Lees Thesis Pieter De Grauwe - Vlaamse Regulator voor de Media

2.17. In eerste aanleg heeft de rechtbank de vordering van Uradex afgewezen op grond
van de overweging dat de uitvoerende en vertolkende artiesten hun rechten hebben
overgedragen aan de producent conform artikel 36 AW. Daarop heeft de rechtbank
artikel 41 AW van toepassing verklaard, volgens welk de uitvoerende kunstenaar zich
niet kan verzetten tegen de uitzending via de omroep van een prestatie die op
geoorloofde wijze is gereproduceerd of door de omroep is uitgezonden
(dwanglicentie) (zie hierover infra, hoofdstuk 4).
2.18. Volgens Uradex heeft de rechtbank door aldus te oordelen niet alleen een foutieve
toepassing gemaakt van artikel 36 AW, maar ook de toepassing van artikel 51 e.v.
AW miskend.
2.19. Het Hof van Beroep heeft het vonnis in eerste aanleg hervormd op grond van de
volgende overwegingen:
“que, dans ce cas, il y a bien une transmission initiale, à savoir celle qui s’opère par le
radiodiffuseur au câblodistributeur, qui est, ensuite, retransmise au public par le
moyen du réseau cablé;
Qu’il importe peu (…) que la transmission initiale se fasse au moyen d’une ligne
directe – téléphone ou autre – entre le radiodiffuseur et le câblodistributeur, dès lors
que cette transmission peut avoir lieu avec ou sans fil, et que l’émission est destinée
d’être captée par le public, ce qui est le cas en l’espèce de l’émission transmise par le
diffuseur au câblodistributeur;
Qu’en effet, même dans le cas de l’injection directe, l’émission est préablablement
captée ou recue par le câblodistributeur avant d’être retransmise;
Qu’ainsi, la retransmission d’un programme injecté directement n’est pas différente
de celle d’un programme préabalement radiodiffusé en ce sens qu’elle est également
une nouvelle communication au sens de l’article 11bis §1er, 2° de la Convention de
Berne, c’est-à-dire une communication publique par un organisme, à savoir le
câblodistributeur, autre que celui d’origine, à savoir le radiodistributeur;
Qu’il ensuit que l’injection directe du programme d’un radiodiffuseur répond
parfaitement à la definition de la retransmission par cable donnée par l’article 52 de la
loi DADV qui precise qu’il s’agit d’une retransmission d’une transmission initiale.”
Volgens het Hof is het niet van belang dat de primaire uitzending via een directe lijn
tussen de omroep en de kabeldistributeur gebeurt, zolang de uitzending bestemd is
om door het publiek te worden ontvangen. Ook in het geval van directe injectie
capteert of ontvangt de kabelmaatschappij de uitzending om deze vervolgens door te
geven.
Als gevolg hiervan moet in geval van directe injectie niet alleen twee maal de
toestemming worden verkregen van de rechthebbenden (voor de primaire uitzending
door de omroep en voor de doorgifte door de kabelmaatschappij), maar is ook het
regime van verplicht collectief overleg van toepassing op het onderdeel van de
doorgifte.
15