: ~xND~wERraNqRucrrl~Ni;135 - VluchtelingenWerk Nederland

--
~- ;3.:.. ~-,~
* .--.~r-.
hrstirie “-
t ~‘j!fiL
Lsa
_<
: ~xND~wERraNqRucrrl~Ni;135
Districuhoofd~IND
Hoofd UW
ec Hoofd DVB
sztn&advocaat
Ministerie van Buitenlandse ZakenlDAZ
Hoofd IND
(070) 370 3122
3 juli 1997
EDS Re+dplegen. trefwootd consulaire huwelijken, objecttype ‘~erkinsaucde’
erkxu#ng van coruulaire huwelijken gesloten in Nederland waarbij een Neder-
Lamise partij betrokken is
- -c”
Naar aanleiding van een uitspraak YUI de Hoge Raad van 13 december 1996
(RvdW 1997, nr. 2) betreffende vultrekking van huwelijken ten oversteen ve.t~ een
buitenlandse consulaire ambtenaar in Nederland waarbij een Nederlandse partij
is betrokken heeft de Commissi e van advies voor de zaken betreffende de bur-
gerlífke staat en de natíoneLltelt een OfficEIe MededelIng ~r.1/1597) uitge-
bracht.
Ondanks het feeit dat de Officiale Mededeling ntet gericht is aan de ambte.ne.ten~~=
Van de Immigratie- en Naturalisatiedienst ben ik ven mening dat het advies ook
door de IND gevolgd dient te worden.
Her advies houdt in dar door buirenlendse consulaire ambtenaren in Nederland
volnokken huwelijken. waarbij een partij met de Nederlandse nationaliteit is
betrokken en waarvan na de datum ven de uirspraak opname in de gemeente-
lijke basisadminisuatie wordt velzocht, rechugeldig re achten behoudens strijd
met de openbare orde. Dit betekent dat huwelijken op dezelfde wijze als In het
buitenland gesloren huwelijken dienen te worden getoetx dat wíl zeggen aan
her bepaalde in de ertikelen 31% en 3’7. tweede lid. ven de Wet GBA. Dit Laatere is
bedoeld ter voorkoming ven reginratie ven schijnhuweIIjkm.
De Officiele Mededeling nr 1.1 1997 is als bIjlage bi]gevoegd.

oEicië1c hísg nr. 111997
- -:-
Omimerp: Vom “SE, huv4jkm m overa.m, vm,acnbu--bh-iaNcdaLndvr
sen Nedcrhdro pu-tij ia be&okkm.
OP13deccmber1996hkftdsHoesRudrm-pw~(RvdW1997,~.2)cpscnU1mt~~inhabc
dtrwavrncenhwdlikbgvm&~Idùn~ tha& te ‘*Hrxtogenbacb Yam 20 mvemba 1994. Je@
mu am&ìiq vm de vorduing van dr. Ofkia YYI Justitie van 19 jammi 1594 tu VVacÏÏ p-
Da CILUb was ds “d@
In 1991 u op ke< MYDkbrnsc c.an.mllut E Romzdam ha +“t$J~ VO- t”.4WXl tWvcS v VUIM~
~Davrr>wwurrivenrinho~v~&Nsdcrlmdrcndolulitcit.dic~jdrnr~in1989
Vbga.
1n1993wczddoor&manun&ftcgedmnbijdc~ v~dehupchíjkmd;~&gcbomevwcendocl
Er vad an’$amme&e “UI icn wenig kùld opp-
De of&ia vti j,mitic w.s “UI znen& dat er geca qmke WYY v.n een geldig hwdiJI QI diemie op omrd - =
24vmBak1~hctBurgerli~W~osnuontairyioWv4~vrnQ~ iadkwoee,~
~~seolsv~~~~~vm&mDedirmukebbm.Derrch&~w~w.~~l&hcrhlRICliJL
rechugcldig dimt te worden ungemerkt cra weu de wsrdwhg af.
