen, want daar kunnen ze mij ’s nachts
voor wakker maken in bed, of een paar
sokken die zijn ook altijd wel goed aan mij
besteed, omdat ik elke week wel een paar
gaten in mijn kousen heb omdat ik weer
vergeten was mijn nagels van mijn tenen te
knippen, dus ik vreet sokken bij de vleet. De
spanning was te snijden toen ik op 26 februari
jarig was. Ik had nachten al niet kunnen
slapen van de spanning wat ik zou krijgen op
mijn verjaardag, buikpijn had ik er van
gekregen en ik was aan de dunne geraakt van
de spanning en stress, niets lag er op mijn
kussen die nacht voor ik ging slapen gaan,
ach, het kon mij ook niets meer schelen of ik
wel iets of niets zou krijgen, ik leef nog bij de
dag en heb het goed dacht ik bij mijzelf.
De morgen van mijn verjaardag tijdens de
lunch lagen er enkele pakjes naast mijn bord,
ik snel open maken, mijn dag was toch nog
goed begonnen. Ik glimlachte bij mijzelf, en
jawel hoor, 6 paar sokken in verschillende
door Ger van Lankvelt
29
kleuren en de juiste maat namelijk maat 46,
ja mensen ik leef op grote voet.
Maar de grootste verrassing moest ik nog
uitpakken, ik verwijderde het papier en wat
zag ik tot mijn verbazing, een ontzettend
mooi tinnen beeldje van mijn favoriete
denker en humanist ‘Erasmus’.
Dit had ik zeker niet verwacht van mijn lief,
mijn grote voorbeeld als het gaat om vrijdenken
en filosofie. Toen ik dacht dat ik alles
nu wel uitgepakt had, kwam mijn schattebout
nog met een boek aanzetten, dus ik snel
uitpakken en
wat denk je
wat er inzat!
“Lof der Zotheid”,
het
meesterwerk
van Erasmus,
tja,…wie krijgt
er nou op zijn
verjaardag
zoiets weinigs
en toch
zoveel, ik
natuurlijk.
Daarom was ik
als een kind zo
blij dat met
zijn nieuwe speelgoed mocht spelen.
Erasmus, de grootste kosmopoliet van Rotterdam,
nu nog graag een beeldje van Spinoza!
dan is mijn wens uitgekomen, en graag mijn
kinderen en kleinkinderen terug als het kan.

JACOB VAN MAERLANT CA.1235-1300
In 1266 is het eindelijk zover. De twaalfjarige
Floris V, al tien jaar lang officieel graaf van
Holland en Zeeland, wordt meerderjarig
verklaard. In de ridderzaal in ’s-Gravenhage
neemt hij de macht over van de edelmannen
die de afgelopen jaren namens Floris over het
land geregeerd hebben. De een na de ander
belooft hem trouw te zullen dienen.
Gespannen laat Floris de plechtigheid over
zich heen komen.
Zijn hart lucht pas een beetje op als hij na al
die belangrijke heren een vertrouwd gezicht
naar voren ziet komen; Jacob van Maerlant,
koster van een piepklein kerkje op het eiland
Voorne, maar vooral leraar van Floris en
schrijver van verschillende spannende
boeken.
Floris ziet dat hij ook nu weer een boek onder
zijn arm draagt. Hij heeft dankzij Maerlant
een diep respect gekregen voor boeken. De
macht van het geschreven woord is in een
paar jaar tijd ongekend groot geworden.
Vroeger schreven en lazen alleen de mensen
in de kerken en de kloosters boeken in het
Latijn, de taal van de geleerden. Maar in de
volkstaal lag dat totaal anders. Floris weet
dat de mensen nog niet zo lang geleden hun
afspraken niet opschreven, en dat de
verhalen over ridders alleen maar in het
geheugen van de dichters opgeslagen weren.
Maar dat is na de komst van Jacob van
Maerlant veranderd. Hij nam zijn grote kennis
en liefde voor boeken mee en droeg die over
op Floris ‘tante Aleid, de jonge Albrecht van
Voorne en natuurlijk ook Floris zelf. Hij beschreef
voor hen de oorlog tussen de
Trojanen en de Grieken en de avonturen van
Alexander de Grote en Koning Arthur in dikke
door Ger van Lankvelt
30
boeken. ’Let goed op, Floris,’ zei Maerlant
vaak tijdens zijn lessen, ‘uit al die verhalen
over machtige koningen kun je leren hoe je
als een goede vorst moet regeren.’
Jacob van Maerlant zakt op zijn knie en houdt
het boek naar voren. ‘Lieve vriend,’ zegt hij,
‘ik heb voor deze gelegenheid een geschenk
voor je gemaakt. Dit keer is het geen
spannend verhaal, maar een boek vol met
wijsheden waarmee Aristoteles zijn leerling
Alexander de Grote liet zien hoe een koning
zijn land moet regeren, ik hoop dat het je
helpt een goede vorst te worden.’
Over Jacob van Maerlants afkomst en zijn
levensloop (ergens
tussen 1235 en 1300) is
niet zo heel veel bekend.
Waarschijnlijk
ging hij als koorknaap
naar de Donatuskerk in
Brugge, waar hij op een
soort school terechtkwam
en zijn grote kennis
opdeed.
Hij moet een jonge man
geweest zijn toen hij
naar Voorne ging, waar hij ongeveer acht jaar
lang werkte als koster, leraar en schrijver.
