fiets – bromfietstechniek - Fietstoeren

A2. Fiets – bromfietstechniek
Eerst werd glasfiber gebruikt, daarna carbonfiber.
Kunststofbuizen worden niet gegoten of getrokken maar gewikkeld. Men gebruikt daarvoor
gevlochten strengen, linten of smalle stroken van epoxyharsen waarin de koolstof, boron -
en soms glasvezels ingebed zijn. Die buis wordt laag om laag gewikkeld met wel zeven tot
tien verschillende lagen (afb.21) waarvan de vezels in de epoxyhars soms geweven zijn,
soms radiaal en soms diagonaal lopen. Ook komen er extra lagen tussen met aramide
(= kevlar) draden.
Dit laatste materiaal geeft het geheel een enorme sterkte omdat de aramide/
kevlardraden sterker zijn dan staal. Wanneer de buis tot de vereiste wanddikte is
gewikkeld, wordt hij door verwarming verder uitgehard. De rechte buizen worden
gewikkeld rond een staafvormige mal die na het uitharden uit de buis getrokken wordt.
De vorken worden gewikkeld rond een kern die na het uitharden (= polymerisatie) in de
vorkbuizen aanwezig blijft.
Deze kunststofbuizen kunnen belasting op buiging en wringing glansrijk doorstaan,
hebben een grote elasticiteit, zijn ongevoelig voor corrosie en lichter dan aluminium en
doen niet onder voor stalen buizen. Alleen zijn de frames uit kunststofbuizen niet zo stijf
als stalen frames of de moderne alu - frames met overmaats dikke buizen.
De buitendiameters van framebuizen zijn voor de meeste soorten fietsen gelijk, speciale
(kinder) fietsen buiten beschouwing gelaten; volgende tabel geeft deze maten in duimen
en mm aan.
25