TCgaderrlWChikhgV~&rshmMkhodt&~ bij de Hoge P.md beroep in asmiaïmhuk
der wu impeld, omdu -eau tijn grraniq- hu v0l~e.1 vm hweiijkea doet buiwdamds mwùisDub-=
Neddand miu r&tagelëe km pl,se&dq indisn Mn vam da ptijca in het bezit ia van de Neduìsndw m&mal
Ds Hoge Raad heeft ha baocp “u~orpcd.
la de p&jk wardm in Nededmd -men& in andere Mm wur & vol~ckkiag VUI 6~artJijkm dDor M
coluuùim aJlt&Nnn in priaápa wordt t,xm tw&ijkRl die VOltml*rn zijn dom am buucatodrs -
- ruhuge1dig geachs iodicn voldun it aan de wlgemde drie roonvurdcn:
1) de krisc cas,l,im .t,,W ù volgens ha re&< v.,, de z.a,&a.t bewagd M het vokrekkm vsn h-@t
2) de mdaru hul LUI Nded.,,& conollurr uahte- loe lweli,b

Justitie ’
. $
Aan
Yan
DOWkkS.WMne,
Dmml
vmcdplaatr
onduwerp
IND-WERKINSTRUCTIE NR. 11%
Districtshoofden IND
Hoofd UPV
C.C. Hoofd DVB
Landsadvocaat
ACV
Ministerie van titenlandse ZalrenlDPCIAM
Hoofd IND
(070) 370 3122 JP
22 juli 1997 ii i Ii
EDS-raadplegen. objedttype “Werkinstructies”
Hoorplichtlvoorleggen raken ACV of ambteIijke commissie.
Deze werkinstructie ueruangr werkinstructie ~1: 115 uan 1 i februari 1997.
In dere werkinstrucrie worden geen nieuwe inzichten geformuleerd, maar reeds
bestaande inzichten. wnor nodig, verduidelijkt.
Het onderdeel onder de kop ‘Hoe wordt bepaald dar er sprake is van een hwr-
plicht? op pagina 1 mn werkinstructie 115 zou bij kennisneming door denken
aanleiding kunnen geven mot misverstanden. Daarom heb ik de eerste alinea onder
deze kop gewijzigd Voor her ouerige ls de inhoud van deze werkinstructie gelijk
nan die van werkinsnuctie nr. 115, die bij deze is komen te wwallen.
Inleiding
De Rechtseenheidskamer (REK) heeft op 11 juli 1996 uitspraak gedaan over de
hoorplicht in de bezwaarfase (vindplaats EDS : obj.id. 836537 en 836521). Deze
uitspraak komt er op neer dat er een hoorplicht is tenzij er sprake is van de
uitzonderingen van de artikelen 7:3 en 7~17 Algemene Wet Bestuursrecht of
artikel 32. lid 2. Vw (uitzetting blijft Net achterwege).
ArlikCI 7:s hwb luidt : van het horen van belanghebbmden kan worctcn SQezkn indien
a. her berwasr&cifi kennelijk niet-ontvankelijk is
b. ha b-sr kenne,ijl; ongegrond is:
c. de bchghebbenden hebben verklaard geen gebruik 1.3 wil*” “wken uan hef rdll le
worden g*kwo‘d. 01
d. 8811 hel bezW..C volledig q.%moer word, gekomen en aarlsrï ldanghebben durdwr “in
in h”I1 belanget, k.unnen worden *erchaad.”
Art. 737 Awb luid, :“V,n hac horen van belanghebbenden kan worde” afgezie” indien :
a. her beroep kennelijk nie,.an~rnieujk is;
b. het beroep kenneuji; ongegrond is. ot
c. de belanghebbenden hebben VerWMrd geen gebruik te willen maken m het recht te
worden &cmd.”
Bij het behandelen van de bezwaarzaken in het kader van het wegwerken van de
achterstand komt veelvuldig de vraag naar voren wanneer er sprake is VZUI een
hoorplicht. In verband met de grote behoefte aan houvast. en de noodzaak om
snel inzicht te krijgen wanneer er sprake is van een hoorplicht, heb ik de volgen-
de werkinstructie vastgesteld. Enkele vraagpunren zijn nog overgebleven; deze
zullen zo spoedig mogelijk in een uitgebreidere werkinstructie worden neergw
legd.

IND-Werkinstructie
Hoe wordt bepaald dut er sprake is van een hoorplicht?
Hoofdregel is dat geen hoorplicht geldt indien uitzetting gedurende de bezwaar-
fase niet achterwege blijft @tIkel 32. lid 2 Vw).
De volgende situaties laten zich onderscheiden.
