KOERS Augustus 2011 - Die Hervormer

More documents

Recommendations

Info

8 Die hele uiteensetting op bladsy 6 van simbole, komplekse relasie, intuïtief van aard, proses van metaforisiteit, samevattende simbole, uitbreidende simbole loop alles uit op die stelling van die interpretatiewe model: "Die uitdrukking 'beeld van God' is die metafoor van die waarneming van gedeeltelike soortgelykheid tussen God en mens. Die mens is taksonomies deel van die genus 'God' binne hierdie simboliese kode" (bl 7). Wanneer iets soos die beeld van God 'n metafoor genoem word kan dit inderdaad lei tot allerlei interpretasies. Watter bewys word aangevoer dat "beeld van God" 'n metafoor is? Berus dit maar op die "waarneming" en dit nogal "van gedeeltelike soortgelykheid tussen God en mens"! Dat die "taksonomies (volgens klassifikasie) deel is van die genus (soort, geslag) 'God' binne hierdie simboliese kode" (bl 7), is presies wat die mens wou wees, maar nie was nie! HP Wolmarans sê: "Daar is geen kwalitatiewe onderskeid geen gans-andersheid te dink nie tussen mens en dier maar wel tussen mens en God, skepsel en Skepper, Tyd en Ewigheid. Aan God was die mens nooit wesensverwant nie, en sal dit ook nooit wees nie, ook nie in die Ewigheid nie" (God en Mens, Die mens na die beeld van God, bl 167). Wolmarans sê dat as die mens soos Christus "kontinueus met God is, dan is hy beeld van God en kan ook beeld van God wees in dieselfde sin as wat Christus beeld van God is, alleen met 'n verskil van graad of hoeveelheid. Hierdie opvatting van die mens het ons reeds verwerp as in flagrante stryd met die hele godsbeskouing en opvatting van die mens by Israel en die hele Skrif. Die absoluut kwalitatiewe wesensonderskeid tussen God en mens, as tussen Skepper en skepsel ís inherent aan die outestamentiese antropologie" (God en Mens, aw, bl 181). Om te sê, hoe versimboliseerd of vermetaforiseerd ookal, dat die genus (geslag, soort) mens en God in dieselfde taksonomie (klassifikasie) val, is dieselfde opvatting wat die slang aan Adam en Eva voorgehou het. "Bewus van eie voortreflikheid, oortuig van die feit dat hy met God wesensgelyk was, mikroteos, God in klein was, kon hy die noodsaaklikheid nie meer insien nie om in gehoorsaamheid aan God, aan God verbonde te bly (nie)" (God en Mens, aw, bl 192). 1.5 Herstel in Christus Die standpunt is onderskryfbaar dat die sondaar eers en alleen in Christus weer herstel word in die beeld van God (bl 7). Dit is egter nie die beeld van God wat herstel word in die mens nie. Wanneer mens die analogia entis, van die Roomse Kerk (vgl Proefskrif FJ van Zyl), die spermatikoi van die ou filosowe, die goddelike vonke van die Gnostiek (vgl DJC van Wyk, Die probleem van die algemene openbaring, Proefskrif, bv bl 22) nagaan, rym die Advies se stelling op bladsy 15 nie daarmee nie dat "van die mense wat benadeel ís deur Apartheid … mense ìs in wie die beeld van God … herstel is … dit wil sê 'n herstel van die analogia entis" (bl 15). Die formulering "sodra die relasie weer herstel is in 'n geloofsverhouding met Christus, herwin die mens sy beeldkarakter van God" (bl 7), val steeds in die klas van die verhumanisering van God en die vergoddeliking van die mens. 2 Die 68ste AKV-besluit Die Advies erken dat "die betrokke feit oor 'n vorige besluit dus moontlik foutief kon wees" (bl 8), maar verdoesel dit met 'n rasionalisasie. Miskien moet die Beswaar-54 se bewoording van "misleiding" hier verander word na "subtiele misleiding"! Die Advies kla dat die Beswaar "op hierdie punt nie beredeneer op watter gronde die