Niet lang nadat Floris V aan de macht kwam,
ging Marlaent in het Vlaamse Damme wonen,
vlakbij de grens met Zeeland. Daar bleef hij
boeken schrijven: In 1270 Der naturen
Bloeme. Dat was het eerste Nederlandse
natuurkunde boek, dat niet alleen over
bloemen gaat, zoals je misschien zou denken
met zo’n titel, maar over mensen, dieren,
planten, en gesteenten. In 1270-1271 volgde

MARKANTE FIGUREN
de Rijmbijbel, de eerste Nederlandse
vertaling van de bijbel. Rond 1273 verscheen
Sinte Franciscus leven en in 1284-1289 de
gigantische Spiegel Historiael, het eerste
Nederlandse boek dat de wereldgeschiedenis
beschrijft. Daarnaast maakte hij meer dan
tien andere dichtwerken.
Maerlant schreef over geschiedenis, aardrijkskunde,
kennis van de natuur, maar ook over
hoe mensen zich behoren te gedragen. Een
van de dieren die hij in zijn boek over de
natuur behandelde, is de leeuw: zijn karakter
en zijn uiterlijk, de manier waarop hij zich
voortplant, hoe hij aan zijn voedsel komt en
een aantal andere bijzonderheden (als hij
over zand en sneeuw loopt, veegt hij met zijn
staart zijn sporen weg, zodat de mensen hem
niet goed kunnen volgen). Maar de leeuw was
voor Marlaent ook een beest waar de mensen
een voorbeeld aan kunnen nemen.
Veel ridders hebben een leeuw in hun familiewapen,
om te laten zien hoe dapper ze
waren. Dat was niet altijd terecht volgens
Marlaent. ’Waarom hebben mensen die de
leeuw niet in hun hart dragen hem wel op hun
schild staan?’, vroeg hij zich af.’ Als zij in de
strijd op tegenstand stuiten, slaan ze snel op
de vlucht. Maar voor arme mensen en voor
overwonnen tegenstanders kennen ze geen
pardon. Zo handelt een leeuw niet.’
Je komt dit soort kritische lessen veel tegen
in Marlaents boeken. Hij wilde de edelen van
zijn tijd laten zien hoe de wereld in elkaar
zat, maar ook hoe ze verplicht waren om
rechtvaardig over hun volk te regeren. Een
goede heerser moest volgens Marlaent niet
alleen de nodige eer, dapperheid en kracht
bezitten, maar vooral ook wijsheid. In die
31
wijsheid hoorde hij goed te zijn voor arm en
rijk. Dat lijkt misschien vanzelfsprekend,
maar dat was het in de dertiende eeuw
absoluut niet. Het gewone volk was verplicht
de hoge lieden te dienen, zonder dat daar op
veel plaatsen een vurig pleidooi om het
gewone volk niet uit te buiten.
Dat is heel opmerkelijk, want Marlaent
werkte in opdracht van diezelfde edelen waar
hij geregeld kritiek op had. Hij liep daarmee
risico dat ze hem een volgende keer niet
meer zouden vragen een nieuw boek te
maken. Het blijkt ook wel dat niet iedereen
Marlaents wijze lessen kon waarderen.
Regelmatig klaagde hij in zijn boeken dat
mensen hem zwart maakten of op de vingers
tikten.
Toch was de macht van zijn pen sterker dan
de kritiek. Al met al schreef Jacob van
Maerlant zo’n anderhalf miljoen woorden,
méér dan elke andere middeleeuwse schrijver
van niet-Latijnse boeken. Dat is op zich al
bijzonder, maar als je daarbij bedenkt dat er
vóór die tijd nog nauwelijks boeken in het
Nederlands geschreven waren, en dat er in de
latere eeuwen niemand over zoveel verschillende
onderwerpen schreef, dan zal het
duidelijk zijn dat we hier met een unieke man
te maken hebben. Niet lang na zijn dood
noemde de Antwerpse schrijver Jan van
Boendale hem dan ook terecht ‘de vader der
dichters algader’, de vader van alle Nederlandse
dichters tezamen.
Later zou de mensheid kennis maken met vele
grote schrijvers en dichters die in de schaduw
van Jacob van Marlaent konden en mochten
staan.

FACT, WAT IS DAT EIGENLIJK ?
door Spencer Zeegers en Gerbert Scherphof
“We gaan FACT invoeren”. Dat hoor je op
steeds meer plekken in onze organisatie.
Maar wat is FACT nu eigenlijk? Is het een
nieuwe behandelwijze? Wat schieten we
ermee op? De Horizon ging op zoek naar
antwoorden en kwam uit bij Gerbert
Scherphof.
Waarom wil GGZ Oost Brabant FACT?
Gerbert: “Het is logisch om te beginnen bij de
cliënt: wat wil hij of zij nu voor zorg, waar
heeft hij of zij behoefte aan? Als je kijkt naar
mensen die langere tijd met ernstige en vaak
complexe problemen worstelen, zie je dat er
een brede behoefte aan zorg bestaat. Niet
alleen aan medicatie of therapie om symptomen
of lijden te verminderen, maar bijvoorbeeld
ook aan ondersteuning bij het oppakken
van gewenste rollen, zoals werk of ouderschap.
Jezelf veilig voelen, goed wonen,
zingeving of toegang tot allerlei diensten zijn
andere voorbeelden, evenals lichamelijke
gezondheid en benutten van eigen kracht.
