fiets – bromfietstechniek - Fietstoeren

A2. Fiets – bromfietstechniek
de lasmachine staat dus een grote stalen gasfles) stroomt uit de toorts over de laszone en
dekt deze af om verbranden van de las te voorkomen.
Een Low-tech benadering is autogeen lassen, dus ouderwets met de vlam. Dit werkt niet
best met Reynolds 531 en hoger, maar wel met 25crmo4 ed. Chroom molybdeen werd in
de jaren dertig ontwikkeld voor autogeen gelaste vliegtuigconstructies, dus dat moet nu
ook nog kunnen. Wel is belangrijk dat het frame eerst opgewarmd word, en rustig mag
afkoelen. Dikkere buizen (rond 1 mm) zijn misschien met een MIG-apparaat aan elkaar te
spetteren, maar alleen als je niks anders kunt vinden. Een electrisch MIG-apparaat is
herkenbaar aan het karakteristieke knetterende geluid, de fles beschermgas achterop en
de spoel voor het lasdraad dat door de lastoorts wordt aangevoerd. Het is een handig
apparaat dat je in veel fabrieken en garages tegenkomt, maar niet optimaal voor dun werk.
Het simpelste electrische lasapparaat is herkenbaar aan de opbrandende lasstaven
(electrode) die in een handgreep worden geklemd. Voor tuinhekjes en oceaanstomers is
dat een prima proces, maar van je fiets zal weinig overblijven.
Aluminium frames kunnen niet gesoldeerd worden. Heb je een gelast frame dan kun je
proberen het te laten TIG-lassen, zo niet dan moet je het eventueel terug naar de fabriek
zenden in de hoop dat ze daar de reparatie kunnen uitvoeren.
2) Aluminium en composit frames: Als je, je been gebroken hebt, laat je het in het gips
zetten, en het zelfde kun je doen met een gebroken frame. Alleen gebruiken we voor
voldoende sterkte glasvezelband (of carbon) en epoxy. Kun je geen epoxy vinden, gebruik
dan een dunne tweecomponentenlijm, dat is ook -dure- epoxy. Epoxyhars voor lamineren
wordt veel gebruikt in de jachtbouw en surfsport, en is in kustgebieden makkelijk te vinden.
De reparatie is toepasbaar op stalen, aluminium en composiet frames, en behelst weer
een aantal stappen:
Schuur het frame over een flink gebied rond de scheur blank, en ontvet het oppervlak.
Schuur bij een composiet frame tot op de vezels, meestal moet er eerst een boel plamuur
of gelcoat af.
Boor gaatjes in de scheureinden (2mm) in een poging het verder lopen van de scheur te
stoppen.
Breng bij een alumiunium frame epoxy aan, en schuur door de epoxy heen, zodat de
epoxy op blank metaal hecht. Dit is een vies karwei, waar je zeker handschoenen bij nodig
hebt. Natte epoxy op de huid kan allergieproblemen veroorzaken!
Leg een strook glasvezelband op een met een plastic zak beklede plank, en smeer de
band in met de rest van de epoxyhars: gebruik een kwast of een plamuurrubber. Wikkel
deze en volgende stroken om de gehavende plek en maak er een mooie 'lug' van met
netjes overlappende lagen. Pak het kleverige verband in met plastic (krimpfolie is natuurlijk
helemaal mooi) en omwikkel dit strak met plakband. Laten uitharden.
d) Ongevalschade (fiets)
Een valpartij zit in een klein hoekje. Kun je jezelf weer van de weg rapen, en staat je hoofd
nog naar verder fietsen, dan is de volgende vraag hoe de fiets er aan toe is. En hoewel
een vakantiefiets bij een valpartij op de volgepakte tassen zal vallen, en er daardoor
meestal beter vanaf komt dan de piloot, is dat nog geen garantie. Ga je gewoon onderuit
dan zijn het meestal de uitsteeksels (zadel, stuur, pedalen, wielen) die het moeten
ontgelden, maar bots je ergens bovenop, dan krijgt het frame het meestal zwaar te
verduren.
Zadelschade: beperkt zich meestal tot afgesleten hoeken, wat niet mooi is maar verder
ongevaarlijk. Veel MTB zadels komen daarom al standaard met slijtvaste en los leverbare
Kevlar hoeken. Heeft het zadelframe een klap gehad dan kan het krom zijn. en kun je
32