1. De uitzetting blijft niet achterwege.
Op grond van artikel 32. lid 1 Vw geldt voor asielzaken als criterium dat er in
redelijkheid geen twijfel over kan bestaan dat geen gevaar bestaat voor vervol-
ging in de zin van at. 15 Vw. Voor reguliere zaken geldt als criterium dat het
bezwaar of het administratief beroep geen redelijke kans van slagen heeft. Er 1s
geen hoorplicht.
2. De uitzetting blijft achterwege omdat langer dan zes maanden ie gewacht met
het bepalen van de uitzetting.
De rechter heeft aangegeven dat in deze gevallen de bepaling van art. 32, lid 2
Vw niet meer mag worden toegepast. Er is in beginsel een hoorplicht. tenzij de
uitzondering van artikel 7:3 j’ 7:17 Awb van toepassing is.
3. Uitzetting achterwege laten.
De uitzetting blijft op inhoudelijke gronden achterwege [zie artikel 32. lid 1 Vw).
Er is in beginsel een hoorplicht. In deze gevallen zal de uitzondering van artikel
7:3 y 7:17 Awb zich (vrijwel) niet voordoen. Dit geldt ook als de rechter een ver-
zoek om een voorlopige voorziening op inhoudelijke gronden heeft toegewezen.
4. Alsnog uitzetting achterwege laten.
Na het aanvankelijk niet achterwege laten van de uitzetting wordt alsnog uitzet-
ting achterwege gelaten of [in voorkomende gevellen. zie de leidraad moeilijke
landen) uitstel van vertrek verleend. op gronden die gerelateerd zijn aan het ge-
vraagde verblijfsdcel. In deze gevallen is er ook in beginsel een hootplicht. tenzij
de uitzondering van artikel 7:3 j0 7:17 Awb van toepassing is.
Ditzelfde geldt bij een roewijzend vonnis in voodopige voorziening omdat de
stukken niet op tijd zijn aangeleverd.
5. Verblijfstitel.
Betrokkene is (in asielzeken) in het bezit ven een verblijfetitel. Ex is in beginsel
een hoorplicht. tenzij de uitzondering van art. 7:3 Awb van toepassing ls.
N.B. : De homplicht houdt in dat de betroklren vreemdeling in persoon IIVJR
worden gehoord.
WeZZce commissie tnrxt worden ZngeschokeZd?
De systematiek van de Awb brengt met zich mee dat het horen in beginsel
geschiedt door het bestuutsorgaan zelf - voor de IND geldt dat het horen ge-
schiedt door een ambtelijke commissie - tenzij een adviescommissie in de zin
van art. 7:13 Awb is ingeschakeld. In het vreemdelingenrecht is op een aantal
plaatsen geregeld in welke gevallen de Adviescommissie voor Meemdelingenza-
ken als commissie in de zin van art. 7~13 Awb zal worden ingeschakeld.
Horen door de ambtelike commissie dient zorgvuldig te gebeuren. Voorzover
zaken aan de ACV worden voorgelegd, dient dit aanbod voor wat betreft Mi-
teit van de voorlegging, het aantal en de afdoeningstermijn bewaakt te worden.
2

IND.Werkinstructie
Voor de reguliere vreemdelinge”zake” geldt dat er zalzn zijn die op grond Yan
de Vreemdelingenwet (at 31, lid 21, het Vreemdelingenbesluit (de artikelen 101
tot en met 106) of de Vreemdelingencirculaire (hoofdstuk 83) verplicht moeten
worden voorgelegd aan de ACV
De overige hoorzaken worden dus door re” ambtelijke hoorcommissie afgehan-
deld.
b. Asiel
Voor asielzaken geldt artikel 31. lid 2. aanhef en sub b Vw. Hierin is bepaald dat
vreemdelingen die &&QQ zekere hoogte aan- hebben gemaakt dat zij
tengevolge van uitzetting gegronde reden voor vervolging in de zin van artikel 15
Vw te vreze” hebben, door de ACV moeten worden gehoord.
Bij de beoordeling van de waag of sprake is van twijfel in de tin van arr. 31, lid
2, aanhef en sub b Vw moet met “ame in het oog worden gehouden dat het
uitsluitend gaat over de hvijfel in het kader van vluchtelingrechtelijke vervolging.
Dat wil zeggen vervolging wegens het behore” tot een van de categoriet?” als
bedoeld in het Vluchtelingenverdrag dan wel in artikel 15 Vw. Als het verhaal
geen aanknopingspunten biedt voor het aanneme” YUI een dergelijke vervolging
is er geen sprake van de hier bedoelde twijfel, en besraar er geen aanleiding om
de zaak aan de ACV “oor te leggen.