Cliënten willen een ander perspectief dan dat
van een gehandicapte die niets meer kan,
anders gezegd: een leven dat de moeite
waard is om te leven.
Dat heeft alles te maken met de herstelvisie.
Toen we in 2007 en 2008 bezig waren met de
voorbereidingen van de zorggroep Langdurende
GGZ, hebben we die visie als uitgangspunt
genomen. Je zoekt dan naar werkwijzen die
het beste aansluiten bij het herstel van
mensen en toen kwamen we snel uit bij FACT.
Met een deftig woord: FACT biedt integrale
zorg, dat wil zeggen behandeling én begeleiding
én crisisinterventie én herstelondersteu-
32
ning. Nu zijn die zorgvormen vaak gescheiden
of versnipperd, terwijl we weten dat veel
mensen behoefte hebben aan hulp op meer
terreinen tegelijkertijd. FACT biedt dat en is
een flexibele werkwijze: intensief als het
moet en licht als het kan. Een ander belangrijk
punt is dat FACT zorg biedt bij de cliënt
thuis, in de wijk en daardoor ook zoveel
mogelijk gebruik maakt van voorzieningen
buiten de GGZ. Tot slot: bij FACT heeft
iedere cliënt de beschikking over een vaste
casemanager die op de eerste plaats begeleiding
biedt, maar daarnaast ook de toegang
tot belangrijke diensten kan regelen.”
Is FACT dus ambulante zorg?
“Ja, en het is nadrukkelijk de bedoeling
opnames te voorkomen. In Noord-Holland,
waar FACT begonnen is, zie je dat ook:
minder opnames en dus minder bedden en
méér mensen in zorg. Het is wel belangrijk
dat de medewerkers van FACT een goede
verhouding hebben met de klinieken.
De behandelings- en begeleidingsdoelen die
het FACT-team samen met de cliënt gemaakt
heeft moeten niet verloren gaan bij een
opname, anders begin je telkens opnieuw.”
Maar hebben de mensen op de terreinen
van Padua en Coudewater dan niets aan
FACT?
Gerbert: “We hebben ervoor gekozen om
FACT te starten met ambulante teams en dat
heeft ook zijn invloed op mensen die bij ons
wonen. Op de eerste plaats hebben bewoners
van de woonvormen rechtstreeks te maken
met FACT, maar we denken ook nu al aan de
FACT-werkwijze voor bewoners van onze ter-

einen. Daar is intussen ook een model voor,
maar omdat we niet alles tegelijk kunnen,
willen we eerst FACT goed neerzetten in de
regio’s. Daarna kijken we naar de terreinen.”
Is FACT van Langdurende GGZ?
“Nee, dat is een groot misverstand! FACT is
niet ‘van’ één zorggroep, als FACT al van iemand
is, is dat de cliënt. Omdat FACT allerlei
soorten zorg combineert is het nu feitelijk
een samenwerking van Kortdurende GGZ,
Langdurende GGZ en GGZ Land van Cuijk/
Noord-Limburg. In de projectleiding zitten
ook mensen van deze zorggroepen en de
projectleider Jacqueline Wolters is van Kortdurende
GGZ. Waar we tot nu toe wel last
van hadden, waren de schotten tussen de
zorggroepen. Je krijgt dan allerlei vragen
over wie de baas is waarover, maar die
vragen leiden af van de belangrijkste vragen:
hoe organiseren we FACT zo dat cliënten zich
echt ondersteund weten in hun herstelproces?
Hoe voorkomen we opnames?
Hoe werkt FACT?
“FACT is bij uitstek teamwerk. Casemanagers,
vaak verpleegkundigen, vormen het hart van
het team. Zij hebben een ‘caseload’ van 20-
30 cliënten. In het team zitten ook andere
disciplines: psychiater, psycholoog,
verslavingsdeskundige, ervaringsdeskundige,
trajectbegeleider arbeid en maatschappelijk
werk. Daardoor kan veelzijdig gewerkt
worden. De kracht van FACT is dat er snel en
soepel overgeschakeld kan worden van
normale zorg via de casemanager naar
intensieve zorg met een zogenaamde ‘shared
caseload’: meerdere disciplines kunnen
ingezet worden zo vaak en zo lang het nodig
is. De voortgang en de intensiteit worden dan
dagelijks besproken. In de praktijk elders
blijkt dat ongeveer 15-20% van de cliënten
intensieve zorg krijgt, maar dat die groep
sterk wisselt: zo’n 70% heeft eens of vaker
een periode met intensieve zorg.”
33
Opgetuigde kerstboom
“FACT is een zorgmodel, waarbinnen vele activiteiten
passen. Onze psychiater Remy Roest
maakt graag de vergelijking met een kerstboom:
‘FACT is de boom, en daaraan kunnen
allerlei slingers, ballen en lampjes worden
opgehangen. We kunnen herstelondersteuning
goed combineren met bewezen effectieve
behandeling. Bovendien kun je variëren in
zorgintensiteit, terwijl je de rode draad
vasthoudt.”
Voor wie is FACT bedoeld?
“FACT is bedoeld voor mensen met langer
durende en vaak complexe problemen op
meerdere levensgebieden. Bij ruim de helft
gaat het om mensen met schizofrenie of
andere psychotische aandoeningen. Deze
groep wordt vaak aangeduid met ‘sociale
psychiatrie’ of soms ook ‘EPA’ (ernstige psychiatrische
aandoeningen). FACT is niet
bedoeld voor mensen met een enkelvoudige
zorgvraag en meestal kortdurende behandeling.”
