JG 18 nr 3 - Reynaertgenootschap

246
doodgemoedereerd doorging met zijn les. Paul Wackers opent de reeks van referaten
met een lezing ter ere van Brian Levy die is getiteld: How comic can a villain be?
Reflections on the character of Reynaert the fox. Hij schetst het verschil in de karakters
van hemzelf en Brian Levy. Zelf is hij in zijn onderzoek vaak streng op zoek
naar de bedoeling en de moraal van de teksten terwijl Brian Levy veel meer de
humor op wilde sporen, die met name in de fabliaux veelvuldig voorkomt.
Tijdens de koffiepauze die volgt, schudden veel deelnemers elkaar de hand en
halen zij oude banden aan. Deze amicale sfeer zou de hele week zo blijven. Men
noemt elkaar bij de voornaam en tutoyeert alsof men elkaar al jarenlang kent en in
sommige gevallen is dat natuurlijk ook zo. Ik voel me al snel op mijn gemak tussen
zoveel Weledelzeergeleerde en Hooggeleerde Vrouwen en Heren.
Na de koffiepauze beginnen de eerste lezingen. In totaal zijn er 47 referaten die,
verdeeld over de dinsdag, woensdag en vrijdag, gehouden worden in twee zalen in
het Agora-Congrescentrum. De sessies, bestaande uit maximaal drie lezingen, zijn
gegroepeerd rond elf thema’s: ‘Consortia vulpes – Kulturen der Lüge’ (viermaal),
‘Bestiarien’ (tweemaal), ‘Editionskritik’, ‘Fabeln’ (tweemaal), ‘Fabliaux’ (tweemaal),
‘Darstellungsformen des Tieres’ (afbeeldingen van dieren), ‘Miserikordien’ (versierde
steunstukken aan klepzittingen in koorgestoelten), ‘Neuere Entwicklungen der
Tierepik’, ‘Tiere als moralisches Instrument’, ‘Tiere in Erbauungstexten’ (dieren in
stichtelijke teksten) en ‘Überlieferungsgeschichte’. Vanwege het grote aanbod aan
lezingen moeten de deelnemers van tevoren een keus maken omdat de sessies
tegelijkertijd in de twee zalen gehouden worden. De sessies worden voorgezeten
door steeds wisselende moderators en zij houden de tijd zeer strikt in de gaten. Het
is natuurlijk ondoenlijk om hier, als dat al zou kunnen, de lezingen te bespreken. De
neerslag zal men terugvinden in de jaarboeken Reinardus 18, 19 en 20.
Het groot aantal lezingen wordt woensdagavond onderbroken met een ontvangst
op het ‘historische stadhuis’ van Münster aan de Prinzipalmarkt. Daar ontvangt de
onderburgemeester mevrouw Reissmann de al dan niet betrouwbare volgelingen
van Reynaert. Zij had zich terdege voorbereid en geeft een meer dan een uur
durende uiteenzetting over de geschiedenis van de stad en haar huidige zegeningen.
Vanwege de Franstalige deelnemers wordt elke zin direct door een studente in
het Frans vertaald. In de Friedenssaal gaat zij zich gênant te buiten aan a-historische
superlatieven als zou na de Vrede van Westfalen (bij ons bekend als de Vrede
van Münster) de wereld vanaf 1648 alleen nog maar vrede hebben gekend. Noboru
Harano (Hiroshima) bedankt haar desalniettemin in perfect Duits en met een eigen
samenvatting in het Frans voor de gastvrije ontvangst waarna het glas geheven
wordt. Een president om trots op te zijn. Het merendeel van de congresgangers
gaat daarna naar de Mühlenhof, een kleinschalig openluchtmuseum, voor het officiële
banket van de IRS. Ik was daar niet bij aanwezig omdat ik bij de inschrijving
niet kon inschatten hoe vriendelijk men voor nieuwkomers zou zijn. Het moet een
genoeglijke bijeenkomst geweest zijn, compleet met een rondleiding door een
Münsterlandse boer in het kleine voor een groot deel uit authentieke bouwwerken
bestaande dorpje. Volgens fijnproevers was het geserveerde scharrelvarkensvlees
een culinair hoogtepunt.
De dag daarop is het vroeg verzamelen geblazen. Om ‘Stau und stockende
Verkehr’ aan de Bismarckallee te voorkomen, moet men stipt om kwart over acht
voor het Agora-hotel aanwezig zijn om in de bus te stappen voor de excursie naar
Keulen. Daar krijgen wij een rondleiding door het Museum Schnüttgen en een
stadswandeling die ons door het Romeinse gedeelte van de stad naar de Dom zou
Tiecelijn, 18, 2005