fiets – bromfietstechniek - Fietstoeren
fiets – bromfietstechniek - Fietstoeren
fiets – bromfietstechniek - Fietstoeren
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
A2. Fiets <strong>–</strong> brom<strong>fiets</strong>techniek<br />
Composieten van thermoplasten worden versterkt met gehakte vezels. Het mengsel van<br />
kunststof en vezel wordt bij een temperatuur van 150 tot 250°C, in een mal gespoten tot<br />
eindproduct, b.v. kunststof wielen voor BMX-<strong>fiets</strong>en. De toepassing is beperkt tot<br />
industriële massafabricage. Het vezelgehalte is laag, maximaal 20 tot 30 %. De vezels zijn<br />
gewoonlijk van glas, hoewel er recentelijk ook hoogwaardige composieten met de<br />
thermoplast PEEK zijn ontworpen.<br />
Er bestaan vele composieten met thermoharders; de meeste worden versterkt met<br />
vulstoffen en vezels. De fabricage gebeurt vaak bij hoge temperatuur en druk, maar er zijn<br />
twee belangrijke groepen thermoharders die bij atmosferische druk en kamertemperatuur<br />
uitharden: de epoxyharsen (EP) en de onverzadigde polyesterharsen (UP= unsaturated<br />
polyester). Beide producten variëren enorm in samenstelling, naar gelang de toepassing<br />
en gewenste eigenschappen. De grondstoffen zijn lange ketens, die door toevoeging van<br />
een "harder" aan elkaar worden verknoopt. Bij epoxy gebruikt men vaak een harder die<br />
pas bij hogere temperaturen actief wordt, zo kan men het hars langer verwerken en<br />
"prepreg -weefsel" gebruiken (reeds met hars geïmpregneerd en uit te harden in een<br />
oven).<br />
Polyesterharsen worden vooral gebruikt in combinatie met glas - of polyestervezels.<br />
Hoogwaardige composieten van carbon -, aramide - of polyetheenvezel, worden verwerkt<br />
met epoxy; dit hecht bovendien goed aan metalen.<br />
Glasvezels worden getrokken uit gesmolten glas. Chemisch bestaat glas hoofdzakelijk uit<br />
siliciumoxide. E-glas, de meest gebruikte soort, bevat weinig verontreinigingen. De sterkte<br />
is redelijk, maar de elasticiteitsmodulus is matig en de soortelijke massa hoog.<br />
De productie van carbonfibers geschiedt door een draad van rayon of dralon te verkolen<br />
bij 700 tot 950°C. De verkoolde draad wordt nu verder verhit tot boven de 2000°C. De<br />
koolstof gaat dan rekristalliseren tot grafiet. Het proces duurt lang en vreet energie.<br />
Daarom is carbonfiber duur (maar sterk en stijf).<br />
De aramides Kevlar 49 en Twaron HM zijn chemisch gelijk. Aramides hebben een hoge<br />
treksterkte en redelijke E-modulus, maar ze zijn slecht op druk belastbaar.<br />
Polyetheenvezels maakt men door lange ketens PE (>10 6 ) op te lossen in paraffine<br />
(Spectra) ofdecaline (Dyneema). Ze hebben een hoge treksterkte, redelijke E-modulus, en<br />
een laag gewicht.<br />
Het samenspel tussen matrix en vezel is nogal kritisch. De matrix dient de vezel geheel te<br />
doordrenken, en zich goed aan de vezel te hechten. Dyneema krijgt om de hechting te<br />
verbeteren een z.g.n. "coronabehandeling". De matrix verdeelt de belasting over de vezels<br />
(trek en druk). Bovendien beschermt het hars de vezels tegen chemische en mechanische<br />
invloeden. Aan het eind van de vezel geeft het hars de krachten door aan de omringende<br />
vezels. Een groot probleem zijn de verschillen in uitzettingscoëffïcient van matrix en vezel.<br />
Als de vezels zich losgewerkt hebben, nemen ze geen krachten meer op (vergelijkbaar<br />
met een losse spaak). Er ontstaat dan een zwakke plek in de composiet, waarvan niets te<br />
zien is, en die aanleiding kan zijn tot een plotselinge breuk (geen rek!). Koolstof en<br />
aramide worden geleverd in de kwaliteiten HT (high tensile= hoge treksterkte) en HM (high<br />
modulus= hoge E-modulus). In composieten kiest men gewoonlijk HM.<br />
De diameter van de afzonderlijke vezels (filamenten) is ongeveer 0,007mm. Bundels<br />
filamenten heten rovings. Deze kan men twijnen ("opdraaien") tot garens. Een van de<br />
verwerkingsmethoden van composieten is het spuiten van gehakte rovings en hars, tegen<br />
een mal. Het vezelgehalte is laag, circa 25%. Gehakte rovings kunnen ook met een<br />
bindmiddel tot z.g.n. glasmatten verwerkt worden, en daarna geïmpregneerd met hars<br />
(vezelgehalte circa 35 %). Verder kan men de rovings tot weefsel verwerken (rovingmatten),<br />
of tot garen twijnen en als garenweefsel (doek) gebruiken; 't vezelpercentage stijgt<br />
dan tot 50-60%. De matrix mag niet op afschuiving belast worden. Dit houdt in dat bij een<br />
buis -lugsframe de vezels van de buis de lugs onder een hoek van 45° moeten ingaan.<br />
19