Hoever zijn we nu?
“De Raad van Bestuur heeft besloten dat we
FACT gaan invoeren en daarom is er een
projectorganisatie. In januari 2010 zijn we
met twee pilotteams gestart in. Daar hebben
we veel van geleerd en nu gaan we FACT
uitbreiden naar de andere regio’s. In april
starten we met drie nieuwe teams in Boxmeer,
Veghel en Helmond. Een fase later
willen we overal teams, waarschijnlijk
worden dat er 12. Bij de invoering van FACT
krijgen we van veel mensen hulp op financieel,
inhoudelijk en organisatorisch gebied.
Persoonlijk ben ik erg blij met de hulp van
Remmers van Veldhuizen, de psychiater die
FACT heeft ‘uitgevonden’. Hij houdt ons
scherp met de plannen en let er vooral op dat
we FACT grondig en goed invoeren.
Over twee jaar willen we dat een aantal
(Vervolg op pagina 34)

(Vervolg van pagina 33) Dit artikel verscheen eerder in De LINK en is
teams gecertificeerd is en dat onze zorg
‘ontsnipperd’ is en naadloos aansluit op de
behoefte aan ondersteuning bij de
herstelprocessen van onze cliënten.”
Wat is FACT? FACT is de afkorting van Functie
Assertive Community Treatment, maar dat
zegt nog niets. FACT is een zorgmodel voor
mensen met langdurige, ernstige en complexe
psychische problemen.
Belangrijke kenmerken:
• multidisciplinair
• ambulant, levert zorg bij mensen thuis
• ondersteunt herstelprocessen
• aandacht voor maatschappelijke
participatie
• transmuraal
• casemanagement
• ervaringswerker in dienst
• schakelen tussen normale
(casemanagement) en intensieve zorg (ACT)
• regiogebonden (50.000 inwoners, 250
cliënten)
Ervaringsdeskundigen zijn belangrijk in FACT,
ze behartigen het cliëntenperspectief. Dit
zegt ervaringsdeskundige Gert Jongetjes over
FACT:
“Cliënten hebben vragen op veel gebieden
en willen graag dat de GGZ die integraal
aanpakt. Ook willen cliënten dat de GGZ
intensieve zorg levert als dat nodig is, maar
daarbij blijft kijken naar hoop en herstel op
langere termijn. Daarom kunnen en moeten
er via FACT meer mogelijkheden komen, zoals
herstelcursussen, psycho-educatie of werkbegeleiding.
Ook is het belangrijk dat cliënten
kunnen rekenen op een vaste casemanager.
In Oss hebben we intussen een start gemaakt
met deze zaken en samen met mijn collega
Anne spelen we daar als ervaringsdeskundigen
een belangrijke rol in.”
34
speciaal voor de Horizon herschreven en
actueel gemaakt door Spencer Zeegers
FACT wordt vaak met dit zandlopermodel duidelijk
gemaakt. Je ziet dat in alle fases herstel
aan de orde is. Bron: Handboek FACT,
2008
FACT wordt wel eens vergeleken met een
kerstboom, waarin allerlei slingers, ballen en
lampjes worden opgehangen.

IN REACTIE OP ...
Sorry Agnes, met belangstelling jouw stukje
over het superras gelezen maar toch klopt dit
niet helemaal. Je bekijkt het van één kant.
Ik voel me genoodzaakt op te komen voor al
die mannen die nu te kijk zijn gezet.
Even voorop voor de lezers, dit stukje moet
je niet al te serieus nemen, zie het maar als
een goed bedoeld pesterijtje.
Het is half zeven in de ochtend en de wekker
gaat af. Man en vrouw worden wakker.
Man moet om half negen op zijn werk zijn.
Zij geeft aan nog erg moe te zijn. “Blijf nog
maar even liggen, ik maak het ontbijt wel
klaar voor de kinderen. Ik maak je wel
wakker als ik wegga”. “Ja lieverd, ik laat ook
de hond wel uit “ (licht zuchtend).
Man staat op en zorgt voor het brood van de
kinderen, zet theewater op en laat de hond
uit en maakt zich klaar voor zijn werk. Hij
gaat nog even naar boven om haar een fijne
dag te wensen en
gaat in de stromende
regen naar
zijn werk.
Daar aangekomen
ligt er zoveel
werk op hem te
wachten dat hij
de pauze wel kan
vergeten en de
koffie die hij snel haalt staat ook koud te
worden.
Eindelijk lunchpauze, maar even nog wat facturen
doornemen, helft van de lunchpauze
voorbij.
Eindelijk dan toch naar huis, het is half 6,
naar huis waar zijn vrouw op hem wacht en
door Fred Fassaert
35
vertelt dat de kinderen door het weer heel
druk waren en of hij op de kinderen wil
passen terwijl zij het eten klaarmaakt. Het
eten is lekker maar de kinderen vinden van
niet en willen alleen een toetje (dus strijd).
Gelukkig de kinderen liggen in bed en
eindelijk rust. Had je gedacht ! De vrouw is
naar de koopavond dus heb je het rijk alleen.
Een goede film op de tv die je vrouw toch
niet wil zien. Maar ja dan: “Pap ik moet
plassen”, jij naar boven om te helpen. Even
later “ik ben misselijk en moet spugen”.
