Klik hier... - Wasmeer

Tegenstander verslagen
over VVZA
12­09­2010: Competitieduel VVZA ­ Brederodes uitslag: 5 ­ 3
Geschreven door VVZA
Vreemd, ongelooflijk en opvallend. Slechts een handjevol superlatieven
die je los kunt laten op de wedstrijd VVZA ­ Brederodes. Hoe moet je
anders een wedstrijd omschrijven, waarin een team eigenlijk de hele
wedstrijd de bovenliggende partij is, maar toch eerst binnen 20 min met
0­3 achter komt en vervolgens na 90 minuten met 5­3 winst van het veld
af stapt.
Hoe kan dit? En wat was er anders na de 0­3?
Het was duidelijk te zien dat er chaos heerste in de verdediging. Terwijl
het voetballend naar voren goed ging en er de nodige mogelijkheden
gecreëerd werden, schortte het in de omschakeling en sneed de
tegenstander als een mes door boter in de verdediging. De wanorde
was soms compleet. Niemand pakte de doorkomende middenvelders op.
Bovendien werd er slap ingegrepen en volgden slechte passes elkaar in
hoog tempo op. Te zacht, te onnauwkeurig, te onrustig en vooral te
onzeker. Dit leidde dan ook de eerste goal in. Een te slappe, slecht
geplaatste kaatsbal kon onderschept worden door een inlopende
tegenspeler. Hierdoor stond iedereen bij VVZA op het verkeerde been
en kon niemand op tijd uitstappen om het vlammend schot te kraken.
Werner was kansloos.
Hoewel het absoluut mooi is om te zien hoe er soms uitverdedigd wordt,
met mooi verzorgd tikkie­takkie voetbal, is een bal hard wegrossen soms
de beste optie in penibele situaties. De omschrijving zou voldoende
moeten zeggen….penibel betekent dat er gevaar dreigt. En dan moet je
niet pielen, maar handelen. Dat gebeurde niet bij de 2e goal en weer
werd er van geprofiteerd. Het verschil met de 4e klasse is dat de fouten
nu vaak direct afgestraft worden.
Regelmatig zag je, net als vorig jaar, 2 linies van 5 man, met slechts af
en toe 1 middenvelder die er verloren tussenin stond. Een op snelheid
opkomende tegenstander is door een op lijn verdedigende ploeg niet bij
te houden en dus hooguit op onreglementaire wijze tegen te houden. Te
vaak moest er daarom aan de noodrem getrokken worden, werden er
onnodige overtredingen op de rand van de 16 gemaakt en werden er
daarmee veel te veel mogelijkheden weggegeven. Hieruit ontstond dan
ook de 3e tegentreffer (hoewel dit schot houdbaar leek). Je zag de
tegenstanders ook verbaasd lachend teruglopen met uitdrukkingen van
“wat gebeurt ons nu? ” op het gezicht geschreven.
Ondanks de nodige kansen die VVZA hierna kreeg, moest Werner aan
de andere kant nog een paar maal goed ingrijpen bij 1 tegen 1 situaties.
Dit kwam voornamelijk door te laat inglijdende verdedigers, die dan
simpel uitgespeeld konden worden. Als je 1 op 1 staat en dus geen
rugdekking hebt, dan weet je dat je de bal MOET hebben als je een
sliding maakt of je tegenstander aanvalt. Anders ben je te makkelijk te
omspelen en ligt het veld open voor je tegenstanders. Als de kans
aanwezig is dat het je niet lukt om de bal te veroveren, dan moet je
gewoon meelopen en je team de tijd geven te hergroeperen.
Onze kansen stapelden zich inmiddels ook op en het leek een kwestie
van tijd voor er een doelpunt zou vallen. Hoewel de stand geen reden tot
optimisme gaf voelde men langs de lijn geen paniek en bleef men
zeggen dat het mogelijk moest zijn gezien het spelbeeld naar voren.
