Klik hier... - Wasmeer

Tegenstander verslagen
26­09­2010: Competitieduel VVZA ­ CDW uitslag: 4 ­ 3
Geschreven door VVZA
Ooit zei een bekende Nederlander: “Als je meer scoort dan je
tegenstander dan heb je gewonnen”. Deze “waarheid als een koe” is
meer dan ooit van toepassing op VVZA dit jaar. Want om de een of
andere reden is het niet mogelijk om twee goede helften te spelen en
moet er steeds veel gescoord worden om de zwakke helft te
compenseren.
Vandaag was de eerste helft weer eens de betere. Laten we maar
zeggen geweldig. De tegenstander begon fel en zette overal druk op het
veld. Blijkbaar hadden ze gehoord dat je VVZA niet moet laten
voetballen en dat deden ze dan ook met verve. Vroeg in de wedstrijd
kregen de “zeehelden” enkele corners tegen, maar echt gevaarlijk werd
het nooit voor ze. Langzaam worstelden ze zich onder de druk uit en
begonnen steeds meer op de helft van CDW te voetballen. De bal werd
goed rond gespeeld en de ene aanval na de andere rolde op het doel
van CDW af. De eerste grote waarschuwing kreeg CDW toen Michael de
diepte in gestuurd werd en zo hard inschoot dat het net bolde tot op de
veld erachter. Deze goal van het jaar moest helaas terecht afgekeurd
worden wegens buitenspel (al had ik er als scheids een half punt voor
gegeven).
Nog geen 2 minuten later had Michael echter wel zijn goal. De in
aanvallend opzicht zeer sterk opererende Dwight slalomde door de
verdediging en wist hem te bereiken. Voor de goal kent Michael geen
twijfel en simpel werd er binnengewerkt. Enkele minuten later was het
weer Michael die droog inschoot, na een goede steekpass. De
grensrechter van CDW had echter inmiddels door dat de scheidsrechter
ieder vlagsignaal van hem honoreerde en gooide ook nu weer meteen
zijn vlag omhoog. Deze keer volkomen ten onrechte. Na de wedstrijd was
ie wel zo eerlijk om toe te geven dat het “dubieus” was.
Het was het signaal voor VVZA om nog meer druk te geven en kans op
kans werd gecreëerd. En over het algemeen erg mooi uitgespeelde
kansen. De 2­0 van Michael en de 3­0, een droge knal vanaf de 16 van
Kevin na een heerlijke tikkie­hakkie bal van diezelfde Michael, waren op
dat moment dan ook een terechte beloning voor het vertoonde spel.
CDW snakte naar adem en probeerde nog wel druk te zetten, maar
kwam er gewoon niet aan te pas. De verdediging van VVZA stond en het
middenveld gaf geen ruimte weg. Dat Dwight voor de rust met de, ook
weer mooi uitgespeelde 4­0, uiteindelijk de matchwinnaar zou worden
kon niemand op dat moment bevroeden. Toch waren er al de nodige
waarschuwingen geweest in de afgelopen weken.
Na de pauze was dan ook alles anders. Euforische gevoelens in de
kleedkamer had de VVZA’ers doof gemaakt voor de woorden van hun
trainer. Terwijl er in de andere kleedkamer blijkbaar in de handen werd
gespuugd, een extra aanvaller erin gezet werd en men elkaar oppepte
om er keihard voor te knokken, waren de spelers van VVZA de huid van
de beer al aan het verkopen. Hierbij vergaten ze de beer een
genadeschot te geven. Dat zou niet alleen voor de Amersfoortse
toeschouwers prettig zijn geweest, maar ook voor de zenuwen van de
spelers zelf. Een gewonde beer kan namelijk erg gevaarlijk zijn.
Slap en hautain spel van de thuisclub werd ineens
over VVZA
door gedreven spelers van CDW volledig ontrafeld. Nergens kreeg men
vat op de razend felle tegenstanders. Overal kwam men te laat en tot
overmaat van ramp was plotseling iedereen onzeker. Voor ze goed en
wel doorhadden wat ze geraakt had, was de zeker geleken voorsprong
van VVZA gehalveerd. Tot 2 maal toe werd er niet ingegrepen in de
verdediging, en werden ballen niet gewoon weggerost. Zonder het te
willen had VVZA de spelers van CDW een extra stimulans gegeven om
nog meer gas te geven.
Gelukkig nam Sebastian het voortouw en begon te jagen op iedere bal.
Langzaam kwam het team weer iets onder de druk uit en ontstonden er
aan de andere zijde weer grote kansen voor VVZA. In deze fase van de
strijd hadden de voorwaartsen de wedstrijd ook definitief op slot moeten
gooien, maar de malaise van de 2e helft werd op alle posities gevoeld.
Als de scherpte eenmaal weg is, krijg je die zelden weer terug. Het was
nu knokken geblazen.
Het leek af en toe alsof de scheids het CDW wel gunde, want in gelijke
situaties reageerde hij toch erg verschillend. Toen Dwight geblesseerd
vlak bij de achterlijn lag (blijkbaar toch ernstig genoeg om vervangen te
worden), moest hij het veld uit om behandeld te worden, terwijl CDW
spelers in het veld behandeld werden, soms minutenlang. De te pas en
te onpas vlaggende grensrechter van CDW werd steeds geloofwaardig
geacht, terwijl Paul enkele keren genegeerd werd (of dit terecht was kon
ik niet beoordelen, maar aan de andere zijde klopte het vlaggen in ieder
geval niet!) Ook werden overtredingen aan VVZA zijde makkelijk bestraft
en mocht CDW regelmatig zijn gang gaan.
Maar VVZA riep de ellende gewoon over zichzelf af. Toen ze voorin
slordig bleven, viel de 4­3 weer uit een kluts. Hierna kreeg de thuisclub
nog riante mogelijkheden om het definitief te beslissen, maar bij de
spitsen en middenvelders was de pijp leeg. Door het angstige,
krachtloze voetbal had ook de 4­4 nog kunnen vallen, maar gelukkig
gebeurde dit uiteindelijk niet.
Opvallend was dat VVZA eigenlijk weer nauwelijks een uitgespeelde
kans tegen kreeg en zelf legio kansen wist te creëren. De tegentreffers
ontstonden weer door klutsballen. Daar waar ik Jorrit vandaag wel
diverse malen een bal gewoon het stadion uit zag schoppen, gebeurde
dat op cruciale momenten door anderen niet. Regelmatig stond men te
kijken of misschien een medespeler bereid was in te grijpen, voor men
zelf iets ondernam.
Waarom heeft een team na een wedstrijd die ze met 4­3 van een
titelkandidaat gewonnen heeft, het gevoel dat ze verloren heeft?
Waarom leunen de spelers niet achterover en kijken ze niet trots naar
elkaar. Tenslotte zijn ze vorig jaar gepromoveerd, en staan nu met 4x3
=12 punten fier bovenaan. Waarom? Simpel, omdat ze allen beseffen
dat ze door dit concentratieverlies wedstrijden ook kunnen gaan
verliezen. Iets dat met deze groep absoluut niet nodig is.
Toch was dit weer een geweldige prestatie en ik ben trots op jullie. Ook
vandaag waren jullie over 90 minuten bezien gewoon de betere ploeg.
Een onterecht afgekeurde goal en de vele kansen bewijzen dat gewoon.
FOCUS!
Mr. X