Zuchtend neem je het kind mee naar beneden
maar die film kun je vergeten. Dan maar een
DVD kijken.
Vrouw komt thuis en wil koffie en vraagt
waarom het kind op is. Het ziet er helemaal
niet ziek uit. Het kind naar boven, zelf zou je
dat ook wel willen maar de hond moet nog
even uit. Zuchtend kom je thuis en dan blijkt
dat het kind echt ziek is.
Agnes wie is nu het superras ?
Jammer dat ik je ballon heb doorgeprikt.
Beste lezers dit moest me even van het hart.

Heeft het gesmaakt?
Gastvrij eten en drinken binnen
GGZ Oost Brabant
In deze editie meer informatie over het
reactieformulier ‘Was het naar wens?’, die
cliënten en bewoners van Huize Padua en
Coudewater sinds 1 februari dagelijks kunnen
gebruiken om hun vragen, suggesties,
complimenten of klachten aan ons te melden.
Reactieformulier ‘Was het naar wens?’
Facility Services streeft ernaar om de
maaltijdvoorziening zo optimaal mogelijk,
naar wens van de cliënt te verzorgen.
Hiervoor is het van belang dat wij weten wat
de cliënten van hun maaltijden vinden en hoe
hun beleving daaromheen is.
De Voedingsadministratie en de Keuken
kregen echter maar weinig reacties binnen.
Verder wil Facility Services conform één van
de aanbevelingen uit het cliënttevredenheidsonderzoek
de klachtenprocedure voor de
maaltijden verbeteren en duidelijker
communiceren naar cliënten, bewoners en
medewerkers op de afdelingen.
Vandaar dat cliënten en bewoners van Huize
Padua en Coudewater vanaf 1 februari via de
achterkant van de bandkaart hun vraag,
suggestie, compliment of klacht over de
maaltijden kunnen melden. Uitgangspunt is
om op elke melding een reactie of
terugkoppeling te geven. Op deze manier kan
Facility Services gericht werken aan
verbetering van de kwaliteit van de
maaltijden en aan een maaltijdbeleving die
WAS HET
NAAR WENS?
36
nog meer aan de wensen van de cliënt
voldoet.
Het is de bedoeling om het reactieformulier
de komende maanden ook in te voeren voor
cliënten en bewoners op andere locaties van
GGZ Oost Brabant die hun maaltijden
aangeleverd krijgen, zoals onder andere bij
de RGC’s en de psychiatrische afdelingen
binnen zorg- en verpleeghuizen.
Werkwijze
Cliënten en bewoners van Huize Padua en
Coudewater kunnen op het reactieformulier
‘Was het naar wens?’ hun vraag, suggestie,
compliment en klacht kwijt over de broodmaaltijd
of de warme maaltijd die ze die dag
hebben gekregen. Het reactieformulier is
afgedrukt op de achterkant van de bandkaart
die elke dag met de warme maaltijd
meekomt. Nadat het formulier zo volledig
mogelijk is ingevuld kan het worden
opgestuurd naar de Voedingsadministratie
conform de instructie onderaan het formulier.
De Voedingsadministratie registreert alle
meldingen. Daarnaast geeft zij, indien de

cliënt zijn contactgegevens heeft achtergelaten,
een reactie of terugkoppeling naar
de cliënt via een persoonlijke brief of e-mail.
Zo weten cliënten altijd wat er met hun
melding is gedaan.
Verkeerde of geen maaltijd
Wanneer een cliënt op Huize Padua of
Coudewater een verkeerde of geen maaltijd
krijgt, is het belangrijk dat zij (of de voedingsassistente
of verpleging) direct contact
opneemt met de Voedingsadministratie
(toestel 4500, keuze 2, in het weekend wordt
er doorverwezen naar de keuken) in plaats
van eerst een formulier in te vullen. Er kan
dan gelijk actie worden ondernomen waarbij
we proberen de fout direct te herstellen door
alsnog de juiste maaltijd (of maaltijdcomponent)
te leveren. Indien wenselijk kan het
formulier daarna alsnog ingevuld en opgestuurd
worden.
Inmiddels zijn er de afgelopen weken al 88
meldingen binnengekomen en hebben de
meeste melders al een reactie terug
ontvangen.
Hierbij zitten zowel klachten (42), vragen (4),
suggesties (14) en ook complimenten (28).
We bedanken deze cliënten voor hun
meldingen. Met behulp hiervan kan Facility
Services doelgericht werken aan verbetering
van de maaltijden.
Wilt u reageren op één van deze onderwerpen
in deze column dan kunt u mij mailen via
wpjf.kanters@ggzoostbrabant.nl. Hebt u niet
de mogelijkheid om te mailen dan kunt u mij
ook een briefje sturen via de interne post,
ter attentie van Wilco Kanters, postvak
01.015. Ook reacties op andere onderwerpen
die te maken hebben met eten en drinken
zijn van harte welkom.
Met een smakelijke groet,
Wilco Kanters
Facility Services GGZ Oost Brabant
37
Eenmaal prins te zijn ...
