ONDERNEEM DUURzAAM! - UniFlip

onderneem duurzaam!
Rebecca maakt vegetarische schapenvachten
’Elke vacht is
Een loper van Drents heideschaap, een deken van de Blauwe Texelaar,
of gewoon een lekkere warme schapenvacht met mooie, stoere lokken.
rebecca Geskus maakt ze. Op een duurzame, dier- en milieuvriendelijke
manier. De vacht komt niet van een gedood dier en ondergaat geen proces
van looien waarbij schadelijke chemische stoffen worden gebruikt.
‘Het geeft een heel ander gevoel als je kunt werken met materiaal van
iets dat nog leeft.’
Het atelier van Rebecca is
gevestigd in een schitterende
grote schuur op het
eiland Texel. Het ruikt er,
hoe kan het ook anders, naar
schapenvacht. Er ligt een
‘Je moet niet vies
zijn van ongewassen
schaap’
grote hoeveelheid vachten –
opgerold in lakens - te wachten
om te worden verwerkt
in één van haar creaties en
er is voldoende ruimte om er
met groepen aan het werk te
gaan. Er zijn allerlei voorbeelden van
haar werk te zien, waaronder mooie,
warme dekens, kleden, kussens, een
schitterende hangmat, waarin zowel
schapenwol als oude visnetten
zijn verwerkt en een stoel. Rebecca
werkt met ongewassen, ruwe schapenwol.
Ze laat zien hoe een vegetarische
schapenvacht eruit ziet. Zo op
het eerste gezicht oogt de bovenkant
als een gelooide vacht. De onderkant
is echter geen schapenhuid, maar
een vilten laag. ‘Met zeep en water
vilt ik een wollen laag op de afgeschoren
vacht waardoor er een soort
huid ontstaat’, legt ze uit. ‘Het resultaat:
een dier- en milieuvriendelijk
duurzaam product dat mooi en lekker
warm is en honderd procent wol!
uniek
en verrast me weer’
In een workshop van een dag kunnen
mensen het ook zelf komen doen.
Daarnaast geef ik workshops in het
vilten van dekens.’ Ter illustratie laat
ze een aantal prachtige exemplaren
zien in verschillende kleuren en met
verschillende motieven, van driehoekjes
tot hazen. ‘De workshops zijn
bedoeld voor echte doorzetters’, vervolgt
Rebecca. ‘Je moet niet vies zijn
van ongewassen schaap’, lacht ze.
Amsterdam
Voordat Rebecca naar Texel verhuisde,
woonde ze in Amsterdam. ‘Ik schilderde
en werkte als art director voor
film en televisie’, vertelt ze. ‘Met dat
laatste ben ik gestopt omdat ik moeder
werd en het werk daar niet mee
te combineren viel. In 2009
heb ik samen met een vriendin
elders in Nederland een
cursus dekenvilten gedaan.
Ik werd hier zo enthousiast
van dat ik ben gaan experimenteren
met Texelse wol.
De wol van Texelse schapen
bleek niet goed te vervilten,
dus ben ik op het eiland
op zoek naar andere rassen
gegaan. Staatsbosbeheer
laat Drentse heideschapen
in de duinen lopen voor begrazing.
Ik heb de wol van
die schapen met de wol van
Texelse schapen gecombineerd.
Zo ben ik uiteindelijk
terecht gekomen op het
98 99
nr. 2 - voorjaar 2013 nr. 2 - voorjaar 2013