Maar je moet het mentaal als ploeg wel kunnen na zo’n enorme dreun.
De koppies bleven echter omhoog en leken wakker
geschud (Zat die niet op de reservebank?). Er MOCHT niet verloren
worden. De duels werden feller en werden vaker gewonnen.
Na dotten van kansen voor Michael en Kevin, die door inglijdende
verdedigers en een goede keeper nog tegengehouden werden, was de
volledig over het hoofd geziene “kleinste” man van het veld, Freak,
aanwezig voor een bekeken kopbal, die nu wel achter de doelman
plofte. En er was nog genoeg tijd om voor de rust de “Anschlußtreffer” te
scoren. Kansen regen zich aaneen en slechts een wonder, de paal en
een katachtige reactie van de keeper hield Brederodes op de been toen
Michael weer een van zijn krachtige acties liet zien, de aan zijn lichaam
hangende tegenstander moeiteloos meedragend, terwijl hij hard op goal
schoot. Ook de van de paal voor de goal langs vallende bal viel net niet
voor de voeten van de verkeerd uitkomende Kevin.
Even stokte de machine hierna en kwam het bezinningsmoment bij 1­3.
Na de rust was alles anders. 1 op 1 spelend en met Ricardo voor Bart
op rechts zette VVZA druk en ineens wist iedereen wel wat hij moest
doen. Blijkbaar is het makkelijker voor deze groep om met 3 man
achterin in te grijpen dan met 4 man (van cijfers begrijp ik niet zoveel,
dus als ik de kans krijg zal ik dit eens met Aad de Mos op nemen). Maar
het lijkt erop dat het overnemen bij een 4 mans verdediging het grote
probleem is. Nu schoof iedereen mee op met zijn man en kwam
Brederodes niet meer aan voetballen toe.
Na een geweldige aanval, nu met tot 2 x toe tikkie ­ HAKKIE voetbal
schoot Freek zijn en VVZA’s 2e binnen. Dat zijn enkele minuten later
gescoorde hattrick door de rust onderbroken was en dus niet “gaaf”
genoemd mag worden, is in mijn ogen klinkklare onzin. Iedereen met een
VVZA hart vond het meer dan gaaf.
En de trein denderde door, met Sebastian, die nu dichter op de aanval
kon spelen (waar zijn sterkste punten, steekballen, rust en spreiding het
best tot hun recht komen) en de diesel Michael voorin op kop. Hoewel
Michaels combinaties nog verbeterd kunnen worden, is hij voor elke
tegenstander een enorme handenbinder en iemand die je om een
boodschap kunt sturen. Heerlijk is het om voor in de as nu ook een
speler te hebben die de bal aangespeeld kan krijgen en lang genoeg
vast kan houden om zijn teamgenoten aan te laten sluiten. Voor hem is
het “nieuwe voetbal” echter ook wennen. Niets ten nadele van APWC,
maar bij VVZA wil men meer voetballend eruit komen en daardoor krijg je
meer voetbal in de kleine ruimte. Net als bij Barry vorig jaar betekent dat
dat er met name in de passing en kaats nog wel wat bijgeleerd kan
worden, maar slechts als aanvulling op hun APWC kwaliteiten. Zoals
Michael draaide en de 4e erin schoot was geweldig en een beloning
voor het harde werken van het hele team.
Toch kwam er toen weer het terugtrekken. Natuurlijk was iedereen
moegestreden (Kevin werd vervangen door Rob, die gedreven inviel en
Lex ging eruit voor Dwight, die het goed deed op die voor hem
onwennige plek), maar het blijft gevaarlijk om bij die stand achteruit te
lopen. Nu was echter wel iedereen bij de les en geconcentreerd en daar
waar nodig liep Sebastian (op z’n “joey’s”) gaten dicht. Voorin bleven
Rob en Michael gevaarlijk. Nu in de counter. Dit leverde na een
geweldige actie van Rob, de beslissing op...