OV-Magazine 2009 nr 1

WOUTER KLOOTWIJK
Typisch typisch
Typisch Nederlands, zegt de stem van de Nederlandse Spoorwegen en het
klinkt laatdunkend.
Kankeren op de eerste klas zou een Nederlands verschijnsel zijn. Typisch
Nederlands ook, dat hij dat zegt. De stem is die van het hoofd persvoorlichting
van de NS. Hoofden in het openbaar vervoer van Nederland zijn
meesters onhandige dingen zeggen. Laatst nog het hoofd Fietsen van de
NS. “Een fiets die bij het station staat te wachten op zijn baas, gaat geld
kosten.”
Thalys rijdt met dromedarissen tussen Amsterdam en Parijs. In de bult zit
de verbinding met een satelliet. Zo’n verbinding maakt toegang tot internet
mogelijk voor treinreizigers met een computer. Je kan werken onderweg.
We zaten in een Thalys. Journalisten (weinig), en persvoorlichters (veel),
op weg naar de onthulling van een stoel. Wij, journalisten, waren blij verrast
met de internetverbinding in de trein. Die is voor reizigers in de eerste
klas gratis. In de tweede klas kun je ook internetten maar tegen betaling
en niet weinig. Dom, zeggen de journalisten, in de hele trein moet het
gewoon kunnen en gratis. Typisch Nederlands. Woordvoerder: want het is
een hele investering, zo’n satellietverbinding. Dus moeten reizigers daar
voor betalen.
Klinkt logisch maar het rammelt. Eersteklas reizigers betalen meer voor
de rit. Dat was vanouds om het comfort, bredere stoelen, ruimte voor je
knieën en geen schreeuwende scholieren.
In de Thalys worden eersteklassers bovendien gestraft – en ernstig, kan ik
getuigen – met gratis koffie. En omdat eersteklassers meer betalen voor
hun ticket krijgen ze gratis internet en tweedeklassers niet.
Hoe dom kun je redeneren? Was ik eersteklasser en liet ik mijn laptop
thuis, dan zou ik korting bedingen op de prijs van mijn ticket. Want kennelijk
zit in die prijs het gebruik al ingebakken van internetgebruik onderweg.
Tweedeklasser die geen boodschap hebben aan het internet tussen
Amsterdam en Parijs sparen zomaar 15 euro uit. Dat moet eersteklassers
dus worden aangeboden: 15 euro korting als je de bult van de dromedaris
niet nodig hebt.
En dan die fiets. Typisch Nederlands ook. Het hoofd van de afdeling Fiets
zegt: er is op den duur geen ontkomen aan dat fietsers moeten betalen
voor het neerzetten van hun fiets bij een station. Hij zei aldus iets lelijks
waar hij beter wat moois had kunnen voorstellen. “Fietsers, welkom bij
NS, u kunt uw fiets twee etmalen gratis bij het station parkeren. Blijft u
langer weg van uw fiets, dan zorgen wij er zolang voor. U wilt daar vanzelfsprekend
wat voor betalen.”
Bij station WTC in Amsterdam, beroerd ingericht voor fietsers, staat een
bord van de gemeente met een heel coulant voorstel aan fietsers. Je fiets
mag hier vier weken staan, daarna halen we hem weg. De fietsman van
de NS heeft dat typisch Amsterdamse bord nooit gezien. Het had hem te
denken kunnen geven.
05 02 2009 ov magazine 11