JG 18 nr 3 - Reynaertgenootschap

want zeer lenig was ‘t en licht.
Het ging zitten buiten het gezicht
en men ging aan ‘t applaudisseren
daar verslagen was Bruin, de bere.
Maar vos Reynaert, ‘t rosse beest,
die geen kwaad of vijand vreest,
liet vier hoepelringen prepareren:
twee smalle hoepels en twee brede
waarvan één smaller dan de drie,
hetgeen heel duidelijk was te zien.
Hij maakte ze vast in het strijdperk
op één rij, solide en sterk. .
Hij was zo zeker dat ze op de grond
niet zouden vallen bij de sprong.
De acrobaat die er één rateert
is meteen geëlimineerd.
Reynaert laat heer Brichemer halen
en vraagt hem om zich klaar te maken.
Voor deze oefening koos hij de hond
omdat er geen leniger dier bestond
en geen het dus beter kon doen.
Hij zal optreden voor vorst Lioen.
Zonder zich te haasten maakt de hond
zich klaar voor zijn magistrale sprong
al had hij in ‘t geheel geen trek.
Hij stak vooruit zijn lange nek
en – zijn staart tegen zijn rug geplakt –
liep hij op de hoepels af.
Hij nam de eerste twee met gemak,
maar de derde viel hem zeer hard.
In de vierde hoepel zat hij klem
al stierf hij, zo snakte hij naar adem.
Hij trok wanhopig zijn buik in
waardoor zijn aarsgat openging.
Wijl Reynaert die achter hem stond
hem aanmoedigde en zich opwond,
schoot de smurrie uit zijn darm
die gezwollen was en warm,
recht in Reynaert zijn gelaat.
Brichemer had het heel kwaad
toen hij zich door de hoepel wrong.
Reynaert zat onder de stront
tot zijn schande en tot jolijt
van de hele sociëteit,
die schaterde met groot lawijt.
De bruid liet een ander dier komen
om ‘t zelfde nummer te tonen
maar zonder één fout of misstap.
Het sprong lenig en met gemak
240
door al de vier hoepelringen.
Allen begonnen te roepen en te zingen:
– Dit dier heeft het beter gedaan.
– Roep Cointereau, gebood Reynaert
en zadel Roönel als een paard
en dat hij hier een charge uitvoert;
de zaal is daarvoor groot genoeg.
Men bracht een teugel en een zadel
versierd met goud lijk voor de adel.
Toen Roönel gezadeld was
en de aap trots in ‘t zadel zat,
zei Rein: – Baron Cointereau, toon mij
wat ge kunt en wreek mij op die geit!
Geef Roönel de sporen dan
zodat hij het goed voelen kan.
De aap maakte zich zorgvuldig klaar
en Rein gaf hem een sporenpaar
van goed staal en van punten voorzien;
de aap deed er een aan elke hiel.
Hij hing daarna zijn leeuwenschild
links aan zijn borst zoals men ‘t wilt.
De aap springt op zijn statiepaard
zonder de teugel uiteraard.
Dan omgordt hij zijn zwaard
en met geheven lans galoppeert
hij door de zaal en hij chargeert.
Roönel kan het spel niet waarderen
want de aap blijft hem de sporen geven.
Zozeer geeft Cointereau hem de sporen
dat hij stromen bloed heeft verloren.
De hond had zoveel binnengeschrokt
dat zijn buik op barsten stond,
precies alsof hij zwanger was.
Van Cointereau kreeg hij zoveel last
dat hij zou barsten deze keer
want hij vloeide rectaal leeg.
De ruiter sloeg op zijn rug en kop,
en toen hij woest aan de teugel trok
rukte hij een stuk van zijn snuit af,
ofschoon de hond er geen schuld aan had.
Cointereau met gestrekte lans
leidde nu als een woesteling de dans.
Hij zwaaide zijn lans met zoveel geweld
dat hij haast lag neergeveld.
Hij brak zijn wapen, keerde weer
en chargeerde keer op keer.
Hij gaf Roönel zo de sporen
dat hij ervan droeg de sporen,
want uit wel vierentwintig gaten
Tiecelijn, 18, 2005