aanvaarding van die besluit in stryd sou wees met die Skrif nie" (bl 8), maar laat ná om te sê dat dit wel op die gepaste plek gedoen word! In die laaste paragraaf op bladsy 8 wat oorloop na bladsy 9 sê die Advies dat die mening dat daar nie genoeg inligting oor die saak op die vergadering was nie, ís 'n subjektiewe argument, en dan gee die Advies sy eie subjektiewe indruk dat daar genoeg inligting was. Die verwagting van Homerus wat ingedut het, was egter dat die vergadering soos altyd sou besluit. Die Advies redeneer op bladsy 9 oor Beswaar 1.5 dat verbouereerdheid gebrek aan logiese konsekwentheid gehad het. In plaas dat die Kerk 'n kritiese afstand van die regering in die apartheidsjare moes handhaaf, het hy sy profetiese funksie verloor. "Deur die teologiese goedkeuring van Apartheid het die kerk inderwaarheid 'n verlengstuk van die regering van die dag geword." Sonder om die uitwasse van die beleid van afsonderlike ontwikkeling in leierskorps en amptenary te vergoeilik, moet onthou word dat dié staatkundige gestalte van die Afrikanervolk geleë was in die volk se lewens- en wêreldbeskouing. 2.2 In stryd met die evangelie Die Advies kom met wiskundige simbole en hipotetiese implikatiewe proposisie om aan te toon dat "apartheid (wat) in stryd ís met die evangelie van Jesus Christus" nie kan beteken dat "apartheid antichristelik" was nie. "In die eerste plek ís dit ongeldig om 'n kontekslose leksikografiese definisie oor te dra op 'n frase in 'n ander konteks, en 8
9 dan te beweer dat hulle identies is" (bl 9). Ons gebruik tog woorde met leksikografíese definisie om sinvol te kommunikeer. Daar is byna geen sin as 'n woord uit 'n woordeboek net sy woordeboekkonteks dra nie! Op bladsy 10 word die gedagte wiskundig op die wyse van simboliese logika verder uitgewerk dat "in stryd met die evangelie" nie gelyk is aan "antichristelik" nie. Vergeet die Advies nie nou juis die konteks waarbinne die Beswaar formuleer nie, naamlik die omgewing van 'n status confessionis dat apartheid kettery is? Die eerste verhouding waarna in die Inleiding verwys, evangelie-kerk (bl 3), kom daarop neer dat as die kerk teen die evangelie ís, ís die kerk anti-evangelie = anti Christus = antichristelik! Mens vra jou af watse logika op bladsy 10 'n rol speel, as gesê word: "Ondersteuning deur die kerk van die vorige staatsbestel impliseer tog dat die kerk toe regeringsbeleid uitgevoer het." Wat ís die draagwydte van "die kerk (het) toe regeringsbeleid uitgevoer"? Moes die Kerk die goeie daarvan nie doen nie? Moes die Kerk aan die owerheid ongehoorsaam wees in wat reg is? Was die situasie oorspronklik nie juis andersom as wat die Advies hom voorstel nie? Die perspektief van eiesoortige staatkundige ontwikkeling het sy basis in die lewens- en wêreldbeskouing gehad wat die volk uit die Bybel geput het. Die Advies gaan van die misplaaste standpunt uit dat die staatkundige beleid van afsonderlike ontwikkeling die genade en versoening in Jesus weerspreek (bl 11). Maar die interpretasie dat 'n volk bereid moet wees om op staatkundige grondslae homself te integreer met ander volke en rasse met verlies van sy eie bodem, sy eie taal en kultuur, sy eie godsdienstige tradisies, is vreemd aan die Bybelse versoeningsdimensies. Dit is 'n voorbeeld van 'n horisontalistiese beskouing van die evangelie dat versoening in Christus met God en met die mede-mens van so 'n aard is dat 'n volk met ander rasse en volke en groepe moet integreer tot ondergang van jou eie volk. Ja, hierdie stelling van ondergang van eie volk is 'n staatkundige vrees, maar dit word bewys deur die huidige staatkundige opset. 