Lees Thesis Pieter De Grauwe - Vlaamse Regulator voor de Media

Het feit dat een andere organisatie dan de oorspronkelijke tussenkomt in het stadium
van de mededeling aan het publiek heeft volgens G. de Foestraets geen invloed. Dit
gegeven is maar relevant in het kader van artikel 11bis, 1, 2° Berner Conventie, maar
directe injectie valt hier niet onder.
Finaal is de publieke mededeling die door de kabeldistributeur wordt gemaakt de
uitoefening van een contractueel recht van “uitzending over zijn kabelnetwerk” dat de
kabeldistributeur heeft verkregen van de omroep.
3.9. Volgens A. Maqua en O. Battard 86 valt moeilijk te betwisten dat de omroep als
uitgever van diensten de initiatiefnemer is van de communicatie aan het publiek:
“Ainsi, le distributeur de services agirait au nom et pour compte de l’éditeur de
services à l’égard des abonnés, son intervention consistant en un acte de transport et
de distribution sans aucune relation avec le droit d’auteur. Notons d’ailleurs qu’il est
des distributeurs de services qui facturent à certains éditeurs de services leurs coûts
de transport et de distribution.”
Wij gaan niet akkoord met deze stelling. Kabeldistributeuren bieden hun diensten, die
bestaan uit een pakket van kanalen van verschillende omroepen, niet aan in naam en
voor rekening van elk van de omroepen afzonderlijk (als een tussenpersoon voor
deze omroepen). Zij distribueren de kanalen in eigen naam en voor eigen rekening
aan hun eigen abonnees.
Het feit dat sommige omroepen betalen voor de doorgifte, kan niet teruggevoerd
worden op een juridische achtergrond, maar heeft alles te maken met een
economische realiteit op de markt, waarbij omroepen vragende partij zijn om via de
kabel verdeeld te worden.
3.10. De Europese wetgever heeft een regeling voorzien voor de aansprakelijkheid van
dienstverleners die als tussenpersoon optreden in het kader van richtlijn 2000/31 van
8 juni 2000 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de
informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt
(Richtlijn inzake elektronische handel).
Deze regeling heeft betrekking op “diensten van de informatiemaatschappij”, die
conform artikel 1 van richtlijn 98/48 beperkt zijn tot diensten die gewoonlijk tegen
vergoeding, langs elektronische weg, op afstand en op individueel verzoek van een
afnemer van diensten verricht wordt. De regeling is dus enkel van toepassing op
tussenpersonen die punt-tot-punt communicatie helpen tot stand brengen (met name
Internet Service Providers) en niet punt-multipunt communicatie. Dit neemt niet weg
dat de betroffen communicatie ook auteursrechtelijk beschermde werken bevat en dat
in deze richtlijn een oplossing is gezocht voor de auteursrechtelijke aansprakelijkheid
die hiermee verbonden is.
Uit dit aansprakelijkheidssysteem kunnen dus de parameters worden gehaald die de
Europese wetgever van belang acht voor de aansprakelijkheid van dienstverlenerstussenpersonen
in geval van publieke mededelingen waaraan zij deelnemen.
86 MAQUA, A. en BATTARD, O., “l’injection directe: monstre du loch ness ou évidence?”, Point(s) de vue, juni
2011, 24.
60