De ene maakt muziek en lacht
De ander sport met volle kracht
Maar ik als Paduaanse mens
Heb toch maar ene wens
Refrein:
Eenmaal prins te zijn
Van ’t Kluisklepelrijk
met een raad van 11
4 dagen gelijk
Daarvan heb ik al
Zo lang en veel gedroomd
Eenmaal prins te zijn
in ons Kluisklepelrijk
Carnaval in brouwershof
dat vind ik alle jaren tof
De prinsensteek staat op mijn hoofd
een feest is mij beloofd.
Refrein:
Eenmaal prins te zijn
van’t Kluisklepelrijk
met een raad van 11
4 dagen gelijk
Daarvan heb ik al
Zo lang en veel gedroomd
Eenmaal prins te zijn
in ons Kluisklepelrijk
Met de bierkar aan de zwier
prinsenbal met veel plezier
het boerenkoolbuffet met worst
dan heb ik weer eens dorst.
Refrein 2x:
Eenmaal prins te zijn
Van ’t Kluisklepelrijk
met een raad van 11
4 dagen gelijk
Daarvan heb ik al
Zo lang en veel gedroomd
Eenmaal prins te zijn
in ons Kluisklepelrijk
Tekst: Petra van den Biggelaar
Prins Nan 1
Origineel: Wicky Junggeburth, Keulen

Cliënten GGZ genieten in Euro Disney Parijs
2 bewoners van Loef 1, Ben Pennings en Peter
Hazenveld zijn samen met vrijwilliger Bertie
v. Oorschot naar Euro Disney in Parijs
geweest.
Het waren 4 geweldige dagen waar we met
veel plezier aan terugdenken.
Om u, als lezer, een
indruk te geven hoe wij
Euro Disney hebben
beleefd, heb ik per dag
een klein verslagje
gemaakt.
Dag 1: vrijdag 30 juli
Wij moesten al vroeg opstaan omdat de taxi
ons al om 5.00 uur kwam ophalen. Deze
bracht ons naar Eindhoven Airport. Daar
moesten we om 6.15 uur opstappen in een
minibus, die ons naar de opstapplaats
“Hazeldonk” bij Breda bracht. Daar zouden
we om 7.00 uur vertrekken, maar helaas was
de bus een half uur vertraagd. Onderweg naar
zijn we gestopt om mensen op te halen en
kregen we in Kortrijk ons ontbijt. Daarna
reden we richting PARIJS! Na een aantal korte
stops kwamen we rond 13.30 uur in Euro
Disney aan.
We konden pas om 15.00 uur inschrijven dus
hebben we overlegd wat we zouden doen. Om
ongeveer 18.00 uur gingen we eten in een
Mexicaans restaurant. Nadat onze buiken
weer goed gevuld waren zijn we het park
gaan bekijken. Als eerste hebben we “Disney
Village” bekeken, dat is een grote winkelstraat
met restaurants, kledingzaken en bioscopen.
Na dit gezien te hebben besloten we
door Peter Hazenveld
38
moe en voldaan terug naar ons hotel te gaan.
Dag 2: zaterdag 31 juli
Om 8.45 uur zijn we de dag begonnen met
een overheerlijk ontbijt. Daarna zijn we naar
het park gegaan en zijn we begonnen bij de
filmstudio’s. Ben en Bertie besloten daar naar
binnen te gaan om een film te kijken. Ik ben
naar het stuntteam van de Disney Studio’s
gegaan. Daar werd een spectaculaire show
met motoren en auto’s opgevoerd. Er werd
flink geknald en geschoten en
de motoren en auto’s zaten
elkaar achterna. Er werd ook
over wagens en schansen gesprongen.
Al met al heel spannend.
Nadat Ben en Bertie uit de film
kwamen zijn we naar “Mickey
Mouse” gegaan. Mickey Mouse
is toch wel de bekendste figuur van Disney. Al
lopend kwamen we bij het spookhuis aan en
besloten hier naar binnen te gaan, we zakten
langzaam af in de grotten, of dit nu zo’n
goede keuze was? Nee, het viel best mee. Als
was het wel heel spannend en soms eng om in
het spookhuis te zijn. Na ons avontuur in het
spookhuis hebben we nog enkele uurtjes in
het park doorgebracht, waarna zijn we weer
richting ons hotel zijn gegaan.
Dag 3: zondag 1 augustus
Om 7.30 uur zaten we al aan ons ontbijt, we
wilden namelijk vroeg in de rij staan zodat
we als één van de eersten binnen waren. Het
park gaat namelijk pas om 10.00 uur open.
Nadat het park geopend was hebben we in de

auto gezeten, daarna
zijn we op een
levensgrote radarboot
gestapt, u kent
deze vast en zeker
wel van de film.
Zo’n boot met van die grote wielen aan beide
kanten van de boot. Mooie ervaring om zo op
het water te zijn, zie je alles weer van een
andere kant. Daarna zijn we naar de laserbaan
geweest, waar je met laserpistolen
mocht schieten en hierbij kon je ook punten
verdienen. Na een lekkere middaglunch zijn
we naar de “Mainstreet” gegaan voor de grote
“Parade”. Deze parade was een geweldige
ervaring, alle figuren van Disney kamen in
deze parade voorbij. Voor de rest van
middag, voordat we naar ons hotel gingen,
zijn we op de “Mainstreet” gebleven.
Dag 4: maandag 2 augustus
Om 8.15 uur zaten we aan ons ontbijt. Hierna
hebben we onze koffers ingepakt en alvast
klaargezet voor vertrek. We kunnen nog een
aantal uurtjes in het hotel doorbrengen.