Aan de ambtelijke commissie worden die zaken voorgelegd, waarin er geen
twijfel bestaat over het vluchtelingschap (betrokkene is geen vluchteling), maar
het bezwaiwschrlft niet als kennelijk ongegrond kan worde” aangemerkt. Voorts
zaken waarin het a-verzoek enige kans van slagen heeft en zaken. waarin (juridi-
schel argumenten ten aanzien van de artikelen 15. 15b en 15~ Vw worden aan-
gevoerd, die Net de inhoud va” het relaas betreffen.
Wanneer is een bezwaarschrift kennel~k ongsgrond?
De BEK verwijst naar de Memorie va” Toelichting op het wetsontwerp Awb,
waaruit blijkt dat er sprake is van een kennelijk ongegrond bezwaarschrift wan-
neer uit het bezwatuscMft teffreeds aanstonds blijkt dat de bezwaren van de
Indiener ongegrond zijn en er redelijkewijs geen twijfel mogelijk is over die
conclusie. Daarbij moet de inhoud van het bezwaarschriit worden beoordeeld in
samenhang met hetgeen in eerste instantie door betrokkene is aangevoerd en
met de motlverlng van de beschlkldng in eerste aanleg.
Een bezwaarschrift kan niet zonder meer als kennelijk ongegrond worden aar-
gemerkt indien “er “iets in de zaak zit”.
Voor de mee% voorkomende gevallen zijn in de bijlage teksten opgenomen. die
in beschiinge” kunnen worden gebruikt. De bouwstenen UI INDE zullen zo
spoedig mogelijk worden aangepast.
3

IND-Wetldnsttuctie
Motiming uatt het niet-horen
Adel :
“Betrokkene heeft niet tot op zekere hoogte aannemelijk gemaakt dat ‘hijhij
gegronde redenen heeft re vrezen voor vervolging in de zin van art. 15 Vw. Met
het oog hierop bestond geen aanleiding betrokkene door de Adviescommissie
voor Vreemdelingenzaken te doen horen.
uit de inhoud van her bezwaarschrift, beoordeeld in samenhang met hetgeen in
eerste instantie door betrokkene is aangevoerd en met de motivering van de
bestreden beschikking, blijkt voorts reeds aanstonds dar de bezwaren van be-
trokkene ongegrond zijn. terwijl er redelijkerwijs geen twijfel mogelijk is over die
conclusie. Hieruit volgt dat het bezwaarschrift kennelijk ongegrond is. Op grond
daarvan bestond ook overigens geen aanleiding betrokkene in de gelegenheid te
stellen op het bezwaar te worden gehoord, zodat daarvan is afgezien. ”
Reguller :
‘“Uit de inboud van het bezwaarschrift. beoordeeld in samenhang met hetgeen in
eersre instantie door betrokkene is aangevoerd en met de motivering van de
bestreden beschikking, blijkt reeds aanstonds dat de bezwaren van betrokkene
ongegrond zijn, terwijl er redelijkerwijs geen twijfel mogelijk is over die conclu-
sie. Hieruit volgt dat het bezwaarschrift kennelijk ongegrond is. Op grond daar-
van bestond ook overigens geen aanleiding betrokkene in de gelegenheid te
stellen op het bezwaar te worden gehoord, zodat daarvan is afgezien.”
Motitwlng van het afiien van het horen door de ACV (arieLaken)
“Betrokkene heeft niet tot op zekere hoogte aannemelijk gemaakt dar *hij/zij ge-
gronde redenen heeft te vrezen voor vervolging In de zin van art. 15 Vw. Met het
oog hierop bestond geen aanleiding betrokkene door de Adviescommissie voor
Vreemdelingenzaken te doen horen.”
4
/ :
/ ‘

;,.,,.: .., ;
Ministerie
van Justitie
Directoraat-Generaal Internationale Aangelegenheden en Vreemdelingenzaken
Posta&” Pesttlw *omI, 2mo EH na” Hug
De Vootzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
POStbus 20018
2250 EA Den Haag
- Directie Vreemdelingenbeleid
- 11 juli 1997
onrlmr!mh 639274/97/DVB
LWS.Ol)
ambtsbericbr
o- Beleid inzake Ethiopische asielzoekers
B.ZZWbdr”
sc.h~ldo*rrt!mvn 100
2511 Ex OmI nuo
ntNoW~)3707911
Fu p37q 3 70 79 00
TdW 34554 mvl lil
Bij lmmntmordi
*s.iatumen~~
lcwundc wmm!dmn.
