Hoorzitting 19 april 2012 door Paul Vansteelandt - t Groot Gedelf

3 Ontoelaatbare verzilting bij realisatie van het SSW-­‐project
Bij de omvorming van het Schipdonkkanaal tot een duwvaartkanaal ontstaat er een belangrijke
verzilting. Op het lengteprofiel van figuur 18 worden de sluizen en de graad van verzilting indicatief
weergegeven. Verzilting ontstaat doordat het toekomstige kanaal, via het Boudewijnkanaal en de
achterhaven, in contact staat met zout zeewater. Het zoete water van het kanaal kan hierbij
geleidelijk aan verzilten , hetzij door rechtstreekse uitwisseling van volumes water bij versassingen,
hetzij door diffusie van zouten vanuit het meer geconcentreerde naar het minder geconcentreerde
milieu.
Figuur 18: lengteprofiel van het SSW-­‐project (alternatief 3) met indicatieve aanduiding van de sluizen
en graad van verzilting
3.1 Sluis van het type “Duinkerke”
Teneinde het oprukken van de zouttong vanuit het Boudewijnkanaal tot een minimum te beperken
voorziet het project het bouwen van een zoutwerende sluis van het type “Duinkerke” te Dudzele.
In dit systeem (fig. 19) wordt bij gesloten sluisdeuren het zout water in de kolk vervangen door zoet
water. Het zoute water wordt afgevoerd via gaten in de vloer terwijl het zoete water instroomt langs
openingen in de wanden van de kolk of sluisdeuren nabij het wateroppervlak. Het systeem kan ook
omgekeerd aangewend worden, waarbij zout water langs onder instroomt en zoet water langs boven
verdwijnt.
Bij dit soort systemen wordt er gerekend aan een uitwisseling van zout water in de orde van 10% van
het kolkvolume. De benodigde zoetwateraanvoer schommelt tussen de 20 en 40% van een
kolkvolume, waarbij het grootste deel verloren gaat bij de overgang van zoet naar zout. Cruciaal in
het systeem is dat een te grote vermenging tussen zout en zoet water vermeden moet worden.
14