Om 15.00 uur zou de bus ons op komen
halen,maar na een half uur was de bus er nog
niet. Omdat we ons toch een beetje zorgen
begonnen te maken besloten we even te
bellen. Om 16.50 uur kwam de bus eindelijk
voorrijden. Nadat we alle mensen opgehaald
hadden zijn we weer richting Nederland
gereden.
Onderweg naar huis hebben we alles wat we
meegemaakt hebben nog eens rustig
doorgesproken. We hebben 4 dagen ideaal
weer gehad, veel gezien, in veel attracties
gezeten en gewoon de tijd van ons leven
gehad.
Ik wil Ben en Bertie bedanken voor 4 heel
gezellige dagen en voor de fijne begeleiding.
Ik zal deze vakantie nooit vergeten.
39
Rode Kruis geeft cursus
Vrienden maken kun je leren
Het Rode Kruis afd. Den Bosch e.o. organiseert
op donderdagavond 7, 14 en 21 april en
vervolgens op 5, 12 en 19 mei 2011 van 19.30
tot 21.30 uur de cursus.
Vrienden zijn voor ieder mens belangrijk,
ze verrijken het leven. Maar niet iedereen
vindt het even gemakkelijk om vrienden te
maken of te behouden. In zes bijeenkomsten
wordt geoefend in het aangaan en
onderhouden van vriendschap. De belangrijkste
inzet: een open en actieve houding.
Uit onderzoek blijkt dat vriendschap en sociale
steun veel bescherming kunnen bieden,
bijvoorbeeld tegen depressieve klachten.
Tegelijkertijd valt op dat steeds minder
mensen nog vertrouwelijke contacten
hebben. In een periode van zorgen is het dan
lastig hulp te vragen. Maar ook in goede
tijden is het belangrijk om ervaringen te
kunnen delen.
De cursus Vrienden Maken richt zich op mensen
vanaf 18 jaar, die – om welke reden dan
ook – geen grote vriendenkring (meer) hebben
en daar zelf iets aan willen doen.
Eerst een kennismaking
De cursus Vrienden Maken is er in beginsel
voor iedereen die meer vriendschap in z’n
leven zoekt. Niet direct onder de medecursisten,
al mag dat natuurlijk wel.
Na aanmelding ontvangt de kandidaatdeelnemer
een oproep voor een kennismakingsgesprek.
Er wordt dan meteen gekeken
of de cursus goed aansluit bij diens behoefte.
De 8 à 12 deelnemers komen zes keer bijeen.
Later is er nog een ‘terugkomdag’.
De deelnamekosten bedragen € 25.
Voor meer informatie kunt u terecht bij
Marie-Christine Smits van Het Nederlandse
Rode Kruis. Tel: 073-6132879 of Cees van Dijk
Tel: 073-6142579 of 06-41288393

VRIENDENDIENST
HELMOND E.O.
door Gert-Jan Altink
De Vriendendienst is een maatjesproject bedoelt
voor mensen die te kampen hebben
(gehad) met psychische problemen. Zij vinden
het vaak moeilijk om hun gewone leven weer
op te pakken.
De Vriendendienst voor de regio Helmond bestaat
al geruime tijd en door heel Nederland
zijn Vriendendiensten terug te vinden.
Het project heeft als doel het sociaal isolement
te doorbreken. Een vrijwilliger wordt
gekoppeld aan een deelnemer en gezamenlijk
ondernemen zij allerlei activiteiten. De vrijwilliger
stimuleert de deelnemer tot het ondernemen
van een activiteit op het gebied
van zelfredzaamheid en zorg voor de eigen
omgeving.
Het contact tussen de deelnemer en de vrijwilliger
is minimaal een keer in de twee weken
en is gebaseerd op een gezamenlijke interesse
en op gelijkwaardigheid.
De meerwaarde van het project wordt zeer
zeker teruggezien. Deelnemers kijken erg uit
naar het bezoek van hun maatje en ook kan
er duidelijk groei waargenomen worden. Denk
hierbij aan deelnemers die het contact met
oude bekenden hebben hersteld en er meer
invulling van de dag is gekomen door bijvoorbeeld
deelname aan het verenigingsleven
dankzij de ondersteuning van de vrijwilliger.
Informatie over De Vriendendienst voor Helmond
e.o.:
Telefoon: 0492-505742
Bezoekadres: Molenstraat 74a te Helmond
Mailadres:
Vriendendienst-helmond@ggzoostbrabant.nl
40
Het was geen
opzet !
door Toon van der Wielen
Dat ik ‘t niet expres deed bedoel ik.
Want is ‘t mijn schuld dat de baas sms’t van
** Toon laat alles vallen waar je mee bezig
bent en kom NU hier. ** en de baas zegt dattie
nie weten kon dat ik buiten met Ali de
Somali de dakgoot moest bitakken. En datter
weer es maar 1 ladder en 1 blokwitter en
maar 1 pot was (bitak ).
En dat ik daarom met Ali afsprook dat Ali als
1e ging bitakken op die 1e ladder en ik ‘m
vasthouen op de begane grond
en na de middagreefer hetzelfde
maar dan andersom da'k de
dakgoot laks af zou lakken tot
5 voor 5.
Dus het was niet met rade dat
ik losliet toen Ali uit de dakgoot stapte in de
lucht en dattie in die pot landde kunde mij
al helemaal nie aanwrijven.
