Edw. Ainsworth - Vereniging Familie Heringa / Heringa Fonds

Grols verleden 10 02-12-2008 21:16 Pagina 12
“Grols verleden” - Nummer 10
12
door de Regge vloeien, eer men in Goor met
enig recht zo zelfverzekerd kon zijn! Weliswaar
was in 1847 vergroting van de fabriek, waarvoor
Clasina Kuyper de eerste steen legde, en
de aanschaf van een tweede stoommachine
nodig geweest, maar in het eerste halfjaar van
1849 lag het bedrijf geheel stil wegens gebrek
aan werk. Geen wonder, dat dit jaar een verlies
opleverde en niet zo zuinig ook, namelijk
f 17.342. De erven Kuyper gaven er meteen
maar de brui aan, temeer toen de N.H.M. in
maart 1850 een systeem van inschrijving opende,
waardoor het zakendoen er niet gemakkelijker
op werd. Clasina’s huwelijk met een
Zaandijks familielid Jacob Vis Gzn. werd op 23
mei 1851 nog te Goor ingezegend, maar later
verdween de familie toch weer naar het westen.
In een circulaire had de weduwe C. Kuyper
haar klanten al meegedeeld, dat zij alle zaken
onder de firma Th. Ainsworth te Goor en
Nijverdal had beëindigd.
Edward greep zijn kans
De nieuwe eigenaren van de Goorse bleek
waren Ainsworth en Van Groningen. Edward
had zijn kans gegrepen en zijn bedrijfskennis
gecombineerd met het geld van Rudolf
Abraham van Groningen.
Rudolf Abraham van Groningen, zwager van de
latere minister Van Delden, was afkomstig uit
Deventer waar hij op 21 januari 1827 geboren
werd. Hij kwam als vrijgezel naar Goor, maar
trouwde in 1852 het Deventer meisje Sophia
van Delden. Het echtpaar, dat doopsgezind was,
kreeg zeven kinderen. Van Groningen overleed
op 21 april 1884, een jaar na zijn vrouw.
Op 24 juli 1850 hadden de associé’s de fabriek
gekocht voor f 40.000 plus f 5.000 voor de
losse goederen. Een koopje, wanneer men in
aanmerking neemt, dat in 1849 de boekwaarde
van de fabriek nog op f 102.959 berekend
stond.
Een poging, om ook het Nijverdalse bedrijf in
handen te krijgen mislukte. Bij de verkoping in
september 1851 bleef Edward Ainsworth’s bod
beneden dat van de heren Salomonson te
Almelo, de stichters van de latere K.S.W.
(Koninklijke Stoomweverij).
Barend Bavink bleef voorlopig de grootste concurrent,
terwijl als derde belangrijke blekersbedrijf
in den lande Wilson nog bestond. In 1852
sloten deze drie mededingers een blekerscon-
ventie, dat wil zeggen zij maakten een afspraak
over prijs en verwerking van de door de
N.H.M. aanbestede goederen. Goor kreeg vierzevende
van het totaal, Bavink driezevende.
Hoewel Bavink de initiatiefnemer voor deze
samenwerking was geweest.
De firma Ainsworth en Van Groningen telden
dus wel mee! De firma was ook actief genoeg
waar het gold vernieuwingen aan te brengen.
Een steen in het voormalige ketelhuis met de
initialen E.A. en R.A.v.G. plus het jaartal 1853
herinnert aan een verplaatsing en verbouwing
van de eigenlijke bleekafdeling. In 1855 werd
een proef genomen met het appreteren van shirtings
12 , een fijner soort weefsel dan de eenvoudige
calicots, dat een speciale finish vereist. De
firma Salomonson was toen en nog verscheidene
jaren daarna vrijwel de enige, die mechanische
weefgetouwen bezat en belang had bij een
goede finish van daarop geweven shirtings. De
Goorse bleek kon die voorlopig echter niet verzorgen,
zodat Engeland hierin het monopolie
hield. Er kwamen nu echter ook financiële
moeilijkheden opdagen, voor een deel veroorzaakt
door het faillissement van de Almelose
firma Hofkes & Co, eens de grootste onder de
Twentse textielfabrikanten”. Na de ondergang
van Hofkes & Co bracht dit, volgens het jaarverslag
van de Nijverdalse agent der N.H.M.
“ontzettende sensatie en algemene verslagenheid”
in Twente teweeg”.
Noot: Volgens nieuw onderzoek van Bastiaan
Willink, waarover binnenkort, najaar 2008,
wordt gepubliceerd in de Textielhistorische bijdragen
van de Stichting Textielgeschiedenis,
ging het bij Hofkes & Co niet om een faillissement
maar om een liquidatie. Na de, volgens
Bastiaan Willink, liquidatie van de firma
Hofkes & Co werd alles netjes verkocht en een
paar jaar later teruggekocht en volgde een doorstart
in een andere vorm.
Einde samenwerking
Daarbij kwam dat de firmanten, Edward
Ainsworth en Rudolf Abraham van Groningen,
niet met elkaar konden opschieten en liever
12 De shirting materialen worden o.a. gebruikt voor de
versterking van boekruggen. Afhankelijk van de gestelde
verwerkingseisen is het materiaal verkrijgbaar in diverse
uitvoeringen. Het boekblok wordt door shirting extra
verstevigd. Na het lijmen wordt het boek voorzien van
shirting, een soort linnen dat het boekblok beschermt
tegen uitscheuren. Hiermee wordt de levensduur van het
behandelde boek aanzienlijk verlengd.
Oudheidkundige Vereniging Groenlo