De Minister van Buitenlandse Zaken heeft op 30 juni jl. een ambtsbericbt
uitgebracht over de situatie in EthiopiC. In deze brief informeer ik u over de
consequenties die ik aan de inhoud van het ambtsbericht verbiid. Het
ambtsbericbt zend ik als bijlage mee.
Het beleid sinds IS92
Het ambtsbericht van 6 december 1991 gaf de situatie msr na de politieke
Ol,WWlt6-ling op 21 mei 1491. Op basis van dit ambtsbericbr heeft de t~nmaliie
Staatssecmtak VZUI Justitie besloten niet meer van gedwongen terugkeer xraar
Ethiopië af te zien: op 2 januari 1492 werd aldus het gedoogbeleid nor
Ethiopische asielzoekers b&Lndigd. De beoordeling van de asielverzoeken van
Ethiopische asielzoekers heeft sindsdien plaatsgevondeo op basis van de
infm’matle in bovengenoemd ambtsbericht en het ambtsberichr van 27 november
1992.
Op 10 maart 1995 heeft de president van de rechtbank Den Haag geoordeeld dat
Ethiopische asielzoekers niet zonder meer als vlwbtelb~g kunnen worden
aangemerkt of aanspraak kunnen maken op een vergunning tot verblijf op gmnd
van klemmende redenen van humanitaire aard
s(Ptistilfhe gegeve”,
Het aantal asielvetzneken van Etbiopi&s is sinds de machtsomwenteling gedaald
In 1991 vroegen BL6 Etbicpiërs asiel aan, in 1996 108. Tot en met juni dit jaar
hebben inmiddels 66 Etbiopigrs asiel aangevraagd. In de periode van verboogde
instroom in IS93 en IS94 vroegen nog respectievelijk 447 en 597 Etbiopiérs asiel

639274/97/DVB / 11 juli 1997
aan.
Het aantal beslissingen in de periode 1991 - 1997 is als volgt:
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
A-SfOlLLT
24
95
14
3
7
31
7
VtP Afwijzing owfg TOCXll
humanitair
SI 600 475 1390
809 1096 366 2358
116 320 79 529
99 492 52 646
125 569 90 791
190 629 129 1179
35 107 17 166
De gegevens over 1997 betreffen de periode januari tot en met juni. Deze
gegevens over de produktie zijn niet gerelateerd aan de datum van indiening van
het asielvenoek.
Het aantal Ethiopische asielzoekers dat uit Nederland is vertrokken in dezelfde
periode is als volgt:
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
LTitzafting Vertrek onder contde Lnn rotad
wezichr udres
9 5 24 38
5 14 25 44
6 13 28 47
3 13 32 48
19 30 97 146
26 25 156 207
6 16 71 95
De gegewns over 1997 betreffen de periode januari tot en met juni. De gegevens
zijn niet gerelateerd aan het land waar de betrokkenen personen naartoe Pjn
terugpestuurd.
De duies van de Mirdster van Buiteniandae Zaken
In het ambtsbeticht van 30 juni jl. concludeert de Minister van Buitenlandse
Zaken dat Ethiopi& na de betindiging van het regime Mengisha. eerst onder een
overgangsregeting Isinds juli 1991). daarna onder een grondwettelijke
parlementaire regering (sinds augustus lSS5), belangriJke stappen heeft gezet op
de weg van democratische instituties. MCL betrekJdng tot de
mensenrechtensituatie spreekt de Minister van Buitenlandse Zeken van
aanzienlijke verbeteringen. Vervolging door de overheid op grond van godsdienst.
etniciteit of het behoren tot een sociale groep komt in EtbiopiC in het algemeen
niet voor. Desalniettemin lopen bepaalde personen het risico het doelwit te
worden van repressieve acties zoals detenties. Ten aanzien van de terugkeer
concludeert de Minister van Buitenlandse Zaken dat op grond van de algehele
2

639274/97/DVB / 11 juli 1997
situatie in Ethiopië en in aanmerking nemende dat de afgelopen jaren onder
auspi&n van UNHCR tienduizenden Ethiopische vluchtelingen uit naburige
landen in veiligheid naar hun land zijn teruggekeerd, er geen omstandigbeden
aanwezig zijn die tot ten&oudcndheid bij de verwijdering van uitgeproccdeerdc.
afgewezen asielzoekers zouden nopen.