2.3 Onderlinge onversoenlikheid Die Advies beskuldig die Beswaarskrif dat "die gedagte van onderlinge onversoenlikheid geldig is". Word hier nie 'n mening aan die Beswaarskrif opgedring wat vreemd ís aan die Beswaarskrif nie? Nêrens en nooit is die Beswaarskrif of die Kerk, selfs met artikel III in die outyd, of die Bybel of die belydenisskrifte in enige geloofsopsig 'n ondersteuner van "onderlinge onversoenlikheid" nie! Indien die Advies "in die lig van die diversiteit van Suid- Afrika se bevolkingsamestelling" (bl 11) die integrasie daarvan as staatkundige opset sien as die teenpool van "onderlinge onversoenlikheid", het ons mekaar verloor! Juis goeie buurmanskap met die huis langs jou, met die woonbuurt langs jou, met die volke langs jou, met die rasse en kulture langs jou is die proses en gevolg van ordelike onderlinge versoenlikheid. 2.4 Onreg sanksioneer Die Advies sê: "Hier moet aangemerk word dat die bedoeling van die beleid van apartheid nie ter sake is nie, wel die praktiese gevolge daarvan. Die historiese agtergrond en vermoedelike bedoeling van die totstandkoming van die beleid mag smetteloos wees, maar die gevolge was nie" (bl 11,12). Eerstens ís hierdie standpunt van die agtergrond en bedoeling van apartheid wat smetteloos mag wees in teenspraak met die Advies op dieselfde bladsy 11: "Indien die Nuwe Testament staan in die teken van God se genade en versoening is dit sekerlik 'n fout, selfs 'n dwaling, om 'n sisteem en beleid te ondersteun wat daardie genade en versoening weerspreek … ". Wanneer word met "sisteem" beleid bedoel en wanneer praktiese gevolge? 'n Advies wat soos 'n springhaas baie gate het waarheen gespring kan word, maak die omgewing 'n onhanteerbare sif. Die afkeurenswaardige praktiese gevolge, by wyse van uitwasse van leierskorps en amptenary (wat ín enige staatsbeleid voorkom en meeste van al by die huidige revolusionêre integrasie-owerheid) kan nie ongedefiníeerd op die skouers van afsonderlike ontwikkeling as "onreg (ge) sanksioneer" deur die Kerk geplaas word nie. Die Advies meen dat "dergelike ondersoek oor die bedoeling en uitvoering van die beleid van afsonderlike ontwikkeling" niks sal verander "aan die feit dat dit in Suid-Afrika histories gesproke uitgeloop het op 'n onregverdige samelewing waarin almal nie gelyke toegang gehad het tot bronne en geleenthede nie" (bl 12). Tog sou 'n grondige ondersoek aan die lig bring dat die begrip "almal" in hierdie konteks misplaas is in die land van die Afrikanervolk wat juis deur die grootste deel van die "almal" met vernietiging bedreig word. Die Beswaar word beskuldig deur die Advies dat "apologeties ingetree word vir die beleid van afsonderlike ontwikkeling of apartheid. Dit bevestig dat die totale aksie van die beswaardes nie teologies gemotiveer is nie, maar polities" (bl 12). Dit is vreemd dat die Advies diaspories politieke mening openbaar en juis 'n politieke beleid van afsonderlike ontwikkeling heftig aanval maar dan die Beswaar beskuldig van politiek! Hoe kan die aanval teen die betrokke 9
Page 1 and 2: 1 KOERS 1 IN LEER- EN LEWENSKWESSIE
Page 3 and 4: 3 ander, sou jy 'n ongelooflike ver
Page 5 and 6: 5 Die skrywer is lief om in hierdie
Page 7: 7 die duiwel of die Satan of die so
Page 11 and 12: 11 simplisme ontslae te raak. Ons t
Page 13 and 14: 13 bedreigingen toen Hij zijn zoon
Page 15 and 16: 15 Senokoane het ’n bekende uitla
Page 17 and 18: 17 fatalisme. Met ons rede en verst

KOERS Augustus 2011 - Die Hervormer

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?