Hoorzitting 19 april 2012 door Paul Vansteelandt - t Groot Gedelf

achteruitgaan. Enkel in uitzonderlijke omstandigheden die niet waren te voorzien (met
name extreme overstromingen of lange droogteperioden) kan er een tijdelijke
achteruitgang van de toestand van oppervlaktewaterlichamen of grondwaterlichamen
worden aanvaard. Lange droogteperioden die door alle wetenschappers in het licht van
de klimaatswijziging te voorspellen zijn komen hierbij niet in aanmerking.
Uit het voorgaande kan worden afgeleid dat het “Seine-Schelde West”- project, dat hoe
dan ook gepaard gaat met een belangrijke zoutintrusie, totaal in strijd is met de
Europese Kaderrichtlijn Water. Het periodiek doorspoelen van de oprukkende zouttong is
een brug te ver en is niet aanvaardbaar.
2 Diagnose van de bestaande zoutintrusie vanuit de haven
van Zeebrugge
2.1 Boudewijnkanaal en Achterhaven = meer met zeewater
De Pierre Vandammesluis (fig. 8) te Zeebrugge, die in tegenstelling tot de zeesluizen in Terneuzen en
Duinkerke over geen enkel zoutweringssysteem beschikt, heeft een gemiddeld waterverlies van
33.345 m³ per versassing. Indien er per dag gemiddeld 15 versassingen worden uitgevoerd is er een
aanvoer van 5,79 m³/s zoet water nodig om het waterverlies door het versassen van schepen te
compenseren. Eveneens dient men de schutverliezen van de Visartsluis en van de sluizen in
Oostende in rekening te brengen. Om de schutverliezen in de panden van het Boudewijnkanaal en
van het Kanaal Brugge-­‐Oostende te compenseren en de verzilting tegen te gaan dient er nagenoeg
10 m³/s zoet water uit het Scheldebekken te worden aangevoerd (MaIS-­‐studie).
Figuur 8: schutverlies per versassing voor de Pierre Vandammesluis te Zeebrugge
6