Ik vnlg het advies van de Minister van Buitenlandse Zaken neergelegd in dit
ambtsbericht op. Ik zal mijn toelatingsbeleid aanpassen aan de informatie en het
terugkeerbeleid ten aanzien van Ethiopische asielzoekers MOR zetten. In het
kader van het terugkeerbeleid zijn momenteel gcsprekJzen gaande met de
Ethiopische autoriteiten over een pilotproject tijwillige terugkeer. Als deze
gesprekken zijn afgerond zal ik uw Kamer hier nader over berichten.
De Staatssecretaris van Justitie
3

IND-WERKINSTRUCTIE NR. 138
kl Distrlctshoofden IND
Hoofd UPV
C.C. Hoofd DVB
Landsadvocaat
ACV
Ministerie van Buity&mIse 7akenlDPC
-et
val
Hoofd IND
(070) 370 3122 cmum 15 juli 1997
-
EDS, trefwoord “Ir
ondemerp Toeladngsheleid Iriansi asielzoekers
L
ctype “Wertistructie”
Op S juni 1997 heeft de Mlrdster ven Buitenlandse Zaken een nieuw ambtebe-
richt vastgesteld over de situatie in Iran (EDS. object i.d 673120).
Naar aanleiding hiervan heefl de Staarssecreraris de Voorzitter van de Tweede
Kamer biJ brief ven 16 juni 1997 CeDS. object i.d 673959) beticht, dat het beleid
inzake Iraanse asIelzoekers op hoofdlijnen gehandhaafd blijft.
Ten aanzien van dienstweigeraars en deserteurs heeft de Staatssecreta& de
Tweede Kamer ingelIcht ovet het voornemen om niet langer een uitzondering te
maken “oor wat betreft de terugkeer “en deze categorie personen.
Naar aanleiding van ingewonnen nadere Informarie handhaaft de Mlnlster ven
Buitenlandse Zaken zijn eerdere conclusie met betrekking tot dIenstweigeraars
en deJeneors. ook uit de oorlog Iran-Irak, dat zij in de praktijk geen (asielrech-
telijke) pmblemen ondervinden van de zijde ven de Iraanse autoriteiten.
Tijdens het overleg van 26 jtml 1997 is de Tweede Kamer ekkoord gegaan met de
in de brief ven 18 juni 1987 uitgezette bclei&Iijnen.
De zeken van dlenstwelgeraars en deserteurs behoeven daarom niet langer te
worden aangehouden.
Naar aanleiding ven het bovenstaande heb ik met ingang ven heden de vulgende
instrucUe vastgesteld
IND-Werkinstructie nr. 69 met de bijbehorende afdoeningenotitie van mei 1996
en IND-Werkinshuctie nr. 72 komen alermee te vetvaUen.
Algemene atdachtspunten
De mensenrechtensituatie in Iran geeft blijkens het ambtsberichr nog steeds
aanleiding tot bezorgdheld Bij de beoordeling van aslelaanvragen ven Ireni&‘s
dient daarom nog immer grote voorzichtigheid te worden betracht. Steeds dient
zorgvuldig gekeken te worden naar de inhoud ven de vluchtmotieven en het
vluchtrelaas van betrokkene.
De asielzoeker zel steeds zelf aannemelijk moeten maken der hij persoonlijk
heeft te vrezen voor vervalging. Het vluchtverhaal dient consistenr en geloof-
wa&g te zijn. SlJ een beroep op vluchtelingschap zal steeds duidelijk moefen

IND-Werkinstructie
zijn dat degenen van wie vervolging wordt gevreesd op de hoogte zijn of kunnen
geraken van de omstandlgheclen waarop de asielzoeker zich beroept.
Uiteraard dlenr een redelijk verhand te bestaan tussen het moment van de
vlucht en het tljdstlp waarop de gebeurtenIssen welke aanleiding hebben ge-
vormd het land te verlaten hebben plaatsgevonden.
Vootts mag er geen sprake tijn van gedragIngen els bedoeld in enikel IF enlaf
artikel 33. tweede lid van het VluchtelIngenverdrag, of van gewIchtIge redenen
aan het algemeen belang ontleend, zoals bedoeld In artikel 15. tweede Ild
Vreemdelingenwet.
