JG 18 nr 3 - Reynaertgenootschap
JG 18 nr 3 - Reynaertgenootschap
JG 18 nr 3 - Reynaertgenootschap
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Wild en pluimvee werd rijkelijk<br />
aangevoerd. Ik kan in detail treden<br />
en iedereen noemen en citeren,<br />
maar ik wil met bekwame spoed<br />
een einde maken aan dit boek. .<br />
Nobel gaf zijn barons hun taken.<br />
Roönel zou in de keuken waken<br />
en zou zijn werk niet eerder staken<br />
tot hem vervangen kwam de kater,<br />
want Bruin, de beer, had laten zeggen<br />
dat hij zeer goed sauzen kon mengen<br />
en Tybaert deed wat men gebood.<br />
Plateau zou instaan voor het brood<br />
en het bedelen met veel gulheid.<br />
Brichemer, borg staand voor de wijn,<br />
bleek een goed wijnschenker te zijn.<br />
Bruin nu zou letten op de gangen<br />
en bij de vele tafels rondhangen.<br />
Gij zult het vlees snijden, Ysegrin,<br />
en bedienen de koningin.<br />
Ysegrijn gehoorzaamde aan de koning<br />
en maakte een diepe hoofdbuiging.<br />
Zo werden de taken verdeeld<br />
en Reynaert heeft het geobserveerd<br />
en vond voor zijn vermaak veel stof<br />
aan dit koninklijke hof.<br />
Maar nu moest hij zich klaarmaken.<br />
Hij begon met zijn invocaties<br />
en de grote conjuraties<br />
en offerde dan een kat aan de goden<br />
van het kwaad, opdat zij gedogen<br />
dat slagen zou zijn toverij.<br />
Rein toverde dan te voorschijn<br />
talloze zonderlinge figuren,<br />
waangestalten in dwaze posturen,<br />
met twintig koppen en zelfs meer,<br />
wezens die Onze-Lieve-Heer<br />
nooit had geschapen en gecreëerd,<br />
van vormen erg gediversifieerd,<br />
sommige zonder kop of staart.<br />
Betoverd heeft ze dan Reynaert.<br />
Ze braakten vuur en vlammen uit<br />
door hun neus en door hun snuit<br />
met zoveel kracht en razernij<br />
dat ‘t wereldeinde scheen nabij,<br />
maar als hij ‘t wou maakte hij het uit<br />
en dan bleven ze stil zonder geluid.<br />
Met veel lawaai en feestgedruis<br />
deed Rein zijn intrede in Nobels huis,<br />
236<br />
want beesten met zovele koppen<br />
waren in ‘t brullen niet te kloppen.<br />
Hun geroep was zo onvervaard<br />
want onder het bevel van Reynaert<br />
gingen zij spelen onverlet<br />
op hun horen en hun trompet.<br />
Zij die het hoorden en vernamen<br />
dachten dat het demonen waren,<br />
zodat panische angst hen beving.<br />
Reynaert bracht toen bij de koning<br />
zijn bruid in de vorm van een leeuwin.<br />
Nobel trad Reynaert tegemoet:<br />
– Welkom, zei hij, ontvang mijn groet.<br />
Al werden grijzer al mijn haren,<br />
doch ken ik niemand van uw jaren<br />
die mij meer is toegewijd<br />
en mij dient met zoveel vlijt.<br />
Komt daar mijn bruid niet aangetreden<br />
voor wie ge zoveel pijn hebt geleden.<br />
– Ja, heer koning, zij is het gewis<br />
en met haar vaders erfenis.<br />
– Wees daarvoor bedankt, Reynaert.<br />
De koning dan omhelsde haar<br />
en op zijn knuppel lei haar staart.<br />
– Dame, zei hij, wees hier welkom.<br />
Reynaert echter, de nobele baron,<br />
had haar verboden om te spreken,<br />
maar zij boog, op zijn teken,<br />
diep voorover voor de koning<br />
die haar liefkoosde opdringerig.<br />
Ten overstaan van ‘t hele paleis<br />
kwam Nobel likkebaardend overeind<br />
en met veel moeite hield hij zich in<br />
om niet te bespringen zijn leeuwin,<br />
want hij was zo geil en opgewonden<br />
toen ze voor elkaar daar stonden.<br />
Vos Reynaert, expert op dat gebied,<br />
ze naar de feestzaal brengen liet<br />
en vroeg om stilte te bewaren<br />
tot al de gasten aan tafel waren.<br />
Nu gaat ge horen een mooi verhaal.<br />
De dienaars, jong en oud, allemaal,<br />
kweten zich keurig van hun taak.<br />
De bruid zat aan de eretafel neer<br />
naast koning Nobel, de gastheer.<br />
Wat nu betreft heer Ysegrijn,<br />
hij sneed het vlees in hun bijzijn<br />
en maakte de gerechten klaar<br />
voor het koninklijke paar.<br />
Tiecelijn, <strong>18</strong>, 2005