JG 18 nr 3 - Reynaertgenootschap

is zeer belangrijk en niet klein.
Nu de koning het wil en eist
en hij betalen moet de prijs,
legt Canteclaer er zich bij neer
met wrok weliswaar en met hartzeer.
Blij waren Reynaert en evenzo
de gekke aap baron Cointereau.
Maar Pinte toonde veel verdriet
en Ysegrijn hief aan een treurlied.
De koning nu dankte de haan
voor wat hij hem heeft verklaard.
– Ik ben, zei de koning, Canteclaer,
u voor wat ge hebt gezegd dankbaar.
Reynaert het is gerechtigheid,
nu ge vrij zijt en vrijgepleit,
dat ge aan uw verplichtingen voldoet
en uw garant van zijn borg ontdoet
door te vervullen uw opdracht.
– Dat is, zei Rein, ook mijn gedacht,
maar een brief van uw zegel voorzien,
zou mij bewijzen grote dienst,
want van mijn taak zal me afleiden
geen geld, mag ik in leven blijven.
De koning liet op velijn schrijven
al wat Reynaert goed mocht schijnen
en de brief verzegelen met zijn ring.
Na een laatste aanbeveling,
staat Reynaert al vertrekkensklaar.
Hij zou al weg zijn wist hij maar
welke richting hij moest inslaan
daar hij nu vrijuit kan gaan.
Hij is een vrij man, maar aan het hof
zal hij komen, maar alleen nog
als hij de toestand meester is
en weer met sluwheid en met list
zijn vijanden opnieuw kan schaden
en aan het hof monddood maken.
Tot groot genoegen van de koning
het hele hof toen uiteen ging.
Reynaert, vrijgesproken door ‘t gerecht,
vertrok dan ook en ging op weg.
Hij is gegaan naar Malpertuis
om aan zijn vrouw, veilig thuis,
goede raad en hulp te vragen
om uit d’impasse te geraken.
Toen zijn bezorgde vrouw hem zag
was ze dol van vreugde en blijdschap,
maar haar vreugde was van korte duur
toen hij verhaalde zijn avontuur
232
en zich toonde ten einde raad.
Hij heeft aan zijn vrouw verklaard:
– Ik zal nimmer veilig zijn zolang
ik niet verlaten heb dit land.
Hermelinde was met hem begaan
en raadde hem na een poos aan
te gaan studeren necromantie,
toverij en zwarte magie.
Begeef u naar het land van Spanje
en volg in Toledo de leergangen.
Wie daar geleerd heeft, die verstaat
al de kunsten van goed en kwaad,
kan met woorden van betovering
veranderen elke sterveling.
Hebt ge de toverspreuken geleerd,
dan kunt ge, eenmaal weergekeerd,
koning Nobel zijn wens vervullen
met uw magische formules.
– Vrouw, zei Rein, ge staat steeds paraat
om mij te geven goede raad.
Gij wenst, al laat ik u alleen,
dat ik die tocht toch onderneem.
Zorg dan goed voor ons huisgezin
en sla voldoende voedsel in;
onderhoud goed onze landerijen,
ik zal wellicht langer wegblijven
dan wij nu denken en voorzien
daar ik wondere dingen zal zien.
Dan maakt Reynaert de vos zich klaar;
hij kust zijn vrouw en omhelst haar
wijl hij ze in zijn armen sluit
en zij om zijn vertrek jankt en huilt.
En zij bidt de Heer en zijne Moeder
dat zij hem op zijn reis behoeden.
Reynaert vertrekt en stapt flink door
zoals het een reiziger hoort.
Hij trekt over bergen en door valleien
door bossen en wouden, grote en kleine,
langs bergengten en langs bergpassen
en ook langs bloeiende gewassen.
Omdat hij wijs is en doordacht
gaat hij veelal ‘s nachts op jacht,
want hij wou dat men hem niet zag.
Zo reisde Reynaert dag na dag
tot hij Spanje heeft betreden.
Hij heft zijn poot en maakt het kruisteken
op zijn voorhoofd en hij vraagt God
hem te leiden naar Toledo,
waar hij karrensporen volgend
Tiecelijn, 18, 2005