Indicaties A-stafm:
Uit de brief ven de Staats&ecrctaris van 18 juni 1997 en het ambtsbericht van 5
juni 1997 ~Ljn de volgende sítuaties en omstandigheden te destilleren die erop
kunnen wijzen dat er sprake is ven vluchtelingenschap.
In deze werklnstructie wordt ter verduidelijking In een kleiner lewzrtype
n~der Ingegaan op de inknmalle die her amhaherichr geeft met betrek-
king tot de categoti&n en omstandIgheden die in de indicaties worden
genoemd. Tussen haakjes wordt de vindplaats in het ambtsbericht
a~“gegCV*tl.
Personen die als contra-revolutionair worden aangemerkt, hebben anvermin-
derd te maken met repressie.
In deze gevallen wordt extra aandacht besreed aan de umag of wtiksl ,F
Vluchtuiingenawdrag uan toepu$sing k en of het skchts om een mmnrnuun
delict gaat, wamvan We lenuicwerkglng wn) de lmtr@i~ nkt gerelareerd
Is aan tt?n van de ~r~~l&~@vnden van her Vluchtellngcnuerdrq.
He, ambtsberiebt geeft aa” dat poUlieke activitehen als het “e,q,relden
van pamnenen en het ckehemcn aan niet toegestane bljeenkomaten
van verschillende opposItiegroeperingen niet tot repres& aanleiding
Ijken te geven. M ziJ al plaatsvinden. Ven een lndlviduele raielsoeker
mag dearoom verwacht worden dat bij een goed onderbouwd. con~ment
en gsdetaiIIeerd saiehehm heeft. alvorens de potilleke activiteiten bannemelljk
worden geacht (p. 7 & 81
Het enke4 In bezit hebben dan wel ucopmiden van verboden materiaal.
waamnder aatellieuchotels. rpeechea op tape of video. literatuuf die
beledigend wordt geacht voor de Ishm zo& ‘De Dutvelwemen” van
Edman Rusbdle. en oud beeld- en gehddamatedaal van de Sb& leidt
blIJkees bel ambObedcLIt in de praktijk hooguit tot de oplegging van
een geldboete Sezlt vrat verboden literatuur en van monarchistlach
mtttdaLI wontt door de autodtelten niet ah een bedreiging gezien voor
de interne veiligheid van de lvhmldsche RepublIek Cp. 91.
Er is in deze gevallen dan ook geen sprake van vervolging In verdmgs-
rechtelijke zln.
InteUectuelen. waaronder onafhankeIljke schrl]vers en Journalisten, die zich
inzenen tegen de censuur en voor meet vrijheid ven meningsuiting en vrije
publicatie dienen rekenlng te houden met repressie (p. 14).

IND-Werkinstructie
c. Moslims die Ach In Iran hebben bekeerd tot het christendom of een andere
goddkmt en die aannemelIjk maken dat zij, omdat zij deze ovefitiging
openliJk In Iran hebben uitgedragen, te maken hebben of kunnen h‘ijgen met
ernstige repressie (p. 14).
d Venegettwoordig~s VLUI niet-Lskitngodidiennen. zoals CMstelljke gemeen-
ban. die verdacht worden van beketingsactíVlL?itetI en daarom te malen
hebben met str&ef~~lgtn& bedreiging en Itttintidatie (p. 14).
Met ultzonderb~gnn de pnestantsc g&obgemeenscbap “Awemblies
af God” voeren bt,,kens bn ambtsbecicht .Ua In Iran gcvntigdc kerken
een ,xer terugboudmd betsld bl) de toelating “UI bekeedingan IDt hun
bxk en boedan z,] ricb niet bez@ met het bekeren van moslims (p. t51.
e. Degenen die aannemelijk hebben gemaakt dat zij behoren tot de Baha’i-ge-
Laofsgemeenschep en dat zij doelwit ztjn van repressieve handellngen.
Het ambtsbericbt ge& aan dat de situatie van leden van de Baba’i-
gelwA~@meenschap. een ntet ofttcw erkade rel@euz.e minderheid in
km. zorgdlJk le te noemen. Er zijn berichten van vemorddingen en
detenties nn aanhangers van het 8aba’l-geloof wegens &aili#eid.
soms in combinatie met andere besbul4lglngen. Daanwast worden
Bahdia geconfronled me< akIel beperkende mutregelen. onder
meer op het gebied van onderwijs, wertgelegenbeid en bestuufiijkc
~ctivitelten. Er ylndt neg staedr eonfi~cMk van eigendommen plaws (p.
