JG 18 nr 3 - Reynaertgenootschap

ustig en van geen mens gestoord,
vond hij dat mooi en ongehoord
zodat hij dichter bij de haard gleed
en liet een langgerekte geeuw.
De meester zei: – Heilige Geest,
die vos is nog niet dood geweest.
Vooruit, help hem, geef hem te eten.
Zij laten hem meteen slikken vele
grote teugen zeer lauwe melk.
Zo werd Rein weer tot leven gewekt.
Dan legden ze hem aan een keten.
De meester gaf dan zijn bevelen:
– Men zal hem voldoende eten geven
tot hij volledig is genezen.
Zij deden wat hen bevolen was
tot Reynaert beter werd en genas.
Rebels noch timide leefde Rein
in dit huis maar wel naïef en wijs.
Hij kreeg zo de gelegenheid
om magie te leren en toverij
want men behandelde hem loyaal.
Hij leefde in het klaslokaal
en luisterde naar wat de meester zei
vol aandacht en heel toegewijd.
Hij liet zijn oren niet maar hangen,
maar hij luisterde zeer gespannen
en was zeer verbouwereerd
van al wat hij daar heeft geleerd.
Zo ontwikkeld was nu zijn geest
dat men hem niet zag als een beest
maar als een dier, getemd en tam
dat overal in de woning kwam.
Zijn meester hem op een donkere nacht
naar een gewelfde kelder bracht,
waar in een grote holle schedel
in koper gesmolten naar model
de Spaanse meester tovenaar
zijn magie en zijn wijsheid haalt.
Uit die schedel, zo zal schijnen,
putte de meester al zijn geheimen:
– Geef mij het antwoord, edele heer.
Ik heb hier vrienden hooggeleerd
die in uw kunst gevorderd zijn
en zoeken naar het groot geheim,
maar dat brengt hen geen oortje op
daar zij telkens weer stoten op
een probleem boven hun kracht en
macht
en tot wanhoop worden gebracht.
234
De schedel hem dan repliceert:
– Meester, ge hebt goed gestudeerd
dagen lang en misschien nog meer,
maar alleen kunt ge het niet aan
om dit te begrijpen en te verstaan
waarom ze in hun kunst niet slagen.
Om nu t’antwoorden op uw vragen,
wil ik ‘t u onomwonden zeggen
en de rituelen uitleggen.
Ik zal u verklaren dat al wie
wil slagen in zwarte magie
zich moet buigen vroeg of laat
over ‘t gat van een privaat.
Hij vermijde daar het kruisteken,
Ja, om zelfs het woord uit te spreken.
Hij zal offeren, zoals het moet,
een zwarte kat of een meerkoet.
En als hij er geen kan aanschaffen
moet hij er maar eentje gappen.
Dan zal hij roepen simpelweg:
‘Duivels uit ‘t diepste van de hel,
zegen deze ceremonie
die ik uitvoer tot uw glorie.’
Dan gooit hij in het donker gat
het offerdier, meerkoet of kat.
Hij kan dan het privaat verlaten
en een verder gebed best nalaten.
Voortaan kan hij zijn toverkracht
gebruiken en tonen zijn almacht.
Na een laatste magisch teken
hield de schedel op met spreken.
Reynaert de vos, de sluwe baron,
onthield wat hij onthouden kon.
De meester ging de kelder uit
en keerde terug naar zijn huis.
Reynaert ging wat opzij staan
tot de tovenaar was weggegaan
want hij wou hem niet tegenkomen.
Dan zal Rein zijn slecht gedrag tonen.
Hij greep meteen de huishaan vast,
het enig pluimvee dat daar was.
Ermee naar de latrines ging
en deed daar ritueel zijn ding
naar de duidelijke aanwijzing
die van het koperhoofd uitging.
Daarna, zonder afscheid te nemen,
nam Reynaert de vos de benen.
Hij sprak de magische formules
over geheime toverrunes,
Tiecelijn, 18, 2005