Edw. Ainsworth - Vereniging Familie Heringa / Heringa Fonds

Grols verleden 10 02-12-2008 21:16 Pagina 21
Handgeweven linnen
Lange tijd bleef het handgeweven linnen hoofdzaak.
Veel uitzetten van de firma Edward
Ainsworth & Co gingen bijvoorbeeld naar
Nederlands Indië, want in de tropen is het koele
linnen een plezierige dracht. De rechtstreekse
levering aan particulieren stelde bijzondere
eisen aan de afwerking van de goederen.
Daarom werd een naaikamer opgericht, die zich
naderhand ontwikkelde tot een confectie atelier.
Het handweven bleef bestaan, althans, zolang er
nog een wever voor te vinden was. In 1953
waren er nog twee getouwen uit de tijd van de
gebroeders Ainsworth in bedrijf.
Dat het handgeweven linnen, tafellakens en servetten,
na de Tweede Wereldoorlog nog is
voortgezet heeft volgens de kleinzoon van
Johan Heringa en zoon van Koenraad, Docus
Heringa, te maken met de distributie van textiel.
Alle textiel was op de bon, maar het handgeweven
product viel daar buiten. Het kon daardoor
zonder beperkingen geleverd worden.
Linnenweverij en naaikamer
Binnen de firma Edward Ainsworth & Co
waren er verschillende afdelingen. Naast de linnenweverij
bestond er ook nog een naai- en
strijkafdeling
De naai-afdeling bevond zich op de eerste verdieping
aan de straatzijde. Foto, collectie Henny Garstenveld.
De naai- en strijkafdeling. Foto, collectie Henny
Garstenveld.
Oudheidkundige Vereniging Groenlo
“Grols verleden” - Nummer 10
Er werd handgeweven linnen vervaardigd, zoals
fijnere damast 24 en tafellinnen. Van het linnen
en pellen (tafellinnen met eenvoudige blokachtige
patronen) dat in de eigen fabriek werd
geweven vervaardigde men in de eigen naaikamer
onder andere: theedoeken, handdoeken,
tafellakens, servetten, lakens, zakdoeken, luiers,
scheermesdoekjes etc. van een zeer hoge kwaliteit.
In de Textielhistorische bijdragen nr. 3,
1962, van de Stichting Textielgeschiedenis
schrijft Adriaan Buter in het artikel “Twente
had kundige “damastwevers” het volgende over
pellen en damast: “Pellen- en damastweverijen
gingen dikwijls samen, zoals in het bedrijf, dat
Edward Ainsworth in Goor stichtte en dat later
naar Groenlo verplaatst is, waar nog na de
tweede wereldoorlog met de hand damast geweven
werd”.
Weefgetouw voor Damast, Deutsches Damast- und
Frotier Museum, Großschönau. Datum foto: 30
juli 2006.Auteur:
P.H. Louw. Licentie: eigen werk gepubliceerd
onder Creative Commons licentie.
Compositie- en decompositieboeken
Van de firma Edward Ainsworth & Co liggen in
het depot van het stadsmuseum te Groenlo nog
compositie- en decompositieboeken gemaakt
door de heer G. H. Staverman. Volgens de
informatie van het Audax Textielmuseum te
24 Damast (afgeleid van de stad Damascus) is een weeftechniek,
waarbij tekeningen aangebracht worden op een
achtergrond van dezelfde kleur. De tekening is daardoor
slechts vanuit een bepaalde hoek goed te zien. Vroeger
verstond men onder damast altijd een zijden stof die
geweven was met die techniek, maar tegenwoordig kan
damast ook gemaakt zijn van katoen, wol, linnen, halflinnen
en kunstzijde. De weeftechniek, die ontstaan is in
het Nabije Oosten, is via Damascus naar het Westen
gekomen. Sinds het begin van de zestiende eeuw is het
Belgische Kortrijk een centrum van damastvervaardiging.
Na het Beleg van Antwerpen (1584-1585) vluchtten
veel Kortrijkse wevers naar Holland, waardoor
Haarlem opkwam als centrum van damastweven.
21