Op zenne kop nog wel, dus da's duidelijk ne
pechvogel, Ali.
"in mij land man met zusjes is rijk."
"jij nou hier en jij doen wat ikke voor doe."
Hij moet vannacht in Bernhove blijve met
zijn kop in een emmmer sodawater. Morgen
ben ik wat later op de werkvloer ?? Vloer is
zat trouwens.
Om Ali op te halen met 1kg navelinaas van
de Aldi en ‘n tros plastic anjers.Das niet uit
schuldgevoel edelachtbare, maar da's gewoon
collegialiteit als werkers onder elkaar.
En ‘n ochtend doorbetaald naar ‘t schipperke.
V R I J ****!!!!

Voor en door (ex)cliënten
Sinds 2010 maken de GRIP informatiecentra in Helmond onderdeel uit van GGZ Oost Brabant.
In dit artikel leest u over de achtergrond van deze informatiebronnen voor cliënten
en hun verwanten, die worden bemensd door (ex)cliënten en vrijwilligers.
De initiatiefnemer van een informatiepunt voor cliënten was Frans van de Wittenberg, voorzitter
van Ypsilon. Van 1998 tot 2010 was GRIP een zelfstandige stichting, voortgekomen uit een samenwerking
van o.m. RIAGG, gemeente Helmond, SWH, zorgverzekeraar CZ en GGZ Oost Brabant.
Doel van GRIP is het bieden van informatie over geestelijke gezondheid aan (potentiële) cliënten,
hun verwanten, scholieren, docenten, verwijzers en andere ketenpartners. Ook de Vriendendienst
vond er in het verleden onderdak.
De naam GRIP verwijst naar hetgeen waaraan mensen die een GRIP-informatiecentrum bezoeken
behoefte hebben: grip op het leven, hun toekomst, hun gezondheid...
Kortom op alles waar je grip op zou willen hebben.
Uniek is dat de informatie veelal wordt verstrekt door ervaringsdeskundigen en vrijwilligers
met en zonder een psychiatrische achtergrond.
Vanaf begin 2006 kent GRIP een vestiging in ’t Warant op het terrein van het Elkerliek ziekenhuis.
En in 2008 verhuisde de andere vestiging van de Azalealaan naar ’t Claraklooster in de
Molenstraat. Sinds 2010 is de stichting opgeheven en zijn de centra ondergebracht binnen de
afdeling communicatie van de GGZ Oost Brabant.
Momenteel is GRIP gevestigd op twee locaties in Helmond. Sinds medio maart 2011 zijn ook de
infocentra in Uden en op de Osse locatie van ziekenhuis Bernhoven werkzaam onder deze
naam. ‘t Claraklooster in Helmond huisvest sinds 18 maart tevens het GRIP cliëntensteunpunt
en familiespreekuur. Hierover meer in de volgende uitgave van de Horizon.
Waar vindt u Grip infocentra?
- Helmond: ’t Claraklooster, Molenstraat 74a
- Helmond: ’t Warant, Wesselman 25a
- Oss: gebouw Arsis, Joannes Zwijsenlaan 123
- Uden: Violierstraat 11.
Kijk op www.ggzoostbrabant.nl/GRIP èn op facebook.
41

A CTIVITEITEN
Huize Padua / Brouwershof
Donderdag 14 april Voorjaarsbingo, aanvang 19.00 uur
Donderdag 21 april Paasconcert, aanvang 19.00 uur
Woensdag 27 april Opening expositie PaduArt, aanvang 14.00 uur in het hoofdgebouw
Donderdag 28 april Koninginnebal, aanvang 19.00 uur
Donderdag 5 mei Oranjebingo, aanvang 14.00 uur
Donderdag 12 mei Picknick in het park, aanvang 11.30 in het park. Opgeven t/m 29 april
Donderdag 19 mei Dansavond, aanvang 19.00 uur
Zondag 29 mei Zomermarkt, aanvang 10.00 uur
Woensdag 1 juni ConcertiFetti in het Beursgebouw te Eindhoven. Verzamelen 16.45 uur.
Opgeven t/m 20 mei
Donderdag 9 juni GGZ Pinkster Voetbaltoernooi
Donderdag 16 juni Jeu de Boules, aanvang 18.30 uur
Donderdag 23 juni Dagje Scheveningen. Verzamelen 9.45 uur. Opgeven t/m 10 juni
Donderdag 30 juni Themabarbecue, aanvang 16.30 uur bij de Carrousel. Opgeven t/m 17
juni
43
Geschilderd door
Ine van Wijk

K
REET VAN
I NFO
Cliëntenraad: Postbus 3, 5427 ZG Boekel
Intern postvak 01.034 clientenraad@ggzoostbrabant.nl 0492-846366
of via de ondersteuners; 06-12946525 Jan-Anton van der Mooren of 06-12709361 Karin Smits
Familieraad:
familieraad@ggzoostbrabant.nl
Ondersteuner Hans Weijmans 06-53352732
DE MAAND
WIE ZICHZELF NIET IS,
MIST VEEL
AGNES
Stichting Patiëntenvertrouwenspersoon:
Ton Nijhof atm.Nijhof@ggzoostbrabant.nl
Marc Frankevyle m.frankevyle@pvp.nl
De Helpdesk Patiëntenvertrouwenspersoon is er voor cliënten van instellingen voor geestelijke
gezondheidszorg. 0900 444 8888 (10 eurocent per minuut)