151.
f. Personen die aannemeiljk meken dat zlj verdacht worden van banden met de
Mujabeddln-e Kitalq (MKO) dienen rekening te houden met zware gevange-
nisstraffen (p. 8).
In deze gstikn wordt eztm aandacht besteed aan de vraag of nrtikd IF
Viwhteflngrnwdmg van toqasstng k en of het xkvhrs om een M~~UWI
d%lfcf gaat. wau- (de tenukwkgglng wn) de bestraffng nkt gcralalwd
k aan Mn van de -Igingsgmnden uan het Vluchrclingmwrdrag.
BUjje”~ het .mb

.
IND-Werlónstructie
IndkUles vhr-humanitair:
a. Personen die (bijvoorbeeld door overlegging van een gerechtelijk document)
aannemelijk maken dat hen een veroordeling te wachten staat die betrekking
heeft op het plegen ven overspel (p. 13).
IND-Werkinstntcfle nr. 31 (traumata-beleid) is ven toepassing.
Op asielzoekers die hun aatweeg v6dr 1 januari 1994 hebben ingediend. is IND-
werklttattuctle nr. 75 (‘gedoogden-vtv’) van toepassing: zij komen (behoudens
contra-indicaties) in aanmerking voor een gedoogden-vtv.
Spedfleke contra-lndlcetles:
De uitreisprocedures op alle luchthavens met Internationale bestemming zijn
bljwnder streng. Het is gelet op de uitgebreide controle tijwel onmogelijk dat
personen die door de Ireanee overheid worden gezocht. langs deze weg, onder
eigen neem met een legaal verkregen paspoort al dan niet met behulp van
omkoping, het land kunnen verlaten (p. 21).
Her op íegale wijze uitreizen via Iraans? luchthauenr vormt daarom een xeer be-
Imgrijke contra-indicatie vew de aannemelijkheid von de gestelde problemen.
Voor een uitreis op een uaLs paspoon w met bijbehorend pas-
poonnummer geldt hazelfde: de autwite#en hebben immen in de persoon uan de
aslelewker geen aanktding gezien om toet actie ouer te gaan.
fhmmme delfcren
Uit hef smbtsbericht komt naar voren dat sommige commttne delicten kunnen
worden bestraft met de dood af met amputatie van lichaamsdelen. bijvoorbeeld
indien de veroordeelde beschouwd wordt als ‘mohareb’ (sttijder tegen God).
Iraniërs die eannemelljk maken dat ti] hiermee te malen zullen krijgen. kunnen
op grond van artikel 3 EWIM niet worden teruggezonden neer Iran.
Echter. vaat wet betreft de waag of bewokkene Ln aanmerking komt voor een
verbliJftitel. is her normale beleid inzake de toepassing van artikel IF Vluchte-
lingenverdrag en de openbare orde ven toepassing. Zie hiervoor onder meer
IND-werkinstructie nr. 94 Kontra-indlcades In asielzaken’). Indien de asielzoe-
ker in een dergelIJk geval “Ier vmr toelating in aenmerking konu. krijgt hij de
aanzegging Nederland . op eigen ktacht - te verlaten.
Daetneast wordt toegezegd dat terugzending naar Iran niet plaatsvindt zolang de
betrokkens aldaar heeft te wezen voor een behandeling in de zin ven art. 3
EVRM.
vvlv:
Asielzoekers uit Iran komen niet in aanmerking voor een wtv. TBV 96/15 en
[ND-wertinstructie nr. 70 zijn van toepassing.
Verwijderlngsn:
Et gelden geen bijzondere criteria voor de verwijderbaerhefd ven Iraanse esiel-
zoekers. In geval van vragen bij de vetwijdering ven ongedocumenteerde Iraniërs
4
j
/

.
IND-Wertistructie
dknr contacr re wotden opgenomen met de ddelii ~oordhtstk verwijdetingen
GOZL
Voor her sb?Uen van tnfomatiewagen over Iran is IND-werkinstmcfie nr. 4 (‘Her
stellen van vragen betreffende landeninfwmarie’) van toepassing.